حرف آخر قافیه

شماره ۱: ای عشق تو آتش زده در خرمن جان‌ها

شماره ۲: یا غایة المقاصد یا منتهی المنی

شماره ۳: ای ماه برون آمده از مشرق بطحا

شماره ۴: از خود فنا نگشته نیابی بحق بقا

شماره ۵: وقت نماز ز عشق شنیدم عجب ندا

شماره ۶: برابر طور عشق ای دل ببین نور تجلی را

شماره ۷: اگر از چهره ذاتش برافتد برده اسما

شماره ۸: تا نقاب از مه رخسار تو برداشت صبا

شماره ۹: عاشق و رند و بیخودم تن تللا تلا تلا

شماره ۱۰: پیش از بنای دیر جهان دیر سال‌ها

شماره ۱۱: می نماید هر زمان حسن دگر دلدار ما

شماره ۱۲: گر وصال دوست میخواهی دلا

شماره ۱۳: در باز شد ز میکده ناموس و نام را

شماره ۱۴: بهوای روی جانان دل و جان ماست شیدا

شماره ۱۵: ای دوست نقاب زلف بگشا

شماره ۱۶: تا جان مرا شد بغم عشق تولا

شماره ۱۷: ما می پرست یار و جهان می پرست ما

شماره ۱۸: کونین قطره ایست ز دریای ذات ما

شماره ۱۹: ای شاهبازکبریا زین ظلمت آباد هوا

شماره ۲۰: جامه بیگانگی پوشید یار آشنا

شماره ۲۱: افتخار ما به فقرست و فنا

شماره ۲۲: هر نفس آید صدای عشق کای عاشق درآ

شماره ۲۳: بردار ای صبا ز جمالش نقاب را

شماره ۲۴: چون جلوه روی تو برونست ز احصا

شماره ۲۵: تا حسن تو بنمود رخ از جمله اشیا

شماره ۲۶: جانا ز چین زلف گشا پیچ‌وتاب‌ها

شماره ۲۷: تا جان ما گذشت ازین قیل و قال‌ها

شماره ۲۸: عارف اسرار پنهانیم ما

شماره ۲۹: ز خورشید جمال عالم آرا

شماره ۳۰: ای پرتو جمال تو نورالیقین ما

شماره ۳۱: زد خیمه شاه عشق بصحرای جان ما

شماره ۳۲: ای رخ چون گلشن تو روضه رضوان ما

شماره ۳۳: ای بدیدار تو روشن دیده گریان ما

شماره ۳۴: عاشقیم و مست صهبای لقا

شماره ۳۵: جمال یار می بینم ز روی صورت و معنی

شماره ۳۶: ای روی چو خورشیدت تابان ز همه اشیا

شماره ۳۷: ای ذات تو ظاهر شده بر صورت اسما

شماره ۳۸: ای حسن ترا عالم و آدم شده مجلا

شماره ۳۹: دو عالم خواه زیر و خواه بالا

شماره ۴۰: مست و خرابم ساقیا در بازکن میخانه را

شماره ۴۱: ساقی بده می که بود مستیش فنا

شماره ۴۲: دل بسته بزلف یار بادا

شماره ۴۳: کاشکی رحمی بدی آن فتنه‌گر عیار را

شماره ۴۴: میرسد هر دم بعاشق صد جفا

شماره ۴۵: چه نسبت است به روی تو ماه تابان را

شماره ۴۶: وقد کنتم و مامعکم من الا کوان ماکانا

شماره ۴۷: فی هواکم صارقلبی هایما

شماره ۴۸: گر وصال دوست خواهی در ره او شو فنا

شماره ۴۹: ساقی بیا که موسم عیش آمد و طرب

شماره ۵۰: من نخواهم شادی و عیش و طرب

شماره ۵۱: یارم از خانه برون آمد سرمست و خراب

شماره ۵۲: ای منکسف ز تاب جمال تو آفتاب

شماره ۵۳: ایهاالحیران فی وجه الحبیب

شماره ۵۴: مائیم ترا همیشه طالب

شماره ۵۵: ریزد مدام ساقی جانها شراب ناب

شماره ۵۶: تا بکی باشد نهان خورشید رویت در حجاب

شماره ۵۷: عالم چو سایه، نور رخت هست آفتاب

شماره ۵۸: ای در انوار جمالت گشته شیدا شیخ و شاب

شماره ۵۹: هر زمان نقشی نماید حسن دوست

شماره ۶۰: عشق توچاره ساز دل بیقرار ماست

شماره ۶۱: هرکس که از جفای غم عشق خایفست

شماره ۶۲: چون مظهر حسن تو رخ ماه رخانست

شماره ۶۳: قبله حاجات ما کوی خرابات آمدست

