|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این شعر از درد و رنج خود در دوری معشوق می‌نالد و از بی‌صبری و ناتوانی‌اش در انتظار او صحبت می‌کند. دلش از دوری معشوق به تنگ آمده و جانش به لب رسیده است. او به بى‌رحمی عشق اشاره کرده و از خدا می‌پرسد که تا چه زمانی باید این همه رنج را تحمل کند. شاعر همچنین به ناامیدی زندگی و سرنوشت اشاره می‌کند و از غم جهانی که در آن به سر می‌برد، شکایت می‌کند.
هوش مصنوعی: تا چند باید برای دوری تو ناله کنم؟ من از جدایی‌ات بی‌صبر و طاقت شده‌ام.
هوش مصنوعی: دل از دستم رفته و جانم به لب رسیده است، ای نور چشم من، در شوق تو.
هوش مصنوعی: یک درویش فقیر به کوی تو آمد، اما تو راهی به او ندادی و در امانتداری نسبت به او کم‌لطفی کردی.
هوش مصنوعی: ای مردم! ای معشوق من، تا کی باید صبر کنم؟ من توانایی تحمل دوری تو را ندارم.
هوش مصنوعی: گفتم تا کی باید به خاطر این مشکلات و حوادث ناراحت باشی؟
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.