فراغتیست مرا از جهان و هرچه در اوست
چه باک دارم از اندیشههای دشمن و دوست
مرا اگر چو سخن خلق در دهان گیرند
غریب نیست صدف دایماً پر از لولوست
کسی که از بد و نیک زمانه دست بشست
معینست که فارغ ز مادح و بدگوست
چو پاک دامنی آفتاب مشهورست
چه باک اگر شب تاریک در مقابل اوست
به رسم تضمین این بیت دلکش آوردم
ز شعر شیخ که جانم به طبع دارد دوست
«ز دست دشمنم ای دوستان شکایت نیست
شکایتم همه از دوستان دشمن خوست»
نسیم گلشن طبعم حسود تر دامن
شنیده است که چون باد خلد عنبربوست
به سان غنچه که بر وی وزد صبا هر دم
از آن معاینه بر خویشتن بدرّد پوست
جهان خوشست چو سرو از چمن مرو بیرون
که جای مردم روشن روان کنون لب جوست
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر بیانگر حس فراغ و راحتی از نگرانیهای دنیایی است. شاعر به این اشاره دارد که از افکار مثبت یا منفی دیگران، چه دشمنان و چه دوستان، بینیاز است. او بر این باور است که اگر کسی در برابر نیکی و بدیهای زمانه خود را پاک نگه دارد، میتواند در برابر تاریکی شب، همچون خورشید درخشان باشد. همچنین، شاعر به زیبایی و دلنشینی شعر خود اشاره کرده و از حسودان میگوید که نمیتوانند بر او تأثیر بگذارند. او در نهایت به شگفتیهای جهان و زیباییهای آن اشاره میکند و بر لزوم آرامش و روشنایی روح در میان چالشهای زندگی تأکید میکند.
هوش مصنوعی: من از همهی مشکلات و دغدغههای این دنیا آزاد شدهام و برایم مهم نیست که دشمنان چه فکر میکنند یا دوستان چه نظری دارند.
هوش مصنوعی: اگر مرا چون سخن دیگران در زبانها بیاندازند، چیز عجیبی نیست که صدف همیشه پر از مروارید است.
هوش مصنوعی: کسی که از خوبیها و بدیهای زندگی فاصله میگیرد، نشاندهنده این است که نه به ستایش دیگران اهمیت میدهد و نه به بدگوییها.
هوش مصنوعی: پاکدامنی مانند خورشید است که درخشش و شهرت خاصی دارد، بنابراین نباید نگران شب تاریک و مشکلاتی باشیم که در برابرش قرار دارند.
هوش مصنوعی: به عنوان تأیید عشق و دوستی، این شعر زیبا از شیخ را آوردم که جانم به خاطر دوست شاداب و سرزنده است.
هوش مصنوعی: از دست دشمنانم هیچ کدام شاکی نیستم؛ زیرا همه شکایتم از دوستانی است که مانند دشمن رفتار میکنند.
هوش مصنوعی: نسیم دلپذیر باغ وجودم، حسودتر از آن است که دامنش را بشنود، چرا که مانند بادی است که بوی عطر بهشت را به همراه دارد.
هوش مصنوعی: مانند غنچهای که هر لحظه از نسیم صبحگاهی غبار از روی خود میزداید و به تماشا مینشیند، انسان نیز باید همواره خود را به دقت ببیند و زوایای پنهان وجودش را مورد بررسی قرار دهد.
هوش مصنوعی: دنیا مانند سرو زیباست، پس از باغ به بیرون نروید، زیرا جای خوب و دلپذیر مردم سعادتمند اکنون کنار آب است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
بتا هلاک شود دوست در محبت دوست
که زندگانی او در هلاک بودن اوست
مرا جفا و وفای تو پیش یکسان است
که هر چه دوست پسندد به جای دوست نکوست
مرا و عشق تو گیتی به یک شکم زادهست
[...]
صباح بر سرم آمد خیالِ طلعتِ دوست
چنان نمود مثالم که خود معاینه اوست
خیال بین که مرا بر خیال میدارد
من آن نیام که بدانستمی خیال از دوست
چنان ز خویش برفتم که در تصرّفِ من
[...]
یکیست فاضل و دانا اصیل و پاک نسب
ولیک هیچ کسش در جهان ندارد دوست
یکیست ناکس و بد اصل و بد رگ و مردود
بهر کجا که رود صدهزارش نیکو گوست
سئوال کردم ازین سر ز پیر دانائی
[...]
درون، ز غیر بپرداز و ساز، خلوت دوست
که اوست، مغز حقیقت، برون از همه پوست
دویی میان تو و دوست هم ز توست، ار نی
به اتفاق دو عالم یکی است، با آن دوست
تو را نظر همگی بر خود است و آن هیچ است
[...]
سرِ ارادتِ ما و آستانِ حضرت دوست
که هر چه بر سرِ ما میرود ارادتِ اوست
نظیرِ دوست ندیدم اگر چه از مَه و مِهر
نهادم آینهها در مقابلِ رخِ دوست
صبا ز حالِ دلِ تنگِ ما چه شرح دهد؟
[...]
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.