شماره ۶۴: وهومعکم زین معیت حق چه خواست

شماره ۶۵: هرکه از درد و غم عشق تو دل افگارنیست

شماره ۶۶: چیست عالم جلوه گاه حسن دوست

شماره ۶۷: دلم ز شوق رخت بی سرو سامان است

شماره ۶۸: باکوی تو از روضه رضوان نتوان گفت

شماره ۶۹: با روی تو از جنت اعلی نتوان گفت

شماره ۷۰: یار ماباماست از ماکی جداست

شماره ۷۱: بنمود حسن دوست ز ما آنچنانکه هست

شماره ۷۲: از مطرب جمال تو آفاق پر صداست

شماره ۷۳: چه یارست و چه جان دلنوازست

شماره ۷۴: صیت جمال روی تو عالم فروگرفت

شماره ۷۵: (در مقام لی مع الله سیر نیست

شماره ۷۶: جان طالب جمال دلفروز یار ماست

شماره ۷۷: بما پیداست حسن طلعت ذات

شماره ۷۸: معشوق باز و رندم و قلاش و می پرست

شماره ۷۹: تعالی الله رویست و جمالست

شماره ۸۰: عشق ورزی مذهب ودین منست

شماره ۸۱: تا نقاب زلف از روی تو دور افتاده است

شماره ۸۲: خواهی که دیده باز کنی بر جمال دوست

شماره ۸۳: جهان از پرتو روی تو پیداست

شماره ۸۴: از آفتاب روی تو عالم پر از ضیاست

شماره ۸۵: مرادم وصل یار نازنین است

شماره ۸۶: روز فراق اگر ز قیامت علامت است

شماره ۸۷: هرکه از سر عشق آگاهست

شماره ۸۸: هرگز نبود حسن ترا مبداء و غایت

شماره ۸۹: ذرات کون پرتو خورشید مطلق است

شماره ۹۰: چون کون مکان بتو عیانست

شماره ۹۱: بقید زلف تا جانم اسیر است

شماره ۹۲: آفتاب روی تو تابان شدست

شماره ۹۳: ای جمله جهان شیفته حسن و جمالت

شماره ۹۴: اسیر عشق تو از هردوکون آزاد است

شماره ۹۵: ای آفتاب ذات تو تابنده از صفات

شماره ۹۶: در حسن چون رخت بجهان آفتاب نیست

شماره ۹۷: زمهر روی تو هر ذره ماه تابانست

شماره ۹۸: امید من به لطف عمیم تو واثق است

شماره ۹۹: در بزم وصل یار مرا گرچه بارنیست

شماره ۱۰۰: مستیم تا ابد شده از بیخودی ز دست

شماره ۱۰۱: دل ز بند غم دمی آزاد نیست

شماره ۱۰۲: از حسن عالم گیراو کونین پرغوغاشدست

شماره ۱۰۳: در سویدای دلم سودای عشقش جا گرفت

شماره ۱۰۴: خورشید رخت از همه ذرات چو پیداست

شماره ۱۰۵: دلم با دوست دایم در وصالست

شماره ۱۰۶: جهان عکس رخ مه پیکر ماست

شماره ۱۰۷: خیل غمت بجور و جفا ملک جان گرفت

شماره ۱۰۸: یارب ز چه روروی تو در پرده نهانست

شماره ۱۰۹: خورشید رخت از همه ذرات عیانست

شماره ۱۱۰: درد تو دوای دل و هم مرهم جانست

شماره ۱۱۱: ای جمالت گشته پیدا از نقاب کاینات

شماره ۱۱۲: گنج اسرار یقین در کنج خلوت حاصلست

شماره ۱۱۳: بقید زلف تو جانم عجب گرفتارست

شماره ۱۱۴: بی جمال روی تو دل را حیاتی هست نیست

شماره ۱۱۵: با خیال زلف تو در خلوت تارم خوشست

شماره ۱۱۶: ازپرتو جمال تو عالم منورست

شماره ۱۱۷: ای مصحف جمال تو اوراق کاینات

شماره ۱۱۸: گر مهر فاحببت بذرات نه ساریست

شماره ۱۱۹: جان ما عاشق سروقد جانانه شدست

شماره ۱۲۰: شفای این دل بیمار جز لقای تو نیست

شماره ۱۲۱: نیست ما را هیچ فکری جز لقای روی دوست

شماره ۱۲۲: دایما درد تو همراه منست

شماره ۱۲۳: بیا جانا که بی تو جان خرابست

شماره ۱۲۴: گردیدن گردون یقین از عشق جانان بوده است

شماره ۱۲۵: روی تو ظاهرست بعالم نهان کجاست

شماره ۱۲۶: روی چو مهت کاینه جان و جهانست

