حرف آخر قافیه

شماره ۱: فلک سرگشته تر گردد که با ما

شماره ۲: مر‌‌‌ا دل خسته تر باید ز خارا

شماره ۳: کنون کز ملامت ترا نیست پروا

شماره ۴: اگر رخ تو بدین دست دلبری کندا

شماره ۵: اگر جفاست تلافی به مذهب تو وفا را

شماره ۶: زنهار الا یار دلازار خدا را

شماره ۷: به نیم پرده که برداشت روی زیبا را

شماره ۸: ز یار دیده بدوز ای نظر تماشا را

شماره ۹: ندارم فرصت از شوق گرفتاری تماشا را

شماره ۱۰: میسر نیست آزادی ز تنها غیر تنها را

شماره ۱۱: شهره نه از عشق ما حدیث تو یارا

شماره ۱۲: به نام آنکه روان آفرید تن ها را

شماره ۱۳: رو ترش ار کنی همی محتملم عتاب را

شماره ۱۴: آن کز جفا آموخت رسم و ره بیداد را

شماره ۱۵: ای آتش از رخت به درون لاله زار را

شماره ۱۶: مردم عوض اشک فتد دیده ی تر را

شماره ۱۷: آن کآفرید روز اول اشتیاق را

شماره ۱۸: بهار آمد صبا زد چاک پیراهن به بر گل را

شماره ۱۹: الا ای باغبان بگذار یا بلبل دمی گل را

شماره ۲۰: کنون که سایه تیغ تو بر سر است مرا

شماره ۲۱: بس که دشنام دهی چون شنوی نام مرا

شماره ۲۲: گر بدین سان اشک بارد دیده در دامان مرا

شماره ۲۳: گر به سودای محبت رفت در پا جان مرا

شماره ۲۴: به چنگ اگر کنم آن گیسوان پر خم را

شماره ۲۵: اگر بهم زنم از گریه چشم پر نم را

شماره ۲۶: الهی مهربان کن دلبر نامهربانم را

شماره ۲۷: عشق توگرفت جای جان را

شماره ۲۸: بیا به چشم تماشا کن اشکباران را

شماره ۲۹: بر آن سرم که نهم سر به پای جانان را

شماره ۳۰: دهد هرچشمی به وجهی طلعت جانانه را

شماره ۳۱: بنده ی خاک درم عالم ربانی را

شماره ۳۲: نگارم گر نکو دانسته رسم دلستانی را

شماره ۳۳: گدای کوی تو کی خواست پادشایی را

شماره ۳۴: مطرب خوش نوا دمی نای غزل سراگشا

شماره ۳۵: در عهد غیر دلبر پیمان گسست ما

شماره ۳۶: پیمان به پا فکنده ونالی ز دست ما

شماره ۳۷: بگذر صبا به بزم جفا کرده یار ما

شماره ۳۸: در پی وصل جفا جوی ستم پاره ی ما

شماره ۳۹: جور است اگرتلافی مهر و وفای ما

شماره ۴۰: ای در دلم زکاوش عشق تو خارها

شماره ۴۱: مشاطه زیبایی آراسته چنبرها

شماره ۴۲: علی‌الصباح چه گل‌ها که در گلستان‌ها

شماره ۴۳: چاره ی اندوه را ساقی نبینم جز شراب

شماره ۴۴: لعل یار ار نبود لعل مذاب

شماره ۴۵: دل چو پر خون شد بدو دادم به قصدی ناصواب

شماره ۴۶: برای صبا به یارم امشب

شماره ۴۷: ترک کاوش کرد کیوان کوکب آمد یارم امشب

شماره ۴۸: به توصیف تو از فرط صباحت

شماره ۴۹: نگارینا تو با چندین ملاحت

شماره ۵۰: چو بخت از کین اختر غافلم ساخت

شماره ۵۱: نه جان از طعن تیغم آن قدر سوخت

