دل ما وایه روی تو دارد
بجان سودای هر موی تو دارد
جمال روی تو بیند ز هر رو
دل عارف که رو سوی تو دارد
دل ما میل حسن خوب رویان
بروی تو که بر بوی تو دارد
ز شاهی عار باشد آن گدا را
که روزی راه بر کوی تو دارد
نماز کس قبول آمد که او رو
بمحراب دو ابروی تو دارد
ندارد هیچ ساحر آن فریبی
که چشم شوخ جادوی تو دارد
اسیری هیچ آزادی نجوید
چو دل دربند گیسوی تو دارد
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر درباره عشق و دلبستگی عمیق به معشوق است. شاعر بیان می‌کند که دل او به زیبایی‌های معشوق و به نگاه او وابسته است و همه چیز در زندگی‌اش تحت تأثیر وجود اوست. او به تقدس و ارزش معشوق اشاره می‌کند و می‌گوید که هیچ چیز نمی‌تواند جایگزین عشق و زیبایی‌های او شود. همچنین، شاعر به این نکته تأکید می‌کند که حتی در سختی‌ها و نداشتن آزادی، عشق به معشوق همچنان خالص و مستدام باقی می‌ماند.
هوش مصنوعی: دل ما فقط برای دیدن روی تو تپش دارد و به خاطر هر یک از موی تو دلتنگی و آرزو دارد.
هوش مصنوعی: هر دل روشنی که به تو توجه دارد، زیبایی چهره‌ات را از هر زاویه‌ای می‌بیند.
هوش مصنوعی: دل ما به زیبایی‌های خوبروان تعلق دارد و به خاطر بوی تو این احساس در ما شدت بیشتری پیدا کرده است.
هوش مصنوعی: گدا را از شاهی خجالت می‌آید وقتی که روزی در کوچه تو عبور می‌کند.
هوش مصنوعی: فقط کسی می‌تواند نماز او مورد قبول واقع شود که در برابر تو، با دو ابروی زیبایت، ایستاده باشد.
هوش مصنوعی: هیچ جادویی به اندازه‌ی نگاه شیطنت‌آمیز تو فریبنده نیست.
هوش مصنوعی: هیچ اسیری به دنبال آزادی نیست وقتی دلش به زلف تو وابسته است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.