اگر یک چندم از دل برگشایند
از آن بهتر که صد پندم سرایند
به دستی کو مرا پا بست خود ساخت
ندانم دیگرانم چون گشایند
به مرغان اسیر اغرای پرواز
چه حاصل تا رسن بردست و پایند
مرا مهر بتی کیش است و ترسم
همه عالم بدین آیین گرایند
هر آنکو منکر صنع خدایی است
ترا کو یک نظر بروی نمایند
به محشر چون در آیی حور و غلمان
به مینو بی تو یک ساعت نپایند
گر آنجا بنگرندت اهل جنات
به بنگاه جحیم از سر درآیند
کند دعوی عشقت هر کس اما
چنین جان ها مر آن غم را نشایند
به می ساقی نه بی مطرب مپندار
غبار رنجم از خاطر زدایند
صفایی لعل میگون جزع خونخوار
مرا در عین غم شادی فزایند
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به اهمیت عشق و ارتباط عمیق با محبوب می‌پردازد. شاعر می‌گوید که اگر بخشی از دلش باز شود، بهتر از صد نصیحت و پند است. او احساس اسارت در عشق را مانند پرندگان اسیر می‌داند که نمی‌توانند پرواز کنند. عشق او به محبوبش چنان عمیق است که اگر همه جهان به این آیین گرایش پیدا کنند، او ترسی ندارد. شاعر همچنین به این نکته اشاره می‌کند که در روز قیامت، اگر کسی به محبوبش نظر کند، دیگر لذتی از بهشت نخواهد برد. او از محبت و عشق حقیقی سخن می‌گوید و می‌گوید که بدون وجود محبوب، حتی زیبایی بهشت نیز بی‌معناست. در نهایت، شاعر تاکید می‌کند که در دنیای عشق، حتی غم و اندوه نیز می‌تواند به شادی منجر شود.
هوش مصنوعی: اگر کسی کمی از دلش را به ما نشان دهد، این بهتر است از اینکه دیگران صد نصیحت و پند به ما بدهند.
هوش مصنوعی: کسی که مرا به وسیله‌ی عملش به خود وابسته کرده و محدود ساخته است، نمی‌دانم دیگران چگونه می‌توانند مرا از این وضعیت نجات دهند.
هوش مصنوعی: پرندگان اسیری که به پرواز و آزادی دعوت می‌شوند، چه فایده‌ای دارد وقتی که دست و پایشان به بند کشیده شده است؟
هوش مصنوعی: محبت من به یک معشوق خاص است و می‌ترسم که همه افراد جهان به این روش عشق ورزیدن روی آورند.
هوش مصنوعی: هر کسی که به خالق و آفرینش خداوند شک کند، باید بداند که نگاه کردن به زیبایی‌های او می‌تواند او را متوجه حقایق کند.
هوش مصنوعی: زمانی که به محشر بیایی، حوریان و جوانان خوش‌چهره نمی‌توانند حتی یک ساعت بدون تو در بهشت بمانند.
هوش مصنوعی: اگر آنان که در بهشت هستند، به تو نگاه کنند، از دیدن جهنم به تماشای تو خواهند آمد.
هوش مصنوعی: هر کسی ادعای عشق تو را می‌کند، اما هیچ‌کس نمی‌تواند بار غم ناشی از آن را تحمل کند.
هوش مصنوعی: به یاد داشته باش که به خاطر درد و غم‌هایم، نمی‌توانی از من انتظار شادی و خوشی بی‌سبب داشته باشی. بی‌تردید، نوشیدن شراب و وجود ساز و آواز نمی‌تواند احساسم را تغییر دهد و غبار غم را از ذهنم بزداید.
هوش مصنوعی: حس طراوت و زیبایی لعل قرمز میگون، مانند یک دندان تیز و خونخوار، در قلب من شادی می‌آورد و گرچه غمگینم، این شادی بیشتر می‌شود.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
که شاهان چون به شهر نو در آیند
تباهیها و زشتیها نمایند
مرا نقصی نیابد، گر سفیهان
بنقض من فراوان ژاژ خایند
چو پیشانی شیر بیشه بینند
سگان کاهدان در بانگ آیند
بسی سنگ و بسی گوهر بجایند
نه آهن را نه که را می‌ربایند
بانگشتت بیکدیگر نمایند
بدیدارت نظرها برگشایند
گه از لبها نصیب جان ربایند
گه از دلها غبار غم زدایند
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.