با چشم تر هر جا روم کآن سرو بالا بگذرد
دردا که سیل اشک ما نگذارد آنجا بگذرد
دیدارت ای بیدادگر افتد بفردای دگر
مانند امروزم اگر دور از تو فردا بگذرد
با لعلت ای عیسی نفس کآب حیاتست آن وبس
ظلم است اگر بر یاد کس نام مسیحا بگذرد
غیر ای نگار تندخو برتابد از مهر تو رو
گر بگذرد یکدم بر او نوعی که بر ما بگذرد
از دیدنت سهل است این گر بگذرد زاهد ز دین
شاید گرت ای نازنین بیند ز دنیا بگذرد
نارد گذار آن ماه رو سویم زخوف عیب جو
ور بگذرد از بیم او شادم که تنها بگذرد
تا دور گشتم ز آن پری گشتم ز خواب و خور بری
ز آنم (سحاب) اشک از ثری آه از ثریا بگذرد
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این شعر احساسات عمیق خود را نسبت به دوری از محبوبش بیان می‌کند. او با چشمان پر از اشک به هر جا که می‌رود، حسرت دیدار محبوبش را می‌خورد و بیان می‌کند که این اشک‌ها مانع از پیشرفت و حرکت او می‌شود. شاعر به این نکته اشاره می‌کند که اگر فردا هم مانند امروز دور از محبوبش باشد، درد و رنجش ادامه خواهد داشت. او همچنین از زیبایی و قدرت عشق سخن می‌گوید و بر این باور است که یاد محبوبش از هر چیز دیگری بالاتر است. در این شعر، احساس یأس و ناامیدی از دوری، به وضوح نمایان است و شاعر در جستجوی وصال می‌باشد.
هوش مصنوعی: هر جا که می‌روم، با چشمانی پر از اشک، نمی‌توانم به آنجا برسم، چرا که سیل اشک‌هایم مانع از آن می‌شود که یاد آن سرو بلند از دلم برود.
هوش مصنوعی: اگر دیدارت، ای بی‌رحم، به فردا بیفتد، مانند امروز است، به شرطی که فردا هم دور از تو بگذرد.
هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که وجود تو مانند حضرت عیسی، که به او لقب "نفس" و "آب حیات" داده شده، بسیار ارزشمند و زنده‌کننده است. اگر کسی به یاد دیگران به تو اشاره کند، واقعا ظلم کرده و حق تو را نادیده گرفته است.
هوش مصنوعی: ای محبوبی که خلق و خوی تندی داری، آیا نمی‌توانی از عشق تو چهره‌ام را تحمل کنی؟ اگر لحظه‌ای بر او بگذری، چگونه احساسات و تجربیاتی که من دارم به او منتقل می‌شود؟
هوش مصنوعی: دیدن تو کار ساده‌ای است، اما اگر زاهدی از دین و طریقت بگذرد، شاید تو، ای عزیز، اگر او را ببینی، از دنیای این دنیا نیز عبور کند.
هوش مصنوعی: من به سمت آن ماه رخسار می‌روم، حتی اگر عیب‌جویی‌هایی از او وجود داشته باشد. اگر او به خاطر ترس از انتقادات، از کنار من بگذرد، خوشحالم که حداقل او تنها از کنارم می‌گذرد.
هوش مصنوعی: در این بیت، شاعر از حالتی می‌گوید که پس از دور شدن از معشوق خود، از خواب و خوراک بی‌نیاز شده و تنها احساساتی چون اشک و آه را تجربه می‌کند. او به قدری در غم و فراق آن پری دلبند مستغرق است که حتی در اوج آسمان هم (که به ثریا اشاره دارد) احساس درد و غم را متوجه می‌شود. به عبارت دیگر، عواطف او آنچنان عمیق است که می‌تواند از زمین تا آسمان را تحت تأثیر قرار دهد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
امروز ما را گر کشی بی‌جرم از ما بگذرد
اما به پیش دادگر مشکل که فردا بگذرد
زینگونه غافل نگذری از حال زار ما اگر
گاهی که بر ما بگذری دانی چه بر ما بگذرد
ناصح ز روی او مکن منعم که نتواند کسی
[...]
دانی که از هجران تو بر ما چه شب‌ها بگذرد
یک شب ز هجر چون تویی گر بر تو چون ما بگذرد
هر جا که روزی دیده ام کان سرو بالا بگذرد
هر روز آنجا بگذرم شاید که آنجا بگذرد
هر روز و هر شب بگذرم تنها به کوی او که او
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.