قسم خوردم نگارینا به رویت
پس آنگه بر دو زلف و خال و مویت
به طاق ابروان و چشم مستت
به زلف و عارض پر رنگ و بویت
به زلف سرکش عاشق‌فریبت
به فرقت تا قدم زآن خلق و خویت
به آب لعل شیرین شکربار
که از جان تشنه‌ام بر خاک کویت
تویی آب حیات از چشمه نوش
چو اسکندر منم مایل به سویت
مزن زین بیش بر چوگان زلفت
چون من افتاده‌ام در پا چو گویت
جهانبانا یقین دانی که عمریست
که من جان می‌دهم در آرزویت
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این قطعه به عشق و زیبایی معشوق خود اشاره می‌کند. او با قسمی به زیبایی‌های نگار خود، از دو زلف، خال، ابروان و چشمهای مستش یاد می‌کند. شاعر عاشقانه از زلف‌های سرکش و عارض خوش‌رنگ معشوقش سخن می‌گوید و حس تشنگی خود را برای وصال او ابراز می‌کند. او خود را مانند اسکندر می‌داند که میل به رسیدن به معشوق دارد و از اینکه در عشقش افتاده است، احساس ناراحتی و گاهی وابستگی می‌کند. در نهایت، شاعر می‌گوید که عمرش را در آرزوی معشوق سپری کرده و جانش را فدای عشق او می‌کند.
هوش مصنوعی: من به چهره زیبای تو قسم خوردم و پس از آن بر روی دو زلف و خال و مویت نیز قسم می‌خورم.
هوش مصنوعی: چشمان زیبا و ابروان قوس‌دار تو، همراه با موهای خوش‌فرم و صورت پررنگت، همه تو را بسیار جذاب کرده‌اند. بوی خوش تو نیز بر جذابیتت می‌افزاید.
هوش مصنوعی: به دلیل زلف پیچ در پیچ و دلربایت، به خاطر جدایی، من همچنان از آن زیبایی و جذابیت تو فاصله می‌گیرم.
هوش مصنوعی: به آب شیرین و خوشمزه‌ای که مانند شکر است و از دل حس تشنگی من به خاک مکان تو سرازیر می‌شود، اشاره دارد.
هوش مصنوعی: تو مانند آب حیات هستی که از چشمهای زلال جاریست و من مانند اسکندر، به سمت تو تمایل دارم.
هوش مصنوعی: بیش از این به زلفت نزن، چرا که من مانند تو در دام عشقم گرفتار شده‌ام.
هوش مصنوعی: ای دنیا، آیا می‌دانی که سال‌هاست در آرزوی تو تلاطم دارم و جانم را فدای محبتت می‌کنم؟
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
ندانم چه نهیب آمد به رویت
چه سختی دید جان مهر جویت
و گر شد قطره‌ای آب از سبو‌یت
بسا دجله که سر دارد به جویت
بدو گفتا که گر شد زرد رویت
پشولیده چرا شد مشک مویت
بیا، ای دیده شهری به سویت
جهانی گم شده در جستجویت
بلا و فتنه کار افزای چشمت
جفا و کینه دست افزار خویت
که باشد آیینه آه و هزار آه
[...]
ز خطِ وهمی‌ِ های هویّت
دو چشمی می‌شود در وقتِ رؤیت
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.