حرف آخر قافیه

شماره ۱: نه توان پیش تو آمد نه تو آیی بر ما

شماره ۲: ای گوهر لطافت و ای منبع صفا

شماره ۳: دلبرا تا کی مرا داری ز وصل خود جدا

شماره ۴: من دلداده ندارم به غم عشق دوا

شماره ۵: تو سر بر من گران داری نگارا

شماره ۶: رحمی بکن آخر به من خسته خدا را

شماره ۷: ز دل کردی فراموشم تو یارا

شماره ۸: اسباب جهان نیست میسر دل ما را

شماره ۹: مستغرق بحر غم عشقیم نگارا

شماره ۱۰: بسیار بگفتم دل دیوانه ی خود را

شماره ۱۱: مرا ز دیده و دل دور کرد یار چرا

شماره ۱۲: دیده در آب روان و لب کشتست مرا

شماره ۱۳: تا که دل مایل آن سرو روانست مرا

شماره ۱۴: ای به روی تو دیده باز مرا

شماره ۱۵: گرچه کردی تو به یک بار فراموش مرا

شماره ۱۶: از چه می داری نگارینا بدین زاری مرا

شماره ۱۷: بر مثال نامه بر خود چند پیچانی مرا

شماره ۱۸: اوصاف تو کردیم همه ورد زبان را

شماره ۱۹: فدا کردم به غم‌های تو جان را

شماره ۲۰: به دوش برمفکن آن دو زلف مشکین را

شماره ۲۱: نیست نظر به سوی کس جز رخ دوست دیده را

شماره ۲۲: ای رخت آیینه ی لطف خدا

شماره ۲۳: گفتم آن ترک جفا جو نکند هیچ وفا

شماره ۲۴: این جهان بی‌وفا با کس نکرده‌ست او وفا

شماره ۲۵: دلبرا تا کی زنی بر جان ما تیغ جفا؟

شماره ۲۶: همیشه میل نگارم بود به سوی جفا

شماره ۲۷: ناگهان از در درآمد آن بت سرمست ما

شماره ۲۸: ای باد صبحدم چه خبر از نگار ما

شماره ۲۹: بشکست چشم مست تو جانا خمار ما

شماره ۳۰: در باغ گل نماند و برفت از دیار ما

شماره ۳۱: گر آیی تنگ یک شب در بر ما

شماره ۳۲: اگر اقبال باشد یاور ما

شماره ۳۳: ما سر نهاده ایم به پایش بگو صبا

شماره ۳۴: مرا که فرض شد از جان و دل دعای شما

شماره ۳۵: کسی که مهر رخت را سرشت با گل ما

شماره ۳۶: نشست بار فراقی چو کوه بر دل ما

شماره ۳۷: درد دردت تا به کی نوشیم ما

شماره ۳۸: تا تو از لب کرده ای درمان ما

شماره ۳۹: دردمندم از لب لعلت بده درمان ما

شماره ۴۰: آه و صد آه از جفای چرخ بی سامان ما

شماره ۴۱: آتشی از رخ چرا افکنده ای در جان ما

شماره ۴۲: درون دیده نشستی و دل شدت ماوا

شماره ۴۳: صبا چه گفت ز دلدار خشم رفته ما

شماره ۴۴: جز شب وصل تو جانا که کند چاره ما

شماره ۴۵: عشقبازی‌ست کنون با رخ تو پیشه ما

شماره ۴۶: دلبر سنگ دل شوخ جفاپیشه ما

شماره ۴۷: افتاده در دلم ز دو زلف تو تاب‌ها

شماره ۴۸: صبر می باید دلا در کارها

شماره ۴۹: ای عارض زیبای تو خندیده بر گلزارها

شماره ۵۰: قد تو سر کشد از جمله سرو بستان‌ها

شماره ۵۱: دلم ز دست فراقت به جان رسید بیا

شماره ۵۲: صنما سنگ دلا سرو قدا مه رویا

شماره ۵۳: ای خجل از شرم رویت آفتاب

شماره ۵۴: ای ز رویت خیره چشم آفتاب

شماره ۵۵: ای دیده گشته در غم هجر تو چون شراب

شماره ۵۶: در ما فکنده ای چو سر زلف خویش تاب

شماره ۵۷: بی دولت وصال دلم چون جهان خراب

شماره ۵۸: آن ماه اگر فرو کشد از روی خود نقاب

شماره ۵۹: چه خوش باشد شبی تا روز مهتاب

شماره ۶۰: دوش روی یار می دیدم به خواب

شماره ۶۱: ای عزیزان تا به کی باشد ز غم حالم خراب

شماره ۶۲: تا تو بر رخ داده ای از زلف تاب

شماره ۶۳: بیش از این سر ز من بی دل و بیهوش متاب

شماره ۶۴: چون غنیمت بود شب مهتاب

شماره ۶۵: بیا بنشین مرو در خواب امشب

شماره ۶۶: بخت رمیده ی ما چون یار ماست امشب

شماره ۶۷: چون مرا هر دو جهان از توبه کامست امشب

شماره ۶۸: نیاری چرا یاد ما ای حبیب

شماره ۶۹: جان اگر هست یقین درخورت ای آب حیات

شماره ۷۰: بگویمت سخنی ای نگار چون بالات

شماره ۷۱: چو در فراق تو یک دم نمی توانم ساخت

شماره ۷۲: دل رفت از بر من و زلفش مقام ساخت

شماره ۷۳: در این زمانه ی دون نیست حق دید و شناخت

شماره ۷۴: مرا به دولت وصل تو گر رساند بخت

شماره ۷۵: پیکان واقعات دلم را به غم بدوخت

شماره ۷۶: در غم عشقت دل تنگم بسوخت

شماره ۷۷: تا مهر رخ تو دل برانگیخت

شماره ۷۸: دل از دوران گیتی شاد بادت

شماره ۷۹: ای بر دل من مهر تو هر لحظه ز یادت

شماره ۸۰: آزاد سرو بستان از جان شدیم بندت

شماره ۸۱: سرو بستان خجل ز رفتارت

شماره ۸۲: چند از جان کشم به دل بارت

شماره ۸۳: تا که سرو قدت به پا برخاست

شماره ۸۴: صبحدم نکهت صبا برخاست

شماره ۸۵: بیا که پیک نظر می دوانم از چپ و راست

شماره ۸۶: آن سرو که می رود چنین راست

شماره ۸۷: به سروی ماند آن بالای او راست

شماره ۸۸: بر منت ای دل و دین این همه بیداد چراست

شماره ۸۹: چه جان باشد که جانانش نه پیداست

شماره ۹۰: خوشا بادی که از کوی تو برخاست

شماره ۹۱: آن باد بهار بین که برخاست

شماره ۹۲: کدام سرو به بالای دوست ماند راست

شماره ۹۳: تا قامت او به باغ برخاست

شماره ۹۴: سرو در باغ به بالای تو می ماند راست

شماره ۹۵: ای سرو چمن چو قامتت راست

شماره ۹۶: ز هوای سر زلف تو دلم پر سوداست

شماره ۹۷: آن نگار بی وفا گر یار ماست

شماره ۹۸: آن سرو ناز رسته که اندر کنار ماست

شماره ۹۹: بوی شکنج زلف تو تا در دماغ ماست

شماره ۱۰۰: آن قد چون نارون بنگر که از بستان ماست

شماره ۱۰۱: آن سرو راستی مگر از بوستان ماست

شماره ۱۰۲: درد دل دارم همانا وصل او درمان ماست

شماره ۱۰۳: آنکه درمان برنتابد درد بی درمان ماست

شماره ۱۰۴: بخشد گناه بنده که او پادشاه ماست

شماره ۱۰۵: داری دلا خبر تو که دردش دوای ماست

شماره ۱۰۶: ما را ز قد سرو تو ای دوست ثمرهاست

شماره ۱۰۷: هر که را نیست ز جانان خبری بی خبر است

شماره ۱۰۸: هر زمان بار جهان بر دل ما بیشتر است

شماره ۱۰۹: مرا دایم خیالت در ضمیر است

شماره ۱۱۰: مانی قدرت او در دو جهان نقاش است

شماره ۱۱۱: مرا غمی که ز عشق تو بر دل ریش است

شماره ۱۱۲: بصرم دیده ی جهان بین است

شماره ۱۱۳: سعادت یار و دولت همنشین است

شماره ۱۱۴: ترا با ما بگو جانا چه کین است

شماره ۱۱۵: آن سرو بین که بر لب جوی ایستاده است

شماره ۱۱۶: جانا دو ابروی تو هلالی خمیده است

شماره ۱۱۷: پشت دلم ز بار فراقت خمیده است

شماره ۱۱۸: دل من از غم عشقت خرابست

شماره ۱۱۹: به تابستان خوشی در ماهتابست

شماره ۱۲۰: آن چه زلفست که از آتش دل در تابست

شماره ۱۲۱: دل مسکین مرا خار جفای تو بخست

شماره ۱۲۲: عجبست از نگار ما عجبست

شماره ۱۲۳: ای دیده در دو دیده جانم خیال تست

شماره ۱۲۴: ای دیده دل به خون جگر رهنمای تست

شماره ۱۲۵: سالها تا سر سرم سودای تست

شماره ۱۲۶: میان دو دیده مرا جای تست

شماره ۱۲۷: مرا سریست که بی باده نیک سرمستست

شماره ۱۲۸: داغ فراقت دل من سوختست

شماره ۱۲۹: دلم دیده به رویی خوب بستست

شماره ۱۳۰: جز خیال رخ تو در دل ما ننشستست

شماره ۱۳۱: آن سروناز بین که چه خوش راست قامتست

شماره ۱۳۲: فریاد و درد ما ز غمت بی نهایتست

شماره ۱۳۳: شوقم به روی دلبر خود بی نهایتست

شماره ۱۳۴: ای نور هر دو دیده جفا را نهایتست

شماره ۱۳۵: به دل چو سنگدلانی به مهربانی سست

شماره ۱۳۶: دل ربایی دلبری داریم چست

شماره ۱۳۷: بتا تا مهر روی تو دلم با مهربانی جست

شماره ۱۳۸: تا دلم با غم روی تو به شادی بنشست

شماره ۱۳۹: دو دیده تا که دلم دیده در جمال تو بست

شماره ۱۴۰: بختم دو دیده بر سر زلفین یار بست

شماره ۱۴۱: چشم چون بادام تو مادام مست و سرخوشست

شماره ۱۴۲: مرا گویی که عشقت سر نبشتست

شماره ۱۴۳: سرو از قد و قامت تو پستست

شماره ۱۴۴: در چشم ما خیال سهی سرو بس خوشست

شماره ۱۴۵: سر به سر کار جهان گر تو بدانی هیچست

شماره ۱۴۶: صبرم از روی تو ای دلبر فتان تلخست

شماره ۱۴۷: بدار ای نازنین یار از جفا دست

شماره ۱۴۸: بشد عمری که دارم بر خدا دست

شماره ۱۴۹: تا مرا دیده بر آن زهره جبین افتادست

شماره ۱۵۰: دوشم گرفت از سر مستی نگار دست

شماره ۱۵۱: چو شوق روی تو بر بودم اختیار از دست

شماره ۱۵۲: دلم بربود و درمان نیست در دست

شماره ۱۵۳: دلم ز درد فراقش فغان برآوردست

شماره ۱۵۴: غم عشق تو مرا باز به جان آوردست

شماره ۱۵۵: دل من با غم عشق تو چنان خو کردست

شماره ۱۵۶: تا مرا دیده ز دیدار تو مهجور شده‌ست

شماره ۱۵۷: تو را گیسو نگارا چون کمندست

شماره ۱۵۸: مرا رخسار مه رویی پسندست

شماره ۱۵۹: مرغ جانم به سر کوی بتی در بندست

شماره ۱۶۰: سهی سرو مرا بالا بلندست

شماره ۱۶۱: سهی سرو مرا بالابلندست

شماره ۱۶۲: که آن لعل لب نوشین گزیدست

شماره ۱۶۳: عیدیست مبارک که کس آن عید ندیدست

شماره ۱۶۴: بیا که بی رخ خوبت مرا به دل بارست

شماره ۱۶۵: جهانی سر به سر چون نوبهارست

شماره ۱۶۶: شراب هجر تو بسیار خوردم

شماره ۱۶۷: چو زلف تو جهان بس بی قرارست

شماره ۱۶۸: نمی دانم دلم باری به درد او گرفتارست

شماره ۱۶۹: دلم وصال تو را از جهان طلب کارست

شماره ۱۷۰: از زلف خودم بویی بر دست صبا بفرست

شماره ۱۷۱: از لطف خویش درد دلم را دوا فرست

شماره ۱۷۲: امشبی حال وضع ما دگرست

شماره ۱۷۳: ما را به درد عشق تو درمان نه درخورست

شماره ۱۷۴: ما را به رخ خوب تو ای دوست نیازست

شماره ۱۷۵: ما را به قد سرو تو ای دوست نیازست

شماره ۱۷۶: بستان و ماهتاب و لب آب بس خوشست

شماره ۱۷۷: سرویست قد دلبر و آزاد بس خوشست

شماره ۱۷۸: نازنینا به غم عشق تو مردن چه خوشست

شماره ۱۷۹: جهان گر سر به سر بستان و باغست

شماره ۱۸۰: جهانی بی سر و بی پای عشقست

شماره ۱۸۱: روی تو رایت قمر بشکست

