هر زمان نقشی نماید حسن دوست
هر دو عالم جلوه رخسار اوست
مائی ما شد حجاب راه ما
ور نه دایم یار با ما روبروست
در خمارم ساقیا جامی بیار
زان شراب مست کان بی رنگ و بوست
نقش غیر از لوح دل شویم بمی
چون درین کو، راه رندان شست و شوست
دلبر ما در میان جان ماست
جان ز غفلت هر طرف در جست و جوست
در کنشت و مسجد و میخانه ها
از حدیث عشق جانان گفت و گوست
شد اسیری مست و شیدای جهان
چون تجلی کرد حسن روی دوست
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر درباره عشق و حضور دائمی دوست (خدا یا beloved) در قلب و جان انسان است. شاعر بیان میکند که حسن دوست در هر لحظه و هر مکان حاضر است و تنها حجاب، غفلت ماست. او از ساقی میخواهد که جامی بیفزايد تا از شرابی بیرنگ و بو بنوشد، که به عمق معنای عشق اشاره دارد. همچنین، شاعر میگوید که در همه مکانها (کنشت، مسجد، میخانه) صحبت از عشق و جستجوی جانان است. در نهایت، به حالت شیدایی و مستی اشاره دارد که از عشق به وجود میآید.
هوش مصنوعی: هر زمانی که زیبایی دوست نمایان شود، تمام عالم در زیبایی چهره او جلوهگری میکند.
هوش مصنوعی: ما خود باعث حجاب و مانع در مسیر ما شدهایم، وگرنه همیشه محبوب و معشوق در مقابل ما قرار دارد.
هوش مصنوعی: در حالتی از سر مستی به سر میبرم و از تو میخواهم که برایم جامی بیاوری، چرا که آن شراب بیبو و رنگ است و به خوبی مرا مست میکند.
هوش مصنوعی: اگر از قلب خود پاک شویم و نقشهای غیر را کنار بگذاریم، در این مسیر، باید بدانیم که رندان (آدمهای بزرگ و با تجربه) به طور مداوم در حال شست و شو و پاکسازی خود هستند.
هوش مصنوعی: محبوب ما در عمق وجود ما قرار دارد، و روح ما به خاطر غفلت در جستجوی او از هر سو سرگردان است.
هوش مصنوعی: در مکانهای مذهبی و مکانهای نوشیدن، صحبت از عشق معشوق و داستانهای آن در میان است.
هوش مصنوعی: شخصی در حالتی سکرآلود و شیدایی به سر میبرد که زیبایی چهره دوستش در برابر او نمایان شده است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
خواه دشمن گیر اینجا خواه دوست
جمله را گردن به زیر بار اوست
هر که بیباکی کند در راه دوست
رهزن مردان شد و نامرد اوست
دشمنی خود کار چرخ تند خوست
هرگز از دشمن نیاید بوی دوست
آنچه نگذارد تو را جز سوی دوست
مغز دانش آن بود بگذر ز پوست
یا رب آن ماه است یا رخسار دوست
یا رب آن سرو است یا بالای اوست
بعد ازین جان من و سودای او
گر برآید بر من از عشقش نکوست
وه! که باد صبح جانم تازه کرد
[...]
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.