حرف آخر قافیه

شماره ۱: زهی طغرای نام نامیت عنوان دیوان‌ها

شماره ۲: ای ذات تو افتخار دنیا

شماره ۳: تا سازم آشنایت نا آشنا نگارا

شماره ۴: از دست دادخواه اگراینست آه ما

شماره ۵: یاد بی تابی روز وصل یار آمد مرا

شماره ۶: شعله ور چون برق خواهم بی تو آه خویش را

شماره ۷: ننالد دل که ترسد بشنود هر کس فغانش را

شماره ۸: دلی دارم به امید و وصالش شاد ازین شب‌ها

شماره ۹: سر کویی که هرگز ره ندارد پادشاه آنجا

شماره ۱۰: نصیبم باد یا رب وصل او دور از رقیب اما

شماره ۱۱: چون جرم گنه وفاست ما را

شماره ۱۲: دانی که شوخ خوش سخن خوش کلام ما

شماره ۱۳: دلم ز سینه برون رفت و جان بود تنها

شماره ۱۴: دانی که چه کردیم متاع دل و دین را؟

شماره ۱۵: دانی چه اثر داشت دعای سحر ما؟

شماره ۱۶: بگشای پای ما که کمند وفای تو

شماره ۱۷: عقده ای از کار ما نگشود لعل یار ما

شماره ۱۸: مانند من سگی سر کوی حبیب را

شماره ۱۹: در کویش ای رقیب همین درد بس مرا

شماره ۲۰: کاش آنکه بر آمیخت به مهرش گل ما را

شماره ۲۱: ره به این ضعف ار به کوی یار می باید مرا

شماره ۲۲: افزود جفای بت بیدادگرم را

شماره ۲۳: گر به دل صد بار گویم قصه جانانه را

شماره ۲۴: به قصد صید دیگر ریخت خون صید دل ما را

شماره ۲۵: ماند آخر حسرت دیدار او در دل مرا

شماره ۲۶: گر سر انکار قتل چون منی دارد زننگ

شماره ۲۷: گر نخواهم که به فرمان دل آرم جان را

شماره ۲۸: صحبت اغیار داد ره به دلش کینه را

شماره ۲۹: تا این دل دیوانه بود عاقله ما

شماره ۳۰: ساقیا تا کی غم دوران گدازد تن مرا؟

شماره ۳۱: سوزد هزار شمع به بیت الحزن مرا

شماره ۳۲: گردون مباد آن که بیایی به خواب ما

شماره ۳۳: چه منتی پر و بال شکسته بر سر ما

شماره ۳۴: رقیب یافته در کوی یار بار امشب

شماره ۳۵: کرده روی خود به خون دل خضاب

شماره ۳۶: یا مرگ یا وصال ای کاش عنقریب

شماره ۳۷: روز و شب می نالم از بخت بد و چشم پر آب

شماره ۳۸: بختم به خواب کرد ز وصل تو کامیاب

شماره ۳۹: کامم اگر طلب کنی یک رهم از وفا طلب

شماره ۴۰: از آب و اشک ای لبت از خوی می در آب

شماره ۴۱: گر خرد سنجد مه روی تو را با آفتاب

شماره ۴۲: روز آن را که سیه گشت ز چشم سیهت

شماره ۴۳: ز خشم و جنگ تو جان بس ملول و دلتنگ است

شماره ۴۴: در خواب هم ز وصل تو کس کامیاب نیست

شماره ۴۵: گویند که در شرع نبی باده حرام است

شماره ۴۶: تا به کی باشد به بزم غیر یا در کوی دوست

شماره ۴۷: از زلف و رخت روز و شبم تیره و تار است

شماره ۴۸: در ره عشق اختیار از دست رفت

شماره ۴۹: چون یوسف من گر به نکوئی پسری داشت

شماره ۵۰: بسکه در عهدت به ما بیداد رفت

شماره ۵۱: چه عجب گر دلم از عشق تو در تاب و تب است؟

شماره ۵۲: به بزم ای زاهد اینک می سبیل است

شماره ۵۳: ندارد تحفه جان گر حقارت

شماره ۵۴: مرا طاقت پرو غم اندکی نیست

شماره ۵۵: دو عقیقت دو چشمه ی نوش است

شماره ۵۶: اگر این روزگار و این زمانه است

شماره ۵۷: در حریم وصل تو از رشک کارم مشکل است

شماره ۵۸: چون خیال او ز جان مهجور نیست