شماره ۱۸۲: صبا با یار ما گو کایت چه ننگست

شماره ۱۸۳: نگارینا تو را با ما اگر صلحست و گر جنگست

شماره ۱۸۴: از صبا زلف تو ای دوست پریشان حالست

شماره ۱۸۵: چه شبست یارب امشب که خروس صبح لالست

شماره ۱۸۶: کارم بشد از دست ندانم که چه حالست

شماره ۱۸۷: مهر از آن دلبر گسستن مشکلست

شماره ۱۸۸: ترک وصل یار گفتن مشکلست

شماره ۱۸۹: پیش رخسار چو خورشید تو مردن سهلست

شماره ۱۹۰: از وصل مرا جهان به کامست

شماره ۱۹۱: دل من در سر زلفت به دامست

شماره ۱۹۲: صبوح روی تو بر ما دوامست

شماره ۱۹۳: چمن بی بلبل و بی گل حرامست

شماره ۱۹۴: در سینه ی من مهر تو ای ماه تمامست

شماره ۱۹۵: رخ زیباش مهتابی تمامست

شماره ۱۹۶: نگارا روی تو ماهی تمامست

شماره ۱۹۷: دلا در جهان شادمانی کمست

شماره ۱۹۸: مرا عشق رخت یاری قدیمست

شماره ۱۹۹: ای یار دلم را غم تو یار قدیمست

شماره ۲۰۰: حال دلم چه پرسی سرگشته در جهانست

شماره ۲۰۱: لطف جان بخش تو امید گنه کارانست

شماره ۲۰۲: تو را قامت چو سرو بوستانست

شماره ۲۰۳: بتی کاو بس عجب شیرین زبانست

شماره ۲۰۴: بنای خاطر ما از غم تو ویرانست

شماره ۲۰۵: اوصاف جمال تو مرا ورد زبانست

شماره ۲۰۶: دیگر دلم از دست تو فریاد زنانست

شماره ۲۰۷: گفتم به چمن قامت آن سرو روانست

شماره ۲۰۸: دیده ام در رخ جان پرور تو حیرانست

شماره ۲۰۹: در وقت خزان بین که چه خوش رنگ رزانست

شماره ۲۱۰: چو زلف دوست دلم دایما پریشانست

شماره ۲۱۱: بیا که آتش عشقم ز هجر در جانست

شماره ۲۱۲: سر من در غم سودای تو بی سامانست

شماره ۲۱۳: آن روی نگویند مگر صورت جانست

شماره ۲۱۴: مرا تا در تنم پیوند جانست

شماره ۲۱۵: چون دیده به دیدار تو مشتاق ز جانست

شماره ۲۱۶: می‌دهم جانی به عشقش تا مرا جان در تنست

شماره ۲۱۷: بخت سرگشته ام نه یار منست

شماره ۲۱۸: آتشی کز غم هجران تو بر جان منست

شماره ۲۱۹: فاش شد در دو جهان کاو به جهان یار منست

شماره ۲۲۰: این رخ دلبند تو ماه تمام منست

شماره ۲۲۱: به روز بازپسین و به صبحگاه الست

شماره ۲۲۲: دردمندیم و لب لعل تو درمان منست

شماره ۲۲۳: درد عشقی که ز هجران تو بر جان منست

شماره ۲۲۴: بیا که دیده ی ما بی رخ تو پرخونست

شماره ۲۲۵: عشق تو مرا در دل و جان نقش نگینست

شماره ۲۲۶: که می گوید که چشمش نرگسینست

شماره ۲۲۷: به سروی راست ماند قامت دوست

شماره ۲۲۸: دردم او دادست و درمانم از اوست

شماره ۲۲۹: دل من در خم چوگان دو زلفش چون گوست

شماره ۲۳۰ - استقبال از سعدی: فراغتیست مرا از جهان و هرچه در اوست

شماره ۲۳۱: جانم به لب رسید ز دست جفای دوست

شماره ۲۳۲: ای کرده دل ز هر دو جهان آرزوی دوست

شماره ۲۳۳: بر امید آنکه بینم روی دوست

شماره ۲۳۴: ندانستم که اهلیت گناهست

شماره ۲۳۵: خدا بر حال این مسکین گواهست

شماره ۲۳۶: عشق را آغاز و انجامیش هست

شماره ۲۳۷: ای باد اگرت بر در جانان گذری هست

شماره ۲۳۸: گرت ز صحبت ما دلبرا ملالی هست

شماره ۲۳۹: تو مپندار که بی لعل توأم کامی هست

شماره ۲۴۰: دلم چون چشم سرمستش کنون در عین خماریست

شماره ۲۴۱: باز دل را به غم عشق تو خوش بازاریست

شماره ۲۴۲: ما را سر و کار با نگاریست

شماره ۲۴۳: مقصود جهان از دو جهان وصل نگاریست

شماره ۲۴۴: مرا جان پای بند مهر یاریست

شماره ۲۴۵: ای بت نامهربان این ستم از بهر چیست

شماره ۲۴۶: ای باد صبحدم خبر آن نگار چیست

شماره ۲۴۷: ای باد صبحدم خبر آن نگار چیست

شماره ۲۴۸: ای جهان این همه درد دل بی پایان چیست

شماره ۲۴۹: دل به عشق یار دادم چاره چیست

شماره ۲۵۰: ما را به درد عشق تو جز صبر چاره چیست

شماره ۲۵۱: در سر هوسم ز عشق بازیست

شماره ۲۵۲: بیا که غمزه مستت به عین دلدوزیست

شماره ۲۵۳: نظر به روی تو صبحی نشان فیروزیست

شماره ۲۵۴: مرا بر در تو سر بندگیست

شماره ۲۵۵: هر جا که همچو روی تو در بوستان گلیست

شماره ۲۵۶: بلبلا این چمن چه بستانیست

شماره ۲۵۷: هر چند دلارام مرا مهر و وفا نیست

شماره ۲۵۸: به دردم غیر وصل تو دوا نیست

شماره ۲۵۹: جهان را باز ایام جوانیست

شماره ۲۶۰: دلم ز روی چو خورشید تو شکیبا نیست

شماره ۲۶۱: ترا در دل مگر مهر و وفا نیست

شماره ۲۶۲: آخر ز چه رو در دل تو مهر و وفا نیست

شماره ۲۶۳: جز بوی سر زلف تو با باد صبا نیست

شماره ۲۶۴: جز غم به جهان نصیب ما نیست

شماره ۲۶۵: ای دل چو جهان به کام ما نیست

شماره ۲۶۶: ما را به غم عشق تو دردست دوا نیست

شماره ۲۶۷: در درد تو بر دلم دوا نیست

شماره ۲۶۸: هیچ شب نیست که در کوی غمت غوغا نیست

شماره ۲۶۹: کدام دیده به دیدار یار بینا نیست

شماره ۲۷۰: بی رخ عاشق فریبت در دو چشمم خواب نیست

شماره ۲۷۱: دلا با عشق اگر سازی عجب نیست

شماره ۲۷۲: بر درد عشق دوست مرا گر طبیب نیست

شماره ۲۷۳: ای که پنداری که ما را جز تو یاری هست نیست

شماره ۲۷۴: جز غم عشقت نگارا در جهانم هیچ نیست

شماره ۲۷۵: در جهان بر جان من جز درد نیست

شماره ۲۷۶: در فراقت جز غمم کس یار نیست

شماره ۲۷۷: ما را ز درد عشق تو یک دم قرار نیست

شماره ۲۷۸: ما را غمی چو شدت هجران یار نیست

شماره ۲۷۹: بازآ که در فراق تو ما را قرار نیست

شماره ۲۸۰: ای دل چه چاره چون که جهان پایدار نیست

شماره ۲۸۱: دردمند عشق او گشتم مرا تیمار نیست

شماره ۲۸۲: هر که دلش با غم ما یار نیست

شماره ۲۸۳: از مهر منت به دل اثر نیست

شماره ۲۸۴: تو را از حال مسکینان خبر نیست

شماره ۲۸۵: مرا در عشقت از عالم خبر نیست

شماره ۲۸۶: ما را ز سر کوی غمت راه به در نیست

شماره ۲۸۷: مرا به غیر هوای تو، هیچ در سر نیست

شماره ۲۸۸: گر بپرسی بنده خود را، ز لطفت دور نیست

شماره ۲۸۹: گر ز حال زار مسکینان بپرسی دور نیست

شماره ۲۹۰: گر مرا میل تو باشد بی تکلف دور نیست

شماره ۲۹۱: جانا دلم ز روی تو یک دم صبور نیست

شماره ۲۹۲: گر مرا به ماه رویت مهر باشد دور نیست

شماره ۲۹۳: شوقم به وصل دوست نهایت پذیر نیست

شماره ۲۹۴: یک دم مرا ز صحبت جانان گزیر نیست

شماره ۲۹۵: دیده ز مهر روی تو یک نفسش گزیر نیست

شماره ۲۹۶: مرا جز عشق تو در سر هوس نیست

شماره ۲۹۷: تو می دانی که ما را جز تو کس نیست

شماره ۲۹۸: دیدم که آن نگار چو بر من وفاش نیست

شماره ۲۹۹: به درد ما بجز از وصل تو دوا خوش نیست

شماره ۳۰۰: در فراقت جز غمم کس پیش نیست

شماره ۳۰۱: گرچه به پای بوس تو ما را مجال نیست

شماره ۳۰۲: مرا دلبند و مونس غیر غم نیست

شماره ۳۰۳: نگار من به سر عهد خویش محکم نیست

شماره ۳۰۴: جز لطف تو جانا به جهان هیچ کسم نیست

شماره ۳۰۵: فریاد که جز لطف تو فریادرسم نیست

شماره ۳۰۶: مرا به غیر صبا پیش دوست محرم نیست

شماره ۳۰۷: چه کنم در شب هجران تو آرامم نیست

شماره ۳۰۸: مهربانی ز دلستانم نیست

شماره ۳۰۹: درد هجران ز تو نهانم نیست

شماره ۳۱۰: دلی کجاست که آن دل سرشته با غم نیست

شماره ۳۱۱: الهی شکر و فضلت را کران نیست

شماره ۳۱۲: مرا به درد فراق تو هیچ درمان نیست

شماره ۳۱۳: هزار محنت و غم چون فراق یاران نیست

شماره ۳۱۴: کدام دل که به داغ فراق بریان نیست

شماره ۳۱۵: مرا فراق رخ آن نگار ممکن نیست

شماره ۳۱۶: چون تماشاگه جان غیر سر کوی تو نیست

شماره ۳۱۷: ما را به غیر لطف تو شاها پناه نیست

شماره ۳۱۸: نیست دلی کز غم تو خسته نیست

شماره ۳۱۹: کیست که جانش ز غمت خسته نیست

شماره ۳۲۰: ما را به درد عشق تو جز صبر چاره نیست

شماره ۳۲۱: شب نیست کز فراق تو صد جامه پاره نیست

شماره ۳۲۲: ساقیا چون گل شکفت از می پرستی چاره نیست

شماره ۳۲۳: بر من خسته ز هجران چه جفاهاست که نیست

شماره ۳۲۴: در سر زلف تو ای دوست چه شرهاست که نیست

شماره ۳۲۵: مرا در درد عشقت چاره ای نیست

شماره ۳۲۶: چه کنم چون ز بخت یاری نیست

شماره ۳۲۷: مرا ز حضرت تو دوری اختیاری نیست

شماره ۳۲۸: مرا درعشق تو خواب و خوری نیست

شماره ۳۲۹: از حال پریشان من او را خبری نیست

شماره ۳۳۰: از حال پریشان من او را خبری نیست

شماره ۳۳۱: مرا در عشق جز درد دلی نیست

شماره ۳۳۲: هیچ دلی نیست که در درد دلارامی نیست

شماره ۳۳۳: جهان تا هست خالی از غمی نیست

شماره ۳۳۴: اگرچه یار مرا هیچ مهربانی نیست

شماره ۳۳۵: بیا که بی تو مرا هیچ زندگانی نیست

شماره ۳۳۶: آن چه شوریست ز عشق تو که اندر می نیست

شماره ۳۳۷: مرا به عشق تو جز ناله ای و آهی نیست

شماره ۳۳۸: مرا جز درگه لطف تو می دانی پناهی نیست

شماره ۳۳۹: چرا به سوی من خسته ات نگاهی نیست

شماره ۳۴۰: دل من در فراق شیداییست

شماره ۳۴۱: ماه‌رویا مه رویت چه جهان‌آرایی‌ست

شماره ۳۴۲: هوای کوی جانان خوش هواییست

شماره ۳۴۳: دل دیوانه ی من در غم تو شیداییست

شماره ۳۴۴: نفس باد صبا بیش معنبر بوییست

شماره ۳۴۵: دیدی که آن نگار سرو برگ ما نداشت

شماره ۳۴۶: فریاد کان نگار سرو برگ ما نداشت

شماره ۳۴۷: دلبر دلم ببرد و غم حال ما نداشت

شماره ۳۴۸: نسیم باد بهارست یا هوای بهشت

شماره ۳۴۹: دوشم چه بود بی رخت ای دوست سرگذشت

شماره ۳۵۰: صبحدم ذوقی ندارد بی تو در بستان گذشت

شماره ۳۵۱: پشتم ز غم بار فراق تو دوتا گشت

شماره ۳۵۲: ای دل چه کنم چو یار برگشت

شماره ۳۵۳: دل فدای لبان چون نوشت

شماره ۳۵۴: دلبر چه زود از سر پیمان ما برفت

شماره ۳۵۵: راست گویم مروت از عالم برفت

شماره ۳۵۶: ما را چو از نظر قد سرو روان برفت

شماره ۳۵۷: تا دلم روی چو ماهت را بدید از دست رفت

