بر بیاض مه سواد خط عنبر ساش بین
برگل سوری طراز سنبل رعناش بین
خسرو ملک ملاحت آن بت شیرین لبست
بر سر منشور حسن ابروی چون طغراش بین
کج نظر گر نیستی بگشای چشم دور بین
کسوت لطف الهی راست بر بالاش بین
ایدل از تلخی جور او مکن ابرو ترش
چون الف اندر میان جان شیرین جاش بین
ور ندیدی شاخ سنبل سر فشان در پای سرو
قد چون سرو روان و زلف سر تا پاش بین
خضر را خواهی که بینی بر لب آبحیات
شهپر طوطی بگرد شکر گویاش بین
ایکه پندم میدهی یکره بکویش بر گذر
تا مرا معذور داری خنده زیباش بین
گفتمش جانرا ببوسی با تو سودا میکنم
خنده زد بر من بطعنه گفت آن سوداش بین
میخورد خون دل ابن یمین میگون لبش
ور ز من باور نداری سرخی لبهاش بین
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به وصف زیبایی‌ها و لطافت‌های معشوق می‌پردازد. شاعر با استفاده از تصاویری زیبا و استعاره‌هایی دلنشین، معشوق را با ویژگی‌های خاص توصیف می‌کند. او بر بیاض‌هایی که به مانند سواد خطی بر آنها نوشته شده، برگی که طراز سنبل را به نمایش می‌گذارد، و همچنین بر زیبایی ابروهایی چون طغرا، تأکید می‌کند.
شاعر به مخاطب یادآوری می‌کند که اگر نمی‌تواند زیبایی‌ها را ببیند، باید چشم دلش را بگشاید تا مظهر لطف الهی را ببیند. او همچنین از محبوب می‌خواهد که از تلخی‌های زندگی نرنجد و زیبایی‌هایش را ببیند، و نسبت به عشق و دوستی دعوت می‌کند. در نهایت، شاعر با بیان عشق و علاقه خود به معشوق به زیبایی لبان او و تاثیر آن بر دلش اشاره می‌کند. این شعر ترکیبی از عشق، زیبایی و حسرت است.
هوش مصنوعی: بر روی پوست سفید ماه، خطی به رنگ عطر خوش عنبر دیده می‌شود و در بین گل‌های سرخ، زیبایی سنبل خوشبوی او نمایان است.
هوش مصنوعی: خسرو، شاه زیبایی و جذابیت، آن گلی با لب‌های شیرین است. بر سر او نشانه‌ای از زیبایی مانند ابروهایش که به شکل طغراست، قرار دارد.
هوش مصنوعی: اگر دارای دیدگاه درست و خوبی نیستی، چشم‌های تیزبین خود را باز کن. جمال و زیبایی خاصی که از لطف خداوند بر این دنیا نازل شده است را می‌توانی بر فراز همه چیز مشاهده کنی.
هوش مصنوعی: ای دل، به خاطر تلخی رفتار او، ابرویت را درهم نکش. مانند الف که در میان جان شیرین قرار دارد، باید جایت را پیدا کنی.
هوش مصنوعی: اگر شاخ سنبل را که در پای سرو قد به خاطر وزش نسیم و زیبایی خود سر فشاند، ندیدی، جوان زیبایی را ببین که مانند سرو ایستاده و زلف‌هایش تا پاهایش آویزان است.
هوش مصنوعی: اگر می‌خواهی خضر را ببینی، باید کنار آب حیات بروی و مانند طوطی بر روی شکر بگردی تا گویا او را مشاهده کنی.
هوش مصنوعی: به کسی که نصیحت می‌کند می‌گوید: اگر واقعاً می‌خواهی به من کمک کنی و من را از عذرخواهی معاف کنی، باید به زیبایی خندیدنش توجه کنی، و این را به او نشان بدهی.
هوش مصنوعی: به او گفتم اگر جانم را ببوسی، با تو معامله‌ای خواهم کرد. او با تمسخر به من خندید و گفت: ببین این معامله‌ات چیست.
هوش مصنوعی: ابن یمین به شدت ناراحت و غمگین است، به طوری که این درد و رنج او به وضوح در چهره‌اش و به خصوص در رنگ لب‌هایش نمایان است. اگر به او باور نداری، به لب‌های سرخش نگاهی بینداز و دلیل غمش را ببین.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.