گنجور

 
اسیری لاهیجی

اگر در بحر عرفان غرقه گردی

بنزد عارفان مردانه مردی

چو پروانه به پیش شمع رویش

اگر جانباز باشی اهل دردی

رسی در ملک وصلش گربرآری

ز درد هجر از دل آه سردی

نشینی در بر معشوق شادان

طریق عاشقی چون در نوردی

برون آری سراز جیب بقایش

بدریای فنا چون غوطه خوردی

ز چشمش فتنه در عالم عیان شد

که در هر گوشه می بینم نبردی

ز گلزار جمال روی یارم

اسیری حسن خوبان هست وردی