شماره ۵۲: غمت بر تابه ی عشقم چنان سوخت

شماره ۵۳: قضا چنانکه ترا طرز دلبری آموخت

شماره ۵۴: دلی در آتش عشقت سمندری آموخت

شماره ۵۵: دل از کسی نرباید بتم به جور و جلادت

شماره ۵۶: خورشید تو رشک آفتاب است

شماره ۵۷: ترا تا ساقی مجلس رقیب است

شماره ۵۸: به هجرم صبح روشن شام تار است

شماره ۵۹: مرا امروز اختر سازگار است

شماره ۶۰: تا فتنه ی قامت توبرخاست

شماره ۶۱: نوشین لب یاقوتیش ار لعل مذاب است

شماره ۶۲: قتل عشاق نه از عارض او بیداد است

شماره ۶۳: مرا بس شکرها از کردگار است

شماره ۶۴: مرا چون تو یاری غم گسار است

شماره ۶۵: چه بسته ای که به بند وفا گرفتار است

شماره ۶۶: نه سر ز تیغ تو تنها بریدنم هوس است

شماره ۶۷: در بزم عشق باده سرشک روان خوش است

شماره ۶۸: تا صید تو شد مرغ مرا بال وبال است

شماره ۶۹: با ساقی و مطرب همه را کار به کام است

شماره ۷۰: آن باده که در ملت اسلام حرام است

شماره ۷۱: گرچشم تو فتنه زمان است

شماره ۷۲: آن نه ابروی و این نه مژگان است

شماره ۷۳: مژده ای دل که روز قربان است

شماره ۷۴: به جای دوستی ار دشمنی سزای من است

شماره ۷۵: مرا درد از شکیبایی فزون است

شماره ۷۶: گرنه در خورد یار دیرین است

شماره ۷۷: لبت از بس لطیف و شیرین است

شماره ۷۸: خون به رخسارم از جهان بین است

شماره ۷۹: سرخوشم با لبت که نوشین است

شماره ۸۰: گرچه این فن خلاف آیین است

شماره ۸۱: روشن شب عالمی ز ماه است

شماره ۸۲: شادم که شمارم اشک وآه است

شماره ۸۳: سوای دل که به ترک تو مایل افتاده است

شماره ۸۴: انجام عمر ما را آغاز عشق بازی است

شماره ۸۵: غم بی تو مرا ز زندگانی است

شماره ۸۶: کاهش ما هجر غم افزای تست

شماره ۸۷: اگر مرا سر و جانی بود برای تو هست

شماره ۸۸: تاب دلم ار تو را عیان نیست

شماره ۸۹: ماهی که به رخ نگار مانی است

شماره ۹۰: گر نه به دل هر نگهت خنجری است

شماره ۹۱: هرکه یک دل به خطا درخم گیسوی تو بست

شماره ۹۲: از جان و سر دریغ ندارم به پای دوست

شماره ۹۳: با دو ابروی تو ام ، بر دل  غم شمشیر چیست؟

شماره ۹۴: دفع غم را ساقیا جز جام می تدبیر چیست

شماره ۹۵: تا غایبی تو اهل صفا را حضور نیست

شماره ۹۶: زاهد مرا که بی می و شاهد حضور نیست

شماره ۹۷: سری کاینجا چو دامان در قدم نیست

شماره ۹۸: از عشق تنی که ناتوان نیست

شماره ۹۹: در هجر توام سری به جان نیست

شماره ۱۰۰: سگی به از من سرگشته پاسبان تو نیست

شماره ۱۰۱: کدام دل که نه آسیمه سر برای تو نیست

شماره ۱۰۲: گناه عاشق و معشوق را عقابی نیست

شماره ۱۰۳: دریغا کز دلازاری بری نیست

