گنجور

 
جهان ملک خاتون

همی پرسی که چونی در فراقم

چه می‌پرسی ز خورد و خواب، طاقم

دل و هوش او چنان بربود یکسر

به چشم شوخ و ابروهای طاقم

در وصلم به رو یکباره دربست

به جان آورد دل از اشتیاقم

به صبرم وعده‌ای داد آن نگارین

نرفته تلخی آن از مذاقم

نگردانم ز تو روی از جفا من

مترسان ای عزیز از طمطراقم

من بی خواب بی خور شب همه شب

ز حسرت هر دو دیده بر رواقم

 
 
 
پرسش‌های پرتکرار
باباطاهر

بیا یک شو منور کن اطاقم

مهل در محنت و درد فراقم

به طاق جفت ابروی تو سوگند

که همجفت غمم تا از تو طاقم

مشابه‌یابی بر اساس وزن و قافیه