گنجور

 
اسیری لاهیجی

من عاشق آن جان و جهانم همه دانند

از جان ببریدن نتوانم همه دانند

جان می نتوان برد از آن غمزه و ابرو

من کشته آن تیروکمانم همه دانند

زلف سیه و چشم بلا جوی تو دیدم

آشفته و بیمار از آنم همه دانند

از دولت عشق رخ آن سرو خرامان

سرحلقه رندان جهانم همه دانند

تا گشت اسیری بغم عشق گرفتار

آزاده ازین کون و مکانم همه دانند