شماره ۱۰۴: بر مهر تو مه را مشتری نیست

شماره ۱۰۵: آن دل که بر او ناله ما را اثری نیست

شماره ۱۰۶: ز نقص سروکش از برگ و بر کمالی نیست

شماره ۱۰۷: بیا ساقی دمی کم همدمی نیست

شماره ۱۰۸: جز کلبه ی عشاق تو بیت الحزنی نیست

شماره ۱۰۹: دور پیمانه را بقایی نیست

شماره ۱۱۰: گرم به قهر کشی با هزار طوع و اطاعت

شماره ۱۱۱: به کوی خویش مترسانم از رسیدن آفت

شماره ۱۱۲: یار از چهره چون نقاب گرفت

شماره ۱۱۳: دامن از اشک دیده آب گرفت،

شماره ۱۱۴: خجلت مشتری آن مه ره بازار گرفت

شماره ۱۱۵: یار در طرف چمن پرده ز رخسارگرفت

شماره ۱۱۶: صفایی مگر ز نو نگاری دگر گرفت

شماره ۱۱۷: نقاب از تمام رخ بتی شوخ برگرفت

شماره ۱۱۸: قیامت از چه ترا گفته اند در قد و قامت

شماره ۱۱۹: قیامت خوانمت بهر چه قامت

شماره ۱۲۰: گر به خواری خون من ریزد به خاک آستانت

شماره ۱۲۱: هر که آید به سیر جولانت

شماره ۱۲۲: سزاوارم به هجران گر به چنگ آید گریبانت

شماره ۱۲۳: شب وصلت نخواهم روز از آن رو زلف فتانت

شماره ۱۲۴: تا نگردم غبار جولانت

شماره ۱۲۵: به پای بوس توام دست و دل ز کار شد آوخ

شماره ۱۲۶: با غم عشق تو مرا کار باد

شماره ۱۲۷: بیدلی را چوتودلدار مباد

شماره ۱۲۸: آنگونه سرشکم به غمت پرده در افتاد

شماره ۱۲۹: مرا سودای جانان بر سر افتاد

شماره ۱۳۰: دردا که ز دوران به غم خویشتن افتاد

شماره ۱۳۱: عشقی که به سوز و ساز گردد

شماره ۱۳۲: مسلسل زلف مشکین گرد آن رخسار می‌گردد

شماره ۱۳۳: از آن دو زلف پریشان که خم به خم دارد

شماره ۱۳۴: چون یار سخن راند وز نطق شکر بارد

شماره ۱۳۵: مقابل مه ما مشتری کمال ندارد

شماره ۱۳۶: گردون ماهی جوان ندارد

شماره ۱۳۷: کس ره به دیار جان ندارد

شماره ۱۳۸: آن پیر نه دل که جان ندارد

شماره ۱۳۹: مرا خود از سر کوی تو ترسم آب برد

شماره ۱۴۰: دلا خواهی توجه با خدا کرد

شماره ۱۴۱: ندانم خویش کردم یا قضا کرد

شماره ۱۴۲: صبا یک عقده از جعد تو وا کرد

شماره ۱۴۳: قلم تا سر ز سودای تو درکرد

شماره ۱۴۴: سروقامت قیام دیگر کرد

شماره ۱۴۵: عشقم از اشک و رخ توانگر کرد

شماره ۱۴۶: که جز من کاشکم اینسان دربدر کرد

شماره ۱۴۷: دردا که اشک خون به رخم کشف راز کرد

شماره ۱۴۸: کس نیست کش از قصه ی دل راز توان کرد

شماره ۱۴۹: صفایی از سر کویت چوعزم بیرون کرد

شماره ۱۵۰: نه او روزی دو، ترک بد سری کرد

شماره ۱۵۱: بحمدالله که کوکب یاوری کرد

شماره ۱۵۲: صفایی از سر کوی تو کی سفر می‌کرد

شماره ۱۵۳: خلاف عادت اگر چرخ یاوری می کرد

شماره ۱۵۴: سحرگهان که صبا نافه گستری می کرد

شماره ۱۵۵: کس ار به دیده ی دل در نگار ما نگرد

