آن کس که به قدرت ز ازل نیشکر آورد
هم او گرهی باز در آن نیشکر آورد
در قدرت او بین تو که در لیل و نهاری
از خار، گل تازه و از نی شکر آورد
ما درد دلی از غم هجران تو داریم
کان درد طبیبش به دوا گلشکر آورد
گفتند ترا صبر دوا گشت از آن روی
تلخ است ولی میوه‌ای همچون شکر آورد
با مهر رخ بسته شیرین جهان سوز
خسرو به جهان عشق به روی شکر آورد
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به بررسی قدرت و خلاقیت الهی می‌پردازد. شاعر به این نکته اشاره می‌کند که کسی که توانسته از نیشکر شکر بسازد، می‌تواند مشکلات و گره‌های زندگی را نیز حل کند. او به بزرگی قدرت خداوند اشاره کرده و می‌گوید که در میان شب و روز، از درد و رنج، گل و شکر به وجود می‌آید. شاعر همچنین از درد فراق و دلمشغولی به معشوق می‌گوید و بر این باور است که دردها در نهایت به سلامتی و حیات شکرین تبدیل می‌شوند. در نهایت، اشاره‌ای به عشق و زیبایی‌های آن دارد که همچون میوه‌ای شیرین است.
هوش مصنوعی: کسی که از ابتدا توانسته است نیشکر را به وجود آورد، همان‌طور که توانایی ایجاد نیشکر را دارد، می‌تواند مشکلاتی را که در آن وجود دارد نیز حل کند.
هوش مصنوعی: به قدرت او نگاه کن که چگونه در شب و روز از خارها گل تازه و از نی شکر به دست می‌آورد.
هوش مصنوعی: ما از جدایی تو دردی داریم که فقط با دارویی شیرین و دلنشین می‌توان آن را درمان کرد.
هوش مصنوعی: به تو گفتند که صبر کردن دارویی است برای دردهای تو، هرچند طعم آن تلخ باشد، اما نتیجه‌اش مانند میوه‌ای شیرین خواهد بود.
هوش مصنوعی: خسرو با چهره‌ی زیبا و محبت‌آمیزش، آتش عشق را در دل دنیا برافروخته و زیبایی را به عشق منتقل کرده است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.