شماره ۳۵۸: دلا چه چاره که یارم ز دست خواهد رفت

شماره ۳۵۹: تا از دو دیده ام رخ آن گل عذار رفت

شماره ۳۶۰: تا از بر من آن صنم گل عذار رفت

شماره ۳۶۱: تا دل سرگشته ام چون زلف او سودا گرفت

شماره ۳۶۲: ز آتش بیداد که بالا گرفت

شماره ۳۶۳: از سر زلفش دلم سودا گرفت

شماره ۳۶۴: دو دیده از رخ چون آفتاب آب گرفت

شماره ۳۶۵: دستم ز غمت نگار بگرفت

شماره ۳۶۶: از بوی گلم دماغ بگرفت

شماره ۳۶۷: دلم برفت و سر دست آن نگار گرفت

شماره ۳۶۸: فریاد کان نگار دل از مهر برگرفت

شماره ۳۶۹: بیا که مملکت دیده ام خیال گرفت

شماره ۳۷۰: آیینه ی جمال تو از آه من گرفت

شماره ۳۷۱: منم که نقش توأم هرگز از خیال نرفت

شماره ۳۷۲: آن دل نگویمش که در او یاد او نرفت

شماره ۳۷۳: بر من خسته ی هجران چه جفاها که نرفت

شماره ۳۷۴: حکایتیست که با کس نمی توانم گفت

شماره ۳۷۵: یک باره به ترک غم جانان نتوان گفت

شماره ۳۷۶: تا چند نالم من در فراقت

شماره ۳۷۷: تا کی کشم ای دوست ز خود کرده ندامت

شماره ۳۷۸: در عشق تو تا چند کشم بار ملامت

شماره ۳۷۹: گرچه سرگشسته ام ز چوگانت

شماره ۳۸۰: کیست آن کس که تو را دید و نشد حیرانت

شماره ۳۸۱: ای همچو شب گیسوی تو خون دلم در گردنت

شماره ۳۸۲: ناامیدم مکن ز درگاهت

شماره ۳۸۳: ای دوست بگو که چیست رایت

شماره ۳۸۴: به رویت اشتیاقم بی نهایت

شماره ۳۸۵: چرا با ما چنینی بی عنایت

شماره ۳۸۶: ای حریم حرم کعبه ی دلها رویت

شماره ۳۸۷: قسم خوردم نگارینا به رویت

شماره ۳۸۸: بجز خیال تو در چشم ما نیاید هیچ

شماره ۳۸۹: بر دست پیچ آن سر زلفین پیچ پیچ

شماره ۳۹۰: چرا به کار من ای جان وفا نکردی هیچ

شماره ۳۹۱: کار عالم همه هیچست چو هیچست به هیچ

شماره ۳۹۲: بیا لطافت گل را ببین به وقت صبوح

شماره ۳۹۳: چه باشد ار تو ز لطفم کنی زمانی شاد

شماره ۳۹۴: همه کامیت از عالم روا باد

شماره ۳۹۵: دلارام مرا یارب بقا باد

شماره ۳۹۶: ای مردمک دیده تا کی کنی این بیداد

شماره ۳۹۷: یار ما شبهای تاری بر تو همچون روز باد

شماره ۳۹۸: تا جهان باشد به کام پادشه هر روز باد

شماره ۳۹۹: از کجا آمد این مبارک باد

شماره ۴۰۰: اگر دمی ز تو بویی به من رساند باد

شماره ۴۰۱: شبت به صبح سعادت همیشه مقرون باد

شماره ۴۰۲: خدایت ناصر و یارت معین باد

شماره ۴۰۳: شهریارا جهان به کام تو باد

شماره ۴۰۴: تا جهان باشد به کام و رای میرانشاه باد

شماره ۴۰۵: ای همچو عید روی تو عیدت خجسته باد

شماره ۴۰۶: هیچ کس در غم ایام چو من خوار مباد

شماره ۴۰۷: کس به عالم همچو من بی کس مباد

شماره ۴۰۸: شبت بی من خسته دل خوش مباد

شماره ۴۰۹: ما را نمی رود نفسی یاد او ز یاد

شماره ۴۱۰: مرا به صبحدمی در چمن گذار افتاد

شماره ۴۱۱: تا دیده ی من بر رخ همچون قمر افتاد

شماره ۴۱۲: جهان را با غم رویت خوش افتاد

شماره ۴۱۳: مرا با قامت آن سرو آزاد

شماره ۴۱۴: چه آتشیست ز رویت که در جهان افتاد

شماره ۴۱۵: دل رفت و باز با سر زلفش قرار داد

شماره ۴۱۶: به بستان جهان ای سرو آزاد

شماره ۴۱۷: همی خواهم که آیی در برم شاد

شماره ۴۱۸: ز قدت چون خجل شد سرو آزاد

شماره ۴۱۹: تا چند کنم جانا از دست غمت فریاد

شماره ۴۲۰: فریاد و فغان در غم هجران تو فریاد

شماره ۴۲۱: ز جفای فلک سفله مسلمانان داد

شماره ۴۲۲: مهر رویت آتشم در جان نهاد

شماره ۴۲۳: بازم غم فراق تو دردی به جان نهاد

شماره ۴۲۴: نگردانی به وصلم یک زمان شاد

شماره ۴۲۵: بگو کجا برم از دست هجر تو فریاد

شماره ۴۲۶: هزار ناله ز دست فراق و صد فریاد

شماره ۴۲۷: دلم هجر تو یارا برنتابد

شماره ۴۲۸: لب لعلت ز جهانی دل و جان می طلبد

شماره ۴۲۹: این باغ جهان بنگر تا باز چه بار آرد

شماره ۴۳۰: اگر کسی خبری زان نگار باز آرد

شماره ۴۳۱: چون دلم وصل او دوا دارد

شماره ۴۳۲: قدی چون سرو بستان راست دارد

شماره ۴۳۳: دلبرا سرو قدت شکل صنوبر دارد

شماره ۴۳۴: نگار من دلی چون سنگ دارد

شماره ۴۳۵: سر سرگشته سودای تو دارد

شماره ۴۳۶: صبوری در غم جانان که دارد

شماره ۴۳۷: تو نظر کن که بت من چه جمالی دارد

شماره ۴۳۸: دل من با سر زلف تو هوایی دارد

شماره ۴۳۹: دلبر غم حال ما ندارد

شماره ۴۴۰: گویند جهان وفا ندارد

شماره ۴۴۱: آن کیست که با یاد تو دل شاد ندارد

شماره ۴۴۲: دل در غم هجران تو بهبود ندارد

شماره ۴۴۳: آن بنده که جز تو کس ندارد

شماره ۴۴۴: نگار از حال زارم غم ندارد

شماره ۴۴۵: غم هجر تو پایانی ندارد

شماره ۴۴۶: مهر رویش نه چنانم نگران می‌دارد

شماره ۴۴۷: کسی که تخم غمت در میان جان کارد

شماره ۴۴۸: دوای درد دوری صبر دارد

شماره ۴۴۹: دلم ز درد غم عشق جان نخواهد برد

شماره ۴۵۰: هجر رویت آب چشم ما به دریا می‌برد

شماره ۴۵۱: چشم خواب‌آلود او بنگر که چون دل می‌برد

شماره ۴۵۲: شبهاست کز خیال تو خوابم نمی برد

شماره ۴۵۳: برگشت نگار و دل ز ما برد

شماره ۴۵۴: الا ای سرو ناز نازپرورد

شماره ۴۵۵: منم از درد هجران چون گلی زرد

شماره ۴۵۶: آه دردآلود من از سقف مینا بگذرد

شماره ۴۵۷: روی زیبای تو گر بر ماه تابان بگذرد

شماره ۴۵۸: عشق رویت عقل ما تاراج کرد

شماره ۴۵۹: در دلم بود که دلدار وفا خواهد کرد

شماره ۴۶۰: طبیب درد دلم را دوا نخواهد کرد

شماره ۴۶۱: درد ما را دوا نخواهد کرد

شماره ۴۶۲: دلم ز غمزه ی شوخش حذر نخواهد کرد

شماره ۴۶۳: سحرگهان سوی بستان گذار باید کرد

شماره ۴۶۴: در چشم ما خیال رخش تا گذار کرد

شماره ۴۶۵: مسکین دلم به کوی غمت تا گذار کرد

شماره ۴۶۶: دل ز ما برد و قصد جانم کرد

شماره ۴۶۷: در جهان ما دلبری خواهیم کرد

شماره ۴۶۸: تا چند دل از هجر تو بیهوش توان کرد

شماره ۴۶۹: جانا غم عشق تو فراموش توان کرد

شماره ۴۷۰: مسلمانان نه صبر از جان توان کرد

شماره ۴۷۱: نه درد عشق را پنهان توان کرد

شماره ۴۷۲: دل برد زلف شوخت و آنگاه قصد جان کرد

شماره ۴۷۳: تا نگارین رخ دلبند ز ما پنهان کرد

شماره ۴۷۴: تا چند توان درد تو در سینه نهان کرد

شماره ۴۷۵: بیش از این با من بیچاره جفا نتوان کرد

شماره ۴۷۶: ز دست خیل خیال تو خواب نتوان کرد

شماره ۴۷۷: به قول مدعیان ترک یار نتوان کرد

شماره ۴۷۸: اگرچه درد دلم آشکار نتوان کرد

شماره ۴۷۹: درد دل را ز تو ای دوست نهان نتوان کرد

شماره ۴۸۰: نه صبر از وصل جانان می توان کرد

شماره ۴۸۱: دلی که در همه عالم بزرگواری کرد

شماره ۴۸۲: تا دلم با تو عشق بازی کرد

شماره ۴۸۳: ناتوان چشم تو تا میل به مخموری کرد

شماره ۴۸۴: یک دم نگار ما نظری سوی ما نکرد

شماره ۴۸۵: دلبر به هر چه گفت به قولش وفا نکرد

شماره ۴۸۶: یا رب فلک برین دل مسکین چه ها نکرد

شماره ۴۸۷: دلدار رفت و کام دل ما روا نکرد

شماره ۴۸۸: دلبر برفت و بر دل تنگم نظر نکرد

شماره ۴۸۹: ای مسلمانان فغان کان یار من یاری نکرد

شماره ۴۹۰: یار من با من وفاداری نکرد

شماره ۴۹۱: تا دو زلف تو پیچ و تاب آورد

شماره ۴۹۲: آن کس که به قدرت ز ازل نیشکر آورد

شماره ۴۹۳: صبا آمد پیامی سویم آورد

شماره ۴۹۴: باد بویی ز سوی مصر به کنعان آورد

شماره ۴۹۵: باد بویی ز سر زلف پریشان آورد

شماره ۴۹۶: شب فراق تو جانا مرا به جان آورد

شماره ۴۹۷: صبا بویی ز تو سوی من آورد

شماره ۴۹۸: کجا دل در غمت آرام گیرد

شماره ۴۹۹: بامدادان که سر از خواب گران برگیرد

شماره ۵۰۰: مرغ جان من دلخسته هوا می گیرد

شماره ۵۰۱: ز مهر روی خوب تو دلم دل بر نمی‌گیرد

شماره ۵۰۲: او کی از روی عنایت به جهان پردازد

شماره ۵۰۳: در فراق رخ یارم رگ جان می سوزد

شماره ۵۰۴: خوشا مشکی که از زلف تو ریزد

شماره ۵۰۵: پیش روی تو دلم از سر جان برخیزد

شماره ۵۰۶: ای دیده نم دیده بی روی تو خون ریزد

شماره ۵۰۷: آن غمزه فتانت از خواب چو برخیزد

شماره ۵۰۸: سحرگهی که ز خواب شبانه برخیزد

شماره ۵۰۹: درد مرا مگر ز طبیبم دوا رسد

شماره ۵۱۰: حال زارم گوییا روزی بر جانان رسد

شماره ۵۱۱: عاقبت این درد دل را هم شبی درمان رسد

شماره ۵۱۲: ای خوش آن دم که مرا جان بر جانانه رسد

شماره ۵۱۳: آخر این دردم به درمان کی رسد

شماره ۵۱۴: گل رفت حالی از چمن تا خود به بستان کی رسد

شماره ۵۱۵: دردمندی چه شود گر به دوایی برسد

شماره ۵۱۶: بوی مهرت به مشام من شیدا نرسد

شماره ۵۱۷: مژده‌ای دادم صبا ای دل که جانان می‌رسد

شماره ۵۱۸: فکرم به منتهای جمالت نمی رسد

شماره ۵۱۹: فریاد کاین طبیب به دردم نمی رسد

شماره ۵۲۰: دردم ز وصل دوست به درمان نمی‌رسد

شماره ۵۲۱: دردم نهاد بر دل و درمان نمی‌رسد

شماره ۵۲۲: از بحر غم دلم به کرانه نمی‌رسد

شماره ۵۲۳: دارم امید وصل و به جایی نمی‌رسد

شماره ۵۲۴: بتی که خاطر او لازم جفا باشد

شماره ۵۲۵: مرا دردی بود در دل که از وصلش دوا باشد

شماره ۵۲۶: کدام ماه چو ماه منیر ما باشد

شماره ۵۲۷: خوش باشد ار آن دلبر جانانه ما باشد

شماره ۵۲۸: مرا در هجر تو کی خواب باشد

شماره ۵۲۹: گرچه بیداد جفای تو به غایت باشد

شماره ۵۳۰: دل عاشق ز غم پردرد باشد

شماره ۵۳۱: بر سر مات اگر گذر باشد

شماره ۵۳۲: ز نامرادی ما گر تو را خبر باشد

شماره ۵۳۳: تو بگو که چونم از تو دمکی گزیر باشد

شماره ۵۳۴: کدامین سرو چون بالاش باشد

شماره ۵۳۵: دلم بر آتش عشقت کباب خوش باشد

شماره ۵۳۶: نگارا وقت آن آمد که گل بر بار خوش باشد

شماره ۵۳۷: هر که را مهر رخ خوب تو در دل باشد

