الهی یا الهی یا الهی
به فضلت چون جهانی را پناهی
دلش را تازه دار از نور ایمان
تنش را دور گردان از تباهی
خداوندی تو و ما بندگانیم
نکو باشد به بنده هرچه خواهی
ز شر ظالمانش دور گردان
برون آور سپیدیش از سیاهی
به لطفت گرچه بس امیدوارست
ولی شرمنده است از هر گناهی
مشو نومید از وصلش تو زنهار
دلا می‌ساز اگر تو مرد راهی
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به دعا و ندا به خداوند اختصاص دارد. شاعر از خداوند درخواست می‌کند که به خاطر فضل و رحمتش، انسان‌ها را از تاریکی‌ها و ظالمان دور کند و دل‌ها را از نور ایمان پر کند. همچنین اشاره می‌کند که بندگان باید در برابر خداوند متوجه و شرمنده از گناهان خود باشند، اما نباید از رحمت و وصل خداوند ناامید شوند و در مسیر صحیح زندگی تلاش کنند.
هوش مصنوعی: ای خدای بزرگ، به فضل و کرمت، تو مانند پناهی برای همه جهانیان هستی.
هوش مصنوعی: دل خود را با نور ایمان تازه و روشن کن و بدن خود را از فساد و آلودگی دور نگه‌دار.
هوش مصنوعی: خداوند تویی و ما بندگانت. هر چه بخواهی برای بندگانت خوب است.
هوش مصنوعی: از شر ستمگران دوری کن و نور و خلوص را از تاریکی‌ها رهایی بخش.
هوش مصنوعی: با وجود اینکه به مهربانی‌ات خیلی امیدوار است، اما به خاطر هر گناهی که کرده، خجالت‌زده است.
هوش مصنوعی: هرگز از رسیدن به او ناامید نشو، ای دل! مواظب باش، اگر تو واقعا مردی از راه، باید به تلاش ادامه دهی.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
به راه اندر همی شد شاهراهی
رسید او تا به نزد پادشاهی
نخستین کیّومرث آمد به شاهی
به گیتی در گرفتش پیشگاهی
تو بر جانم همی بندی گناهی
مرا در وی نبوده هیچ راهی
به قبرستان گذر کردم صباحی
شنیدم ناله و افغان و آهی
شنیدم کله‌ای با خاک می‌گفت
که این دنیا نمی‌ارزد به کاهی
نگارینا نرستی ز آب و در آب
سبک رفتاری و نیکو شناهی
بلی تو ماهی سیمی و هرگز
نترسد در میان آب ماهی
کنارم آبگیری هست و در وی
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.