شماره ۱۲۷: رند و قلاشیم و مست و می پرست

شماره ۱۲۸: میخانه از لعل لب تو پرشرو شور است

شماره ۱۲۹: مهر روی تو که تابان ز همه ذراتست

شماره ۱۳۰: ای نهان خورشید ذات تو در ابر کاینات

شماره ۱۳۱: تا نقد دارضرب معارف کلام ماست

شماره ۱۳۲: تا که خورشید جمال از برج رویت طالعست

شماره ۱۳۳: حسن خوبان جهان عکس رخ زیبای اوست

شماره ۱۳۴: مقبل کسی که شادی وصل تو دیده است

شماره ۱۳۵: ای که کوی یارمیجویی دو عالم کوی اوست

شماره ۱۳۶: جانا بیا که صحبت جانانم آرزوست

شماره ۱۳۷: ما ز جام باده عشقیم مخمورالست

شماره ۱۳۸: ای ز خورشید جمالت گشته روشن کاینات

شماره ۱۳۹: تا بعشق تو جان گرفتارست

شماره ۱۴۰: عاشقان را در طریق عشق حالی دیگرست

شماره ۱۴۱: هرکه عاشق نیست مرد کار نیست

شماره ۱۴۲: آنکه پنهان دل ز مردم می برد پیداست کیست

شماره ۱۴۳: زاد راه عاشقان سوز و نیاز و زاریست

شماره ۱۴۴: با غم معشوق ما را کارهاست

شماره ۱۴۵: صورت یاربخواب امد و در گوشم گفت

شماره ۱۴۶: دو عالم غرق انوار تجلی است

شماره ۱۴۷: گشت تابان مهر ذاتش از صفات

شماره ۱۴۸: پیش عارف که ز آفات طریق اگاهست

شماره ۱۴۹: هرکه او پیوسته با یاد خداست

شماره ۱۵۰: از شوق رخت در همه جا غلغله هست

شماره ۱۵۱: جمله عالم رو بما دارند و مارا روبدوست

شماره ۱۵۲: دل را بجمال رخ تو مهر تولاست

شماره ۱۵۳: هر دل که از کدورت طبع و هوا برست

شماره ۱۵۴: بختم مدد نداد که بینم وصال دوست

شماره ۱۵۵: ای برده سبق از همه خوبان به ملاحت

شماره ۱۵۶: دل را که داغ عشق ندارد نشان کجاست

شماره ۱۵۷: ای بیخبر از حالت رندان خرابات

شماره ۱۵۸: تا یار پرده از رخ چون ماه برگرفت

شماره ۱۵۹: تا که خورشید جمالت بجهان تابان گشت

شماره ۱۶۰: درد بی درمان بعالم دردماست

شماره ۱۶۱: مانیستیم و هستی ما هستی خداست

شماره ۱۶۲: ای دل دیوانه تاکی بیخودیها کردنت

شماره ۱۶۳: ای طلعت تو مطلع انوار سعادات

شماره ۱۶۴: عالم چو نقش موج ببحر وجود اوست

شماره ۱۶۵: ای صنم سمن بران دست منست و دامنت

شماره ۱۶۶: اسرار یقین را بگمانی شده باحث

شماره ۱۶۷: دوستانم باز خواهد گشت یارم الغیاث

شماره ۱۶۸: این حیله سازی فلک کینه دار هیچ

شماره ۱۶۹: جان ما را در ازل دادند با عشق امتزاج

شماره ۱۷۰: گر نداند درد عشق دوست را عاشق فلاح

شماره ۱۷۱: با درد عشق جانان درمان چه کار دارد

شماره ۱۷۲: از شاهد و می گر خبری هست بگوئید

شماره ۱۷۳: دوشم از میخانه پیر میکده آواز داد

شماره ۱۷۴: زان پیشتر که دور جهان را مدار بود

شماره ۱۷۵: از قید غم جهان شد آزاد

شماره ۱۷۶: ساقی چه شد که جمله جهان می پرست شد

شماره ۱۷۷: جانم اسیر دام سر زلف یار شد

شماره ۱۷۸: بیا که یار ز رخسار پرده را بگشود

شماره ۱۷۹: دل ما وایه روی تو دارد

شماره ۱۸۰: ره روانی که راه حق پویند

شماره ۱۸۱: عاشق بکوی عشق چو خود را فدی کند

شماره ۱۸۲: زهی جمال و ملاحت که یار ما دارد

شماره ۱۸۳: جان ما بربست رخت و سوی جانان می‌رود

شماره ۱۸۴: چون سوز عشقت پایان ندارد

شماره ۱۸۵: چو حسن روی او جلوه گری کرد

شماره ۱۸۶: از ما سخن کشف و کرامات مپرسید