شماره ۱۵۶: چو ترک چشم تو ز ابروی خود کمان گیرد

شماره ۱۵۷: بخت بد کآخر دمم شمشیر زد

شماره ۱۵۸: دل ازجراحت تیغم نه آن قدر سوزد

شماره ۱۵۹: تیر عشق تو بهر دل نرسد

شماره ۱۶۰: بی تکلف دل ندارد هر که دلدارش نباشد

شماره ۱۶۱: کس را چه تمنا که خریدار تو باشد

شماره ۱۶۲: آن را که دو صد چشم بر انعام تو باشد

شماره ۱۶۳: غم نیست دلی را که در او جای تو باشد

شماره ۱۶۴: خیال هر دو جهان هرچه جز هوای تو باشد

شماره ۱۶۵: دوش ازغم ما را دانی چگونه سر شد

شماره ۱۶۶: مرا این مایه رسوایی مگر از دیده یا دل شد

شماره ۱۶۷: تا جان به هوای دلبر آمد

شماره ۱۶۸: جانم از سینه به حسرت چوگلوگیر آمد

شماره ۱۶۹: گفتم آخر ز چه برعهد تو بنیاد نماند

شماره ۱۷۰: ای گرفتار به سودای تو آزادی چند

شماره ۱۷۱: هر که زین دور میسر شودش کامی چند

شماره ۱۷۲: باده از خم به قدح ریز که با جامی چند

شماره ۱۷۳: امان نداد جدایی مرا زمانی چند

شماره ۱۷۴: فغان که نیست مرا در دهان زبانی چند

شماره ۱۷۵: ز چاک سینه اگر بر کشم فغانی چند

شماره ۱۷۶: داشت وجهی که ندادند ترا جانی چند

شماره ۱۷۷: نیست در صومعه جز معنی حیوانی چند

شماره ۱۷۸: به زلف جستم از آن دو خط گریز گاهی چند

شماره ۱۷۹: برس به داد دل ما که پادشاهی چند

شماره ۱۸۰: ستاده بر سر راه تو دادخواهی چند

شماره ۱۸۱: بتان شهر ز ما هر زمان که یاد آرند

شماره ۱۸۲: باید دلی که درک معانی کند ز پند

شماره ۱۸۳: چون بگسلم نه زلف توکز هر شکنج و بند

شماره ۱۸۴: عقل را گیسوی لیلی طلعتان مجنون کند

شماره ۱۸۵: اگر سرشک منت خاک راه تر نکند

شماره ۱۸۶: گر مهم چو مهر ز آن جمال و چهر با شروط مهر دلبری کند

شماره ۱۸۷: گل رخان کز خار مژگان دم به دم خنجر زنند

شماره ۱۸۸: اگر یک چندم از دل برگشایند

شماره ۱۸۹: عقل اگر حلقه ی زلف زره آسای تو بیند

شماره ۱۹۰: چشم معنی نگر عارف اگر روی تو بیند

شماره ۱۹۱: شرع در خون رود ار قامت دلجوی تو بیند

شماره ۱۹۲: مرغ دل از قید غم های جهان آزاد بود

شماره ۱۹۳: به بزمم دوش حورا پیکری بود

شماره ۱۹۴: به مینو منظری دوشم سری بود

شماره ۱۹۵: در دلم هر لحظه صد سودای باطل می‌رود

شماره ۱۹۶: روی زمین ز گریه ی من گر شمر شود

شماره ۱۹۷: رفت و دل رفت ز ره کز پی آن ماه شود

شماره ۱۹۸: جز از لب جانانه که چندین شکر آید

شماره ۱۹۹: نکهت نافه ز انفاس نسیم سحر آید

شماره ۲۰۰: با حضور تو به لب جانم از آن دیرآید

شماره ۲۰۱: مگو دل ها به طراری رباید

شماره ۲۰۲: ازین پس دور من چندی نپاید

شماره ۲۰۳: هزار کام ز لعل تو یک دقیقه برآید