شماره ۵۳۸: تا مرا طاقت هجران و توانم باشد

شماره ۵۳۹: اگرچه بر دلم از هجر صد ستم باشد

شماره ۵۴۰: تا به کی در دل من درد تو پنهان باشد

شماره ۵۴۱: تا جهانست و تا جهان باشد

شماره ۵۴۲: تا مرا در جهان نشان باشد

شماره ۵۴۳: تا کی از دیده من روی تو پنهان باشد

شماره ۵۴۴: خسته ی هجر تو را وصل تو درمان باشد

شماره ۵۴۵: چو دو زلف تو دلم چند پریشان باشد

شماره ۵۴۶: دلم ز غصه هجران همیشه خون باشد

شماره ۵۴۷: آن دیده نباشد که نه حیران تو باشد

شماره ۵۴۸: مرا جز شور تو در سر چه باشد

شماره ۵۴۹: گرم مهمان شوی یک دم چه باشد

شماره ۵۵۰: گرم یک لحظه بنوازی چه باشد

شماره ۵۵۱: آن دل نگویمش من آن سنگ خاره باشد

شماره ۵۵۲: هر که را در دو جهان همچو تو یاری باشد

شماره ۵۵۳: درد ما را ز وصال تو دوا کی باشد

شماره ۵۵۴: هر کرا دل متمایل به جمالی باشد

شماره ۵۵۵: گفتم ای دل مگرش مهر و وفایی باشد

شماره ۵۵۶: یاری که در او وفا نباشد

شماره ۵۵۷: بر عاشقان رویت چندین جفا نباشد

شماره ۵۵۸: دل عاشق چرا شیدا نباشد

شماره ۵۵۹: گرم ز حال بپرسی دمی غریب نباشد

شماره ۵۶۰: آن دل که به زلفین تو پابند نباشد

شماره ۵۶۱: مرا تحمل هجران آن نگار نباشد

شماره ۵۶۲: ما را به جهان جز غم تو یار نباشد

شماره ۵۶۳: چون چشم خوشت نرگس مخمور نباشد

شماره ۵۶۴: نماز ما به چه ارزد اگر نیاز نباشد

شماره ۵۶۵: شب هجران که پایانش نباشد

شماره ۵۶۶: دلم پردرد و درمانش نباشد

شماره ۵۶۷: مبا دردی که درمانش نباشد

شماره ۵۶۸: بر خسته دلان جور از این بیش نباشد

شماره ۵۶۹: مرا جز مهر تو در دل نباشد

شماره ۵۷۰: به دردت داروی دردم نباشد

شماره ۵۷۱: مرا با درد عشقت غم نباشد

شماره ۵۷۲: چرا درد مرا درمان نباشد

شماره ۵۷۳: در عالم لطافت چون یار من نباشد

شماره ۵۷۴: دل خوبان چنین سنگین نباشد

شماره ۵۷۵: ما را به جهان جز غم روی تو نباشد

شماره ۵۷۶: چون عارض دلجوی بتم ماه نباشد

شماره ۵۷۷: مرا جز عشق تو کاری نباشد

شماره ۵۷۸: مرا جز عشق تو کاری نباشد

شماره ۵۷۹: چرا ز وصل تو کامم روا نمی باشد

شماره ۵۸۰: دلبران را وفا نمی باشد

شماره ۵۸۱: یار بی جرمی ز من بیزار شد

شماره ۵۸۲: رمید دل ز من خسته پیش دلبر شد

شماره ۵۸۳: تا که شمع جمال او برشد

شماره ۵۸۴: دیده ای کاو به سر کوی وفا رهبر شد

شماره ۵۸۵: جمال روی تو بر ملک دل چو سرور شد

شماره ۵۸۶: چون روز عمر من به فراق تو شام شد

شماره ۵۸۷: مرا تا دل به رویت مهربان شد

شماره ۵۸۸: دل از تاب شب هجرانش خون شد

شماره ۵۸۹: دلبرا مسکین دل من در غمت دیوانه شد

شماره ۵۹۰: تا دل مسکین من دیوانه شد

شماره ۵۹۱: تا چند ز هجرت دلم ای یار بنالد

شماره ۵۹۲: نسیم باد صبا از دیار ما آمد

شماره ۵۹۳: شادمان گشت دلم کز درم آن یار آمد

شماره ۵۹۴: مژده دادند دلم را که دلا یار آمد

شماره ۵۹۵: بحمدالله شب هجران سرآمد

شماره ۵۹۶: دوشم ز در آن شمع دلفروز درآمد

شماره ۵۹۷: رسید مژده ی شادی که شاه باز آمد

شماره ۵۹۸: ز باد صبح حدیثی مرا به گوش آمد

شماره ۵۹۹: دل من در طلبکاری وصل تو به جان آمد

شماره ۶۰۰: دل من عشق بازی نیک داند

شماره ۶۰۱: آنان که مهر روی چو ماه تو دیده‌اند

شماره ۶۰۲: عشاق مهر روی تو از جان خریده اند

شماره ۶۰۳: این جور و جفای چرخ تا چند

شماره ۶۰۴: عاشقان گل رخسار تو بستان طلبند

شماره ۶۰۵: طالبان سر کویت رخ جانان طلبند

شماره ۶۰۶: دردمندان تو از وصل تو درمان طلبند

شماره ۶۰۷: دردمندان غم عشق دوا می طلبند

شماره ۶۰۸: وصالت دوای دل دردمند

شماره ۶۰۹: چو زلف خویش چرا عهد یار بشکستند

شماره ۶۱۰: گل ما را ز ازل با غم تو بسرشتند

شماره ۶۱۱: هیچکس در نزد آن در که درش باز نکردند

شماره ۶۱۲: بسا دلی که به زلف تو پای در بندند

شماره ۶۱۳: مرا با درد عشقت آفریدند

شماره ۶۱۴: چون تو چشم مرحمت بر حال ما خواهی فکند

شماره ۶۱۵: دلم در شست زلفت گشت پابند

شماره ۶۱۶: پیش او گر همه جانند به جانان نرسند

شماره ۶۱۷: مرا ز دوستی دوست دشمنان بیشند

شماره ۶۱۸: خالیست بر آن لبان دلبند

شماره ۶۱۹: دلبر چه کرد با من مسکین مستمند

شماره ۶۲۰: لشکر عشق تو چون غوغا کند

شماره ۶۲۱: وقت رسید کان صنم حاجت ما روا کند

شماره ۶۲۲: تا چند با دل من مسکین جفا کند

شماره ۶۲۳: باشد که درد ما به تفقد دوا کند

شماره ۶۲۴: با قدت آخر چرا سروی سرافرازی کند

شماره ۶۲۵: عاقبت درد من خسته سرایت بکند

شماره ۶۲۶: سرو قدت سایه تا بر ما فکند

شماره ۶۲۷: دل ستد از دستم و در پا فکند

شماره ۶۲۸: سایه سرو بلندش گر به ما می افکند

شماره ۶۲۹: از چه رو لعل تو درمان دل ما نکند

شماره ۶۳۰: کس به امید وفا ترک دل و دین نکند

شماره ۶۳۱: دلبرم دل ز برم برد و وفایی نکند

شماره ۶۳۲: چشمان تو مست و ناتوانند

شماره ۶۳۳: مرا در عشق تو دیوانه خوانند

شماره ۶۳۴: عاشقان را تا به کی در کوی تو رسوا کنند

شماره ۶۳۵: درد دل مرا چو اطبا دوا کنند

شماره ۶۳۶: مقررست دلا دلبران وفا نکنند

شماره ۶۳۷: این دیده جان مرا روی تو بینا می‌کند

شماره ۶۳۸: صبح روی تو سلامت می کند

شماره ۶۳۹: هر دم که جان وصال تو را یاد می کند

شماره ۶۴۰: مسکین دلم ز درد تو فریاد می‌کند

شماره ۶۴۱: با قامت تو سرو به بستان چه می کند

شماره ۶۴۲: جادوی چشمان شوخت چاره‌سازی می‌کند

شماره ۶۴۳: تا به چند آن غمزه از من دلربایی می‌کند

شماره ۶۴۴: درد مرا طبیب مداوا نمی‌کند

شماره ۶۴۵: با من خسته دلبرم غیر جفا نمی‌کند

شماره ۶۴۶: بیشتر خلق جهان در پی جاه و درمند

شماره ۶۴۷: بی تو چشمم جهان نمی بیند

شماره ۶۴۸: بی رخت دیده کی جهان بیند

شماره ۶۴۹: دل را نسیم زلف معنبر دوا بود

شماره ۶۵۰: یاری که همه میل دلش سوی وفا بود

شماره ۶۵۱: خاطرم از هر دو کون آزاد بود

شماره ۶۵۲: درد ما را دوا تواند بود

شماره ۶۵۳: دمی که رای منت اختیار خواهد بود

شماره ۶۵۴: مرا خیال تو تا در ضمیر خواهد بود

شماره ۶۵۵: فروغ حسن تو تا در کمال خواهد بود

شماره ۶۵۶: هزار یار نوت گر ندیم خواهد بود

شماره ۶۵۷: تا مدار فلک و دور جهان خواهد بود

شماره ۶۵۸: درد ما را دوا نخواهد بود

شماره ۶۵۹: از درد دوری تو جانا دلم بفرسود

شماره ۶۶۰: بی رخ تو نمی توانم بود

شماره ۶۶۱: جهان را دولت و بختی جوان بود

شماره ۶۶۲: گر کسی را درد بی درمان بود

شماره ۶۶۳: چون دیده ام به هجر رخت پر ز خون بود

شماره ۶۶۴: آنکس که مرا از دو جهان یار گزین بود

شماره ۶۶۵: خوش آن شبم که ز روی تو ماهتابی بود

شماره ۶۶۶: چون مرا با عشق تو دردی بود

شماره ۶۶۷: کامم ز نوش داروی وصلت روا نبود

شماره ۶۶۸: دل ما بردی و یک دم طرف مات نبود

شماره ۶۶۹: گرم چه داعیه ی عشق آن نگار نبود

شماره ۶۷۰: ز ابر بر رخ ماهم نقاب خوش نبود

شماره ۶۷۱: زین بیش با فراق توأم ساختن نبود

شماره ۶۷۲: یار ما را بیش از این با ما سر یاری نبود

شماره ۶۷۳: تا دلم را کرده ای مأوای خود

شماره ۶۷۴: گمان مبر که دلم از سر وفا برود

شماره ۶۷۵: دلبرا نقش خیالت ز دل ما نرود

شماره ۶۷۶: امید بود که یار از سر وفا نرود

شماره ۶۷۷: سرو سیمینم به تنها می‌رود

شماره ۶۷۸: از حال من نگار مرا گر خبر شود

شماره ۶۷۹: هردم از عشقت دلم خون می شود

شماره ۶۸۰: دل بر شب وصال تو رهبر نمی شود

شماره ۶۸۱: ما را وصال دوست میسر نمی شود

شماره ۶۸۲: شب نیست کز غمت جگرم خون نمی‌شود

شماره ۶۸۳: دلبر از شوخی و عیاری دل از دستم ربود

شماره ۶۸۴: به ذات پاک خداوند و عزت معبود

شماره ۶۸۵: دلبرم تا دل از برم بربود

شماره ۶۸۶: تربیت در آب و گل گل‌های رنگین می‌دهد

شماره ۶۸۷: نسیم صبح مگر از دیار ما آید

شماره ۶۸۸: مرا چو دامن وصلت شبی به دست آید

شماره ۶۸۹: هر دل که نه پردردست آن دل به چه کار آید

شماره ۶۹۰: نه دلبری که دلم زو دمی بیاساید

شماره ۶۹۱: مگر روزی شب هجران سرآید

شماره ۶۹۲: نشستم تا مگر ماهی برآید

شماره ۶۹۳: شاد باش ای دل سرگشته که جان باز آید

شماره ۶۹۴: جان به شکرانه دهم گر بت ما باز آید

شماره ۶۹۵: وقت آنست که دلبر ز جفا باز آید

شماره ۶۹۶: وقت آنست که گل باز به بستان آید

شماره ۶۹۷: نگار من ز منش گرچه عار می‌آید

شماره ۶۹۸: مگر صبا ز سر کوی یار می آید

شماره ۶۹۹: بر دلم جز جفا نمی آید

شماره ۷۰۰: به جز خیال توام در نظر نمی‌آید

شماره ۷۰۱: درخت وصل آن دلبر مگر در بر نمی‌آید

شماره ۷۰۲: عقل با عشق بر نمی آید

شماره ۷۰۳: تو را به کون و مکان سر فرو نمی آید

شماره ۷۰۴: اگر نقاب بت من ز چهره بگشاید

شماره ۷۰۵: مرا به صبحدمی گل به بار می باید

شماره ۷۰۶: چمن به صبحدمی چون به گل بیاراید

شماره ۷۰۷: عاقبت کار فروبسته خدا بگشاید

شماره ۷۰۸: گر آفتاب تجلیش روی بنماید

شماره ۷۰۹: مرا زین بیش درد دل نباید

شماره ۷۱۰: مرا وصال رخت ای نگار می باید

شماره ۷۱۱: کردگارم مگر از غیب دری بگشاید

شماره ۷۱۲: نصیب دشمنم بادا چنین عید

شماره ۷۱۳: بیا غم از بر آن یار غمگسار رسید

شماره ۷۱۴: جان من شکسته دل از غم تو به جان رسید

شماره ۷۱۵: از دست هجر تو دل تنگم به جان رسید

شماره ۷۱۶: شکر یزدان که مرا مژده جانان برسید

شماره ۷۱۷: عاقبت درد من خسته به پایان نرسید

شماره ۷۱۸: دل به درد آمد و از دوست به درمان نرسید

شماره ۷۱۹: در سرابستان جان تا قد او بالا کشید