شماره ۱۸۷: چون از ازل نصیبه ما عشق یار بود

شماره ۱۸۸: چون جمال دوست خود را جلوه داد

شماره ۱۸۹: یارم چو ز رخ نقاب بگشود

شماره ۱۹۰: تا نقاب از مهر رویش دور شد

شماره ۱۹۱: هر لحظه بروئی دگر آن روی نماید

شماره ۱۹۲: مهر رخسارت ز ذرات جهان پیدا بود

شماره ۱۹۳: تا بکفر زلف تو جان مرا اقرار شد

شماره ۱۹۴: چو خورشید جمالت روی بنمود

شماره ۱۹۵: چو مهر جمال تو در جلوه بود

شماره ۱۹۶: خوش وقت عاشقان که بمعشوق همبرند

شماره ۱۹۷: آن دلبر طناز نگوئی که کجا شد

شماره ۱۹۸: حسن رخسار تو چون میل نقابی می‌کند

شماره ۱۹۹: یارم اگر جمال نماید چه می شود

شماره ۲۰۰: زان پیشتر که کون و مکان را ظهور بود

شماره ۲۰۱: حسن تو جلوه کرد و بعالم عیان شد

شماره ۲۰۲: زان روز که روی تو مرا در نظر آمد

شماره ۲۰۳: هنوز هست جهان را به نیست مأوابود

شماره ۲۰۴: دوش جانم در هوای آن خط و رخسار بود

شماره ۲۰۵: عاشقان تا در میان زنار عشقت بسته‌اند

شماره ۲۰۶: نمی دانم بقول حاسدی چند

شماره ۲۰۷: معشوق جلوه کرد و دل از عاشقان ربود

شماره ۲۰۸: چون نقاب زلف مشکین از جمال خود گشود

شماره ۲۰۹: یار با ما پرتوی از نور روی خود نمود

شماره ۲۱۰: چو الطاف الهی رهبر آمد

شماره ۲۱۱: چو نار هجر او جان میگدازد

شماره ۲۱۲: جان ما را میل دل جستن نشد

شماره ۲۱۳: حالیا رفتیم یاران خیرباد

شماره ۲۱۴: کاش آن شوخ جفا پیشه وفائی بکند

شماره ۲۱۵: من عاشق آن جان و جهانم همه دانند

شماره ۲۱۶: دوش یارم پرده از رخسار خود بگشاده بود

شماره ۲۱۷: با همچو تو یاری نفسی هر که برآرد

شماره ۲۱۸: در هوای عشق بازم دل پرواز کرد

شماره ۲۱۹: آنها که جهان آینه روی تو دانند

شماره ۲۲۰: زان دم که باده خم وحدت بجام شد

شماره ۲۲۱: جمال روی تو هرگه نقاب بگشاید

شماره ۲۲۲: ای قامت رعنای تو رشک سهی سروبلند

شماره ۲۲۳: عاشقان در آتش عشق تو خود را سوختند

شماره ۲۲۴: مقصود ز عمرم همه سوزست و غم و درد

شماره ۲۲۵: دیده ام عالم نمود بود بود

شماره ۲۲۶: ز شوقت جمله عالم بیقرارند

شماره ۲۲۷: آنان که درد عشق تو برجان گزیده اند

شماره ۲۲۸: جهان رانور رویت روشنی داد

شماره ۲۲۹: ساقی جانها شراب ار زانکه زین دستان دهد

شماره ۲۳۰: آنان که ز درد عشق مستند

شماره ۲۳۱: عشق چو جور و ستم آغاز کرد

شماره ۲۳۲: تا به فن دلربایی آن صنم استاد شد

شماره ۲۳۳: هر دل که نه عشق یار دارد

شماره ۲۳۴: چو دل در دست عشقش مبتلا شد

شماره ۲۳۵: مرا سودای او دیوانه دارد

شماره ۲۳۶: کسی کورا غم جانان نباشد

شماره ۲۳۷: ساقیا می ده که هشیارم کند

شماره ۲۳۸: تا آتش سودای تو در جان من افتاد

شماره ۲۳۹: در سینه ما جز غم معشوق مجوئید

شماره ۲۴۰: حاجیان حرم وصل لقا یافته اند

شماره ۲۴۱: ای بت عشوه‌ساز من بی‌تو به سر نمی‌شود

شماره ۲۴۲: آن هادی ره روان کجا شد

شماره ۲۴۳: روی تو بهر شیوه شیدای دگر دارد

شماره ۲۴۴: والله لیس غیرک فی عرصة الوجود

شماره ۲۴۵: هر کو رخ نیاز برین آستان نهاد

شماره ۲۴۶: جام تجلیش که بناگاه میدهند

شماره ۲۴۷: اگر مخالف طبع و هواتوانی بود

شماره ۲۴۸: شهباز روح قدسی از دام تن جدا شد

شماره ۲۴۹: در آرزوی روی تو گشتیم بیقرار