شماره ۲۰۴: ستم گری که جفا کیش اوست دل برباید

شماره ۲۰۵: چشم و ابرویش به قهرم دل رباید

شماره ۲۰۶: بر تو از دست صبا شام و سحر غیرتم آید

شماره ۲۰۷: صاحب دلی به سیر کمانت نظر نکرد

شماره ۲۰۸: نیست حاجت که دل از دست کسی او برباید

شماره ۲۰۹: هر دمت کز مژه بر سینه ی من تیر نیاید

شماره ۲۱۰: یک نظر از دیده ی ماروت دید

شماره ۲۱۱: هرکه دلاویزی گیسوت دید

شماره ۲۱۲: کار خونریزی لعلت چو به فرجام رسید

شماره ۲۱۳: آوخ که یار برسر این ناتوان رسید

شماره ۲۱۴: چون صبح عید هفتم ماه رجب رسید

شماره ۲۱۵: فقیه شهر که سجاده ها برآب کشید

شماره ۲۱۶: در آغاز پیری و انجام کار

شماره ۲۱۷: مرا هست امشب بتی درکنار

شماره ۲۱۸: رفت وگریم در رکابش زار زار

شماره ۲۱۹: در این انجام عمر و آخر کار

شماره ۲۲۰: رسد چندانکه از ترکانم آزار

شماره ۲۲۱: ز خوبان جز تو ای ترک ستمکار

شماره ۲۲۲: در گلستان رخ ار گشاید بار

شماره ۲۲۳: دست عشقم گشود جایی بار

شماره ۲۲۴: هر شب از یاد زلف و طره ی یار

شماره ۲۲۵: با صبا همره است نکهت یار

شماره ۲۲۶: تن از تیمار عشقم مانده بیمار

شماره ۲۲۷: هزار چون تو و من مانده محو طلعت یار

شماره ۲۲۸: ز صد ملک جم این جام خوشتر

شماره ۲۲۹: بنگر به تیره روزی من در شمار هجر

شماره ۲۳۰: مرا که نیست به جز خون دل شراب دگر

شماره ۲۳۱: مرا نشان نظر باشد از نگار دگر

شماره ۲۳۲: به پاس عشق مرا هردم از وفای دگر

شماره ۲۳۳: حرف ها از خون دل خوش بر زبان آورده باز

شماره ۲۳۴: باشد از آنروز طالعم فیروز

شماره ۲۳۵: روان تسلیم دلبر دارم امروز

شماره ۲۳۶: بیا ساقی عرق در جام زر ریز

شماره ۲۳۷: دلا در عشق او رنگ دگر ریز

شماره ۲۳۸: ای دوست سرگذشت من از اهل راز پرس

شماره ۲۳۹: در رهش جان دادم اما هرکه دلبر بایدش

شماره ۲۴۰: عاشق اول هدیه ای کز بهر جانان بایدش

شماره ۲۴۱: به دستی برد از جا پای صبرم شوق دیدارش

شماره ۲۴۲: نگر مژگان و اشکم لوحش الله عشق و گلزارش

شماره ۲۴۳: ز مهرم خوب تر آن مهر مهوش

شماره ۲۴۴: خیال خیل خالم نیست با زلف زره فامش

شماره ۲۴۵: نهادی بر دلم دردی که درماندم به درمانش

شماره ۲۴۶: دلم پیوست به ایشان در آن زلف و زنخدانش

شماره ۲۴۷: گرفتم چون تو سروی را قبا پوش

شماره ۲۴۸: به پایان رفت در بزمت مرا دوش

شماره ۲۴۹: به ترک مست تو دستی رها کنم دل خویش

شماره ۲۵۰: نهی مرهم به زخمم یا کنی ریش

شماره ۲۵۱: به پای تا سر تسلیم سودمت برخاک

شماره ۲۵۲: باغبان را بودی ار مغزی به سر بر جای خاک

شماره ۲۵۳: کاش مغزی داشتی تا جای خاک

شماره ۲۵۴: دلم از قید آن مشکین حمایل