شماره ۷۲۰: آنچه دل حزین من از جور او کشید

شماره ۷۲۱: ای عکس طلعت تو فروغ جمال عید

شماره ۷۲۲: گفته‌ام درس ثنای تو ز جان در شب عید

شماره ۷۲۳: چه چاره چونکه دل از وی به کام دل نرسید

شماره ۷۲۴: به صد امید درآمد دلم به کوی امید

شماره ۷۲۵: ای دوستان ای دوستان آخر مرا یاری کنید

شماره ۷۲۶: ای صبا بویی از آن زلف پریشان به من آر

شماره ۷۲۷: ای بر دلم از فراق صد بار

شماره ۷۲۸: من از جام غمت مستم دگر بار

شماره ۷۲۹: در دیده خیال تو نگاریم دگر بار

شماره ۷۳۰: در حسرت آن چهره و روییم دگر بار

شماره ۷۳۱: من مسکین نه دل دارم نه دلدار

شماره ۷۳۲: چو چشمانت منم پیوسته بیمار

شماره ۷۳۳: کس ندیدست سرو در رفتار

شماره ۷۳۴: گر آید نسیمی ز سوی نگار

شماره ۷۳۵: در جار چمن گلست بر بار

شماره ۷۳۶: فراقت بر دلم بار آورد بار

شماره ۷۳۷: ای دوست ما به دست تو دادیم اختیار

شماره ۷۳۸: نهاد ملک دلم بر غم رخ تو مدار

شماره ۷۳۹: با ما چو وفا نمی کند یار

شماره ۷۴۰: مرا چون خاک راهت خوار مگذار

شماره ۷۴۱: عاشق گل کی خورد غم از سلحداران خار

شماره ۷۴۲: بی تکلف خوشست بوی بهار

شماره ۷۴۳: دل به جان آمد ز دست جور یار

شماره ۷۴۴: بس که کردم در فراق روی جانان انتظار

شماره ۷۴۵: ای ز شمشاد قد تو سرو بستان شرمسار

شماره ۷۴۶: ای دل مجروح مهجور پریشان روزگار

شماره ۷۴۷: به جان آمد دلم از جور دلدار

شماره ۷۴۸: فریاد و الغیاث ز بیداد روزگار

شماره ۷۴۹: تا چند به ما جفا کند یار

شماره ۷۵۰: خوش نسیمی می وزد در صبح از بوی بهار

شماره ۷۵۱: خسته دلی بسته دل در سر زلفین یار

شماره ۷۵۲: صبا برو ز بر من به سوی آن دلدار

شماره ۷۵۳: ای صبحدم نسیم سر زلف تو بیار

شماره ۷۵۴: تو تا کی همچو سرو از ما کشی سر

شماره ۷۵۵: نام من در ورق عشق رخت نیست مگر

شماره ۷۵۶: جانا گرت به جانب ما اوفتد گذر

شماره ۷۵۷: در جهان غیر تو ای دوست ندارم دلبر

شماره ۷۵۸: عاشقان را نیست در کویت نظامی این بتر

شماره ۷۵۹: گفتم چو باز آید مگر بر حالم اندازد نظر

شماره ۷۶۰: این شب تیره هجران به سر آید آخر

شماره ۷۶۱: چکنم درد دل خود به که گویم آخر

شماره ۷۶۲: ای گشته دارالملک جان یغمای بغدادی پسر

شماره ۷۶۳: چون زلف سودایی شدم بر روی بغدادی پسر

شماره ۷۶۴: منم چون گوی سرگردان به گرد کوی آن دلبر

شماره ۷۶۵: عشق بازی با چنان یاری چه خوش باشد دگر

شماره ۷۶۶: از شراب وصل او مستم دگر

شماره ۷۶۷: آمد نسیم صبحدم وز یار می آرد خبر

شماره ۷۶۸ - استقبال از حافظ: ای دل پر درد بر امید درمان غم مخور

شماره ۷۶۹ - استقبال از حافظ: ای دل ار سرگشته‌ای از جور دوران غم مخور

شماره ۷۷۰: ای به خوبی تو در جهان مشهور

شماره ۷۷۱: بردی دل من به چشم مخمور

شماره ۷۷۲: بیچاره دل به درد تو تا کی بود صبور

شماره ۷۷۳: در افتادم به عشق او ز تقدیر

شماره ۷۷۴: ای مسلمانان بتی دارم به غایت دلپذیر

شماره ۷۷۵: نکهت خطست یا بوی بنفشه یا عبیر

شماره ۷۷۶: کیست به عالم مرا غیر غمت دستگیر

شماره ۷۷۷: دلم از درد فراق تو به جان آمد باز

شماره ۷۷۸: آخر نظری کن به من ای سرو روان باز

شماره ۷۷۹: هست چون زلف بتانم هوس عمر دراز

شماره ۷۸۰: سروی به خون دیده بپروردمش به ناز

شماره ۷۸۱: ای که دل برده ای ز دستم باز

شماره ۷۸۲: صبا با گل بگو از من دگر باز

شماره ۷۸۳: به یاد آمدم آن جوانی و ناز

شماره ۷۸۴: در بوستان حسن بگفتم به سرو ناز

شماره ۷۸۵: ای تو چون محمود و من در بندگی همچون ایاز

شماره ۷۸۶: صبا مرا به جهان نیست جز تو محرم راز

شماره ۷۸۷: سرو نازی سرو نازی سرو ناز

شماره ۷۸۸: آن سرو راست را که همی پرورم به ناز

شماره ۷۸۹: فغان و داد ازین روزگار سفله نواز

شماره ۷۹۰: به دست دل نیفتاده چو تو حوری‌وشی هرگز

شماره ۷۹۱: تا چند کشیم از جگر این آه جگرسوز

شماره ۷۹۲: دلبرا بر سر کوی تو فغانست امروز

شماره ۷۹۳: جفا نمود دلم بر سر وفاست هنوز

شماره ۷۹۴: روی او صبح من و ماه تمامست هنوز

شماره ۷۹۵: بار عشق تو مرا بر دل و جانست هنوز

شماره ۷۹۶: در فراقش رود خون از دیده می‌بارم هنوز

شماره ۷۹۷: دیگر چه فتنه می کند این باد مشک بیز

شماره ۷۹۸: نیاز من به رخ خود مکن ز خویش قیاس

شماره ۷۹۹: مریز خون دل خلق را نگارا بس

شماره ۸۰۰: بیا که در دو جهان غیر تو ندارم کس

شماره ۸۰۱: نمی باید مرا منت ز هرکس

شماره ۸۰۲: چون من ندارم جز تو کس جز تو ندارم هیچکس

شماره ۸۰۳: صبا برو ز بر من مقام یار بپرس

شماره ۸۰۴: آن چنانم زغم عشق تو حیران که مپرس

شماره ۸۰۵: دلبرا ترک جفا کن ز من زار بترس

شماره ۸۰۶: جانا به جان تو که به فریاد ما برس

شماره ۸۰۷: ای دل خسته برو بر در آن یار مترس

شماره ۸۰۸: ما در میان عاشقان عشق خدا داریم و بس

شماره ۸۰۹: ما را بجز خیال تو کس نیست هم نفس

شماره ۸۱۰: ای مرا خیل خیالت هم نفس

شماره ۸۱۱: اگر به خلق نماید رخ جهان آراش

شماره ۸۱۲: صبا از رخ بکش یک دم نقابش

شماره ۸۱۳: چون صبا آورد از زلفش نسیمی روح بخش

شماره ۸۱۴: یارب دل محنت زده ام را خبری بخش

شماره ۸۱۵: دل ربود از من و در دست بلا افکندش

شماره ۸۱۶: نگار مهوش ما را که نیست مانندش

شماره ۸۱۷: منتی نیست ز خلقم به جهان جز کرمش

شماره ۸۱۸: دلم بر آتشست از لعل نوشش

شماره ۸۱۹: که دید شکل هلالی چو ابروی طاقش

شماره ۸۲۰: نگار چابک مه روی مهوش

شماره ۸۲۱: در باغ خرامید شبی آن بت مهوش

شماره ۸۲۲: چند ز دیده خون دل بر رخ جان چکانمش

شماره ۸۲۳: آه ازین شب که نیست پایانش

شماره ۸۲۴: خوشست درد که باشد امید درمانش

شماره ۸۲۵: مراست درد فراقی که نیست درمانش

شماره ۸۲۶: اگرچه یاد نیاید به سالها ز منش

شماره ۸۲۷: صبحدم آورد بویی سویم از پیراهنش

شماره ۸۲۸: گر زنم آهی بسوزم خرمنش

شماره ۸۲۹: ز مهرویان بود گویا وفا خوش

شماره ۸۳۰: در فراقت من نکردم خواب خوش

شماره ۸۳۱: ای دل ما را به دردت حال خوش

شماره ۸۳۲: بیا تا در برت گیرم چو جان خوش

شماره ۸۳۳: چو خندد صبحدم گل در چمن خوش

شماره ۸۳۴: بیا که دیده ی من دید دوش خوابی خوش

شماره ۸۳۵: چرا کردی مرا از دل فراموش

شماره ۸۳۶: گرم بوسی دهی از لعل پرنوش

شماره ۸۳۷: به خوابش دیده ام زلف تو را دوش

شماره ۸۳۸: گر شبی سوی من خسته دل افتد رایش

شماره ۸۳۹: به جان آمد دل من از جفایش

شماره ۸۴۰: بر ما گذر ار آرد در دیده کنم جایش

شماره ۸۴۱: گر به جانی می فروشد وصل خویش

شماره ۸۴۲: تو جوری می کنی بر من ز حد بیش

شماره ۸۴۳: نگارینا مکن بر من ستم بیش

شماره ۸۴۴: آسوده نیست خاطرم از روزگار خویش

شماره ۸۴۵: دادم به دستت مسکین دل ریش

شماره ۸۴۶: نکهت عنبرست یا بویش

شماره ۸۴۷: ای به رخت نیاز من از حد و اندازه ی بیش

شماره ۸۴۸: به غیر سوز و گدازیم چاره نیست چو شمع

شماره ۸۴۹: در شب تاریک هجران زار و سوزانم چو شمع

شماره ۸۵۰: دغدغه ی وصل تو چون برود از دماغ

شماره ۸۵۱: مژده‌ای دادم صبا کآمد گل خوش‌بو به باغ

شماره ۸۵۲: من نمی‌خواهم به جز روی تو باغ

شماره ۸۵۳: دل برد دلبر و به دلم برنهاد داغ

شماره ۸۵۴: قدش صنوبریست روان در میان باغ

شماره ۸۵۵: ای دل به گرد کعبه کوی تو در طواف

شماره ۸۵۶: ما زان توئیم بی تکلف

شماره ۸۵۷: دلم از جان شده بر روی چو ماهت مشعوف

شماره ۸۵۸: ای که هستم من مهجور ز جانت مشتاق

شماره ۸۵۹: چنان به وصل توأم از میان جان مشتاق

شماره ۸۶۰: ما را ز حد برفت ز درد تو اشتیاق

شماره ۸۶۱: بر لب آمد جان ما از اشتیاق

شماره ۸۶۲: خون جگر خورم به جهان با غم فراق

شماره ۸۶۳: پست طاقت طاق گشت از بار عشق

شماره ۸۶۴: ای گل رویت بهارستان عشق

شماره ۸۶۵: الغیاث از دست دل کم کرد سرگردان عشق

شماره ۸۶۶: به جان رسید دل من ز گردش افلاک

شماره ۸۶۷: اگر ز دل کشم آهی به غم من غمناک

شماره ۸۶۸: ندارم در غم عشقت ز کس باک

شماره ۸۶۹: ای شرمسار روی تو خورشید بر فلک

شماره ۸۷۰: ای برده رخت ز روی گل رنگ

شماره ۸۷۱: دردی که مراست بر دل تنگ

شماره ۸۷۲: عهد کردم که ازین پس ندهم دل به خیال

شماره ۸۷۳: دل به زلفت داده ام ز آنم پریشانست حال

شماره ۸۷۴: به تلخی شب هجران و بامداد وصال

شماره ۸۷۵: چو بودی گر وفا بودی در آن دل

شماره ۸۷۶: رفتی و در غم تو بماندم فگار دل

شماره ۸۷۷: من نمی یابم دوای درد دل

شماره ۸۷۸: جهان خرم و ما چنین تنگ دل

شماره ۸۷۹: مراست از دو جهان مهر دوست حاصل دل

شماره ۸۸۰: چون ندادم آن ستمگر کام دل

شماره ۸۸۱: روی تو شد صبح جان زلف تو شد شام دل

شماره ۸۸۲: آسان نمی شود شب وصلم به کام دل

شماره ۸۸۳: من با خط و خال او تا آنکه ببستم دل

شماره ۸۸۴: ای خیال روی تو سلطان دل

شماره ۸۸۵: ای جهان تا کی بری فرمان دل

شماره ۸۸۶: ز درد فراقت من خسته دل

شماره ۸۸۷: ای دیده جان جهان در شست زلفت بسته دل

شماره ۸۸۸: من فدا کردم سر اندر پای دل

شماره ۸۸۹: دردم ز حد گذشت و ندارم دوای دل

شماره ۸۹۰: تا چند حال ما را آشفته داری ای دل

شماره ۸۹۱: بگو تا کی چنین دربندی ای دل

شماره ۸۹۲: من بی دل چکنم پیش که گویم غم دل

شماره ۸۹۳: تا جای گرفته ای تو در دل

شماره ۸۹۴: مرا عشقت نه امروزست در دل

شماره ۸۹۵: ای برده آتش رخ تو آب و رنگ گل

شماره ۸۹۶: تا کی کنم ای دوست به درد تو تحمل

شماره ۸۹۷: آن مرغ که بود زیرکش نام *(منتسب به چند نفر)