شماره ۲۵۰: مستم ز جام عشق و ندارم ز خود خبر

شماره ۲۵۱: چون دور شد از حسن رخت پرده انوار

شماره ۲۵۲: دیوانه عشق توام و ز عقل و دینم بی‌خبر

شماره ۲۵۳: مثنوی عین الحیات است ای پسر

شماره ۲۵۴: بی شادی وصال تو دل را کجا قرار

شماره ۲۵۵: ای از جمال رویت کون و مکان منور

شماره ۲۵۶: نهال دوستی را در بر آور

شماره ۲۵۷: هرکسی کز لذت درد تو باشد با خبر

شماره ۲۵۸: عاشق چشمان مست آن نگار

شماره ۲۵۹: ای جمالت رو نموده هر زمان جائی دگر

شماره ۲۶۰: زان کمان ابرو رسد هر دم مرا تیری دگر

شماره ۲۶۱: ای ز خورشید جمالت هر دوعالم غرق نور

شماره ۲۶۲: بر صورت ذرات جهان گشت پدیدار

شماره ۲۶۳: ای دل براه عشق ز کونین در گذر

شماره ۲۶۴: مائیم و کنج خلوت و سودای عشق یار

شماره ۲۶۵: دل و دینم ببرد آن شوخ عیار

شماره ۲۶۶: هان ای صبا ز لطف به شیراز کن گذر

شماره ۲۶۷: فوحدته فی کثرة الکون ظاهر

شماره ۲۶۸: از بحر تلخ و شور غم هجر برکنار

شماره ۲۶۹: مائیم بعشق تو میان بسته بزنار

شماره ۲۷۰: ای باد صبا ز روی دلدار

شماره ۲۷۱: در خرابات آمدم دوشینه هنگام سحر

شماره ۲۷۲: آمد برون ز خانه بصد ناز و عشوه یار

شماره ۲۷۳: ساقی قدحی بکام ما ریز

شماره ۲۷۴: ای عشق چاره ساز جگر سوز دلنواز

شماره ۲۷۵: من عاشق و رندم و نظرباز

شماره ۲۷۶: عاشق دیوانه دل کز غم همه سوزست و ساز

شماره ۲۷۷: دلا در عاشقی می سوز و می ساز

شماره ۲۷۸: قصد جانم کرد یار دلنواز

شماره ۲۷۹: ای نموده شاهد حسن تو رو درهر لباس

شماره ۲۸۰: عاشق روی توام بهر چه می ترسم زکس

شماره ۲۸۱: در سرم سودای آن یارست و بس

شماره ۲۸۲: محرم بزم وصالت کی شود هر بوالهوس

شماره ۲۸۳: گر شیخ شهر بود و گر پیر می فروش

شماره ۲۸۴: دوش یارم جام می آورد و گفت این را بنوش

شماره ۲۸۵: اگر چه عاشقیم ورند و قلاش

شماره ۲۸۶: تا که دریای قدم آمد بجوش

شماره ۲۸۷: دلدار برگرفت نقاب از جمال خویش

شماره ۲۸۸: ای مسلمانان پشیمانم من از کردار خویش

شماره ۲۸۹: دلا در عاشقی مردانه می باش

شماره ۲۹۰: تا شد سپر بلایش دل درویش

شماره ۲۹۱: جفا بگذر و یار با وفا باش

شماره ۲۹۲: ای دل بکوی نیستی چون خاک پست و خوار باش

شماره ۲۹۳: از غم عشق تو ما را نیست یکساعت خلاص

شماره ۲۹۴: شرح درد عشق دارد طول و عرض

شماره ۲۹۵: از بردن بار جفا باشد وفا ما را غرض

شماره ۲۹۶: راه عاشق نیست ای زاهد غلط

شماره ۲۹۷: برقص آمد جهان ز آهنگ حافظ

شماره ۲۹۸: هرکه عاشق شد بباید گفت جان را الوداع

شماره ۲۹۹: چون گشت مه روی تو طالع ز مطالع

شماره ۳۰۰: دارم ز درد عشق تو بر دل هزار داغ

شماره ۳۰۱: گر بگرد کعبه کوی تو باشد یک طواف

شماره ۳۰۲: بگرفت صیت حسن تو از قاف تا بقاف

شماره ۳۰۳: زان غمزه ناوکی بمن آید ز هر طرف

شماره ۳۰۴: وقت کوچ آمد نفیرالطریقست الطریق

شماره ۳۰۵: ز جام عشق سرمستم زهی ذوق

شماره ۳۰۶: ببحر هست مطلق تا شدم غرق

شماره ۳۰۷: عاشقان را دین و مذهب شد وفاق

شماره ۳۰۸: خواهی که شود کشف برت سراناالحق

شماره ۳۰۹: شاه و گدا یکسان بود بر درگه سلطان عشق

شماره ۳۱۰: بر جانان فشان جان را اگر هستی دلا عاشق