شماره ۲۵۵: منتی دارم به یاران کز بس افغان کرده‌ام

شماره ۲۵۶: جاودان دولت بیدار به دیدار تو یابم

شماره ۲۵۷: به مهر روی ماهی عهد بستم

شماره ۲۵۸: دیده و دل تا به عقد گوهر و لعل تو بستم

شماره ۲۵۹: قبولم کن که لالای تو گردم

شماره ۲۶۰: ز میر کعبه زرقی چند دیدم

شماره ۲۶۱: به عهد بتان اعتباری ندیدم

شماره ۲۶۲: وفا و حسن در یاری ندیدم

شماره ۲۶۳: از سرو سخنوری ندیدم

شماره ۲۶۴: به دل نوید وفا دادم و جفا ز تو دیدم

شماره ۲۶۵: ترا تا از دو عالم برگزیدم

شماره ۲۶۶: من اول ره که رفتار تو دیدم

شماره ۲۶۷: ز دل یک ناله در دام تو ای صیاد نشنیدم

شماره ۲۶۸: تنی جز خاطر لیلی به غم دلشاد نشنیدم

شماره ۲۶۹: بنامیزد بتی عیار دارم

شماره ۲۷۰: تعالی الله یکی دلدار دارم

شماره ۲۷۱: به گردون رشته تا زان دو زلف پر شکن دارم

شماره ۲۷۲: به دست اگر چه متاعی به جز گناه ندارم

شماره ۲۷۳: تار گیسوی تو برگردن دل سلسله دارم

شماره ۲۷۴: ندانمش که به گردون چگونه بگذارم

شماره ۲۷۵: وفای عهد راجاوید اگر مانم نگه دارم

شماره ۲۷۶: چنان خیال تو انگیخت چاره در نظرم

شماره ۲۷۷: ساقی بریز باده ی صافی به ساغرم

شماره ۲۷۸: باخاک ره اگر فلک آرد برابرم

شماره ۲۷۹: چرا به دوش بود منتی ز باده فروشم

شماره ۲۸۰: دهی بشارت کوثر گر از زبان سروشم

شماره ۲۸۱: به فر دوستی از افترای خصم چه باکم

شماره ۲۸۲: خواهم از شوق زنم بوسه مکرر به دهانم

شماره ۲۸۳: دوش از آن باده که پیمود بطی جانانم

شماره ۲۸۴: به لب رسید به جانان رسید تا جانم

شماره ۲۸۵: گر بود قابل قربان قدومت جانم

شماره ۲۸۶: آن روز و شب به کام که من با تو سر کنم

شماره ۲۸۷: تا نمیرم کی ز افغان چاره ی هجران کنم

شماره ۲۸۸: تا سیر سرو و سوری آن سیم تن کنم

شماره ۲۸۹: سرشک دیده اگر رشک آب جو نکنم

شماره ۲۹۰: ای دل امشب چاره هجران به مردن می کنم

شماره ۲۹۱: بیا ساقی بپیما ساغری زان صاف گلگونم

شماره ۲۹۲: حاضر و غایب مگو خداست گواهم

شماره ۲۹۳: سیه مستی فراز آمد به راهم

شماره ۲۹۴: راندی آخر چون سگ از درگاه خود با خواریم

شماره ۲۹۵: ساقی امشب ز تو ما چشم نگاهی داریم

شماره ۲۹۶: من و یار ار همی باشیم با هم

شماره ۲۹۷: گشودی طلعت از گیسوی درهم

شماره ۲۹۸: صرف شد عمر گرانمایه به جمع زر و سیم

شماره ۲۹۹: که گفتت تا بدین غایت شها روی از گدا گردان

شماره ۳۰۰: الهی خاطرم فارغ ز قید ماسوا گردان

شماره ۳۰۱: به جز خار جفا زین گل عذاران

شماره ۳۰۲: بیا بنگر سرشک اشکباران

شماره ۳۰۳: الا ماهم الا یارم الا جان

شماره ۳۰۴: غمت گرفت فضای دلم چنان که در آن