شماره ۸۹۸: به زلف سرکش شوریده چون شام

شماره ۸۹۹: برنمی آید مرا زان لعل جان افزای کام

شماره ۹۰۰: ای رخت همچو صبح و زلف چو شام

شماره ۹۰۱: به چشم و ابروی شوخ ای دلارام

شماره ۹۰۲: چه خوش باشد شراب وصل در جام

شماره ۹۰۳: ای سرو ناز رسته دمی سوی ما خرام

شماره ۹۰۴: نمی بیند دلم از یار خود کام

شماره ۹۰۵: چون تو را گشتم ز جان و دل غلام

شماره ۹۰۶: یک نظر گر می کنی بر حال ما، ما را تمام

شماره ۹۰۷: قرار برد ز دل زلف بی‌قرار توام

شماره ۹۰۸: تا که من نرد وفا با رخ تو باخته ام

شماره ۹۰۹: سالها تا ز غم عشق رخت سوخته ام

شماره ۹۱۰: من که با خاک درت خون دل آمیخته‌ام

شماره ۹۱۱: دل به غم تو بسته ام و از همه خلق رسته ام

شماره ۹۱۲: چون سر زلفش پریشان در جهان افتاده ام

شماره ۹۱۳: سالها در عشق تو خون خورده ام

شماره ۹۱۴: تا سر کوی تو مأوا کرده ام

شماره ۹۱۵: جان فدای راه عشقش کرده ام

شماره ۹۱۶: آنکه در عالم ثنایش کرده ام

شماره ۹۱۷: درد دلم را ز تو گرچه نهان کرده ام

شماره ۹۱۸: نازنینا من ز جانت بنده ام

شماره ۹۱۹: تا خیال آن بت بگزیده ام

شماره ۹۲۰: ای خوشا وقت دل شوریده ام

شماره ۹۲۱: من که عمری در جهان گردیده ام

شماره ۹۲۲: ای خیال روی تو در دیده ام

شماره ۹۲۳: خوابی خوش است اینکه شب دوش دیده ام

شماره ۹۲۴: باد صبا از من رسان نزد دلارامم سلام

شماره ۹۲۵: من دلخسته در عشقت خرابم

شماره ۹۲۶: به درد عشق تو درمان نیابم

شماره ۹۲۷: بی روی تو نیست خورد و خوابم

شماره ۹۲۸: دلا در باغ حسنش عندلیبم

شماره ۹۲۹: در جوانی قدر خود نشناختم

شماره ۹۳۰: هنوز از باده وصل تو مستم

شماره ۹۳۱: دیده بگشادم و دل در سر زلفت بستم

شماره ۹۳۲: ز عشقت تا ز خود بیگانه گشتم

شماره ۹۳۳: به بوی زلف تو دیوانه گشتم

شماره ۹۳۴: بتا تا مهر تو در بر گرفتم

شماره ۹۳۵: آنکه هرگز نرود یک نفسی از یادم

شماره ۹۳۶: تا دل به غم رخت نهادم

شماره ۹۳۷: آفتاب رویش از مشرق برآمد صبحدم

شماره ۹۳۸: نگار ماه روی سرو قدم

شماره ۹۳۹: چرا گشتی چنین غافل ز دردم

شماره ۹۴۰: ز حد بگذشت در عشق تو دردم

شماره ۹۴۱: تا جهانست به سر گرد جهان می گردم

شماره ۹۴۲: چو در عالم تویی درمان دردم

شماره ۹۴۳: مدتی تا ز غمت گرد جهان می گردم

شماره ۹۴۴: هیچ دانی که جهان در سر و کارت کردم

شماره ۹۴۵: مهر روی خوب در جان باشدم

شماره ۹۴۶: از سر سوز جگر بر در آن یار شدم

شماره ۹۴۷: دلم همچون سر زلفست در هم

شماره ۹۴۸: به جان رسید مرا جان نازنین از غم

شماره ۹۴۹: خیالش دوش ناگه در ربودم

شماره ۹۵۰: دو زلف سرکشش پرتاب دیدم

شماره ۹۵۱: از آن زمان که من آن روی چون قمر دیدم

شماره ۹۵۲: دوش رویش به خواب می دیدم

شماره ۹۵۳: بیمست که از دست تو فریاد برآرم

شماره ۹۵۴: من امشب با سر زلفش سر و کاری عجب دارم

شماره ۹۵۵: باد صبا خدا را بگذر سوی نگارم

شماره ۹۵۶: نگارا از فراقت سخت زارم

شماره ۹۵۷: تو می دانی که جز تو کس ندارم

شماره ۹۵۸: ز هجر روی تو یارا به کام اغیارم

شماره ۹۵۹: در حسرت روی آن نگارم

شماره ۹۶۰: من به لطفت امید می دارم

شماره ۹۶۱: از شب هجر تو ای دوست شکایت دارم

شماره ۹۶۲: دلبرا آرزوی دیدن رویت دارم

شماره ۹۶۳: نگاری چابک و دلبند دارم

شماره ۹۶۴: دلا من آرزوی یار دارم

شماره ۹۶۵: امشب سر وصل یار دارم

شماره ۹۶۶: نه در عالم کسی غمخوار دارم

شماره ۹۶۷: مهر رویش میان جان دارم

شماره ۹۶۸: چه دهم شرح که از غصه چه بر جان دارم

شماره ۹۶۹: باز در سر هوس روی نگاری دارم

شماره ۹۷۰: من به بوی سر زلفت نگرانی دارم

شماره ۹۷۱: بیا کز درد دوری بی قرارم

شماره ۹۷۲: در عشق تو جز رنگ رخ زرد ندارم

شماره ۹۷۳: ای دوست نظر کن ز سر لطف به کارم

شماره ۹۷۴: به عالم غیر تو دلبر ندارم

شماره ۹۷۵: به دوران وصالت غم ندارم

شماره ۹۷۶: دلا صبر از رخ جانان ندارم

شماره ۹۷۷: ندارم بی تو برگ جان ندارم

شماره ۹۷۸: به عالم غیر تو یاری ندارم

شماره ۹۷۹: منم کاندر جهان یاری ندارم

شماره ۹۸۰: صبا بگذر شبی در کوی یارم

شماره ۹۸۱: چشم بینایی بده تا روی جانان بنگرم

شماره ۹۸۲: جانا ز دست عشق تو فرسوده خاطرم

شماره ۹۸۳: گر من ز دست هجر تو آهی برآورم

شماره ۹۸۴: تا روی همچو ماه تو رفت از برابرم

شماره ۹۸۵: تا من از صحبت تو مهجورم

شماره ۹۸۶: بیا جانا که جانت را بمیرم

شماره ۹۸۷: مگر لطف تو باشد دستگیرم

شماره ۹۸۸: به لطف ای دوست باری دست گیرم

شماره ۹۸۹: بر نور شمع رویت پروانه ی حقیرم

شماره ۹۹۰: بیا ای سرو ناز من روان تا در برت گیرم

شماره ۹۹۱: بگفتی هم شبی جانا نظر بر حالت اندازم

شماره ۹۹۲: مدتی تا به غم حال جهان می سازم

شماره ۹۹۳: خداوندا بده عمری درازم

شماره ۹۹۴: لب تشنه لعل توأم آبی مگر ارزم

شماره ۹۹۵: ز دیده خون دل تا چند ریزم

شماره ۹۹۶: مرا در دل همی آمد که با عشقت نیامیزم

شماره ۹۹۷: نیست بر دولت وصل تو شبی دست رسم

شماره ۹۹۸: چنین بی یار و دل تا چند باشم

شماره ۹۹۹: اگر با دولتت پاینده باشم

شماره ۱۰۰۰: تو شمعی و منت پروانه باشم

شماره ۱۰۰۱: سرو قد تو رسته روان بر کنار چشم

شماره ۱۰۰۲: صد ازین جور و جفا گر ز برای تو کشم

شماره ۱۰۰۳: من اندر کار عشقش چند کوشم

شماره ۱۰۰۴: دوش می رفت دوش بر دوشم

شماره ۱۰۰۵: تا چند زنی تیغ جفا بر دل ریشم

شماره ۱۰۰۶: ز زلفت بو نمی یابد دماغم

شماره ۱۰۰۷: ز گل با روی تو باشد فراغم

شماره ۱۰۰۸: ای شده غم یار من، من شده ام یار غم

شماره ۱۰۰۹: همی پرسی که چونی در فراقم

شماره ۱۰۱۰: کنون عمری که سرگردان عشقم

شماره ۱۰۱۱: بس بگردید و بس بگردد هم

شماره ۱۰۱۲: چو من آشفته آن زلف و خالم

شماره ۱۰۱۳: بگرفت ز دست غم ملالم

شماره ۱۰۱۴: عمریست تا من از جان حیران آن جمالم

شماره ۱۰۱۵: چرایی این چنین فارغ ز حالم

شماره ۱۰۱۶: آخر نظری فکن به حالم

شماره ۱۰۱۷: چون سر زلف تو ای دوست پریشان حالم

شماره ۱۰۱۸: تا هست نظر بدان جمالم

شماره ۱۰۱۹: ای سر زلف تو پناه دلم

شماره ۱۰۲۰: تا کی زنی ز تیغ جفا نیش بر دلم

شماره ۱۰۲۱: چو بلبل در هوای گلستانم

شماره ۱۰۲۲: تا هست به عشق تو توانم

شماره ۱۰۲۳: من ز هجران تو سرگشته و سرگردانم

شماره ۱۰۲۴: اگرچه سوخت در غم استخوانم

شماره ۱۰۲۵: بلبل صفت از عشق تو فریاد زنانم

شماره ۱۰۲۶: من تو را یار خویش می دانم

شماره ۱۰۲۷: ز سوز عشق رخت آتشیست در جانم

شماره ۱۰۲۸: بر آب دیده چون سروش نشانم

شماره ۱۰۲۹: در جمال رخ تو حیرانم

شماره ۱۰۳۰: فریاد که از دست تو فریاد زنانم

شماره ۱۰۳۱: از دست غم عشق تو فریاد کنانم

شماره ۱۰۳۲: ناتوانم به غم عشق تو و نتوانم

شماره ۱۰۳۳: بی رخ چون خورت ای جان به لب آمد جانم

شماره ۱۰۳۴: من راز غم عشق تو گفتن نتوانم

شماره ۱۰۳۵: عمریست تا چو پرگار سرگشته در جهانم

شماره ۱۰۳۶: پشتم ز فراق شد خم

شماره ۱۰۳۷: در سرم هست که سر در سر کار تو کنم

شماره ۱۰۳۸: من دیده با خیال تو برهم نمی زنم

شماره ۱۰۳۹: گر خرامی پیش ما در دیدگان جایت کنم

شماره ۱۰۴۰: گفتم که یک شبی سوی جانان گذر کنم

شماره ۱۰۴۱: بخت اگر یاری دهد یارش کنم

شماره ۱۰۴۲: پیش رویش جان و دل قربان کنم

شماره ۱۰۴۳: گفته بودی از لبت درمان کنم

شماره ۱۰۴۴: تا به کی درد غمت پنهان کنم

شماره ۱۰۴۵: درد ما را با غمت چون نیست درمان چون کنم

شماره ۱۰۴۶: دل ز تنهایی به جان آمد ندانم چون کنم

شماره ۱۰۴۷: تا به چند این دیده را در هجر تو جیحون کنم

شماره ۱۰۴۸: جز غم چو نیست حاصل ایام چون کنم

شماره ۱۰۴۹: تا به کی دل را ز درد عشق تو پر خون کنم

شماره ۱۰۵۰: شب وصال میسر نمی شود چه کنم

شماره ۱۰۵۱: بی رخت صبر از این بیش ندارم چه کنم

شماره ۱۰۵۲: من مسکین به جهان یار ندارم چه کنم

شماره ۱۰۵۳: بگو که با غم هجران روی او چه کنم

شماره ۱۰۵۴: بر سر کوی تو افغان چه کنم گر نکنم

شماره ۱۰۵۵: بیا که بی رخ خوبت نظر به کس نکنم

شماره ۱۰۵۶: با تو تا جان باشدم یاری کنم

شماره ۱۰۵۷: با درد دلپذیر تو درمان چه می کنم

شماره ۱۰۵۸: با دو چشمت عشق‌بازی می‌کنم

شماره ۱۰۵۹: من چو بلبل ناله‌های صبحگاهی می‌کنم

شماره ۱۰۶۰: گفتم که عهد یار جفاجوی بشکنم

شماره ۱۰۶۱: پرسی ز من که چونی ای دوست بی تو چونم

شماره ۱۰۶۲: در این جهان دل خود را شکسته می بینم

شماره ۱۰۶۳: شدم به طرف گلستان که تا گلی چینم

شماره ۱۰۶۴: نه بخت آنکه شبی با تو روبرو بنشینم

شماره ۱۰۶۵: نه یاریی دهدم بخت تا رخت بینم

شماره ۱۰۶۶: نام تو قوت دل و دینم

شماره ۱۰۶۷: من دولت وصالش از بی نیاز خواهم

شماره ۱۰۶۸: با درد عشقت درمان نخواهم

شماره ۱۰۶۹: اگر نه وصل تو باشد جهان نمی خواهم

شماره ۱۰۷۰: شبت خوش باد همچون روز خرم

شماره ۱۰۷۱: دیگر هوای عشق تو در سر گرفته‌ایم

شماره ۱۰۷۲: نگارا ز هجر تو دل خسته ایم

شماره ۱۰۷۳: چو لاله پر از خون دل خسته ایم

شماره ۱۰۷۴: شبهاست کز خیال رخ تو نخفته ایم

