بیا ماهرویا شکر لب نگارا
گشایش ده از بند غم جان ما را
صبا گر رساند بما بوی وصلت
دهم جان بشکرانه باد صبا را
گرم سرمه از خاک پای تو باشد
نیارم بچشم اندرون توتیا را
نمائی بخونم خط و هر دو چشمت
گواهی دهند ای پسر صد بلا را
بگفتار ایشان مکن کار با من
لانی اراهم شهودا سکارا
من و گریه و آه ازین پس چو دلبر
نخواهد جزین آب و جز این هوا را
وفا جستم از وی زهی سعی باطل
چه دانند خوبان طریق وفا را
ز کوی خود ابن یمین را چه رانی
نرانند شاهان ز درگه گدا را
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به احساس عشق و longing می‌پردازد. شاعر از محبوب خود می‌خواهد که غم و اندوه را از او دور کند و به او خبر وصال و دیدار بدهد. او به زیبایی محبوب و تاثیر آن بر خود اشاره می‌کند و می‌گوید که برای عشق او حاضر است هر چیزی را فدای او کند. همچنین، شاعر از ناامیدی خود در جستجوی وفا در عشق شکایت می‌کند و بر این نکته تأکید می‌کند که آیا ممکن است انسان‌های بزرگ و قدرتمند همانند شاهان از عشق و محبت دور شوند. در نهایت، شعر حالتی از درد و آرزو را به تصویر می‌کشد و نشان‌دهنده عواطف عمیق انسانی است.
هوش مصنوعی: ای زیبای دل‌ربا، بیا و با لب‌های شیرینت، غم و اندوه جان ما را از بین ببر و آزادمان کن.
هوش مصنوعی: اگر نسیم صبح بویی از وصال محبوب را به ما برساند، برای شکرگزاری جانم را فدای نسیم خواهیم کرد.
هوش مصنوعی: اگر سرمه‌ای که در چشمانم می‌زنم از خاک پای تو باشد، هیچ گاه به چشمانت کُحَل نمی‌زنم.
هوش مصنوعی: اگر بخواهم از خط نوشته‌ی تو بخوانم و هر دو چشمت به من تصدیق کنند، ای پسر، همه‌ی دردها و مشکلات را می‌بینم.
هوش مصنوعی: با حرف‌های آنها کاری نداشته باش، چرا که من حالاتی از راستی را می‌بینم که مانند مستی است.
هوش مصنوعی: از این به بعد من فقط با گریه و آه زندگی می‌کنم، چون محبوبم دیگر نمی‌خواهد هیچ چیز جز این آب و این هوا را.
هوش مصنوعی: من برای او وفا ورزیدم، اما این تلاش بیهوده‌ای بود؛ زیرا کسانی که نیکوکارند، راه وفا را نمی‌دانند.
هوش مصنوعی: چرا ابن یمین را از خانه‌اش طرد می‌کنی، در حالی که حتی شاهان هم گدایان را از درگاه خود نمی‌رانند؟
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
مرادی رسول آمد از نزد یارا
که نز یار یادآوری نزد یارا
دیار تو اینجاست لیکن تو گفتی
که دائم دیارم بود نز یارا
خوشا روزگارا که ما را بیک جا
[...]
وفاپیشگان، دوستداران خدا را
بگویید آن یار دیر آشنا را
که بیگانگی تا کی و چند، ظالم؟
چه شد مهربانی، چه آمد وفا را؟
شگفته ست رنگین بهار سرشکم
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.