تا بما دیدی جمال خویشتن
واقفی کلی ز حال خویشتن
عشق در آئینه روی خویش دید
گشت مفتون برجمال خوریشتن
عشق در هرجا ظهوری میکند
بهر اظهار کمال خویشتن
بود عمری مبتلای هجر خویش
تا میسر شد وصال خویشتن
حسن تو بی ما نیارامد دمی
کس چرا خواهد وبال خویشتن
جست بال و پر زما شهباز عشق
خود پرید آخر ببال خویشتن
کرد نقاش ازل نقش ترا
ای اسیری برمثال خویشتن
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر درباره‌ی عشق و زیبایی و تجربه‌های انسانی است. شاعر ابتدا به زیبایی خود اشاره میکند و بیان میکند که عشق، نمایانگر زیبایی و کمال در وجود انسان است. او به هجران و دوری از معشوق اشاره دارد و می‌گوید که این دوری سختی‌های بسیاری به همراه داشته تا اینکه بالاخره وصال به دست آمده است. همچنین اشاره میکند که حسن معشوق بدون وجود عاشق قابل لمس نیست و عشق به نوعی آزادی و پرواز را به همراه دارد. در پایان، شاعر به نقش و تصویری که خداوند از انسان در ازل کشیده، اشاره میکند و به نوعی به تعامل میان انسان و خالقش تأکید میکند.
هوش مصنوعی: زمانی که به زیبایی و چهره خود نگریستی، به طور کامل از وضعیت و حال خود آگاه خواهی شد.
هوش مصنوعی: عشق خود را در آینه مشاهده کرد و به زیبایی خود مجذوب شد.
هوش مصنوعی: عشق در هر مکان و زمانی خود را نشان می‌دهد تا زیبایی‌ها و ویژگی‌های خاص خود را به نمایش بگذارد.
هوش مصنوعی: مدت زیادی در دلتنگی و جدایی بسر بردم تا اینکه بالاخره به وصال و دیدار خودم رسیدم.
هوش مصنوعی: خوبی تو بدون ما آرام نداشت، پس چرا کسی می‌خواهد خود را به زحمت بیندازد؟
هوش مصنوعی: شهباز عشق بالاخره بال و پر خود را از ما جدا کرد و به سمت آرزوهای خود پرواز کرد.
هوش مصنوعی: نقاشی که از آغاز وجود دارد، تصویر تو را کشیده است، ای اسیر، بر اساس شمایل خودت.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
ای شده هم در جوال خویشتن
میپرستی هم خیال خویشتن
تا بما دیدی جمال خویشتن
واقفی کلی ز حال خویشتن
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.