دلبرا با من جفا تا کی کنی
بگذرد کار جهان تا هی کنی
گر بخوانی دفتر غمهای من
نامه جور و جفا را طی کنی
ای دل سرگشته بر باد هواست
هرچه از راه وفا با وی کنی
گر بود عیشم به خوبی چون بهار
از بلاجویی بهارم دی کنی
من چو نی می نالم و تو چشم و گوش
سوی عود و چنگ و نای و نی کنی
چون میسّر نیست امکان وصال
آخر ای دل چندش اندر پی کنی
تا به کی از غمزه های نیم مست
خون ما ریزی و میل می کنی
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به معشوق خود که به او ظلم و بی‌رحمی می‌کند، می‌گوید که این رفتار تا کی ادامه خواهد داشت. او به درد و غم خود اشاره می‌کند و می‌خواهد که اگر معشوق به احساسات او توجه کند، نامه‌های جفا و سختی را فراموش کند. شاعر با حالتی ناامیدانه بیان می‌کند که دلش به سرگردانی می‌گذرد و هر چه وفا کند، نتیجه‌ای ندارد. او از خوشی بهاری سخن می‌گوید که به خاطر مشکلات از آن بهره‌مند نیست. در انتها، او به عشقی که نمی‌تواند به وصال برسد اشاره کرده و از غم و عذاب ناشی از آن می‌نالد.
هوش مصنوعی: ای دلبر، تا چه زمانی به من ظلم و ستم خواهی کرد؟ دنیا به سرعت می‌گذرد و تو همچنان در این راه رفتار خواهی کرد؟
هوش مصنوعی: اگر به سراغ دفتر غم‌هایم بروی، متوجه خواهی شد که درد و مصیبت‌های بسیاری را تحمل کرده‌ام.
هوش مصنوعی: ای دل پریشان، تمام تلاش‌هایت برای وفاداری به او در باد و هدر است.
هوش مصنوعی: اگر خوشی من به خوبی و زیبایی بهار باشد، تو می‌توانی این خوشی را با دوری از گرفتاری‌ها و مشکلات از من بگیری.
هوش مصنوعی: من مانند نی ناله می‌کنم و تو تنها به سازها و آواهایی که در اطراف هستند، توجه می‌کنی.
هوش مصنوعی: چون رسیدن به معشوق ممکن نیست، ای دل چرا همچنان در پی آن هستی؟
هوش مصنوعی: تا کی از چشم‌های نیمه مستت بر قلب ما زخم می زنی و به این کار ادامه می‌دهی؟
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
مادرش گفتا که این تو کی کنی
لیک بی شک نام حاتم طی کنی
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.