حرف آخر قافیه

شماره ۱: آمدم بار دگر بر سر پیمان شما

شماره ۲: ای تو از حسن در جهان سمرا

شماره ۳: ایها العشاق از آن نامهربان بس شد مرا

شماره ۴: الا ایدل اگر خواهی تماشاگاه علوی را

شماره ۵: باشد از من باز کمتر غم جدا

شماره ۶: بیا ماهرویا شکر لب نگارا

شماره ۷: بر وصالش یک نفس گر دسترس باشد مرا

شماره ۸: تا بر آنقامت و بالا نظر افتاد مرا

شماره ۹: توئی که مهر تو دلبند و دلگشاست مرا

شماره ۱۰: خرم آن کوی که منزلگه یارست آنجا

شماره ۱۱: زلف مشکین تو سرمایه سوداست مرا

شماره ۱۲: شمع رخسار تو شیرین پسرا سوخت مرا

شماره ۱۳: هر که بیند رخ آندلبر یغمائی را

شماره ۱۴: ای گشته از صفای رخت شرمسار آب

شماره ۱۵: بر من گذشت آن پسر شنگ نوش لب

شماره ۱۶: بیاض غمزه روی و سواد طره شب

شماره ۱۷: بر گل سیراب او بین سنبلی پر پیچ و تاب

شماره ۱۸: تا کرد زیر سایه نهان زلفت آفتاب

شماره ۱۹: روی شهر آر ای یارم گر نبودی آفتاب

شماره ۲۰: گر چه با ترکانه چشم مست او دارم عتاب

شماره ۲۱: گر از روی تو افتد عکس بر آب

شماره ۲۲: اگر معشوق سیم اندام اهلست

شماره ۲۳: ای ترک بده باده گلفام که عیدست

شماره ۲۴: ای قبله صاحبنظران روی چو ماهت

شماره ۲۵: آن کزو داریم درد دل دوای جان ماست

شماره ۲۶: ای مرا خاک کف پای تو چون آبحیات

شماره ۲۷: ایدل مده ببند سر زلف یار دست

شماره ۲۸: بفروغ مهر رویش که مهست از آن عبارت

شماره ۲۹: بیتو ایجان و جهان کار من از دست برفت

شماره ۳۰: بحسن روی تو خورشید عالم آرانیست

شماره ۳۱: با من آن مهروی من نامهربان از بهر چیست

شماره ۳۲: باد صبا چون نقاب از رخ گل برگرفت

شماره ۳۳: بر ماه و سرو آید هر لحظه صد قیامت

شماره ۳۴: بر دلم از جور او امبار بار دیگرست

شماره ۳۵: بر سپهر حسن رویش آفتابی دیگرست

شماره ۳۶: بنده سروم بآزادی که چون بالای تست

شماره ۳۷: پرتو روی تو بر کسوت خوبی علم است

شماره ۳۸: تا بر گل سیراب تو از غالیه خالیست

شماره ۳۹: ترا ز شکر شیرین از آن دمید نبات

شماره ۴۰: توئی که سایه زلفت شعار خورشیدست

شماره ۴۱: جبیب یار پاکدامن مطلع روز منست

شماره ۴۲: جانا دلم آمد بهوای سر زلفت

شماره ۴۳: چون بت من بر سمن زلف معنبر شکست

شماره ۴۴: خرامان میرود دلبر تعالی الله چه رفتارست

شماره ۴۵: خوشست آن پسته خندان و خوش آن گفتارت

شماره ۴۶: دلا بدست گرفتی می این چه دستانست

شماره ۴۷: در عشق هیچ درد چو درد حبیب نیست

شماره ۴۸: دهن غنچه وشت پسته خندان منست

شماره ۴۹: دوش چه دانی مرا بیتو چه بر سر گذشت

شماره ۵۰: روی شهر آرای یارم آفتابی دیگرست

شماره ۵۱: روی زیبای تو آرایش هر انجمن است

شماره ۵۲: رخسار لاله رنگ خوشت آتش ترست

شماره ۵۳: رویت که ازو عالم خوبی بنظام است

شماره ۵۴: زلف دلبر گیرم امشب آن شبست

شماره ۵۵: زلف عنبر شکنت مایه ده مشک خطاست