شماره ۵۹: فغان زاغ درین باغ با هزار یکی است

شماره ۶۰: سویش ره آمد شد هر بوالهوسی نیست

شماره ۶۱: به کوی یار مرا جور آسمان نگذاشت

شماره ۶۲: آنکه بی غم نه یک زمان دل ماست

شماره ۶۳: مدار امید وفا از دلی که کین دانست

شماره ۶۴: مدعی بی تو در بلای من است

شماره ۶۵: جز دام توام شکر که جای دگری نیست

شماره ۶۶: تا زهر صید نه در دام تو غوغایی هست

شماره ۶۷: نه همین کوی تو از لوث رقیبان پاک نیست

شماره ۶۸: با آنکه هیچ میل کسی در دل تو نیست

شماره ۶۹: خوش آنکه چشم تو گاهی بمن نگاهی داشت

شماره ۷۰: گفتی دل از قفای نکویان کدام رفت

شماره ۷۱: آن چه شمعی است فروزنده رخ یار من است

شماره ۷۲: تا صحبت یار دلنواز است

شماره ۷۳: بگذشت زجان هر کس و از آن سر کو رفت

شماره ۷۴: زاهل امتحان کس در میان نیست

شماره ۷۵: پایان شب هجر تو خواهم پی حاجات

شماره ۷۶: چو حاصل است ترا وصل یار حور سرشت

شماره ۷۷: بر سر رحم آسمان و یار به کین است

شماره ۷۸: داد چو بر زلف سمن سا شکست

شماره ۷۹: با غیر ز می پر است جامت

شماره ۸۰: در دلم خار غم خلیده اوست

شماره ۸۱: گرنه یک گل چون گل روی تو در گلزار نیست

شماره ۸۲: روشن از شعله دل عارض جانانه ماست

شماره ۸۳: یاری مخواه از آن که به ما سازگار نیست

شماره ۸۴: بدامگاه غمت دل فتاده و شاد است

شماره ۸۵: امشب آن شمع شب‌افروز به کاشانه کیست

شماره ۸۶: خوش دولتی است وصل تو نعمت حیات

شماره ۸۷: درین زمانه به هر گوشه بی زبانی هست

شماره ۸۸: جان کیست ندانم که در این شهر برایت

شماره ۸۹: چسان سراغ تو گیرم ز خلق من که برایت

شماره ۹۰: ز جور یار و گردون دل غمین است

شماره ۹۱: در بساط عاشقی از عشق غیر از نام نیست

شماره ۹۲: اشک من مانع آه سحری نیست که نیست

شماره ۹۳: آنرا که زهجر دردناک است

شماره ۹۴: همین نه غیر رخ یار دید و هیچ نگفت

شماره ۹۵: حکایت لب شیرین عبارتت به عبارت

شماره ۹۶: آن دل آرام که دل آینه دار رخ اوست

شماره ۹۷: عشق جانان را به جز ویرانه دل خانه نیست

شماره ۹۸: خطا نکرده بود روزم از تو تار عبث

شماره ۹۹: به غیر مرگ که دور از توام به آن محتاج

شماره ۱۰۰: آنرا که درد عشق تو ره یافت در مزاج

شماره ۱۰۱: هر که را در کیش او نهی است راح

شماره ۱۰۲: ز صاف راح بکش هر صباح جام صبوح

شماره ۱۰۳: ز شیخ ما چه شماری هزار فعل قبیح؟

شماره ۱۰۴: پوشد اگر نهان نه کنی در نقاب رخ

شماره ۱۰۵: فغان که زاغ به گلشن زبسکه شد گستاخ

شماره ۱۰۶: عشقت ز هر چه جز تو فراموشی آورد

شماره ۱۰۷: نگیرد تا دلت در دل دری چند

شماره ۱۰۸: هر گل که پس از مردنم از خاک بر آمد

شماره ۱۰۹: اگر کام من سال و ماهی برآید

شماره ۱۱۰: با چشم تر هر جا روم کآن سرو بالا بگذرد

شماره ۱۱۱: گر یار بحالم نظری داشته باشد

شماره ۱۱۲: میل رفتن گر از آن گوشه بامم باشد

شماره ۱۱۳: دل که او بیخبر از روز سیاهش باشد

شماره ۱۱۴: گفتی دل نا شاد تو را شاد توان کرد

شماره ۱۱۵: زروی لطف اگر یار در کنار نشیند

شماره ۱۱۶: ساقی بیار باده که ایام دی رسید

شماره ۱۱۷: هر آن خصمی که با من آسمان کرد