شماره ۱۰۷۵: دور از تو دلبرا چه جفاها کشیده ایم

شماره ۱۰۷۶: روی بنمای که پیشت به نیاز آمده ایم

شماره ۱۰۷۷: دیده دیدن رویت ز خدا می طلبیم

شماره ۱۰۷۸: قدر روز وصل تو نشناختیم

شماره ۱۰۷۹: ما بی رخ تو دیده ز عالم بدوختیم

شماره ۱۰۸۰: تا دیده و دل در سر زلفین تو بستیم

شماره ۱۰۸۱ - استقبال از حافظ: ما تو را دلدار خود پنداشتیم

شماره ۱۰۸۲: از مادر دهر تا بزادیم

شماره ۱۰۸۳: در سر کوی غمت دل به جفا بنهادیم

شماره ۱۰۸۴: بسیار در فراق تو زنهارها زدیم

شماره ۱۰۸۵: در درد بمردیم و به درمان نرسیدیم

شماره ۱۰۸۶: یاد باد آنکه عزیزان همه با هم بودیم

شماره ۱۰۸۷: بر در لطف تو نیاز آریم

شماره ۱۰۸۸: ما در دو جهان جز دلکی ریش نداریم

شماره ۱۰۸۹: گفتم به دل که ای دل دانی که در چه کاریم

شماره ۱۰۹۰: جز درگه تو راه به جایی نمی بریم

شماره ۱۰۹۱: با سرو قد تو عشق بازیم

شماره ۱۰۹۲: تا به کی در غم عشق تو چنین درسازیم

شماره ۱۰۹۳: دلا تا کی به درد او بسازیم

شماره ۱۰۹۴: بگو تا چند خون دل به غم در ساغر اندازیم

شماره ۱۰۹۵: صبا رسید و رسانید بوی یار قدیم

شماره ۱۰۹۶: گر نسیم کوی او دارد مسلمانان نسیم

شماره ۱۰۹۷: چون صبا از زلف یارم هر سحر آرد نسیم

شماره ۱۰۹۸: ما خود ز که ایم و از کدامیم

شماره ۱۰۹۹: ما ندانیم که کشتی غمت را رانیم

شماره ۱۱۰۰: چه دردست این که درمانش ندانیم

شماره ۱۱۰۱: چون تو طبیب دردی درد تو با که گویم

شماره ۱۱۰۲: درد دل خویش با که گویم

شماره ۱۱۰۳: در راه عشق روی تو ما بی خبر رویم

شماره ۱۱۰۴: دل را به بوی وصل تو دادیم و می رویم

شماره ۱۱۰۵: یارب که تو بگشای در بسته به رویم

شماره ۱۱۰۶: تا به چند از رخ زیبای تو مهجور شویم

شماره ۱۱۰۷: پیش چوگان جفایت صنما چون گویم

شماره ۱۱۰۸: از وصل دری گشا به رویم

شماره ۱۱۰۹: بهار آمد بیا تا خوش برآییم

شماره ۱۱۱۰: چو با مهر رخ او آشناییم

شماره ۱۱۱۱: سرگشته در این عرصه ایام چو ماییم

شماره ۱۱۱۲: نگارا از تو دور آخر چراییم

شماره ۱۱۱۳: در بادیه هجر تو سرگشته چو گوییم

شماره ۱۱۱۴: به جان آمد دل از هجر حبیبان

شماره ۱۱۱۵: از درد منال ای دل چون نیست تو را درمان

شماره ۱۱۱۶: به خدایی که جز او نیست خداوند جهان

شماره ۱۱۱۷: تویی لیلی تویی لیلی تویی درد مرا درمان

شماره ۱۱۱۸: بی کنارت در میان خونم این نازک میان

شماره ۱۱۱۹: بار هجرت بر دلم باریست باری بس گران

شماره ۱۱۲۰: صبا برو تو پیامی ز من به یار رسان

شماره ۱۱۲۱: ای صبا نیست به عالم چو قدش سرو روان

شماره ۱۱۲۲: قدم نه شاه باز ما دمی در کوی درویشان

شماره ۱۱۲۳: ای سخت گمان سست پیمان

شماره ۱۱۲۴: چشم و ابرویی که او دارد که دارد در جهان

شماره ۱۱۲۵: سری دارم فدای پای جانان

شماره ۱۱۲۶: صبا شاد آمدی از کوی جانان

شماره ۱۱۲۷: ز باد بهاری جهان شد جوان

شماره ۱۱۲۸: چون جهانی را تویی روح و روان

شماره ۱۱۲۹: در چمن تا قد آن سرو روانست روان

شماره ۱۱۳۰: جان شیرینم تویی دانی که شیرینست جان

شماره ۱۱۳۱: چو زلف دوست برآشفت روزگار جهان

شماره ۱۱۳۲: ای دل غمگین مدار چشم وفا از جهان

شماره ۱۱۳۳: ای رخ مهوشت به کام جهان

شماره ۱۱۳۴: مکن تو روی چو خورشید خود ز ما پنهان

شماره ۱۱۳۵: شبی چو زلف سیاهت دراز و بی پایان

شماره ۱۱۳۶: بس روز به عشق تو بریدیم بیابان

شماره ۱۱۳۷: دلم بگرفت از تنها نشستن

شماره ۱۱۳۸: مهر روی آن بت سیمین بدن

شماره ۱۱۳۹: تا به کی جان و جهان در سر کارت کردن

شماره ۱۱۴۰: روی او را کجا توان دیدن

شماره ۱۱۴۱: دل به جان آمد از عنا دیدن

شماره ۱۱۴۲: ای دیده نمی شاید بی دوست جهان دیدن

شماره ۱۱۴۳: به باغ شد دل من صبحدم به گل چیدن

شماره ۱۱۴۴: از دستت ای قلم من خواهم به جان رسیدن

شماره ۱۱۴۵: چه خوش بود به چمن در صبوح گل چیدن

شماره ۱۱۴۶: باد نوروزی برآمد خیمه بر گلزار زن

شماره ۱۱۴۷: بیا و دیده جانم به وصل بینا کن

شماره ۱۱۴۸: بیا ای سرو جان من کنار چشم ما جا کن

شماره ۱۱۴۹: نگارا رحمتی بر حال ما کن

شماره ۱۱۵۰: دل ضعیف مرا در دو زلف خود جا کن

شماره ۱۱۵۱: ز لطفت یک نظر در حال ما کن

شماره ۱۱۵۲: سهی سروا گذاری سوی ما کن

شماره ۱۱۵۳: بیا دردم به وصل خود دوا کن

شماره ۱۱۵۴: درد دل ما را ز کرم باز دوا کن

شماره ۱۱۵۵: ای نور دیده یک شبی ما را ز وصلت شاد کن

شماره ۱۱۵۶: از شب وصلت دل ما شاد کن

شماره ۱۱۵۷: خداوندا به حال ما نظر کن

شماره ۱۱۵۸: نگارا بر من مسکین نظر کن

شماره ۱۱۵۹: دمی در کوی درویشان گذر کن

شماره ۱۱۶۰: یک لحظه به سوی ما گذر کن

شماره ۱۱۶۱: این خراب آباد دل معمور کن

شماره ۱۱۶۲: برآ به بام و رخت همچو شمع خاور کن

شماره ۱۱۶۳: تا به کی این در زنم در باز کن

شماره ۱۱۶۴: مه رویت درخشان کن دو زلفت را پریشان کن

شماره ۱۱۶۵: ای سرو سهی قد به سوی ما گذری کن

شماره ۱۱۶۶: دل سرگشته حیران برو ترک مناهی کن

شماره ۱۱۶۷: به دل گفتم برو شست دو زلفش را پناهی کن

شماره ۱۱۶۸: نشین به تخت دل ما و پادشاهی کن

شماره ۱۱۶۹: خلاف عادت معهود را وفایی کن

شماره ۱۱۷۰: مویت به آفتاب رخ ای جان رها مکن

شماره ۱۱۷۱: زین بیشتر چون زلف خود خاطر پریشانم مکن

شماره ۱۱۷۲: ای نگارین زلف شبرنگت به گل پرچین مکن

شماره ۱۱۷۳: ای دل ای دل بیش ازین در عشق نادانی مکن

شماره ۱۱۷۴: ای عزیز من ستمکاری مکن

شماره ۱۱۷۵: ای عارض زیبای تو نازک تر از برگ سمن

شماره ۱۱۷۶: ای به بالا سرو نازی ای به رخ همچون سمن

شماره ۱۱۷۷: صبح وصال کی دمد زین شب لاجورد من

شماره ۱۱۷۸: آن خوشدلی کجا شد و آن روزگار من

شماره ۱۱۷۹: زمانه تا به کی آخر جفا کند بر من

شماره ۱۱۸۰: ای دو چشمت مایه درمان من

شماره ۱۱۸۱: مکن تو روی چو خورشید خود نهان از من

شماره ۱۱۸۲: قد تو سرو ناز من هجر تو جان گداز من

شماره ۱۱۸۳: ای بار غم تو بر دل من

شماره ۱۱۸۴: تا به کی در پا کشد زلفت دل مسکین من

شماره ۱۱۸۵: آه از ستم زمانه ی دون

شماره ۱۱۸۶: ای بت سنگین دل سیمین بدن

شماره ۱۱۸۷: بگشای چشم مرحمت و حال ما ببین

شماره ۱۱۸۸: هجران آن صنم گلعذار بین

شماره ۱۱۸۹: تا به کی مسکین دلم باشد ز هجرانت حزین

شماره ۱۱۹۰: بگشای در رحمت بر روی من مسکین

شماره ۱۱۹۱: بلبل شوریده زندان بر نتابد بیش ازین

شماره ۱۱۹۲: ای به قد چون سرو نازی صد هزاران آفرین

شماره ۱۱۹۳: جان بدادم در فراق روی او

شماره ۱۱۹۴: ای دو دیده چون کنم درمان ندارد درد تو

شماره ۱۱۹۵: گر کشم بار کسی هم بار تو

شماره ۱۱۹۶: ای مرا هم دل تو هم دلدار تو

شماره ۱۱۹۷: ندارم دل که دل بردارم از تو

شماره ۱۱۹۸: صبا باز آ که در مان دارم از تو

شماره ۱۱۹۹: نگارینا دل پر دردم از تو

شماره ۱۲۰۰: ای به ناکام دلم خسته و مهجور از تو

شماره ۱۲۰۱: تا به کی باشد دلم در دام تو

شماره ۱۲۰۲: جانان کدام دل که نگشتست رام تو

شماره ۱۲۰۳: آمد دل ضعیف من اندر پناه تو

شماره ۱۲۰۴: ای دل به درد عشق ندارم دوای تو

شماره ۱۲۰۵: گشتم از جان بنده بالای تو

شماره ۱۲۰۶: جانم به لب رسید ز جور و جفای تو

شماره ۱۲۰۷: ای دلم در لعل شکرخای تو

شماره ۱۲۰۸: ما را شکایتیست ز دست جفای تو

شماره ۱۲۰۹: ای دیده ی بخت جهان در آرزوی روی تو

شماره ۱۲۱۰: باد صبا جان می دهد در آرزوی روی تو

شماره ۱۲۱۱: بردی دل من به چشم و ابرو

شماره ۱۲۱۲: من ندیدم ای دل سرگشته جز بیداد ازو

شماره ۱۲۱۳: ای که دل دارد بسی بر روی جانان آرزو

شماره ۱۲۱۴: گفته بودم یار گیرم یار کو

شماره ۱۲۱۵: دلبرا لذت جوانی کو

شماره ۱۲۱۶: ای صبا حال دل من بر دلدار بگو

شماره ۱۲۱۷: صبا تو حال دل خسته با نگار بگو

شماره ۱۲۱۸: ای صبا قصه ی دردم بر دلدار بگو

شماره ۱۲۱۹: ای صبا گرزان نگار ما خبر داری بگو

شماره ۱۲۲۰: خردم گفت برو ای دل دیوانه برو

شماره ۱۲۲۱: تا مرا شد سایه زلفت پناه

شماره ۱۲۲۲: ای سودا دیده ام روی چو ماه

شماره ۱۲۲۳: آن دیده بین که چون به جفا می کند نگاه

شماره ۱۲۲۴: تشنه درد فراقت منم ای جان در ده

شماره ۱۲۲۵: ای غمت در جان ما جا ساخته

شماره ۱۲۲۶: ای در شکنج زلف تو مرغ دلم جا ساخته

شماره ۱۲۲۷: گر کند میل جفا دلبر من گویم چه

شماره ۱۲۲۸: ای مرا از یاد خود بگذاشته

شماره ۱۲۲۹: نگران خم ابروی توام پیوسته

شماره ۱۲۳۰: پیش قد تو سهی سرو ز پا افتاده

شماره ۱۲۳۱: آتش مهر توأم در دل و جان افتاده

شماره ۱۲۳۲: جان در غم فراقت دل بر بلا نهاده

شماره ۱۲۳۳: ای ما جهان و جان را بر باد عشق داده

شماره ۱۲۳۴: ماهتابی هست و ابرش دست پیرامن زده

شماره ۱۲۳۵: تا غمت همچو الف در دل ما جا کرده

شماره ۱۲۳۶: ای سلاطین جهان پیش رخت بنده شده

شماره ۱۲۳۷: به بوی زلف خودم دلبرا به باد مده

شماره ۱۲۳۸: بنفشه چون سر زلف بتان سر افکنده

شماره ۱۲۳۹: تو را لبیست نگارا چو غنچه پرخنده

شماره ۱۲۴۰: این دل محنت و بلا دیده

شماره ۱۲۴۱: ای خیال رخ تو در دیده

شماره ۱۲۴۲: آه از این روزگار گردیده