شماره ۳۱۱: اگر بسعی تو فضل خدای گشت رفیق

شماره ۳۱۲: دست و پایی میزنم در راه عشق

شماره ۳۱۳: چونکه شهانند گدایان عشق

شماره ۳۱۴: بسی تصنیف دیدم در حقایق

شماره ۳۱۵: رندیم و قمارباز بی باک

شماره ۳۱۶: تا جامه هستی ز غم عشق نشد پاک

شماره ۳۱۷: ای در شعاع روی تو عقل خبیردنگ

شماره ۳۱۸: آوازه حسن تو گرفتست ممالک

شماره ۳۱۹: بریخت ساقی وحدت می محبت پاک

شماره ۳۲۰: براه عشق چنان رفت عاشق بی باک

شماره ۳۲۱: مائیم نقاب شاهد شنگ

شماره ۳۲۲: گر پرده برنداری زان رخ ز جان غمناک

شماره ۳۲۳: جان ما مست می عشقست از روز ازل

شماره ۳۲۴: هر زمان نوعی بچشم اهل حال

شماره ۳۲۵: درد عشق آمد دوای درد دل

شماره ۳۲۶: در کشور جان و ملکت دل

شماره ۳۲۷: چو عشقش از دلت گشتست زایل

شماره ۳۲۸: زهی بزم و ساقی و حسن و جمال

شماره ۳۲۹: ای حسن جان فزای تو خورشید بی زوال

شماره ۳۳۰: تا کرد شاه عشق بملک دلم نزول

شماره ۳۳۱: چون خیال وصل جانان هست سودای محال

شماره ۳۳۲: بیاکه بی تو ز عمر خودم گرفت ملال

شماره ۳۳۳: من که مست جام عشقم از ازل

شماره ۳۳۴: واین الاثافی و این الطلال

شماره ۳۳۵: همه صورت همه معنی همه حسنی و جمال

شماره ۳۳۶: ای کنایت ز سر کوی تو جنات نعیم

شماره ۳۳۷: ما سال‌ها به کوی ملامت دویده‌ایم

شماره ۳۳۸: ما عاشق و رند و جان فشانیم

شماره ۳۳۹: هنگام آن آمد که من این پرده ها را بردرم

شماره ۳۴۰: من بحسنت ز ازل واله و شیدا بودم

شماره ۳۴۱: ما در دو جهان غیر تو مطلوب ندیدیم

شماره ۳۴۲: ما آینه کون و مکان روی تو دیدیم

شماره ۳۴۳: مشرق انوار روحانی منم

شماره ۳۴۴: ای عاشقان ای عاشقان من عاشق شوریده‌ام

شماره ۳۴۵: ماز تاب حسن او شیدا و حیران گشته ایم

شماره ۳۴۶: در سر همه سودای سر زلف تو دارم

شماره ۳۴۷: ماز عشق یار دردل آتشی افروختیم

شماره ۳۴۸: شهباز لامکانم من در مکان نگنجم

شماره ۳۴۹: ما عاشق مست آن لقائیم

شماره ۳۵۰: ز خود فانی و در عین بقائیم

شماره ۳۵۱: غرق بحر وحدتیم، من، من نیم

شماره ۳۵۲: گه مست و بیخبر ز می صاف وحدتیم

شماره ۳۵۳: ما در دو جهان غیر تو دیار ندیدیم

شماره ۳۵۴: ما جمله جهان مصحف رخسار تو دیدیم

شماره ۳۵۵: من درون درد درمان یافتم

شماره ۳۵۶: زنگ دویی ز آینه دل زدوده‌ایم

شماره ۳۵۷: ای جمال جان فزایت وایه جان و دلم

شماره ۳۵۸: دادیم دل بدست غم عشق آن صنم

شماره ۳۵۹: باز از سودای زلفش بی سرو سامان شدم

شماره ۳۶۰: ای عاشقان ای عاشقان من عاشق دیوانه‌ام

شماره ۳۶۱: رندیم و ملامتی و بدنام

شماره ۳۶۲: ما اختیار خویش به دست تو داده‌ایم

شماره ۳۶۳: از عشق تو مامعتکف کوی نیازیم

شماره ۳۶۴: ما عاشق دیوانه و سرمست لقائیم

شماره ۳۶۵: حان الرحیل مابر دلدار میرویم

شماره ۳۶۶: ما بر امید وصل تو خلوت نشین شدیم

شماره ۳۶۷: حالیا در بزم وصل دوست جامی می‌زنم

شماره ۳۶۸: ما دین و دل فدای غم یار کرده ایم

شماره ۳۶۹: روی تو به نقشهای محکم

شماره ۳۷۰: ما در هوای وصل تو شیدای عالمیم

شماره ۳۷۱: تجلی جمالش را اگر آئینه شد عالم

شماره ۳۷۲: من ز تاب آتش عشق تو ناپرواستم

شماره ۳۷۳: ما در طریق عشق تو جانباز بوده ایم

