|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشانشدهٔ کاربر
|
|
|
اعلانهای کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شمارهگذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به وصف حال خود میپردازد و از غرق شدن در دریای عشق و زیبایی معشوق صحبت میکند. او میگوید که میان خود و دریا هیچ تفاوتی وجود ندارد و با اشاره به حالت مستی و سرخوشیاش، تأکید میکند که به چیزهای ظاهری و دروغین نیازی ندارد. او از شدت عشق و زیبایی معشوقش، به فنا رفته و زیبایی او را چون آفتاب بیزوال تشبیه میکند. در نهایت، شاعر میگوید که از هر قیدی رها شده و به دریای فنا پیوسته.
هوش مصنوعی: در دریا به جایی رسیدم که دیگر تفاوتی میان من و دریا وجود ندارد و غرق شدن در آن احساس خاصی به من میدهد.
هوش مصنوعی: من که همواره در حال خوشگذرانی و میگساری هستم، چه نیازی به تظاهر و فریبکاری دارم؟
هوش مصنوعی: من از زیبایی تو چنان مسحور شدم که گویی ناپدید میشوم، مثل زمانی که چهرهی درخشان تو به آرامی از میان ابرها ظاهر میشود و مانند برق و تابش آن، جانم را فرا میگیرد.
هوش مصنوعی: زیبایی تو همچون خورشیدی است که همیشه در حال تابش است و در هیچ کجا غروب نمیکند، زیرا وجودت در همه جا قابل مشاهده است.
هوش مصنوعی: هر کسی که از بند محدودیتها رها شود، در لطافت و ابدیت وجود خود غرق میشود. این رهایی باعث میشود تا به زندگی عمیقتری دست یابد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
زمین همرنگ دیبای ستبرق
بنفش و سبز و زرد و سرخ و ازرق
از آن میغ و از آن رعد و از آن برق
پر از باران خونین غرب تا شرق
چو بر نوح از تف غیرت زند برق
به طوفان مردم چشمش کند غرق
کشید آنگه چنان پیراهن از فرق
که جیبش غرب مه شد دامنش شرق
مبین بگدشته آب چشم از فرق
دلم را بین در او صد بحر خون غرق
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.