|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات |
|
|
راهنمای نوار ابزار |
|
|
پیشخان کاربر |
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر |
|
|
اعلان‌های کاربر |
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه) |
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور |
|
|
لغزش به پایین صفحه |
|
|
لغزش به بالای صفحه |
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر |
|
|
لغزش به بخش حاشیه‌های شعر |
|
|
لغزش به بخش تصاویر نسخه‌های خطی، چاپی و نگاره‌های هنری مرتبط با شعر |
|
|
لغزش به بخش ترانه‌ها و قطعات موسیقی مرتبط با شعر |
|
|
لغزش به بخش شعرهای هم‌آهنگ |
|
|
لغزش به بخش خوانش‌های شعر |
|
|
لغزش به بخش شرح‌های صوتی |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط |
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور |
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
به اشتراک‌گذاری متن شعر جاری در گنجور |
|
|
مشابه‌یابی شعر جاری در گنجور بر اساس وزن و قافیه |
|
|
مشاهدهٔ شعر مطابق قالب‌بندی کتاب‌های قدیمی (فقط روی مرورگرهای رومیزی یا دستگاه‌های با عرض مناسب) |
|
|
نشان کردن شعر جاری |
|
|
ویرایش شعر جاری |
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری |
|
|
شعر یا بخش قبلی |
|
|
شعر یا بخش بعدی |
کاشکی رحمی بُدی آن فتنه‌گر عیّار را
تا نکردی پیشه خود این همه آزار را
کی در آرد بار دیگر حسن خوبان در نظر
هرکه روزی دیده باشد آنچنان رخسار را
کفر زلفش عروة الوثقای ایمان من است
گرچه هست از کفر ترسی مردم دیندار را
بار عشقش کآسمان تابش نیاورد و زمین
همت ما بین که بر دل می‌نهد آن بار را
مهر رویش از پس هر ذره بنماید جمال
گر ز دیده دور سازی پرده پندار را
خون مردم را به شوخی از چه ریزد بی‌گناه
عاقبت پندی بده آن غمزه خونخوار را
چون اسیری هرکه دارد نور معنی در بصر
جلوه‌گاه یار بیند صورت اغیار را
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این شعر از رحمت و محبت میخواهد که به فتنهگری که سبب آزار دیگران شده، رحم کند. او اشاره میکند که کسی که زیباییهای دلانگیز را دیده باشد، باز هم نمیتواند زیباییهایی مانند حسن را فراموش کند. زلف محبوب او را به عنوان دلیل ایمان خود معرفی میکند، علیرغم اینکه دیگران از کفر و عدم ایمان میترسند. بار عشق او به قدری سنگین است که نه آسمان و نه زمین از عهده آن برنمیآیند. شاعر همچنین به زیبایی و جذابیت محبوبش اشاره کرده و میگوید که حتی اگر از دور هم باشد، همچنان اثر او را حس میکند. در پایان، او از خشونت و بیرحمی سخن میگوید و میخواهد که آن کس که مردم را بیدلیل خونریز میکند، یک درس عبرت بگیرد. نهایتاً، شاعر به این نکته اشاره دارد که هرکسی که روشنایی و معنی را درک کند، میتواند جلوه محبوب را در چهرههای دیگر ببیند.
هوش مصنوعی: ای کاش به آن فتنه‌گر بیرحم رحم میکردی تا این همه آزار و رنجی که به دیگران میزنی، شغل تو نمیشد.
هوش مصنوعی: کیست که بتواند دوباره زیبایی دلانگیز خوبان را در نظر بیاورد؟ هر کسی که یک بار آن چهرهی زیبا را دیده باشد.
هوش مصنوعی: زلفهای او برای من چنان محکم و استوار است که به من ایمان میدهد، هرچند که برخی از دینداران از کفر و بیدینی میترسند.
هوش مصنوعی: عشق او به قدری سنگین و بزرگ است که نه آسمان توان تحمل آن را دارد و نه زمین میتواند بار آن را بر دوش بکشد؛ چرا که آن بار به خاطر ویژگیهای خود، بر دل مینشیند.
هوش مصنوعی: چهره زیبا و دلنشین او از هر نقطه به خوبی نمایان است، حتی اگر با چشمهای خود او را دور ببینیم و پردههای خیال و تصورات میان ما قرار داشته باشد.
هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که به هیچ وجه بازی با سرنوشت و احساسات مردم قابل قبول نیست. خون بیگناهی به سادگی و به شوخی ریخته نمیشود، پس بهتر است به آن شخص که در حال آسیب زدن به دیگران است، آگاهی و هشدار داده شود.
هوش مصنوعی: هرکس که درک و فهمی عمیق از حقیقت دارد، مانند یک اسیر است که در چشمانش نور بصیرت روشن است. او در این حالت میتواند زیباییهای محبوب خود را ببیند و چهرههای دیگران برایش بیاهمیت میشود.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
ای ز مقدارت هزاران فخر بی‌مقدار را
داد گلزار جمالت جان شیرین خار را
ای ملوکان جهان روح بر درگاه تو
در سجودافتادگان و منتظر مر بار را
عقل از عقلی رود هم روح روحی گم کند
[...]
یارب انصافی بده آن شیخ دعوی دار را
تا به خواری ننگرد رندان دردی خوار را
شرع را آزار اهل دل تصور کرده است
زان گرفته پیشه خود شیوه آزار را
طبع بر گنج حقیقت قفل و شرع آمد کلید
[...]
منکه دارم از مژه بر دیده چندین خار را
جمله در چشمم نروبم گر در خمار را
میفروش از لطف بنماید حریفان چاره چیست
بهر می وجه کم و مخموری بسیار را
چرخ پر انجم شود از مکر شیخ اندر سماع
[...]
گر به فانوس خیال آیی چو شمع اغیار را
در سماع آرد رخت صد صورت دیوار را
لاف خوبی گر زند گلزار پیش روی تو
برق حسنت آتش غیرت زند گلزار را
سینه‌ام چون غنچه بس کز داغ غم در تنگ بود
[...]
یار ما هرگز نیازارد دل اغیار را
گل سراسر آتشست، اما نسوزد خار را
دیگر از بی طاقتی خواهم گریبان چاک زد
چند پوشم سینه ریش و دل افگار را؟
بر من آزرده رحمی کن، خدا را، ای طبیب
[...]
معرفی آهنگهایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 شما حاشیه بگذارید ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.