هر شب از یاد زلف و طره ی یار
پر بود بسترم ز عقرب و مار
دل ز مژگان و سینه ام ز ابروی
همه شمشیر بار و پیکان زار
زیر و بالا بلند و پست نگر
خال و خطش قرین زلف و عذار
خال مشکین و چهر گلشن سیر
زلف پرتاب و خط سوسن سار
سر موری فتاده در برگل
دم ماری نهاده بر سر خار
یا خلیلی طپیده در آتش
یا کلیمی گرفته در کف مار
هندویی دست بسته با زنجیر
و آفتابی نشسته در زنجار
چهر او بین اگر ندیدستی
آتش سرد و آب آتشبار
لب و دندان او مگو به مثل
در خندان و لعل شکر خوار
نقل شور و شراب شیرین است
امتحان را چشیده ام صد بار
تا صفایی اسیر عشق نشد
نشد از بخت خویش برخوردار
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این شعر به یاد یار و زیبایی‌های او شب‌ها خوابش را آکنده از افکار و احساسات کرده است. او با توصیف زلف و ابرو و مژگان یار، عواطف عمیق خود را به تصویر می‌کشد. در این تصاویری زیبا، زلف یار همچون تیر و شمشیر، و مژگان او به مانند ابزارهای درد و رنج توصیف می‌شوند. شاعر از تضادهای زیبایی و درد، مانند احساسات گوناگون عاشقانه و شکست‌های عاطفی، صحبت می‌کند و به این نتیجه می‌رسد که عشق به او صفایی نداده و بختش در این مسیر نامساعد بوده است. به طور کلی، این شعر به عمیق‌ترین احساسات عاشقانه و تلخی‌های آن می‌پردازد.
هوش مصنوعی: هر شب به یاد زیبایی و موهای معشوقم خوابم نمی‌برد و بسترم پر است از حسرت و درد.
هوش مصنوعی: دل از اشک چشم‌ها و سینه‌ام از تیرگی ابروها پر شده است و همه‌ی آن‌چه در من احساس می‌شود مانند شمشیر و تیرهای زخم‌آور است.
هوش مصنوعی: به دقت و با دقت به ویژگی‌های چهره و زلف او نگاه کن، نواقص و محاسن او را در کنار هم بررسی کن.
هوش مصنوعی: چهره زیبا مانند گلستانی است و خال سیاه بر صورتش جلوه‌ای خاص دارد، زلف‌هایش مانند پر پرواز می‌کند و خطی که بر پیشانی‌اش است، شگفتی زیادی به او می‌بخشد.
هوش مصنوعی: یک مور بر روی زمین افتاده و بر روی سر آن یک مار نشسته است که روی خار قرار دارد.
هوش مصنوعی: شاید کسی مانند خلیل در آتش سوخته باشد یا یهودی که در دستانش ماری را گرفته است.
هوش مصنوعی: مردی هندو که دستهایش به زنجیر بسته شده، در زیر آفتاب نشسته و در چنگال مشکلات و محدودیت‌ها قرار دارد.
هوش مصنوعی: اگر ظاهر او را دیده بودی، می‌توانستی دریابی که چقدر تناقض در وجودش نهفته است؛ به طوری که آتش سرد و آب در آتش را به وضوح احساس می‌کردی.
هوش مصنوعی: در خنده‌های او، لب‌ها و دندان‌هایش به زیبا و دلنشین می‌مانند، مانند لعل و شکر که طعمی دلپذیر دارند.
هوش مصنوعی: نوشیدن شراب و لذت بردن از شور و شوق زندگی بسیار جذاب است. من بارها امتحان کرده‌ام و طعم آن را چشیده‌ام.
هوش مصنوعی: تا زمانی که انسان در عشق تجربه و احساس شادی نکرده باشد، از نعمت‌های سرنوشت خود بهره‌مند نخواهد شد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
بر رُخَش زلف عاشق است چو من
لاجرم همچو منش نیست قرار
من و زلفین او نگونساریم
او چرا بر گل است و من بر خار؟
همچو چشمم توانگر است لبم
[...]
زان مرکّب که کالبد از نور
لیکن او را روان و جان ازنار
زان ستاره که مغربش دهنست
مشرق او را همیشه بر رخسار
بارگی خواست شاد بهر شکار
بر نشست و بشد بدیدن شار
ای دل نا شکیب مژده بیار
کامد آن شمسه بتان تتار
آمد آن سرو جلوه کرده به ناز
آمد آن گلبن خمیده ز بار
آمد آن بلبل چمیده به باغ
[...]
هست ایام عید و فصل بهار
جشن جمشید و گردش گلزار
ای نگار بدیع وقت صبوح
زود برخیز و راح روح بیار
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.