مرا ز دوستی دوست دشمنان بیشند
اگرچه دوست نباشند دشمن خویشند
تو شاه عالمیانی و من گدای درت
شهان ز حال گدایان خود بیندیشند
مزن به تیغ جفا دلبرا مرا زین بیش
که عاشقان رخت خستگان دل ریشند
اگرچه شهد دهد نیش هم زند زنبور
تمام خاطره ها خسته از سر نیشند
دلا تو خویش جفاپیشه را به خویش مخوان
که دوستان وفادار بهتر از خویشند
به کنج عافیت آخر چه به ز درویشیست
که دوستان خدا خاک پای درویشند
مراست مذهب آن کز درت نپیچم روی
به جان دوست که اهل جهان در این کیشند
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر در مورد عمق دوستی و وفاداری است. شاعر بیان میکند که اگرچه برخی افراد ممکن است به ظاهر دوست باشند، در واقع دشمنان واقعی هستند. او خود را به عنوان گدای دربار شاه تصور میکند و از قدرت و موقعیت شاه سخن میگوید. شاعر میگوید که نباید به دوست ظلم کرد و حتی اگر دوستی هم خطا کند، عشق باعث میشود که تحمل کنیم. او به وفاداران اشاره میکند و میگوید که وجود دوستان واقعی از هر چیزی بهتر است. در پایان، شاعر تاکید میکند که باید به اصول خود پایبند باشد و از دروغ و نیرنگ دوری کند.
هوش مصنوعی: اگرچه بعضی از افرادی که ادعای دوستی دارند، در واقع دشمنان من به حساب میآیند، اما از دشمنان واقعی خودم بیشتر میترسم، چون آنها به خوبی میدانم که دشمن هستند.
هوش مصنوعی: تو در چنان موقعیتی هستی که بالاترین مقامها را داری و من در مقابل تو مانند گدایان میمانم. این شاهان باید به حال کسانی چون من که در شرایطی پایینتر از خودشان هستند، فکر کنند.
هوش مصنوعی: عزیزم، بیش از این با بیرحمی به من آسیب نزن، زیرا عاشقان به خاطر غم تو دلهایشان زخمزده و خستهاند.
هوش مصنوعی: زنبور اگرچه عسل میدهد، ولی نیش هم میزند. تمام یادها از نیش زدنش خسته شدهاند.
هوش مصنوعی: ای دل، نگذار که به خودت کسی را که در دوستی بدعهد است، نزدیک کنی؛ زیرا دوستان واقعی و وفادار همیشه از خودت بهتر هستند.
هوش مصنوعی: زندگی در آرامش و راحتی (عافیت) چه فایدهای دارد، وقتی که درویش (آدم بینیاز و زاهد) وجود دوستان خدا را دارد که به او ارادت دارند و ارزش او را چون خاک پای خود میدانند؟
هوش مصنوعی: من پیرو مذهبی هستم که به خاطر آن به در خانهات نمیروم و رویم را به سوی جان دوست میکنم، چرا که مردم جهان به این روش زندگی میکنند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
توانگران که به جنب سرای درویشند
مروت است که هر وقت از او بیندیشند
تو ای توانگر حسن از غنای درویشان
خبر نداری اگر خستهاند و گر ریشند
تو را چه غم که یکی در غمت به جان آید
[...]
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.