شماره ۳۷۴: ای ماه رو ای ماه رو من عاشق روی توام

شماره ۳۷۵: بیا ای مرهم درد درونم

شماره ۳۷۶: در طریقت رهروان را رهنمایی می‌کنم

شماره ۳۷۷: بدلداری و دلجوئی درآمد عاقبت یارم

شماره ۳۷۸: حج من سوی تو آمد طوف کویت کعبه‌ام

شماره ۳۷۹: چون بفضل حق رهی در ملکت جان یافتم

شماره ۳۸۰: زین دام تن گهی که چو شهباز برپرم

شماره ۳۸۱: دو عالم پرتوی از نور ذاتم

شماره ۳۸۲: بسویت می کشد دل هر زمانم

شماره ۳۸۳: ما در ازل بعشق تو افسانه بوده ایم

شماره ۳۸۴: ما رند خراباتی بی نام و نشانیم

شماره ۳۸۵: چو از روز ازل رندی و قلاشی است آئینم

شماره ۳۸۶: ما حسن روی یار ز هر روی دیده‌ایم

شماره ۳۸۷: چنان حیران حسن آن نگارم

شماره ۳۸۸: دردا که ز درد تو بدرمان نرسیدیم

شماره ۳۸۹: ز شوق روی جانان آنچنانم

شماره ۳۹۰: ما رند خراباتی میخواره و مستیم

شماره ۳۹۱: ما از غم تو بی سر و سامان نشسته ایم

شماره ۳۹۲: روشن ز ماه روی تو شد منزل دلم

شماره ۳۹۳: غیر مهر ماه رویی نیست حالی در خورم

شماره ۳۹۴: تا در طریق عشق تو من جان فشان شدم

شماره ۳۹۵: چون یار برقص آید من مطربی آغازم

شماره ۳۹۶: هر چند براه طلب دوست دویدیم

شماره ۳۹۷: چو خراب عشق یارم همگی ز یار گویم

شماره ۳۹۸: تا که در دل تخم عشقت کاشتیم

شماره ۳۹۹: ای یافته ز پرتو رویت جهان نظام

شماره ۴۰۰: ما حاوی سرکن فکانیم

شماره ۴۰۱: من که پیوسته بروی تو چنین حیرانم

شماره ۴۰۲: من که در کوی غم عشق تو سرگردانم

شماره ۴۰۳: در طریقت سالها در نار محنت سوختیم

شماره ۴۰۴: ازآن می تا بنوشیدم دو سه جام

شماره ۴۰۵: مبداء خلقت بامر کن فکان من بوده ام

شماره ۴۰۶: ای عاشقان، ای عاشقان، من جسمهارا جان کنم

شماره ۴۰۷: من ذات بحت مطلقم، هم وصف و هم اسماستم

شماره ۴۰۸: چونکه بخود نظرکنم، من نه ز جانم و تنم

شماره ۴۰۹: جانا ز درد عشق تو چون من فغان کنم

شماره ۴۱۰: تا بنای عاشقی در کاینات انداختیم

شماره ۴۱۱: من مستم و میخوارم گو خلق بدانیدم

شماره ۴۱۲: من مست عشقم،زاهدا با ما مگو از عقل و دین

شماره ۴۱۳: پیداست حسن دوست ز ذرات کن فکان

شماره ۴۱۴: ای صبح تجلی جمالت رخ انسان

شماره ۴۱۵: آن یار رو ز ما بچه رو می کند نهان

شماره ۴۱۶: ای اسیران غم عشق تو آزاد از جهان

شماره ۴۱۷: حسن جان افزای روی او عیان

شماره ۴۱۸: رخسار دوست بنگر و حسن و جمال بین

شماره ۴۱۹: کردم نثار مقدم عشق تو عقل و دین

شماره ۴۲۰: عاشقیم و رند و بی نام و نشان

شماره ۴۲۱: آفتاب روی تو تابان شد از ذرات کون

شماره ۴۲۲: مرآت روی دوست نظرکن جهان ببین

شماره ۴۲۳: ای دل ار معشوق جویی باش یار عاشقان

شماره ۴۲۴: جلوه معشوق دیدم در لقای عاشقان

شماره ۴۲۵: بس غریب و طرفه افتادست حال عاشقان

شماره ۴۲۶: چون روی تو بنمود جمال از رخ جانان

شماره ۴۲۷: از جمله ذرات جهان مهر جمالت شد عیان

شماره ۴۲۸: آئینه جمال تو شد صورت حسن

شماره ۴۲۹: ای وصالت آرزوی جان غم پرورد من

شماره ۴۳۰: جز دیدن دیدار تو ای سرو خرامان

شماره ۴۳۱: تا بما دیدی جمال خویشتن

شماره ۴۳۲: ای ز آفتاب روی تو روشن جهان جان

شماره ۴۳۳: دل من ز ذوق دردت نکند هوای درمان

