گنجور

 
سحاب اصفهانی

لب لعلت چو میل باده کند

نشئه باده را زیاده کند

من سگ کوی دلبری که مرا

به کمند وفا قلاده کند

هر که جز کوی دوست قبله ی اوست

طاعت خویش را اعاده کند

نقش روی تو صفحه ی دل را

ز آرزوی دو کون ساده کند

فارغ از جورت آنکه همچو (سحاب)

جان نثار تو دل نداده کند