شماره ۳۰۵: شب و روز از غمت در باغ و زندان

شماره ۳۰۶: به زندان بلا آونگ هجران

شماره ۳۰۷: از آن طره ی مشکفام جانان

شماره ۳۰۸: دردمندیم و دوای خویشتن

شماره ۳۰۹: بست زاهد از ردای خویشتن

شماره ۳۱۰: وه که نگذاری به جای خویشتن

شماره ۳۱۱: نه از دلبر توان دل برگرفتن

شماره ۳۱۲: مرا خوشتر ز جام عشق خوناب جگر خوردن

شماره ۳۱۳: مرا چون شمع هرشب سوختن و آنگه سحر مردن

شماره ۳۱۴: لبی زان لعل جان پرور کشیدن

شماره ۳۱۵: مرا یک دم ز لعلت در کشیدن

شماره ۳۱۶: نه از حکمت توانم سر کشیدن

شماره ۳۱۷: دست را تا دارم امیدی به دامانت رسیدن

شماره ۳۱۸: هر شبم چون شمع در بزمت به زاری سر بریدن

شماره ۳۱۹: نگویم با من از روی حقیقت دوست داری کن

شماره ۳۲۰: الهی نفس را من چاره نتوانم تو یاری کن

شماره ۳۲۱: یک ره ای صبا سوی یار من، بگذر و بگو کای نگار من

شماره ۳۲۲: اگر چه دور به فرسنگ هایی از برمن

شماره ۳۲۳: یک رشحه از تراوش لعلت به کام من

شماره ۳۲۴: از دست برد دین و دل ار دلستان من

شماره ۳۲۵: رفت در پا از سر زلفش دل مفتون من

شماره ۳۲۶: در کیش عشق گرنه مرض شد شفای من

شماره ۳۲۷: آن گوی چوگان آزما چاه است یا سیمین ذقن

شماره ۳۲۸: تعالی الله چه سیمین غبغب است این

شماره ۳۲۹: خسرو پرویز گو در آتش ما بین

شماره ۳۳۰: برد عیبم به دشمن یاریش بین

شماره ۳۳۱: جائی که دل مریض و تو گردی طبیب او

شماره ۳۳۲: مسکین کجا رود به شکایت ز دست تو

شماره ۳۳۳: سر را نه دولتی که سپارم به پای تو

شماره ۳۳۴: تا جان و سر فدا نکنم در وفای تو

شماره ۳۳۵: بود فروغ چشم و دل صحبت جان فزای تو

شماره ۳۳۶: دلم در قید آن زنجیر گیسو

شماره ۳۳۷: گسستن کی توانم زان دو گیسو

شماره ۳۳۸: در تب و تیمار هجر همچو پر کاه

شماره ۳۳۹: به طور عم خون بریزی یا به اکراه

شماره ۳۴۰: بیاکه این شب هجران ز بس دراز و سیاه

شماره ۳۴۱: دیگر شدم اسیر نگاری به یک نگاه

شماره ۳۴۲: چو اختیار به دست من و تو داد اله

شماره ۳۴۳: پس از این سنگ به ساغر زنم ان شاء الله

شماره ۳۴۴: عقلم از آن چه برد بو قصه ی عشق یار به

شماره ۳۴۵: از توچون نام برم کز دهن آلوده

شماره ۳۴۶: چون کنم یاد توای دوست من آلوده

شماره ۳۴۷: زیر رخش آن گردن سیمین کشیده

شماره ۳۴۸: دوش مرا در غم تو همدم و هم رای

شماره ۳۴۹: دور چون با من رسید از بیخودی ساغر شکستی

شماره ۳۵۰: گر دل هوای عشق تو بر سر نداشتی

شماره ۳۵۱: برخاست از قیام تو ز آنسان قیامتی

شماره ۳۵۲: گفتم بگویمت که صنوبر به قامتی

شماره ۳۵۳: مگو از بندت ای صیاد خرسندم به آزادی

شماره ۳۵۴: میثاق دوش را ز اول وفا نکردی

