|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به جستجوی لذت‌های جوانی و عشق می‌پردازد و به یادآوری روزهای شاد و لحظات دل‌انگیز گذشته خود می‌پردازد. او می‌گوید که اگرچه در زندگی دنیا گناهانی دارد، اما امیدوار به پاداش و شادی‌های دیگری در جهان دیگر است. شاعر همچنین به وعده‌های وصال معشوق اشاره می‌کند و از عمر جاودانی که آرزوی آن را دارد، سوال می‌کند. در کل، شعر به احساس تنهایی و yearning برای عشق و خوشبختی اشاره دارد.
هوش مصنوعی: ای محبوب، لذت جوانی کجاست و در این روزگار، یار جان کجاست؟
هوش مصنوعی: زندگی و خوشحالی‌ای که قبلاً داشتی، اگر هنوز هم ادامه داشته باشد، پس این شادمانی کجاست؟
هوش مصنوعی: اگرچه تو با ظاهری مهربان و دلربا هستی، اما هیجانی و جان کیستی که در درون تو نهفته است، پنهان مانده است.
هوش مصنوعی: در زندگی من گناهان زیادی وجود دارد، اما امیدی به آن جهانی که پس از مرگ وجود دارد، دارم.
هوش مصنوعی: وعده‌ی دیدار و وصال را به ما می‌دهد، اما من نمی‌دانم چه باید بکنم وقتی که عمر جاودانی وجود ندارد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.