شماره ۱۱۸: که با آن شاه خوبان شمه‌ای از حال من گوید

شماره ۱۱۹: نیند طالب می عاشقان که خوردستند

شماره ۱۲۰: آن شوخ را ز دوستیم تا خبر نبود

شماره ۱۲۱: هر زمان دامن به خون بی‌گناهی تر کند

شماره ۱۲۲: دل از باد صبا ز احوال دلبر چون خبر گیرد

شماره ۱۲۳: دم مرگ است و بازم دل بود در فکر یار خود

شماره ۱۲۴: با من فلک هزار جفا هر زمان کند

شماره ۱۲۵: نثارت جان کنم گر زر نباشد

شماره ۱۲۶: چو زلف بر مه رویش نقاب می‌گردد

شماره ۱۲۷: سکندر آگهیش گرز لعل جانان بود

شماره ۱۲۸: تا زحال دل من دلبر من غافل بود

شماره ۱۲۹: چون من هر کس که از جان سیر باشد

شماره ۱۳۰: دل اگر از غم او کار مرا مشکل کرد

شماره ۱۳۱: هر کجا کو به چنین خط و چنان خال رود

شماره ۱۳۲: امیدواری من در جهان وصال تو باشد

شماره ۱۳۳: دانی که از کیم می وصلت به جام بود

شماره ۱۳۴: کدام تیر بلا ترکش زمانه ندارد

شماره ۱۳۵: اگر وقت سحر در ناله ی هر کس اثر باشد

شماره ۱۳۶: کو طاقت دیدار گرفتم که تواند

شماره ۱۳۷: با دل آگه شدم آن شوخ ستمکاره چه کرد

شماره ۱۳۸: بی بند کجا پای دل من بگذارد

شماره ۱۳۹: بستیم لب از شکوه ی پیمان گسلی چند

شماره ۱۴۰: هیچگه با من محنت زده بیداد نکرد

شماره ۱۴۱: لب لعلت چو میل باده کند

شماره ۱۴۲: از من به حذر یار هوسناک نباشد

شماره ۱۴۳: هر جا که غمی بر دل غمگین من آمد

شماره ۱۴۴: خواهم که کسم با خبر از راز نباشد

شماره ۱۴۵: دل بود چو دور از در خویشم به جفا کرد

شماره ۱۴۶: یکی است بیتو گرم زهر در گلو ریزند

شماره ۱۴۷: ز روی پردگی ما چو پرده بر گیرند

شماره ۱۴۸: دل کز اینگونه ز هجران تو خون خواهد شد

شماره ۱۴۹: ما و رقیب را دل نا شاد و شاد داد

شماره ۱۵۰: اگر زین پیش بر دستم دلی بود

شماره ۱۵۱: مرغ دل با زلف او آرام نتوانست کرد

شماره ۱۵۲: مرا مشکل گشا تا دل نباشد

شماره ۱۵۳: سوی این زهد فروشان بگذر باری چند

شماره ۱۵۴: بلای دل کز آن بالا به صد غم مبتلا باشد

شماره ۱۵۵: ز آب چشم ماست کز دنبال محمل می‌رود؟

شماره ۱۵۶: نتوان شنید وصف رخش را و جان نداد

شماره ۱۵۷: دانی چه بود عمر گران مایه دمی چند

شماره ۱۵۸: اسیر زلف تو فارغ ز هر گزند شود

شماره ۱۵۹: عنان او چو گرفتم دل از فغان افتاد

شماره ۱۶۰: اسرار عاشقی ز دلی آشکار شد

شماره ۱۶۱: این نه خط است که آرایش حسن تو فزود

شماره ۱۶۲: زین الم در دم مرگم المی بیش نباشد

شماره ۱۶۳: خسروا صحن فلک ساحت میدان تو باد

شماره ۱۶۴: نه من هر آن که ز ابنای انس جان دارد

شماره ۱۶۵: بازم از وصلش به جسم ناتوان جان کی رسد

شماره ۱۶۶: هر غم که جدا از دل غمگین من آمد

شماره ۱۶۷: کی ز امتداد روز قیامت حذر کند

شماره ۱۶۸: تو آن نئی که کسی از غمت هلاک شود

شماره ۱۶۹: خواب راحت شد از آن دیده که سوی تو فتاد

شماره ۱۷۰: تا روان اشک من از دیده ی تر خواهد بود

شماره ۱۷۱: آسمان هر ستمی با من می خواره کند

شماره ۱۷۲: اگر آگه ز خزان باد بهاری نشود

شماره ۱۷۳: چندیست فلک را سر بیداد نباشد

شماره ۱۷۴: روزی که از سبو به قدح باده خواستند

شماره ۱۷۵: آن روز که او را غم خونین کفنی بود

