|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر بر این نکته تأکید می‌کند که هیچ‌کس جز خداوند برترین نیست و همه چیز از او سرچشمه می‌گیرد. او از نیاز خود به لطف خدا سخن می‌گوید و تأکید می‌کند که جز خداوند هیچ‌کس نمی‌تواند به او سSupport کمک کند. شاعر خود را به مانند گیاهی ناچیز در کنار دریا توصیف می‌کند که به رغم کوچکی و بی‌ارزشی‌اش، تنها به خداوند نیاز دارد و از او یاری می‌طلبد. در نهایت، او می‌خواهد از تمامی افراد ناکارآمد و بی‌ارزش جدا شود و تنها به خداوند تکیه کند.
هوش مصنوعی: نباید از کسی که در زندگی‌ام روزی و نعمت می‌دهد، انتظار مساعدت و لطف داشته باشم؛ زیرا تنها تویی که تمام برکات و نعمت‌ها را در عالم به من عطا می‌کنی.
هوش مصنوعی: در این دنیا کسی را ندیدم که به تنهایی وجود داشته باشد، مگر اینکه لطف و محبت او به دیگران برسد و صدای هر فردی را بشنوم.
هوش مصنوعی: از فرد بی‌ارزش، هیچ‌کس نمی‌تواند راهی به دست بیاورد. باید راه هر شخص را از فرد بی‌ارزش جدا کرد.
هوش مصنوعی: هیچ‌کس جز تو در این دنیا برای ما نیست، پس با لطف و رحمتت به ما کمک کن.
هوش مصنوعی: من مانند علفی هستم که در کنار دریا رشد کرده و نمی‌توانم به آب بحر نزدیک شوم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
نه ویرو خود مرو را آمد از پس
نه از گردان و سالاران او کس
حفاظ آینه این یک هنر بس
که پیش کس نگوید غیبت کس
نه کس زو زاده نه او زاده از کس
یکی ذاتست در هر دوجهان بس
هلال ابروانش بین مقوّس
کشیده گرد مه خطی مطوّس
به هم دادند ما را اتّصالی
ز بدوِ فطرت ارواحِ مجّنس
ترا بر طاق جان من نشاندند
[...]
مبین خواب پریشان در حق کس
کاثر نیز از پریشانی دهد بس
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.