آیینه ی جمال تو از آه من گرفت
یا ناله های زار سحرگاه من گرفت
ماهم جواب داد که معهود در جهان
اینست بی راه دلت ماه من گرفت
با این گرفتگی که تو بینی رخ مرا
خور روشنی ز پرتو درگاه من گرفت
رفتم که پای مرکب عالی ببوسمش
اشکم به رو دوید و سر راه من گرفت
در معرکه که قلب و جناحست و میسره
شیران شرزه پنجه روباه من گرفت
فریاد و الغیاث که دندان مدعی
بر رغم حال من لب دلخواه من گرفت
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این شعر از احساسات عمیق خود نسبت به محبوب سخن می‌گوید. او به زیبایی محبوب اشاره می‌کند که به واسطه‌ی اندوه و آه‌هایش به وجود آمده است. شاعر با استفاده از استعاره‌های مختلف، محبت و عشقش را توصیف می‌کند و از تأثیر آن بر زندگی‌اش می‌گوید. او به مقامات و احساسات عمیق‌تری در عشق اشاره می‌کند و از دوگانگی چالش‌های عاشقانه و دل‌زدگی ناشی از محبوب صحبت می‌کند. در نهایت، تمامی این احساسات و چالش‌ها باعث می‌شود که خود را در وضعیتی دشوار و متضاد ببینید.
هوش مصنوعی: زیبایی تو با آه و ناله‌های من روشن شده است. آیا این زیبایی از ناله‌های دردناک صبحگاهی‌ام نشأت می‌گیرد؟
هوش مصنوعی: ماه در آسمان پاسخ داد که در این جهان، این وضعیت عادی است: وقتی دل کسی دور بماند، ماه محبوب او را می‌گیرد.
هوش مصنوعی: با این حالتی که تو در چهره من می‌بینی، نور رخسار من از درخشش پرتوهای وجود تو گرفته است.
هوش مصنوعی: به قصد بوسیدن پای مرکب بلندآوازه‌ای رفتم، اما اشک‌هایم به ناگاه بر روی صورتم سرازیر شدند و مانع حرکت من شدند.
هوش مصنوعی: در میدان نبرد که قلب و شجاعت و دلاوری وجود دارد، شکارچیان و شیران غیور به میدان آمده‌اند و من به خوبی موفق شدم با نیرنگ و تدبیر خود را از این شرایط سخت نجات دهم.
هوش مصنوعی: فریاد و کمک می‌طلبم که دندان‌های مدعی به رغم حال من، بر چیزی که مورد علاقه‌ام است، چنگ انداخته است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.