شماره ۱۷۶: روی تو جان فزا لب تو دلفریب شد

شماره ۱۷۷: دل بدرد عشق اگر چندی گرفتارت کند

شماره ۱۷۸: گلی کز آتش غیرت گلاب می‌سازد

شماره ۱۷۹: جز اینکه میل جفا و سر ستم دارد

شماره ۱۸۰: مدعیان در پیم جمله کمین کرده اند

شماره ۱۸۱: پیشتر کاین دل درون سینه ماوا کرده بود

شماره ۱۸۲: از دست تست باده به کامم چنان لذیذ

شماره ۱۸۳: تنها منم نه از همه کس خاکسارتر

شماره ۱۸۴: از بس گرفته خو بخیالت دل صبور

شماره ۱۸۵: آورده ام بکف باز زلف نگار دیگر

شماره ۱۸۶: کشیم بارز کویت به سوی یار دگر

شماره ۱۸۷: بر آن سرم که دهم دل به دلنواز دگر

شماره ۱۸۸: دلش از عشق خون به سینه نگر

شماره ۱۸۹: مردیم و دل ز دست غمش در فغان هنوز

شماره ۱۹۰: از عاشقی نگشته دلت مهربان هنوز

شماره ۱۹۱: جدا کرد از منت بخت بد امروز

شماره ۱۹۲: صباح عید صیام است ساقیا برخیز

شماره ۱۹۳: سوی قد سرو و رخ گل چون نگرد کس

شماره ۱۹۴: ز دوری تو نمردم همین گناهم بس

شماره ۱۹۵: ذوقی مبادش از غم صیاد در قفس

شماره ۱۹۶: هر که دید آن گل عارض مژه خونبارش

شماره ۱۹۷: تا پیر می فروش چه آمد سعادتش

شماره ۱۹۸: آنکه می گشت سکندر به جهان در طلبش

شماره ۱۹۹: چو پرده بر فتد از روی مهر آسایش

شماره ۲۰۰: به راهی می‌کشد عشقم که پیدا نیست پایانش

شماره ۲۰۱: خوشا آن روزگار خوش که با من بود یاری خوش

شماره ۲۰۲: نه از پیوند هر آلوده دامانی بود باکش

شماره ۲۰۳: اگر ز آمیزش اغیار نبود یار من عارش

شماره ۲۰۴: گر خواهی ای صبا خبری خوش رسانیش

شماره ۲۰۵: نه همین ز شرم در بر نکشیده‌ام هنوزش

شماره ۲۰۶: به ناکامی دهم جان چون ببینم روی گلفامش

شماره ۲۰۷: ز چشم غیر پوشیدم جمالش

شماره ۲۰۸: بس آنجا رفته بر خاک آرزویش

شماره ۲۰۹: اگر با غیر خواهم سر گرانش

شماره ۲۱۰: روزی که یکی شیفته آمد به کمندش

شماره ۲۱۱: تا نئی از قید جان و تن خلاص

شماره ۲۱۲: رود ز جانم اگر بنگرم بر آن عارض

شماره ۲۱۳: بهر بر چیدن چو چیدند این بساط

شماره ۲۱۴: بلبل به چمن چنان کند حظ

شماره ۲۱۵: چون تو می خواهیم از خود به نگاهی قانع

شماره ۲۱۶: یار رقیب شد به فسون یار من دریغ

شماره ۲۱۷: ز اطراف گلستان تو روئیده خار حیف

شماره ۲۱۸: بار در بزم وصال تو شب تار فراق

شماره ۲۱۹: خواهد هزار زنده ز غیرت شود هلاک

شماره ۲۲۰: زان گونه در فراق تو نومیدم از وصال

شماره ۲۲۱: خطت دمید و آمدی ای غمگسار دل

شماره ۲۲۲: هر عهد به هر کسی که بستم

شماره ۲۲۳: ایمن نباشد عاشقی در کویت از تیغ ستم

شماره ۲۲۴: از تغافل یا تو را با خویش مایل می‌کنم

شماره ۲۲۵: گر زآن که فغانی ز دل زار برآرم

شماره ۲۲۶: چنان در بزم غیر امشب غمین از وصل جانانم

شماره ۲۲۷: آمد ز درو داد به کف جام شرابم

شماره ۲۲۸: در عشق چو باید که به ناچار بمیرم

شماره ۲۲۹: دل صید کمند تست جان هم

شماره ۲۳۰: خواهم اگر به کوی تو خاکی به سر کنم

شماره ۲۳۱: بر سر نازش در آن کو با رقیبان نیستم

شماره ۲۳۲: چو باشد آن لب میگون شراب ارغوانی هم

شماره ۲۳۳: این چه دام است ندانم که در آن افتادم؟!

