ندانم خویش کردم یا قضا کرد

مرا از دل ترا از من جدا کرد

درستی در شکست است این کمان را

که هر تیری رها کردم خطا کرد

وفا کردیم و جانان در مکافات

تلافی را تدارک از جفا کرد

خدا را با که گویم کآن جفا کار

به بی رحمی چها گفت و چها کرد

عجب کو با کمال مهربانی

به آزار من اظهار رضا کرد

از این درگو مران نومید و ناکام

کسی کو تکیه بر فضل شما کرد

به خونم داد مفتی حکم و بنیاد

جزای خیر اگر بهر خدا کرد

من استحقاق دارم زین بتر نیز

ولی او این عمل محض ریا کرد

خود از غیبت زبان در کام نکشید

مرا تهدید ز اصغای غنا کرد

بخوان آن کش خورش از نان اوقاف

چرا در شرب آبی منع ما کرد

حریفان نیست زاهد ز اهل اسرار

که در کار خدا چون و چرا کرد

مخوان گولم که با اوضاع این عصر

صفایی بایدم عمدا خطا کرد