گنجور

 
اسیری لاهیجی

چو مهر جمال تو در جلوه بود

ز هر ذره نوعی دگر رو نمود

ز نور تجلی جهان محو شد

صبا چون ز روی تو پرده گشود

ز خورشید تابان برافکن نقاب

نما رو بعاشق برغم حسود

عدم گشت پیدا بنقش حباب

چو موجی برآورد بحر وجود

چو ساقی به رندان می عشق داد

بیک جرعه عقل و هوشم ربود

ببازار عشق تو درباختم

همه دین و دنیا بسودای سود

اسیری ندیدم کسی غیر یار

چو ره یافتم در مقام شهود