شماره ۵۶: زین پیش داشتم صنمی سیمبر بدست

شماره ۵۷: ساقی بیا که موسم آب چو آتش است

شماره ۵۸: سحرگه چون برانگیزد ز خواب آهنگ میدانت

شماره ۵۹: سبزه و آب روان باده گلگون بدست

شماره ۶۰: ساقیا برخیز کاکنون وقت می نوشیدنست

شماره ۶۱: ساقی قدحی در ده گر هیچ می ات باقیست

شماره ۶۲: ساقیا چون گل شکفت از می‌پرستی چاره نیست

شماره ۶۳: شبی خیال تو بر من بصد دلال گذشت

شماره ۶۴: شکرست آن لب میگون تو یاقوت روانست

شماره ۶۵: شهره شهر شد از غایت خوبی رویت

شماره ۶۶: شکن زلف یار پر شکن است

شماره ۶۷: عالم از حسن تو یکسر حسن آباد شدست

شماره ۶۸: عشقبازی با چو تو معشوق کاری بس خوشست

شماره ۶۹: قبله جان طاق ابروی شماست

شماره ۷۰: کشور حسن تو امروز بکام دل ماست

شماره ۷۱: گل جمال تو چون بر فراز سرو شکفت

شماره ۷۲: گر چه هر دم ز غمت بر دلم آزاری هست

شماره ۷۳: گر دلم بردی به غارت قصد جان باری چراست

شماره ۷۴: گلهای نوشکفته بهر بوستان که هست

شماره ۷۵: گر مرا جان رود اندر پی جانان از دست

شماره ۷۶: لعل شیرین تو پیرایه در عدن است

شماره ۷۷: مشکین سر زلف تو که در پای کشانست

شماره ۷۸: ما چو زلف و چشمت ای مهوش پریشانیم و مست

شماره ۷۹: مرا ترکانه چشم او به مستی گر جفاها گفت

شماره ۸۰: ماه عیدست این ندانم یا خم ابروی دوست

شماره ۸۱: نه هر گیاه که در باغ رست شمشادست

شماره ۸۲: هرگز از یاد نخواهد شدنم صحبت دوست

شماره ۸۳: هنگام نو بهار و لب جویبار و کشت

شماره ۸۴: هر کجا صاحبدلی آزاده و فرزانه ایست

شماره ۸۵: هر سحر بی شام زلفین تو ای حورا صفت

شماره ۸۶: هرکه با زلف تو اندر دام نیست

شماره ۸۷: یا رب این پسته شیرین چه شکر گفتارست

شماره ۸۸: یا رب این بوی خوش از روضه رضوان برخاست

شماره ۸۹: یا رب این بوی خوش از زلف دلارام منست

شماره ۹۰: زهی من وفای تو نا دیده هیچ

شماره ۹۱: ای لعل درفشان تو کرده بیان روح

شماره ۹۲: از روی تو ایمهوش گر پرده بر اندازند

شماره ۹۳: امیدوارم از آنمه که مهربان گردد

شماره ۹۴: آن ترک یغمائی نگر دلها بیغما میبرد

شماره ۹۵: آندم که مرا فرقت آن لعبت چین بود

شماره ۹۶: آنها که درین دوران صاحبنظران باشند

شماره ۹۷: باز آمد آن نگار که از ما بریده بود

شماره ۹۸: بنده ئی کز چو تو شاهی بوی اعزاز رسد

شماره ۹۹: بر برگ گلش سنبل سیراب ببینید

شماره ۱۰۰: با من و دلدار من جز بخت در مجلس مباد

شماره ۱۰۱: بوئی که ز چین سر زلفت بمن آید

شماره ۱۰۲: با ما غم هجران تو ای دوست نه آن کرد

شماره ۱۰۳: بازم از دیده در بار گهر می‌آید

شماره ۱۰۴: بر گل سیراب سنبل را چو جولان میدهد

شماره ۱۰۵: تا سنبل سیراب تو بر لاله گره شد

شماره ۱۰۶: تا سنبل تر بر سمنت جلوه گری کرد

شماره ۱۰۷: تا ز پیشم نازنین دلدار شد

شماره ۱۰۸: جز زلف یار غالیه بر روی مه که کرد

