گر من ز بند عشقت تو یکروز رستمی
باقی عمر با دل خرم نشستمی
ور چشم دلفریب تو داری بدی مرا
بازار سحر جادوی بابل شکستمی
مستی غمزه تو ز بس نغز کآمدم
خواهم بدانهوس که شب و روز مستمی
دستم بزلف تو نرسد ورنه خویش را
دیوانه وار بر تو بزنجیر بستمی
گر سوی پایبوس تو بر تارک سنان
بودی رهی بدیده و سر آمد ستمی
گفتی که نیستت کنم اندر هوای خویش
تا تو بکام دل رسی ایکاش هستمی
چون رنگ می گرفت لب مشکبوی تو
آن به که همچو ابن یمین می پرستمی
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به عشق و دلبستگی خود اشاره میکند. او میگوید که اگر یک روز از بند عشق محبوبش آزاد شود، باقی عمر را در شادی و سرور خواهد گذراند. شاعر به زیبایی چشمهای محبوب خود اشاره میکند و از تأثیر آن بر خود سخن میگوید. احساس مستی ناشی از جذبه محبوب و دیوانگیاش در عشق را توصیف میکند و ابراز میکند که اگر دستش به موهای محبوبش برسد، بیقید و شرط خود را به او میسپارد. در نهایت، شاعر به آرزوی رسیدن به محبوب و تأثیر عطر لبان او بر روح و جانش اشاره دارد و تمایل به پرستش او را ابراز میکند.
هوش مصنوعی: اگر یک روز از عشق تو آزاد شوم، باقی عمرم را با دل شاد و خوش میگذرانم.
هوش مصنوعی: اگر چشمان دلربایت را به من بدی، جادو و جاذبهی بازار سحرآمیز بابل را در هم میشکستم.
هوش مصنوعی: به خاطر جذابیت و زیبایی چشمهایت، مست و بیخود شدهام. به همین دلیل، روز و شب به دنبال تو هستم و نمیتوانم از فکر تو بیرون بیایم.
هوش مصنوعی: اگر دستم به موی تو برسد، بیتردید خودم را به شیوهای دیوانهوار به تو متصل میکنم و به تو زنجیر میزنم.
هوش مصنوعی: اگر در آستان تو بر سر نیزهای میرفت، راهی به دیده میکرد و ستمی به پایان میرسید.
هوش مصنوعی: تو گفتی که تو را در آرزوی خودم محو کنم تا به خواستهات برسی. ای کاش من هم در این آرزو بودم!
هوش مصنوعی: وقتی لبان معطر تو رنگ میگرفت، بهتر از آن بود که مانند ابن یمین به تو عشق بورزم و تو را بپرستم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
زین تنگنای وحشت اگر باز رستمی
خود را به آستان عدم باز بستمی
گر راه بر دمی سوی این خیمهٔ کبود
آنگه نشستمی که طنابش گسستمی
ور دست من به چرخ رسیدی چنان که آه
[...]
گر من به قرب جستن روی تو چُستمی
یک شب ز قید زلف تو چون باد جستمی
برگشتمی چو قطره به پهلو، همه جهان
در آب و خاک گوهر وصل تو جُستمی
قدّم که بود چون الف، اکنون شده است نون
[...]
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.