شماره ۱۲۴۳: دل من از غم تو گرد جهان گردیده

شماره ۱۲۴۴: ای مثل چشم مستت چشم فلک ندیده

شماره ۱۲۴۵: گفتم که میارید ز بازار بنفشه

شماره ۱۲۴۶: عالم همه خوش بوی شد از بوی بنفشه

شماره ۱۲۴۷: در سر مرا ز عشقش سودا بود همیشه

شماره ۱۲۴۸: فریاد ز جور این زمانه

شماره ۱۲۴۹: دو دیده بر سر راهت نهاده ام بازآی

شماره ۱۲۵۰: آن چه زلفست آن که باز از قهر تابش داده‌ای

شماره ۱۲۵۱: بازم از سودای زلفت مست و شیدا کرده‌ای

شماره ۱۲۵۲: یکباره عهد یار فراموش کرده‌ای

شماره ۱۲۵۳: تا کی دلا به دام غمش اوفتاده‌ای

شماره ۱۲۵۴: جانا چه کرده‌ایم که از ما بریده‌ای

شماره ۱۲۵۵: عاشقانت را دگر در جست‌و‌جو آورده‌ای

شماره ۱۲۵۶: از جان وصل خویش فرستم نواله ای

شماره ۱۲۵۷: ای در غم عشق تو من در هر دهن افسانه‌ای

شماره ۱۲۵۸: مرغ دلم به زلف تو تا ساخت خانه‌ای

شماره ۱۲۵۹: بیا که بی تو ندارد دل من اسبابی

شماره ۱۲۶۰: تو که خورشید جهانی به جهان می تابی

شماره ۱۲۶۱: گرفت از رشک رویت ماه تابی

شماره ۱۲۶۲: دلا این عشق بازی تا به کی بی

شماره ۱۲۶۳: زان لعل لبم بده زکاتی

شماره ۱۲۶۴: ای دل ز شراب عشق مستی

شماره ۱۲۶۵: تا که مهر مهرم از درج وفا برداشتی

شماره ۱۲۶۶: من ندارم بی رخت از زندگانی راحتی

شماره ۱۲۶۷: چه کردم تا زمن دل برگرفتی

شماره ۱۲۶۸: ای مسلمانان خدا را همتی

شماره ۱۲۶۹: دارم به لطف عام تو چشم عنایتی

شماره ۱۲۷۰: گفتم ز جور دوست بگویم حکایتی

شماره ۱۲۷۱: دردا که نیست روز غمت را نهایتی

شماره ۱۲۷۲: به رخ چون ماه تابانی به قد چون سرو آزادی

شماره ۱۲۷۳: ز کوی دوست آمد شاد بادی

شماره ۱۲۷۴: دلا در عشق بازی نیک مردی

شماره ۱۲۷۵: گر مرا با درد عشقت چاره بودی خوش بدی

شماره ۱۲۷۶: یک شب به لطف از درما درنیامدی

شماره ۱۲۷۷: تا کی ای دیده دل اندر رخ جانان بندی

شماره ۱۲۷۸: گهی بزم طرب را ساختندی

شماره ۱۲۷۹: دلا خود را به مه رویی چه بندی

شماره ۱۲۸۰: بگو چگونه دهم شرح آرزومندی

شماره ۱۲۸۱: گلبن وصل ز باغ دل ما برکندی

شماره ۱۲۸۲: چه جرم رفت که یکباره مهر ببریدی

شماره ۱۲۸۳: گر شبی روی چو ماه تو دو چشمم دیدی

شماره ۱۲۸۴: به حکم آنکه مرا نیست در جهان یاری

شماره ۱۲۸۵: مگر با ما سر یاری نداری

شماره ۱۲۸۶: ای که ز دولت و اقبال تو برخورداری

شماره ۱۲۸۷: صبا اگر به سر کوی او گذر داری

شماره ۱۲۸۸: دلم ز دست ببردی و جان به سر باری

شماره ۱۲۸۹: بگو تا کی دلم را تنگ داری

شماره ۱۲۹۰: چرا بی جرم با ما جنگ داری

شماره ۱۲۹۱: نگارینا ز نامم ننگ داری

شماره ۱۲۹۲: چه باشد ار ز من خسته دل تو یاد آری

شماره ۱۲۹۳: دلم ببردی و دانم که قصد جان داری

شماره ۱۲۹۴: صبا بازآ که درمانم تو داری

شماره ۱۲۹۵: چون چشم بد از روی خودم دور چه داری

شماره ۱۲۹۶: ای دل به سر کویش رو گر هوسی داری

شماره ۱۲۹۷: ای دل به درد عشقش دانم دوا نداری

شماره ۱۲۹۸: نگارا رسم دلداری نداری

شماره ۱۲۹۹: گرم بودی به وصلت اختیاری

شماره ۱۳۰۰: دلا تا کی چنین در زیر باری

شماره ۱۳۰۱: چه خوش بادیست باد نوبهاری

شماره ۱۳۰۲: که دارد در دو عالم چون تو یاری

شماره ۱۳۰۳: که را باشد به عالم چون تو یاری

شماره ۱۳۰۴: حاش لله که مرا جز تو بود دلداری

شماره ۱۳۰۵: به دردی دل گرفتارست باری

شماره ۱۳۰۶: نیست یاری به جهان مثل تو کس دلداری

شماره ۱۳۰۷: به امیدی که برآید مه رویت سحری

شماره ۱۳۰۸: چه باشد ار به من خسته دل کنی نظری

شماره ۱۳۰۹: چه شود گر فکند بر من مسکین نظری

شماره ۱۳۱۰: الهی تو بگشا به لطفت دری

شماره ۱۳۱۱: که را طاقت بود بر درد دوری

شماره ۱۳۱۲: فدای جان منست آن نگار چون حوری

شماره ۱۳۱۳: دل برده‌ای از دست من ای کان لطف و دلبری

شماره ۱۳۱۴: سهی سروا چرا با ما نسازی

شماره ۱۳۱۵: بس دولت فیروزست در پای تو سربازی

شماره ۱۳۱۶: تو تا کی با من مسکین نسازی

شماره ۱۳۱۷: تا کی ز سر زلف تو ما را ننوازی

شماره ۱۳۱۸: وقت آنست که بر ما نظری اندازی

شماره ۱۳۱۹: دلا تو با من مسکین چرا نمی سازی

شماره ۱۳۲۰: چرا تو درد دلم را دوا نمی سازی

شماره ۱۳۲۱ - اندوه از تیره‌روزی‌ها: چرا به کار من ناتوان نپردازی

شماره ۱۳۲۲: بگفتم با صبا دزدیده رازی

شماره ۱۳۲۳: معطرست جهانی ز باد نوروزی

شماره ۱۳۲۴: بو که آن ماه من اندر چمن آید روزی

شماره ۱۳۲۵: هر آنکه داد مرا عمر او دهد روزی

شماره ۱۳۲۶: بیا که غمزه سرمست تو به دلدوزی

شماره ۱۳۲۷: اگر شود شب وصلت مرا شبی روزی

شماره ۱۳۲۸: من تو را دارم و جز لطف توأم نیست کسی

شماره ۱۳۲۹: تا نفس هست به یاد تو برآرم نفسی

شماره ۱۳۳۰: بتا به عهد من ار بر سر جفا باشی

شماره ۱۳۳۱: چرا جانا به دردم شاد باشی

شماره ۱۳۳۲: دلا تو تا به غم عشق در جهان باشی

شماره ۱۳۳۳: دلا تا کی چنین سرگشته باشی

شماره ۱۳۳۴: دلا تا کی چنین دیوانه باشی

شماره ۱۳۳۵: ز جانم تو را بنده در بندگی

شماره ۱۳۳۶: ماییم و غم عشقت و خوابی و خیالی

شماره ۱۳۳۷: دلا تا کی به درد عشق نالی

شماره ۱۳۳۸: در دیده ام نیامد جز روی تو خیالی

شماره ۱۳۳۹: مرا خود نباشد به عالم دلی

شماره ۱۳۴۰: من ندیدم به جهان همچو دو زلفت شامی

شماره ۱۳۴۱: دامن وصل ار به کف آید دمی

شماره ۱۳۴۲: من شبی در خواب عکس روی او گر دیدمی

شماره ۱۳۴۳: چرخ کی گردد به کام ما دمی

شماره ۱۳۴۴: بتا تا کی کنی این سرگرانی

شماره ۱۳۴۵: الا ای سرو ناز بوستانی

شماره ۱۳۴۶: تو مرا دردی و تو درمانی

شماره ۱۳۴۷: دل من درد غمت دارد و تو درمانی

شماره ۱۳۴۸: چو حال زار من خسته دل تو می دانی

شماره ۱۳۴۹: دلم را درد و درمانی مرا تو مونس جانی

شماره ۱۳۵۰: تو عهدی کرده ای جانا که از من سر نگردانی

شماره ۱۳۵۱: دل من به دست آر اگر می توانی

شماره ۱۳۵۲: دل بدادم به تو ای دوست من از نادانی

شماره ۱۳۵۳: فراموشت چرا شد مهربانی

شماره ۱۳۵۴: نگارا چون قلم ما را به سر تا کی بگردانی

شماره ۱۳۵۵: تا چند مرا جانا از غمزه برنجانی

شماره ۱۳۵۶: تو راست بر مه تابنده از شکر دهنی

شماره ۱۳۵۷: همچون قلم نگارا چندم به سر دوانی

شماره ۱۳۵۸: جهان بگرفت باز از سر جوانی

شماره ۱۳۵۹: مرا که در دو جهان راحت دل و جانی

شماره ۱۳۶۰: دلی که نیست به درد فراقت ارزانی

شماره ۱۳۶۱: دلی ز دست بدادم ز روی نادانی

شماره ۱۳۶۲: ای جان و زندگانی عمری و شادمانی

شماره ۱۳۶۳: صبا تو حال دل تنگ ما نکو دانی

شماره ۱۳۶۴: تو جام جهان نمای جانی

شماره ۱۳۶۵: بده ساقی تو جام ارغوانی

شماره ۱۳۶۶: صبا حال دلم را نیک دانی

شماره ۱۳۶۷: جانا چه باشد ار دل ما را دوا کنی

شماره ۱۳۶۸: جانا چه باشد ار نظری سوی ما کنی

شماره ۱۳۶۹: چو شود گر ز من ای جان دمکی یاد کنی

شماره ۱۳۷۰: ای ماه اگر به گوشه گلشن نظر کنی

شماره ۱۳۷۱: تا به کی جانا دلم پر خون کنی

شماره ۱۳۷۲: دلبرا با من جفا تا کی کنی

شماره ۱۳۷۳: تا کی از سرکشی وفا نکنی

شماره ۱۳۷۴: تو خود به حال پریشان ما نظر نکنی

شماره ۱۳۷۵: نه درد دلم را دوا می کنی

شماره ۱۳۷۶: دلبرا با ما تو لطف بی‌نهایت می‌کنی

شماره ۱۳۷۷: من دردمند چاره ی دردم چه می کنی

شماره ۱۳۷۸: تا کی ای دلبر تو با ما بی‌وفایی می‌کنی

شماره ۱۳۷۹: جانا چه شد که بنده نوازی نمی کنی

شماره ۱۳۸۰: بشست از دیده شرم و از حیا روی

شماره ۱۳۸۱: گر به چوگانم ز خود رانی چو گوی

شماره ۱۳۸۲: ای صبا آخر چرا افتان و خیزان می‌روی

شماره ۱۳۸۳: ای صبا حال دل من پیش دلبر بازگوی

شماره ۱۳۸۴: در ره عشق تو جانی می دهم در جست و جوی

شماره ۱۳۸۵: گر صد هزار ازین غم و دردم رسد به روی

شماره ۱۳۸۶: خوشش رنگ و خوشش روی و خوشش بوی

شماره ۱۳۸۷: ای جان و جهان توام پناهی

شماره ۱۳۸۸: چه ساعتی بود آیا که آن چنان ماهی

شماره ۱۳۸۹: ماهیست نشسته به سر مسند شاهی

شماره ۱۳۹۰: الهی یا الهی یا الهی

شماره ۱۳۹۱: ز روی لطف کن در من نگاهی

شماره ۱۳۹۲: هیچ در خاطرت آمد که دلم باز دهی

شماره ۱۳۹۳: ای دلستان چرا دل ما را نمی دهی

شماره ۱۳۹۴: ای آفتاب کشور و ای ماه خرگهی

شماره ۱۳۹۵: شده ام خاک سر کوی تو ای سرو سهی

شماره ۱۳۹۶: بی وصل تو ندارد جان با تن آشنایی

شماره ۱۳۹۷: نمی یابم به درد دل دوایی

شماره ۱۳۹۸: گذشت حسن نگارم ز حد زیبایی

شماره ۱۳۹۹: بیا جانا که دردم را دوایی

شماره ۱۴۰۰: تا کی بود دو چشمت در عین دلربایی

شماره ۱۴۰۱: بتا بدمهر و سنگین دل چرایی

شماره ۱۴۰۲: دلم شکسته چو زلف بتان یغمایی

شماره ۱۴۰۳: بیا که با تو نداریم دست بالایی

شماره ۱۴۰۴: چنین بیگانه وش آخر چرایی

شماره ۱۴۰۵: بربود از من دل دل ربائی

شماره ۱۴۰۶: مائیم و سر کوی تو جانا و گدایی

شماره ۱۴۰۷: آمد به مشامم ز سر زلف تو بویی

شماره ۱۴۰۸: ای مرا پیوند جان جانم تویی

شماره ۱۴۰۹: ای روان گشته ز چشمم ز فراقت جویی

شماره ۱۴۱۰: در مشک نباشد چو سر زلف تو بویی

شماره ۱۴۱۱: جفا تا کی کنی بر ما نگویی

شماره ۱۴۱۲: چرا به ترک جفا دلبرا نمی‌گویی