بی تکلّف خوشست بوی بهار
ناله ی بلبلان و بانگ هزار
سبزه و جویبار و طرف چمن
در صبوحی چه خوش بود با یار
روی در روی دوستان کرده
وز جفاهای دشمنان به کنار
گل رویش به صبح می خواهم
از دل و جان به غیر صحبت خار
قامتی همچو سرو در بستان
دلبری خوش حضور شیرین کار
یار ما تند و سرکشست و دلم
از جفا گشت از جهان بیزار
من بهشت برین نمی خواهم
گر نباشد مرا درو دیدار
گفته بودم بگو مرا باری
حاصل من نبود جز پندار
بر خطت سر نهاده ام چو قلم
سر دوانم مکن تو چون پرگار
در جهانم امید بر در تست
ناامیدم مکن ز خود زنهار
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به زیبایی‌های بهار و خوشی‌های طبیعی آن اشاره می‌کند. او از صدای بلبلان، سبزه و جویبارها می‌گوید و به شادی‌ها و لذت‌هایی که با دوستانش تجربه می‌کند می‌پردازد. علاقه‌اش به یاری زیبا و با دلنشین را بیان می‌کند و از دردها و دشمنی‌ها فاصله می‌گیرد. شاعر دوست‌دار لحظه‌های خوشایند و زیبایی‌هایی است که در کنار معشوقش تجربه می‌کند و بر این نکته تأکید دارد که اگر نتواند معشوقش را ببیند، بهشت نیز برایش بی‌معنا است. او در نهایت از معشوقش درخواست می‌کند که امیدش را ناامید نکند، زیرا تمام آرزوهایش به او وابسته است.
هوش مصنوعی: بوی بهار و صدای زیبا و دلنشین بلبل‌ها بدون هیچ زحمتی بسیار پسندیده و دلنشین است.
هوش مصنوعی: در یک صبح دل‌انگیز، دیدن سبزه و جویبار و گوشه‌ای از چمن با همراهی همراهی عزیز چقدر لذت‌بخش و زیباست.
هوش مصنوعی: با دوستان خود رو به رو هستم و از نرم‌خویی آنها بهره‌مندم، ولی از ناملایمتی‌ها و بداخلاقی‌های دشمنان دوری می‌کنم.
هوش مصنوعی: من می‌خواهم صبحگاهان به زیبایی گل خوش‌نما دل ببازم و هیچ‌کس را جز آنکه خود را با زخم خار بشناسم، در نظر نداشته باشم.
هوش مصنوعی: دلی خوش و زیبا همچون درخت سروی در باغ، به دلربایی و خوشرویی خاصی اشاره دارد.
هوش مصنوعی: دوست من بسیار پرحرارت و سرکش است و من از بی‌وفایی او دل‌زده شده‌ام و از جهانی که در آن زندگی می‌کنم، ناخوشنودم.
هوش مصنوعی: من به بهشت بالا هیچ علاقه‌ای ندارم اگر در آنجا دیداری از محبوبم نباشد.
هوش مصنوعی: به او گفته بودم که به من بگو، اما در نهایت متوجه شدم که به جز خیالات و تصورات، هیچ چیزی نصیبم نشده است.
هوش مصنوعی: من بر روی خطوط تو تمرکز کرده‌ام، مانند قلمی که روی کاغذ می‌دود. تو اما مانند پرگار نباش، که فقط دور خود بچرخد.
هوش مصنوعی: در زندگی‌ام، امیدم به توست. خواهش می‌کنم مرا ناامید نکن. از خودت مراقب باش و نگذار ناامیدی به سراغم بیاید.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
بر رُخَش زلف عاشق است چو من
لاجرم همچو منش نیست قرار
من و زلفین او نگونساریم
او چرا بر گل است و من بر خار؟
همچو چشمم توانگر است لبم
[...]
زان مرکّب که کالبد از نور
لیکن او را روان و جان ازنار
زان ستاره که مغربش دهنست
مشرق او را همیشه بر رخسار
بارگی خواست شاد بهر شکار
بر نشست و بشد بدیدن شار
ای دل نا شکیب مژده بیار
کامد آن شمسه بتان تتار
آمد آن سرو جلوه کرده به ناز
آمد آن گلبن خمیده ز بار
آمد آن بلبل چمیده به باغ
[...]
هست ایام عید و فصل بهار
جشن جمشید و گردش گلزار
ای نگار بدیع وقت صبوح
زود برخیز و راح روح بیار
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.