جان بچشمم در نیاید ور نه جانت خواندمی
خوشتر از جان هم ندانم تا چسانت خواندمی
جان ندارد هیچ وزنی بی ثبات اندر جهان
ورنه ایجان و جهان جان و جهانت خواندمی
حسن خلق عالم ار گشتی مجسم پیکری
از لطافت اندران پیکر روانت خواندمی
ایچراغ جان اگر پروانه دادی حسن تو
در شبستان صفا شمع روانت خواندمی
گر نسفتی لعل در بار ترا الماس نطق
عقل باور داشتی گر بی دهانت خواندمی
پای سرو از شرم قدت گر بگل در نیستی
در سرم گشتی که سرو بوستانت خواندمی
گر نبودی حسن ماه آسمانی مستعار
روی آن داری که ماه آسمانت خواندمی
چون نمک داری جگر کردم کباب از بهر تو
سر فرو ناری و گرنه میهمانت خواندمی
جان طلب گر کرده ئی ز ابن یمین بی کین دل
کرد می تسلیم و ماه مهربانت خواندمی
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر از ابن یمین است که در آن شاعر به زیبایی و لطافت معشوقه‌اش اشاره می‌کند. او از عشق و محبت خود به معشوق سخن می‌گوید و بیان می‌کند که بدون دیدن چهره‌اش، زندگی برایش بی‌معناست. او معشوق را به نور و روشنی تشبیه می‌کند و می‌گوید که اگر زیبایی‌های جهان به صورت مجسم درآیند، باز هم نمی‌توانند به زیبایی او نزدیک شوند. در نهایت، شاعر از احساسات عمیق و عشق خود نسبت به معشوق می‌گوید و ابراز می‌کند که این عشق تمام وجودش را تسخیر کرده است.
هوش مصنوعی: اگر وجودت را در چشمانم نمی‌بینم، اما بدانی که تو را بیشتر از جانم دوست دارم، حتی نمی‌دانم چطور می‌توانم تو را این‌چنین احترام بگذارم.
هوش مصنوعی: در این دنیا هیچ چیزی وزن و ثباتی ندارد، چرا که من جان و جهان را به هم گره زده‌ام و آنها را یکی می‌دانم.
هوش مصنوعی: اگر خُلق نیکو و زیبای عالم را به شکل ظاهری درآوری، در آن صورت لطافتی که در وجود توست، به مانند روحی در آن پیکر می‌درخشد.
هوش مصنوعی: ای چراغ جان، اگر به عشق تو پروانه شوم، زیبایی‌ات را در شب‌های دل‌انگیز مانند شمعی زنده می‌خوانم.
هوش مصنوعی: اگر لعل و جواهر را از تو بگیرند، شاید سنگ‌های قیمتی زبان عقل را باور داشته باشند، اگر من با دستان بی‌زبان تو سخن بگویم.
هوش مصنوعی: اگر پای سروی از شرم قامت تو در گلی وجود نداشت، در سر من گشتی که تو را به عنوان سروی در بوستان خواندم.
هوش مصنوعی: اگر زیبایی ماه آسمان نبود، من به چهره تو که به جای آن ماه آسمانی خوانده‌ام، اشاره می‌کردم.
هوش مصنوعی: چون تو نمک‌دار هستی، برای تو جگر را کباب کردم و سر را به نشانه احترام پایین آورده‌ام، و اگر نه، من هم تو را مهمان می‌کردم.
هوش مصنوعی: اگر روح من از تو درخواست جان کند، بی‌نفرت دل، شتابان به تو تسلیم می‌شود و تو را مهربان‌ترین ماه نامیدم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.