شماره ۱۰۹: جز رخ یار من بهار که دید

شماره ۱۱۰: جانا ز لبت ما را گر کام نخواهد بود

شماره ۱۱۱: چون نبات از شکر میگونش سر بر میزند

شماره ۱۱۲: چو روی آن پری پیکر گلی بیخارکی باشد

شماره ۱۱۳: چون پسته خندان توأم در نظر آید

شماره ۱۱۴: خطش از ریحان طرازی بر گل سوری کشید

شماره ۱۱۵: دل دیوانه سار من چو از زلفش در آویزد

شماره ۱۱۶: در خواب اگر خیال تو بر من گذر کند

شماره ۱۱۷: روز و شب از دو چشم من گر همه سیل خون شود

شماره ۱۱۸: روزگاریکه بهجران توأم میگذرد

شماره ۱۱۹: زلفت از سنبل تر گرد سمن پرچین کرد

شماره ۱۲۰: ز آنروی طره پر رخ دلدار کج نهند

شماره ۱۲۱: ز تاب می چو خوی از روی دلستان بچکد

شماره ۱۲۲: زمانه رونق کارم بکام می نکند

شماره ۱۲۳: سنبل زلف تو چون از گل تر بردارند

شماره ۱۲۴: سنبل غالیه گون بر گل تر میشکند

شماره ۱۲۵: شادباش ای دل که حالت پیش جانان گفته اند

شماره ۱۲۶: شراب عشق چون در جام کردند

شماره ۱۲۷: صبحدم بادی که از سوی خراسان می‌دمد

شماره ۱۲۸: صبا ز برگ گلش چون کلاله بر گیرد

شماره ۱۲۹: طالع سعد دلم زان رخ گلگون گیرد

شماره ۱۳۰: عاشق اول ز سر جان و جهان برخیزد

شماره ۱۳۱: عاشقان تا ز کمند غم عشقت نرهند

شماره ۱۳۲: عشق تو گر ضلال دل ماست گر رشاد

شماره ۱۳۳: عاشقان چون عزم رفتن سوی دلبر کرده اند

شماره ۱۳۴: گرد گلت سبزه تر میدمد

شماره ۱۳۵: گر بوصل خودم آنماه زمانی بدهد

شماره ۱۳۶: گر چشم من ایجان جهان روی تو بیند

شماره ۱۳۷: لب و دندان تو با لعل و گهر می‌ماند

شماره ۱۳۸: ماهروی من اگر پرده ز رخ بگشاید

شماره ۱۳۹: مرا بمجلس انس تو بار چون نبود

شماره ۱۴۰: مرا ز عشق تو گر شادیی به جان نرسد

شماره ۱۴۱: مردم چشمم که در غرقاب بازی میکند

شماره ۱۴۲: نرگس مست تو گر دست بدستان نبرد

شماره ۱۴۳: نرگس مست تو این فتنه که بنیاد نهاد

شماره ۱۴۴: نگار ماه رخم چون نقاب بگشاید

شماره ۱۴۵: هست وقت عیش ساغر در دهید

شماره ۱۴۶: هر که ما را در هوای او ملامت میکند

شماره ۱۴۷: هر نسیمی که ز خاک در جانان باشد

شماره ۱۴۸: هر کس که بکام از سر کوی تو گذر کرد

شماره ۱۴۹: هر که را در سر هوای چون تو دلداری بود

شماره ۱۵۰: یک قدح می دوبدره زر ارزد

شماره ۱۵۱: آمد بهار و وقت نشاطست می بیار

شماره ۱۵۲: ای رخ خوب تو چون گل چمن آرای دگر

شماره ۱۵۳: ای ماه مهربان مه مهرست می بیار

شماره ۱۵۴: ایچشم آهوانه تو مست شیرگیر

شماره ۱۵۵: ای برده نرد حسن ز خوبان روزگار

شماره ۱۵۶: بدان ای محتسب یکبار دگر

شماره ۱۵۷: باد بهاری وزید از طرف جویبار

شماره ۱۵۸: تعالی الله چه رویست آن که دارد ترک سیمین بر

شماره ۱۵۹: حبذا نزهت ایام بهار

شماره ۱۶۰: دل بدست غم جانان دهم و جان بر سر

شماره ۱۶۱: دلبرا سلسله غالیه گونست مگر

شماره ۱۶۲: روی زیبای ترا نیست در آفاق نظیر