شماره ۲۳۴: خوش آنکه ره عیش به اغیار گرفتیم

شماره ۲۳۵: به کوی می فروش افتاد راهم

شماره ۲۳۶: چون شادی بی غم به جهان یاد ندارم

شماره ۲۳۷: از غم عشقی کز آن آتش به جان انداختیم

شماره ۲۳۸: روز جزا چون ادعای جان ناقابل کنم

شماره ۲۳۹: چه غم گر در بهاری بوسه او نقد جان دادم

شماره ۲۴۰: دل که پیش دوست گوید خون شدم

شماره ۲۴۱: به خاک پاکم کنید چندی فغان و غوغا پس از هلاکم

شماره ۲۴۲: در هجر تو پروای دل زار ندارم

شماره ۲۴۳: پیش از این باری اگر در بزم یاری داشتم

شماره ۲۴۴: کجا اندیشه از چشم بد ایام می‌کردم؟

شماره ۲۴۵: چه غم که ریخته شد بال و پر ز سنگ توام

شماره ۲۴۶: نیم جانی بود تا جا بود در میخانه‌ام

شماره ۲۴۷: کی شکایت از دل بی رحم دلبر داشتم؟

شماره ۲۴۸: گله تا حشر اگر زیار کنم

شماره ۲۴۹: مپندار نا شادی یار دارم

شماره ۲۵۰: باز بر درگهت ای مایه ناز آمده‌ام

شماره ۲۵۱: هرگز نیافت کس اثری در ترانه‌ام

شماره ۲۵۲: گرچه در باغ سر کوی تو ای گل خارم

شماره ۲۵۳: گفتم از وصلش علاج درد روزافزون کنم

شماره ۲۵۴: عمری امید وفا و مهر از آن دل داشتم

شماره ۲۵۵: به زیر تیغ از بس جان خود قابل نمی‌بینم

شماره ۲۵۶: چو فکر کوتهی عمر ای پسر کردم

شماره ۲۵۷: پیغام تو را گر همه دل بود بریدم

شماره ۲۵۸: چون نیست بدل قوت فریاد گرفتم

شماره ۲۵۹: کشم ار جور از او باز وفا می‌خواهم

شماره ۲۶۰: جز خانه ی دل منزل جانانه ندانم

شماره ۲۶۱: چه غم گر در برش مهر خموشی بر دهن دارم

شماره ۲۶۲: با خیالت به مراد دل خود در سخنم

شماره ۲۶۳: تا برده سیه کاری زلف تو زراهم

شماره ۲۶۴: گر قصه ای از زلف چو چوگان تو آرم

شماره ۲۶۵: به روی غیر چو نگذاریم که در بندم

شماره ۲۶۶: در خیال تو به افتاده است دل از باده‌ام

شماره ۲۶۷: پنهان ز مدعی به کناری گرفته‌ایم

شماره ۲۶۸: امید مهر به هر کس که بود جز تو گسستم

شماره ۲۶۹: دل شد از دست و به راه طلبش آنچه دویدم

شماره ۲۷۰: از دست دادخواه اگر این است آه من

شماره ۲۷۱: کاش اکنون که به کوی تو بود منزل من

شماره ۲۷۲: چندید عتاب و ناز نخواهد هلاک من

شماره ۲۷۳: رخ یاران دو زلف تیره پوشیدند از یاران

