دل دیوانه سار من چو از زلفش در آویزد
ز طاق ابرویش خود را بزنجیر اندر آویزد
کسی در کوی عشق او بپایان میبرد پیمان
که چون پا در نهد اول بدست خود سر آویزد
بیاد رسته دندان همچون در شهوارش
ز تار هر مژه چشمم هزاران گوهر آویزد
بناگوش چو سیم او و بروی دانه های در
مه است ار نه بگرد رخ نگر این زیور آویزد
دلم در بر کبوتر وش نباشد بی تپش یکدم
ز بیم آنکه طوطی خطش در شکر آویزد
بنفشه بر گل سوری بگرد چشمه نوشش
چو دود عنبر افشانست کاندر اخگر آویزد
نیاید در تن عاشق بزنجیر آندل شیدا
که یکره دست در زلف بت سیمین بر آویزد
دل ابن یمین گر شد اسیر عشق او شاید
بلی بلبل بدام گل عجب نبود در آویزد
کجا بازوی تقوی را بود آن دسترس هیهات
که با سر پنجه عشق پریرویان در آویزد
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به تشریح عشق و جذابیت‌های معشوق می‌پردازد. او از اسارت دل خود در زلف و ابروی معشوق سخن می‌گوید و بیان می‌کند که عشق او همچون زنجیری است که دل عاشق را به خود می‌کشد. شعر به تصویر کشیدن زیبایی‌های معشوق و تأثیر آن بر دل عاشق نیز می‌پردازد و به گونه‌ای احساسی و شاعرانه، گستردگی عشق و دلبستگی را به نمایش می‌گذارد. در نهایت، شاعر اشاره می‌کند که عاشق نمی‌تواند از زنجیر عشق رهایی یابد و همیشه در پی زیبایی و جذابیت‌های معشوق خواهد بود.
هوش مصنوعی: دل دیوانه من هنگامی که از زلفش آویزان می‌شود، به خاطر قوس ابرویش خود را در زنجیری به اسارت می‌گیرد.
هوش مصنوعی: در کوی عشق، شخصی پیمانی می‌بندد که وقتی وارد می‌شود، سرانجام خود را به دست عشق بسپارد و همه چیز را به او بسپرد.
هوش مصنوعی: دندان‌هایش مانند گلی زیبا در دل طبیعت می‌درخشد و از هر مژه چشمانم گوهرهایی زیبا آویزان است.
هوش مصنوعی: گوش‌های او همچون نقره است و بر چهره‌اش دانه‌هایی شبیه به مه به چشم می‌خورد، اما اگر به دور صورتش نگاه کنی، می‌بینی که این زیورها خودنمایی می‌کنند.
هوش مصنوعی: دل من آرام و قرار ندارد، زیرا همیشه نگران هستم که مبادا کبوتر زیبای من مورد خطر قرار گیرد و خطی که طوطی بر آن می‌نویسد، در شکر بیفتد.
هوش مصنوعی: بنفشه بر روی گل سرخی می‌چرخد، مانند چشمه‌ای که نوشیدنی‌اش همچون دود خوشبو می‌باشد و در دمی به شعله‌ها می‌چسبد.
هوش مصنوعی: عاشق واقعی هرگز با زنجیر نمی‌تواند در قید و بند بیفتد، زیرا او همچون شیدایی است که تنها می‌تواند با دست خود در زلف معشوقی با زیبایی خیره‌کننده غرق شود.
هوش مصنوعی: اگر دل ابن یمین در دام عشق او گرفتار شود، تعجبی نیست که بلبل به گل نزدیک شود و در آنجا بماند.
هوش مصنوعی: به کجا می‌توان رسید که قدرت و استقامت تقوا به آنجا دسترسی پیدا کند وقتی که عشق به زیبایی‌های دلربا با سرپنجه‌هایش در می‌افتد؟
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
به دلهای فگار آن لعل روشن گوهر آویزد
که اخگر بر کباب تر به آسانی درآویزد
در آن دریا که دست از جان خود شستن بود ساحل
زهی غافل که از موج خطر در لنگر آویزد
رگ جانم زغیرت موی آتش دیده می گردد
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.