شماره ۱۶۳: کوکبه گل رسید ای صنم گلعذار

شماره ۱۶۴: گل بصد ناز در آمد بچمن بار دگر

شماره ۱۶۵: گر کسی چشم و لبی خواست چو بادام و شکر

شماره ۱۶۶: صنما حال زار من بنگر

شماره ۱۶۷: صبحدم باد صبا آمد و آورد خبر

شماره ۱۶۸: از توأم آرزوی بوس و کنارست هنوز

شماره ۱۶۹: ای خم ابروی تو قبله اصحاب نیاز

شماره ۱۷۰: نرگس مست تو دارد هوس خواب هنوز

شماره ۱۷۱: ساقیا خیز که گل عزم چمن دارد باز

شماره ۱۷۲: صبر دل آورد روی از عشق جانان در گریز

شماره ۱۷۳: خلیلم گو نقاب از رخ برانداز

شماره ۱۷۴: دل بزنجیر سر زلف تو در بستم باز

شماره ۱۷۵: تا سپهر حسن را رخسار تو ماهست و بس

شماره ۱۷۶: منم از محنت ایام بدانسان که مپرس

شماره ۱۷۷: آمد آنسرو سهی بر گل نشان سنبلش

شماره ۱۷۸: ای ز جام می عشق تو خرد رفته ز هوش

شماره ۱۷۹: رنگ یاقوت آبدارت خوش

شماره ۱۸۰: گر کند ماه فلک زهره زهرا در گوش

شماره ۱۸۱: در دلم کم زن ای پسر آتش

شماره ۱۸۲: خوش آنشعر سیه بر پرنیانش

شماره ۱۸۳: باد صبا صبحدم بوی تو آورد دوش

شماره ۱۸۴: باد صبا صبحدم بوی تو آورد دوش

شماره ۱۸۵: چو شمع روی تو افروخت در جهان آتش

شماره ۱۸۶: گرم ز عشق تو جان در بلاست گو میباش

شماره ۱۸۷: تا بر حریر ساده کشیدی علم ز صوف

شماره ۱۸۸: تا دبدبه حسن تو افتاد در آفاق

شماره ۱۸۹: روی چو صبح تو کرد اشک مرا چون شفق

شماره ۱۹۰: ای بعمد از ده بر لاله تر خال ز مشک

شماره ۱۹۱: ای ز چشمم شده پنهان و بدل در زده چنگ

شماره ۱۹۲: ای شمع رخسار ترا پروانه خورشید فلک

شماره ۱۹۳: ای در زمانه حسن تو چون در بهار گل

شماره ۱۹۴: ای بخوبی عارضت ماه چکل

شماره ۱۹۵: بیا که شد چمن از آب ابرو آتش گل

شماره ۱۹۶: ای لعل آبدارت آتش فکنده در مل

شماره ۱۹۷: ای قاعده زلف دلاویز تو مشکل

شماره ۱۹۸: گر بصبوحی کنی عزم تماشای گل

شماره ۱۹۹: ایجان و جهان بیتو سر خویش ندارم

شماره ۲۰۰: این منم باز که روی چو مهت می‌بینم

شماره ۲۰۱: ای خم زلف تو چون حلقه جیم

شماره ۲۰۲: ای روی دلربای تو خورشید انورم

شماره ۲۰۳: باز منزل بسر کوی نگار آوردیم

شماره ۲۰۴: تا فتادست نظر بر رخ رخشان توام

شماره ۲۰۵: تا من زبان چو بلبل خوشگو گشوده ام

شماره ۲۰۶: خیال روی تو هر شب بخواب میجویم

شماره ۲۰۷: خوش بهاریست بیا تا طرب از سر گیریم

شماره ۲۰۸: دل به بند سر زلفین تو دادیم و شدیم

شماره ۲۰۹: در آی از درم ای آرزوی دل که بر آنم

شماره ۲۱۰: روز آنست که با یار بمیخانه رویم

شماره ۲۱۱: روی بنمای ای صنم کز شوق جان می‌سوزدم

شماره ۲۱۲: زلف مشکین تو بر طرف بنا گوش چو میم

شماره ۲۱۳: ساقیا باده گلفام هوس میکندم

شماره ۲۱۴: ساقیا موسم آنست که می نوش کنیم

شماره ۲۱۵: صبح از سر صفا بجهان در دمید دم

شماره ۲۱۶: گاه آنست که در آب سر افشان گردیم

