گلی کز آتش غیرت گلاب می‌سازد
برای آن گل عارض گلاب می‌سازد
به یاد محفل وصلت که می‌کند محکم
سرشک من همه عالم خراب می‌سازد
به کام زهر مکافات خواهدم عمری
دمی ز خویشم اگر کامیاب می‌سازد
مگو که بی‌خودی ما نقاب دیدهٔ ماست
چرا جمال نهان در نقاب می‌سازد
ز بس که تاب ندارد (سحاب) طبع دلم
از آن به سنبل پر پیچ و تاب می‌سازد
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به عشق و حسرت اشاره دارد. شاعر از خویش یاد می‌کند که به سبب عشق، گلابی بر آتش غیرت خود می‌سازد و در یاد وصال محبوب، اشک می‌ریزد. او همچنین به عواقب عشق و زهر آن اشاره دارد و از احساساتش می‌گوید که نمی‌تواند پنهان بماند. در نهایت، شاعر به زیبایی و حساسیت عشقش پرداخته و آن را با پرپیچ و تاب سنبل مقایسه می‌کند، نشان از دشواری و زیبایی این احساسات دارد.
هوش مصنوعی: گل هایی که به خاطر غیرت، عطر و بوی خوب می‌گیرند، برای آن گل با صورت زیبا نیز عطر و بوی متعالی به ارمغان می‌آورند.
هوش مصنوعی: در خاطر من، محفل وصالی وجود دارد که باعث می‌شود چشمانم برای یادآوری آن، اشک بریزد. این اشک به قدری غم‌انگیز است که تمام دنیا را به ویرانی می‌کشاند.
هوش مصنوعی: من از زندگی شیرین و خوشی به خاطر عواقب بدی که در انتظارم است، دچار مسمومیت می‌شوم و اگر این عواقب من را به هدفم برساند، حتی لحظه‌ای از خودم دل برنمی‌دارم.
هوش مصنوعی: نگو که حالت بی‌خودی ما ناشی از نقاب ظاهر ماست؛ زیرا زیبایی پنهان، خود را در این نقاب و در این ظاهر نمی‌سازد.
هوش مصنوعی: به خاطر اینکه دل من تاب و تحمل زیادی ندارد، از این رو به گل سنبل که با زیبایی و پیچ و تاب خاصی خود را به نمایش می‌گذارد، تبدیل می‌شود.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.