گنجور

 
اسیری لاهیجی

از عشق تو مامعتکف کوی نیازیم

وز آتش سودای تو در سوز و گدازیم

در گوشه محراب خم ابروی جانان

پیوسته با خلاص به اوراد و نمازیم

محروم نیم از حرم وصل تو یکدم

از روز ازل با تو چو ما محرم رازیم

هر لحظه دگر عشوه کند شاهد حسنت

ماواله و شیدای چنان عشوه و نازیم

ما جان و جهان و سر و زر از پی معشوق

در کوی غم عشق همه پاک ببازیم

در آتش هجران تو چون عود درین راه

بربوی وصال تو بسوزیم و بسازیم

از روی حقیقت همه یارست اسیری

ما عارف اشیا نه بتقلید و مجازیم