شماره ۲۱۷: کج نظر باشم اگر با تو بدل راست نیم

شماره ۲۱۸: من اندر حلقه زلفش دلی دارم خراب از غم

شماره ۲۱۹: مرا در سر همیگردد که سر در پایت افشانم

شماره ۲۲۰: من دوش بیخود یکنفس در کوی جانان آمدم

شماره ۲۲۱: من از هوای تو ایسرور راستین چکنم

شماره ۲۲۲: من عاشق و رند و می پرستم

شماره ۲۲۳: نگارینا بهار آمد بیا تا جام می گیریم

شماره ۲۲۴: ای روی دلربای تو باغ و بهار حسن

شماره ۲۲۵: ای قاعده زلفت آشوب جهان بودن

شماره ۲۲۶: ایدل ره عاشقی طلب کن

شماره ۲۲۷: ای رخ زیبای تو رشک سمن

شماره ۲۲۸: ایصنم گلعذار ای بت سیمین ذقن

شماره ۲۲۹: ای عارض گلگونت عکسی زده بر گردون

شماره ۲۳۰: ایام گل ار بی مل خواهی بسر آوردن

شماره ۲۳۱: ای نرگس مست تو برده دل هشیاران

شماره ۲۳۲: بر بیاض مه سواد خط عنبر ساش بین

شماره ۲۳۳: تا دلم شد در خم آن طره مشکین نهان

شماره ۲۳۴: تا بود در شکن طره جانان دل من

شماره ۲۳۵: تا بر کنار حسن نشست ابرویت چو نون

شماره ۲۳۶: تا شدم آگاه از آن زنجیر زلف قیرگون

شماره ۲۳۷: جانا بچشم رحمت بنگر به بینوایان

شماره ۲۳۸: چنان بخون دلم در زد آن پسر ناخن

شماره ۲۳۹: زلف و رخسار تو دانی بچه مانند بخون

شماره ۲۴۰: شکر میریزد از پسته نگارم در سخن گفتن

شماره ۲۴۱: صبح دمید ساقیا بزم صبوح ساز کن

شماره ۲۴۲: عارضست آن یا گل سیراب بر برگ سمن

شماره ۲۴۳: کار عشاق است جان در عشق جانان باختن

شماره ۲۴۴: گر دلی بودی مرا در طالع و فرمان من

شماره ۲۴۵: ندانم صبغه الله است یا گلگون شرابست این

شماره ۲۴۶: نگارا عزم آن دارم که گر بر رغم اغیاران

شماره ۲۴۷: یا رب رخ دلدارست یا ماه تمامست این

شماره ۲۴۸: یا رب گلست عارض زیبات یاسمن

شماره ۲۴۹: آبحیات میچکد از لب جانفزای تو

شماره ۲۵۰: ای بخوبی رخ تو برده ز خورشید گرو

شماره ۲۵۱: ای مرا از لب تو شهد و شکر نو بر نو

شماره ۲۵۲: ای ماه آسمان لطافت جمال تو

شماره ۲۵۳: بکمند تابدارت که مهست در خم او

شماره ۲۵۴: چون ذره هوا میکند ای ماه ز هر سو

شماره ۲۵۵: سنبل است آن بنا‌گوش سمن‌سیمای تو

شماره ۲۵۶: مرحبا ایچشم جان روشن بنور رای تو

شماره ۲۵۷: نگارم ار بگذارد ز رخ نقاب فرو

شماره ۲۵۸: هستم بجستجوی تو پوینده کو بکو

شماره ۲۵۹: آمد آن سرو سهی بر رخ نقاب انداخته

شماره ۲۶۰: ای ترک پریچهره از آن جام شبانه

شماره ۲۶۱: ایفروغ رخت آتش زده بر خرمن ماه

شماره ۲۶۲: این منم بار دگر عزم خراسان کرده

شماره ۲۶۳: پری رخا نکنی هیچ سوی بنده نگاه

شماره ۲۶۴: تا در آمد خط شبرنگ تو پیرامن ماه

شماره ۲۶۵: تا تو ایدلبر چو ماه انوری آراسته

شماره ۲۶۶: روی میتابد ز من آن سیمبر یعنی که چه

شماره ۲۶۷: سحرگه آن صنم سرو قد شتاب زده

شماره ۲۶۸: شیرین بتم ایخسرو خوبان زمانه

شماره ۲۶۹: فرخنده طالعی بود آنرا که هر پگاه

