|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به عشق و وفای محبوب اشاره می‌کند و از احساسات خود نسبت به او و درد جدایی می‌گوید. او تأکید می‌کند که جز جفای محبوب چیزی نشنیده و زخم جدایی را تحمل می‌کند. عشقش به محبوب او را از دنیای دیگران جدا کرده و زیبایی محبوب را با خورشید مقایسه می‌کند. همچنین، شاعر می‌گوید که هیچ چیزی در مقابل خاک پای محبوبش ارزش ندارد و تمام زیبایی‌ها و نیروی عشقش به او وابسته است.
هوش مصنوعی: چه خوشبختی‌ای دارم از وفای تو، که هیچ چیز جز بدی تو را ندیده‌ام.
هوش مصنوعی: دست دوری و جدایی تو بر دلم مانند خاری فرو رفته است و گل محبت تو هنوز چیده نشده و بی‌ثمر مانده است.
هوش مصنوعی: محبت تو باعث شده که وجودم شبیه به هلال جذاب ماه باشد، حال آنکه هیچ چیز را نمی‌بینم.
هوش مصنوعی: تو پیوندی با زیبایی و نورانی، و من مانند ذره‌ای هستم که نتوانسته‌ام از فضای وجود تو دور شوم.
هوش مصنوعی: ابن یمین هرگز سرمه‌ای به خوبى خاک پای تو در چشم هیچ‌کس قرار نداده است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.