شماره ۳۵۵: تاهمچو من از عشق گرفتار نگردی

شماره ۳۵۶: چشم یوسف گر به خواب آن چهر عالمتاب دیدی

شماره ۳۵۷: ماه کنعانی اگر در مصر معنی روت دیدی

شماره ۳۵۸: رسید جان به لبم ز انتظار و تیغ کشیدی

شماره ۳۵۹: به هجرانت مرا با جان خود جنگ است پنداری

شماره ۳۶۰: نبود و نیست ترا جز جفای من کاری

شماره ۳۶۱: به پایت حاصلم زین سر سپاری

شماره ۳۶۲: به کیش من که حرام است غیر فکر تو کاری

شماره ۳۶۳: سر به فتراکم نخواهی بست بعد از جان‌سپاری

شماره ۳۶۴: ای چشم یار بس که دل آشوب و دلبری

شماره ۳۶۵: ای زاغ زلف یار از آن رخ در آذری

شماره ۳۶۶: ای زلف یار بس که پر از چین و چنبری

شماره ۳۶۷: ای لعل نوش پرور جانان چه جوهری

شماره ۳۶۸: ای قد یار بسکه دل آرای و دلبری

شماره ۳۶۹: وه این میان یار چه باریک و لاغری

شماره ۳۷۰: ای چهر یار وه که چه پاکیزه منظری

شماره ۳۷۱: یار از رخ نکرده جلوه گری

شماره ۳۷۲: شد مرا عمر در وفا سپری

شماره ۳۷۳: تو نبودی نکوتر ار ز پری

شماره ۳۷۴: بدین جمال که دل می بری ز دست پری

شماره ۳۷۵: سعادتی است زمین را تو چون بر آن گذری

شماره ۳۷۶: کنون که نام من از سلک دوستان نبری

شماره ۳۷۷: روی در پرده نهان کرده پری

شماره ۳۷۸: یار در پرده کند دل شکری

شماره ۳۷۹: رخ نمودی اگر از پرده پری

شماره ۳۸۰: نیست عشاق تو را در دو جهان دادرسی

شماره ۳۸۱: ز رخ برداشت دوش آن مه جلیلی

شماره ۳۸۲: ترسم که رسد از تو مرا پیک و پیامی

شماره ۳۸۳: کاش چون مینا به دستت بودمی

شماره ۳۸۴: دریغ و درد کز این لطمه های پنهانی

شماره ۳۸۵: از این خشم و غرور و سرگرانی

شماره ۳۸۶: زیانت خود چه بود از مهربانی

شماره ۳۸۷: آه که گشتم ز عشق با همه دانی

شماره ۳۸۸: دل از دستم ربود آن یار جانی

شماره ۳۸۹: با آن همه لطف و مهربانی

شماره ۳۹۰: بدین لطف و وفا و مهربانی

شماره ۳۹۱: دلا معاونت اشک پرده در نکنی

شماره ۳۹۲: راه دیار یا مرا ای صبا بپوی

شماره ۳۹۳: مکن از برم جدایی به طریق بی وفایی

شماره ۳۹۴: به میدانت از کشتگان نیست جانی

شماره ۳۹۵: تا شدی ای دوست از کنار صفایی

شماره ۳۹۶: ز فرق تا قدم از عضو عضو او به ادایی

شماره ۳۹۷: فغان کآغاز عشق و آشنایی

شماره ۳۹۸: اگر باری به باغ از در درآیی

شماره ۳۹۹: بدین اخلاق و اوصاف خدایی

شماره ۴۰۰: بدین اخلاص و صدق و بی ریایی

شماره ۴۰۱: ترا آخر چه شدکز بی وفایی

شماره ۴۰۲: نماند از تاب هجرانت مرا دیگر شکیبایی

شماره ۴۰۳: عجب دارم تو با این خوب رویی

شماره ۴۰۴: تعالی الله چه گویم ز آن نکویی

شماره ۴۰۵: از تو ای دوست چه پنهان رهم افتاد به کویی