شماره ۲۷۰: گر نور روی روشنت افتد بر آینه

شماره ۲۷۱: گفتم ایدوست شدم عاشق آن روی چو ماه

شماره ۲۷۲: مرا زنجیر زلف او بدان سان کرد دیوانه

شماره ۲۷۳: ایعارض مه پیکر تو صورت جانی

شماره ۲۷۴: ایزلف تو سر تا قدم آشوب جهانی

شماره ۲۷۵: ایصبا گر بودت سوی خراسان گذری

شماره ۲۷۶: ای از تو هزار فتنه بر پای

شماره ۲۷۷: ای جان و جهانرا ز رخت نور و نوائی

شماره ۲۷۸: ای روی تو آئینه الطاف الهی

شماره ۲۷۹: آنچه با من میکند از دوستی سیمین تنی

شماره ۲۸۰: ایماه دل افروز بگردان قدح می

شماره ۲۸۱: آبحیاتست یا لبان که تو داری

شماره ۲۸۲: ای باد صبا بگذر ز آنجا که تو میدانی

شماره ۲۸۳: ای داده دل بمهر تو تا بر تو نوگلی

شماره ۲۸۴: ای زلف دلاویزت در گردن جان بندی

شماره ۲۸۵: ای آنکه بخوبی بمه چارده مانی

شماره ۲۸۶: آن غالیه گون نقش نگر بر گل سوری

شماره ۲۸۷: بیا ساقی بدور دو ستکانی

شماره ۲۸۸: بگرد مه ز عنبر خط کشیدی

شماره ۲۸۹: بگوش جان من آید دمادم آوازی

شماره ۲۹۰: بحسن روی تو ای آفتاب خرگاهی

شماره ۲۹۱: بتا از نازکی گوئی ز سر تا پا همه جانی

شماره ۲۹۲: بمراد دل من گر بودم دسترسی

شماره ۲۹۳: بنمای رخ ببنده که شمس و قمر توئی

شماره ۲۹۴: تا بر سریر حسن تویی ماه‌چهره‌ای

شماره ۲۹۵: تا شد درست بر تو که پیمان شکسته‌ای

شماره ۲۹۶: تا ساخته ئی بر قمر از غالیه خالی

شماره ۲۹۷: تنگ شکرست این دهن ایجان که تو داری

شماره ۲۹۸: تا خط مشکبار به رخ برکشیده‌ای

شماره ۲۹۹: تا نقاب از روی شهر آرای خود برداشتی

شماره ۳۰۰: تو آن نئی که ندانی طریق دلداری

شماره ۳۰۱: بگو ای ماه تابان تا کجائی

شماره ۳۰۲: جانا رخ چون بهار بنمای

شماره ۳۰۳: جان بچشمم در نیاید ور نه جانت خواندمی

شماره ۳۰۴: جانا چه کرده‌ایم که از ما بریده‌ای

شماره ۳۰۵: چوگان ز مشک بر مه تابان کشیده‌ای

شماره ۳۰۶: چو بلبل از سر مستی گذشتم سوی گلزاری

شماره ۳۰۷: چو رخسار سمن سیما بشوئی

شماره ۳۰۸: در باغ حسن سرو روانی براستی

شماره ۳۰۹: دی بر در دلدار نشستیم زمانی

شماره ۳۱۰: دلا امید آن دارم که روی دلستان بینی

شماره ۳۱۱: دلدار گفت لوح دل از نقش من بشوی

شماره ۳۱۲: زهی بوقت سخن لعلت از در افشانی

شماره ۳۱۳: زلف مشکین بر بناگوش چو سیم افکنده‌ای

شماره ۳۱۴: زهی ملک لطافت را وجودت نازنین شاهی

شماره ۳۱۵: ساقیا موسم عیدست بده ساغر می

شماره ۳۱۶: ساقی قدح می که درو هست صفائی

شماره ۳۱۷: صبا چو با سر زلف تو کرد همرازی

شماره ۳۱۸: گر من ز بند عشقت تو یکروز رستمی

شماره ۳۱۹: گر نشینم با تو در خلوت به شادی یک دمی

شماره ۳۲۰: لعل لبش کزو بچکد آب زندگی

شماره ۳۲۱: من ندیدم نشنیدم که بود در چمنی

شماره ۳۲۲: ماهرویا گه آنست که رخ بنمائی

شماره ۳۲۳: نگارینا نمیشاید ترا گفتن برخ ماهی

شماره ۳۲۴: یا رب کراست چون تو نگاری شکرلبی