نهی مرهم به زخمم یا کنی ریش
بود کی با توام پروایی از خویش
به حال مهر و کین روی سوی من باش
چه جلابم فرستی یا دهی بیش
خوشم تا با منت باشد توجه
دهی نوشم به رحمت یا زنی نیش
به وصل از یاد هجرانت ملولم
نیرزد قرب با این مایه تشویش
نشاندی تیرسان نالان به خاکم
ز شست ترک ای ترک جفا کیش
ز ترس مدعی گم گشته ام را
کجا دارم ز کس یارای تفتیش
ندانم از کجا این دردها را
کنم درمان که هست از صبر من بیش
به مرگ از زندگی بیزاریم داد
بسی منت به دوشم از بد اندیش
لباس عاریت چو از هردو شد سلب
چه دانی فرق دولتمند و درویش
صفایی رو به اسباب خدا داشت
امید ار داشت از بیگانه یا خویش
وگرنه ما سوی الله مردگانند
ز غیر زنده کی کاری رود پیش
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از درد و رنجی که به خاطر عشق و جدایی احساس می‌کند سخن می‌گوید. او از معشوق می‌خواهد که یا زخم‌هایش را درمان کند یا به او بی‌توجهی نکند، زیرا در هر دو حالت، توجه و محبت او برایش ارزشمند است. شاعر می‌گوید که از ترس جدایی و بی‌توجهی، در شرایط سختی قرار دارد و نمی‌داند چگونه از این دردها خلاص شود. همچنین اشاره می‌کند که زندگی برایش ناگوار شده و از مرگ خود نیز نگران نیست. او بین دو وضعیت دولت‌مندی و درویشی را مقایسه می‌کند و در نهایت بر این نکته تأکید می‌کند که باید به خداوند امید داشت، زیرا بدون این امید، بی‌معنا زندگی می‌کنند.
هوش مصنوعی: اگر مرهمی بر زخم‌هایم نگذاری یا ریشخند کنی، دیگر چه معنی دارد که با تو هستم و از خودم هراسی ندارم؟
هوش مصنوعی: به حال محبت و دشمنی، به سمت من بیا. آیا نیکویی برای من می‌فرستی یا اینکه بیشتر از آن را به من می‌دهی؟
هوش مصنوعی: من از اینکه با محبت و توجه‌ات به من نگاه می‌کنی خوشحال هستم، چه اگر با رحمت به من نیکی کنی و چه اگر با نیش زبانی به من آسیب برسانی.
هوش مصنوعی: من از هجران و جدایی تو به اندازه‌ای دلتنگ و آشفته‌ام که نزدیک شدن به تو برایم هیچ ارزشی ندارد.
هوش مصنوعی: تو با تیرهای زهرآگینت دل مرا آزرده‌ای، ای ترک جفاخو! چه زمانی به این درد و رنج من پایان خواهی داد؟
هوش مصنوعی: به خاطر ترس از ادعاهای دیگران، من نمی‌دانم کجا رخت را بگذارم، زیرا هیچ‌کس توانایی تفتیش این وضعیت را ندارد.
هوش مصنوعی: نمی‌دانم این دردها را از کجا درمان کنم، زیرا دیگر صبر من تمام شده است.
هوش مصنوعی: از زندگی خسته و ناراضی هستیم و احساس می‌کنیم بار زیادی از افکار منفی بر دوش ماست.
هوش مصنوعی: زمانی که لباس عاریه (اجاره‌ای) از هر دو طرف گرفته شود، چگونه می‌توانی تفاوت بین ثروتمند و بی‌درآمد را تشخیص دهی؟
هوش مصنوعی: امید به چیز خوب و خوشی داشت، اگرچه ممکن بود آن را از طرف خدا یا از افراد دیگر، چه آشنا و چه بیگانه، دریافت کند.
هوش مصنوعی: اگر غیر از خداوند کسی را در نظر بگیریم، در حقیقت مردگان هستند. هیچ یک از آنان قادر نیستند کاری انجام دهند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
شما را شرم باد از کردهٔ خویش
وزین کشته یلان افتاده در پیش
به قبرستان گذر کردم کم وبیش
بدیدم قبر دولتمند و درویش
نه درویش بیکفن در خاک رفته
نه دولتمند برده یک کفن بیش
حساب نسیه‌های کژ میندیش
چو زان حلوای نقد آن مرد درویش
مخور غم از برای امّت خویش
که هست از جرم ایشان فضل ما بیش
مکن بر من ستم جانا از ین بیش
بکارت می نیاید به بیندیش
لبت خون می چکاند از دل من
نمک خون آورد پیوسته از ریش
مرا دل خود ز جور چرخ ریشست
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.