شماره ۲۷۴: نرسد تیر تو بر پیکر من

شماره ۲۷۵: گل گلزار گر از آب وگل آید بیرون

شماره ۲۷۶: آه که آخر نماند ای بت دمساز من

شماره ۲۷۷: با جفا جوی او مشکل شود دمساز من

شماره ۲۷۸: مدعی را کرد یار خویشتن

شماره ۲۷۹: همین تا از نگاهی بی‌قرارم می‌توان کردن

شماره ۲۸۰: به زلف او همه دل‌های دل فگاران بین

شماره ۲۸۱: ز خاک کویش ای دل گاه‌گاهی دیده روشن کن

شماره ۲۸۲: کس نگفت ای دل به این لیلی و شان نظاره کن

شماره ۲۸۳: چند خونش رود از دیده نمناک برون؟

شماره ۲۸۴: بندد دل ار چنین خم مشکین کمند او

شماره ۲۸۵: از اشک عاشقان که نماید به کوی تو

شماره ۲۸۶: مقصود دو مدعای من آمد جفای تو

شماره ۲۸۷: غافل است آن که از دلم دل او

شماره ۲۸۸: هر که کند منع من از روی تو

شماره ۲۸۹: شب‌های هجر خواب به چشم پر آب کو؟

شماره ۲۹۰: گفتم: به دل شکیب تو حسرت نصیب کو؟

شماره ۲۹۱: در دام صیاد ای فلک یا ذوق فریادم مده

شماره ۲۹۲: کردی به اشتباه کسی سوی من نگاه

شماره ۲۹۳: دردا که وفا در این زمانه

شماره ۲۹۴: به بند زلف آن دلبر دلم همراه جان مانده

شماره ۲۹۵: یاری از یار من و چرخ ستمکار مخواه

شماره ۲۹۶: نمی‌دانم کسی در کوی او دارد گذر یا نه

شماره ۲۹۷: ز آن روی جان بخش ز آن قد دلخواه

شماره ۲۹۸: از او به یاری بختم امید غمخواری

شماره ۲۹۹: غم عشق تو را دلهای ویران خانه بایستی

شماره ۳۰۰: ای صاف‌تر تو را ز هر آئینه سینه‌ای

شماره ۳۰۱: آن کز دل خود ندیده باشی

شماره ۳۰۲: با رقیب ای سست پیمان نرد الفت باختی

شماره ۳۰۳: یار من یار کسی گشته و دلدار کسی

شماره ۳۰۴: کس ای نا مهربان یاران جانی

شماره ۳۰۵: که گفت مشک سیه را قرین ماه کنی؟

شماره ۳۰۶: هر ساعت الفتی است تو را با جماعتی

شماره ۳۰۷: خضر آب زندگی خواست من وصل یار جانی

شماره ۳۰۸: مکن تکیه زنهار تا می‌توانی

شماره ۳۰۹: جاودان داریم در ساغر شراب زندگی

شماره ۳۱۰: از جور او مگر شب هجران شکایتی

شماره ۳۱۱: سپید گشت دو چشمم در انتظار نگاهی

شماره ۳۱۲: یک ره به چشمم آن پری ناید به صد افسونگری

شماره ۳۱۳: خطش مشک تری لعلش نباتی

شماره ۳۱۴: ای در درون سینه ز مهرت دفینه‌ای

شماره ۳۱۵: ز ناتوانی پیری اگر به جان آیی