آن هادی ره روان کجا شد
وان سرور عارفان کجا شد
آن مطلب طالبان صادق
وان مونس عاشقان کجا شد
آن حجت حق و رهبر خلق
وان ملجاء سالکان کجا شد
آن مرکز دور چرخ و انجم
وان مقصد کن فکان کجا شد
آن غوث جهان و قطب آفاق
وان نادره جهان کجا شد
والی ولایت یقین کو
سلطان محققان کجا شد
عنقا صفتش نشان نیابم
آن طایر بی نشان کجا شد
او جان جهان بد و جهان تن
تن هست بگو که جان کجا شد
او بود مدار سر دایر
از دایره زمان کجا شد
سر دوجهان برش عیان بود
آن عارف غیب دان کجا شد
دامن ز غبار ما اسیری
افشاند چو جان روان کجاشد
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به جست‌وجوی شخصیت بزرگ و معنوی می‌پردازد که در نظر شاعر بسیار مهم و اثرگذار بوده است. شاعر در هر بیت به غیبت و دوری این شخصیت اشاره می‌کند و از او سؤال می‌کند که کجا رفته است. او به وصف ویژگی‌های این فرد می‌پردازد و نقش او در جهان و برای عارفان و عاشقان را یادآور می‌شود. با اندوه و تاسف از نبود او، شاعر به جست‌وجوی حقیقت و جان جهان ادامه می‌دهد و در نهایت به این نتیجه می‌رسد که این فرد از دایره زمان و مکان فراتر رفته و در جست‌وجوی اوست.
هوش مصنوعی: کجا رفت آن راهنمایی که ما را به مسیر درست هدایت می‌کرد و کجا رفت آن خوشی که عارفان از آن بهره‌مند بودند؟
هوش مصنوعی: کجا رفت آن موضوعی که حقیقت‌جویان به دنبالش بودند و آن همدمی که عاشقان را شاد می‌کرد؟
هوش مصنوعی: آن پیشوای حق و راهنمای مردم، و آن پناهگاه جویندگان حقیقت، کجا رفت؟
هوش مصنوعی: آن مرکز که همه چیز دور آن می‌چرخد و ستاره‌ها به آن جا می‌روند، کجا رفت؟
هوش مصنوعی: آن مددکار بزرگ جهانی و آن مرکز وجود که یکتای روزگار بود، کجا رفت؟
هوش مصنوعی: والی ولایت یقین، که مانند یک پادشاه در دنیای حقیقت‌ها و واقعیت‌ها به شمار می‌رود، کجا رفته است؟
هوش مصنوعی: من نمی‌توانم نشانی از آن پرنده‌ی عجیب و رویایی پیدا کنم، پرنده‌ای که هیچ نشانه و ردپایی ندارد.
هوش مصنوعی: او روح و جان جهان است و بدن مادی تنها نمادی از وجود اوست. حالا بگو که این روح و جان کجا رفته است؟
هوش مصنوعی: او مرکز زندگی و هستی در تمام دوران‌ها بود، حالا کجا رفته است؟
هوش مصنوعی: آشکار بود که آن عارف دانای عالم غیب کجا رفته است و چه بر سر دو جهان آمده.
هوش مصنوعی: در این بیت شاعر به این موضوع اشاره می‌کند که اسیری که در دام غبار ما قرار گرفته، مانند جان که از تن جدا می‌شود، به کجا رفته است. به عبارتی، او از حالتی که در آن گرفتار شده، پرسش می‌کند و به نوعی حسرت یا غم جدایی را بیان می‌کند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.