مراست از دو جهان مهر دوست حاصل دل
جزین چه هست مرا در جهان مداخل دل
بیا که گر همه عالم شوند دشمن جان
به دوستی که نشستی تو در مقابل دل
خیال بود مرا کز تو برخورم شبها
زنیم خنده گهی بر خیال باطل دل
ز دست دل بجز از خون نمی خورم چه کنم
ز عشق دوست جزین نیست حاصل دل
چرا که راه وصال تو نیست آسانش
به لطف خویش نظر کن به کار مشکل دل
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به احساس عمیق عشق و دوستی اشاره دارد. شاعر بیان می‌کند که تنها چیزی که در زندگی برایش مهم است، محبت دوستش است و در برابر دشمنی‌های جهان، نیکی‌های دوستی را ارزشمند می‌داند. او به خیالات خود درباره معشوق اشاره می‌کند و می‌گوید که فقط با عشق و محبت او می‌تواند به زندگی ادامه دهد. در نهایت، شاعر از دشواری‌های رسیدن به وصال و نیاز به الطاف معشوق برای عبور از این مشکلات سخن می‌گوید.
هوش مصنوعی: محبت دوست برای من از تمام زیبایی‌های دو جهان ارزشمندتر است. در دل من جز این عشق، چیزی از زندگی معنی ندارد.
هوش مصنوعی: بیا، زیرا اگر همه جهان دشمن جان شوند، دوستی که تو در مقابل دل نشسته‌ای، اهمیت بیشتری دارد.
هوش مصنوعی: من به این فکر می‌کردم که شبها تو را در خواب ببینم و بخندم به خیال خام و بی‌اساس دلم.
هوش مصنوعی: من از درد دل جز اشک و اندوهی نمی‌چشم. چه کنم که از عشق دوست به جز این چیز دیگری به دست نیاورده‌ام.
هوش مصنوعی: راه رسیدن به تو آسان نیست. با لطف و محبت خودت به مشکل دل من رسیدگی کن.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.