شماره ۴۳۴: هر تار زلف سرکشت کفر دگر کرده عیان

شماره ۴۳۵: ازمی شوق جمال روی جانان همچو من

شماره ۴۳۶: ای ز درک کنه تو عاجز عقول عاقلان

شماره ۴۳۷: مهر وصلت گر نتابد بر دلم ای ماه من

شماره ۴۳۸: ز نار شوق تو ای جان جانان

شماره ۴۳۹: الا ای ازمه رویت همه کون و مکان روشن

شماره ۴۴۰: رب زدنی حیرة فیکم چه می خواهی بدان

شماره ۴۴۱: در خمار هجر تا کی جان من

شماره ۴۴۲: ز خلوتخانه وحدت چو بنهادی قدم بیرون

شماره ۴۴۳: آتش عشق درزدی در دل و جان عاشقان

شماره ۴۴۴: جهانرا حسن رویت داد آئین

شماره ۴۴۵: من بسودای تو فارغ گشتم از سودای کون

شماره ۴۴۶: از حد گذشت نوبت هجران جان ستان

شماره ۴۴۷: ای حسن تو ظاهر شده برصورت احسن

شماره ۴۴۸: واله رخسار جانانست جان عاشقان

شماره ۴۴۹: همچو خاک ره بعشقش خوار می باید شدن

شماره ۴۵۰: فی مقامی این کیف، این این

شماره ۴۵۱: ای دل به درد عاشقی مردانه شو، مردانه شو

شماره ۴۵۲: طالب حق را بگو هرزه مپو

شماره ۴۵۳: قد تجلی العشق فی کل المجالی فانظروا

شماره ۴۵۴: ما چون بعشق روی تو کردیم دل گرو

شماره ۴۵۵: ای منور هر دو عالم ز آفتاب روی تو

شماره ۴۵۶: ای هر دوکون لمعه از نور ذات تو

شماره ۴۵۷: یار ما دوشینه آمد پرده افکنده ز رو

شماره ۴۵۸: ای دل دیوانه ام حیران حسن روی تو

شماره ۴۵۹: تا جان ماست مونس خیل خیال تو

شماره ۴۶۰: جان ما را نیست در عالم بجز این آرزو

شماره ۴۶۱: واله و شیداست جانم در هوای عشق تو

شماره ۴۶۲: خوی کردم با جفای عشق تو

شماره ۴۶۳: جمال یار برانداخت پرده از ناگاه

شماره ۴۶۴: منم ز شوق جمال تو مست و دیوانه

شماره ۴۶۵: ای جمال روی تو خورشید تابان آمده

شماره ۴۶۶: ای از جمال روی تو یک ذره مهر و ماه

شماره ۴۶۷: یک رو که درصد آینه بینی هرآینه

شماره ۴۶۸: معشوق اگر به جانب عاشق کند نگاه

شماره ۴۶۹: ای جمالت پرتوی برهر دو کون انداخته

شماره ۴۷۰: رویت چو آفتابی پیدا بود همیشه

شماره ۴۷۱: رویش ببین زلف گرفتار آمده

شماره ۴۷۲: ساقی باقی مرا جامی بده

شماره ۴۷۳: چون عشق سراسیمه درآمد بمیانه

شماره ۴۷۴: من آفتاب وحدتم تابان بانسان آمده

شماره ۴۷۵: ما را چه شک درین که بغیر از تو هیچ نیست

شماره ۴۷۶: ای پرتو جمالت حسن بتان جانی

شماره ۴۷۷: ای مهر آسمان ملاحت خوش آمدی

شماره ۴۷۸: چو در بحر توئی مائی است فانی

شماره ۴۷۹: اگر در بحر عرفان غرقه گردی

شماره ۴۸۰: ای دل تو همیشه در وصالی

شماره ۴۸۱: گر جلوه کنان یک نفسی پیش من آئی

شماره ۴۸۲: دلا در عاشقی برگو چه دیدی

شماره ۴۸۳: ببرد آخر دل و دینم بغارت ترک یغمائی

شماره ۴۸۴: چون جهانرا پیش جانان نیست یک جو حرمتی

شماره ۴۸۵: خدا راای صبا از من دعائی

شماره ۴۸۶: تجلی العشق فی کل المجالی

شماره ۴۸۷: ز تاب آتش شوقت شدم مجنون و شیدایی

شماره ۴۸۸: عاشقم برخط و خال و رخ مه سیمائی

شماره ۴۸۹: درآبکوی خرابات عشق اگر مردی

شماره ۴۹۰: یاسیدی و یا سندی انت منیتی

شماره ۴۹۱: سفری قد اخبر عن حضری

شماره ۴۹۲: سقانی شرابا من کؤوس المحبة

شماره ۴۹۳: تغربت عن داری فیا طول غربتی

شماره ۴۹۴: مظهر کل ظهورش گرنه نفس ماستی

شماره ۴۹۵: اگر زلفین تو پر خم نبودی