ای باد صبا ز روی دلدار
از لطف نقاب زلف بردار
بنمای بعاشقان بیدل
حسن رخ جانفزای آن یار
گر یار ز رخ نقاب بگشود
شد محو فنا نقوش اغیار
چون شاهد عشق جلوه گر شد
آمد من و تو عیان بیکبار
معشوقه و عشق و عاشق آمد
در مرتبه ظهور و اظهار
وحدت ز نسب کثیر بنمود
این کثرت وهمی است هشدار
جز یار درین میانه کس نیست
اغیار نبود غیر پندار
هر لحظه بشکل دیگر آمد
تا گشت عیان بنقش بسیار
می دان بیقین که غیر او نیست
مطلوب و مطالب و طلبکار
بنمود جمال خود بکلی
برصورت آدم آخر کار
روی چو مهش نگر اسیری
برحسن دگر نموده هربار
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر بیانگر عشق و تمثیل‌هایی از زیبایی معشوق است. شاعر از باد صبا می‌خواهد که پرده زلف معشوق را کنار بزند و جمال او را به عاشقان نشان دهد. او بیان می‌کند که اگر معشوق بر جذبه و زیبایی‌اش پرده بردارد، غیر از عشق و معشوق هیچ چیز واقعی نخواهد بود. در این عالم عشق، تمامی مظاهر و اشکال دیگر تنها توهماتی هستند و در نهایت تنها معشوق واقعی وجود دارد. شاعر به عشق و زیبایی به‌صورت ذهنی و نمادین اشاره می‌کند و تأکید دارد که همه اشکال و جلوه‌ها در نهایت به یک حقیقت واحد برمی‌گردند.
هوش مصنوعی: ای باد صبا، از طرف محبوب، با نرمی و لطافت خود، نقاب موهای او را کنار بزن.
هوش مصنوعی: نمایش زیبایی رخسار آن یار دلربا برای عاشقان بی‌خیال، جان‌افزا و شگفت‌انگیز است.
هوش مصنوعی: اگر معشوق پرده‌اش را بردارد، زیبایی‌های دیگران در برابرش محو می‌شود و به فراموشی سپرده می‌شود.
هوش مصنوعی: وقتی عشق به نمایش درآمد، من و تو به وضوح و به یکباره ظاهر شدیم.
هوش مصنوعی: معشوقه، عشق و عاشق همگی در یک مرتبه خاص به نمایش درآمدند و وجود خود را نشان دادند.
هوش مصنوعی: وحدت به نوعی از نسبت‌های متعدد اشاره دارد، ولی این کثرت تنها یک تصور و وهم است که باید به آن توجه کرد.
هوش مصنوعی: در این دنیای پر از مشغله‌ها و افراد مختلف، تنها کسی که برای من اهمیت دارد، یارم است و هیچ‌کس دیگر نمی‌تواند جای او را بگیرد. دیگران تنها در حد گمان و تصور وجود دارند.
هوش مصنوعی: هر لحظه به شکل جدیدی ظاهر شد تا اینکه به وضوح در شکل‌های متنوع نمایان شد.
هوش مصنوعی: بدان که فقط اوست که مورد خواست و آرزو قرار می‌گیرد و هیچ کس دیگری جز او نیست که بتوان به او درخواست کرد یا امید داشت.
هوش مصنوعی: خداوند زیبایی‌اش را به طور کامل بر چهره آدمی نشان داد و در نهایت، او را به بهترین شکل آفرید.
هوش مصنوعی: به چهره‌اش مثل ماه نگاه کن، که اسیر زیبایی‌های دیگری شده و هر بار دلش را به خوشی‌های تازه‌ای می‌سپرد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
فدای آن قد و زلفش که گویی
فرو هشته است از شمشاد شمشار
آن طره مشکریز دلدار
کرده است مرا به غم گرفتار
گر بنده به خدمتت نیامد
زو منت بی شمار می‌دار
ور یک دو سه روز کرد تقصیر
در خدمت تو عبث مپندار
زیرا که تو کعبه جلالی
[...]
عاجز شدم از گرانی بار
طاقت نه چگونه باشد این کار
بردار صراحیی ز خمار
بربند به روی خرقه زنار
با دردکشان دردپیشه
بنشین و دمی مباش هشیار
یا پیش هوا به سجده درشو
[...]
بر هر ذره ای که در جهانست
منت دارد هزار خروار
بی دفتر ملک او زمانه
از پشت شکم کند چو طومار
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.