در این بخش شعرهایی را فهرست کرده‌ایم که در آنها جامی مصرع یا بیتی از مولانا را عیناً نقل قول کرده است:

1. جامی » هفت اورنگ » سلامان و ابسال » بخش ۱۱ - در سبب نظم کتاب و باعث عرض این خطاب :: مولانا » مثنوی معنوی » دفتر پنجم » بخش ۷۵ - بیان آنک آنچ بیان کرده می‌شود صورت قصه است وانگه آن صورتیست کی در خورد این صورت گیرانست و درخورد آینهٔ تصویر ایشان و از قدوسیتی کی حقیقت این قصه راست نطق را ازین تنزیل شرم می‌آید و از خجالت سر و ریش و قلم گم می‌کند و العاقل یکفیه الاشاره

   جامی (بیت ۵): «کیف یأتی النظم لی و القافیه - بعد ما ضاعت اصول العافیه

   مولانا (بیت ۲): کیف یاتی النظم لی والقافیه - بعد ما ضاعت اصول العافیه

2. جامی » هفت اورنگ » سلامان و ابسال » بخش ۱۱ - در سبب نظم کتاب و باعث عرض این خطاب :: مولانا » مثنوی معنوی » دفتر اول » بخش ۹۰ - شنیدن آن طوطی حرکت آن طوطیان و مردن آن طوطی در قفص و نوحهٔ خواجه بر وی

   جامی (بیت ۶): قافیه اندیشم و دلدار من - گویدم مندیش جز دیدار من »

   مولانا (بیت ۳۷): قافیه‌اندیشم و دلدار من - گویدم مندیش جز دیدار من

3. جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » غزلیات » شمارهٔ ۳۰۴ :: مولانا » مثنوی معنوی » دفتر اول » بخش ۱ - سرآغاز

   جامی (بیت ۵): دور ازان لب جان یکی نالان نی است - «بشنو از نی چون حکایت می‌کند»

   مولانا (بیت ۱): بشنو این نی چون شکایت می‌کند - از جدایی‌ها حکایت می‌کند

4. جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » غزلیات » شمارهٔ ۳۰۴ :: مولانا » مثنوی معنوی » دفتر اول » بخش ۱ - سرآغاز

   جامی (بیت ۶): زان لب همچون شکر مانده جدا - «از جدایی‌ها شکایت می‌کند»

   مولانا (بیت ۱): بشنو این نی چون شکایت می‌کند - از جدایی‌ها حکایت می‌کند

در این بخش مجموعه شعرهایی از دو شاعر را که توأماً هموزن و همقافیه هستند در گروه‌های مجزا فهرست کرده‌ایم:

1. جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » غزلیات » شمارهٔ ۲:حرز جانهاست نام دلبر ما - ما اعزاسمه و ما اعلی

   جامی » دیوان اشعار » واسطة العقد » غزلیات » شمارهٔ ۴۴۷:انت شمس البقا و غیرک فی - کل شی ء سواک لیس بشی

   
   

   مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۴۷:بانگ تسبیح بشنو از بالا - پس تو هم سبح اسمه الاعلی

   ---

2. جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » غزلیات » شمارهٔ ۴:هر چه اسباب جمال است رخ خوب تو را - همه بر وجه کمال است کما لا یخفی

   جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » غزلیات » شمارهٔ ۹۱۱:لذت عشق فرو رفت مرا در رگ و پی - عشق می گویم و جان می دهم از لذت وی

   
   

   مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۸۶۶:گر گریزی به ملولی ز من سودایی - روکشان دست گزان جانب جان بازآیی

   مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۸۸۹:ای که تو چشمه حیوان و بهار چمنی - چو منی تو خود خود را کی بگوید چو منی

   ---

3. جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » غزلیات » شمارهٔ ۵:چند سوی چمن آیم به هوایت چو صبا - یک ره ای سرو سهی قامت رعنا بنما

   جامی » دیوان اشعار » واسطة العقد » غزلیات » شمارهٔ ۴:دی گذشتیم برآن دلبرو گفتیم دعا - قال من انتم قلنا فقراء غربا

   
   

   مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۶۷:کی بپرسد جز تو خسته و رنجور تو را - ای مسیح از پی پرسیدن رنجور بیا

   مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۶۹:رو ترش کن که همه روترشانند این جا - کور شو تا نخوری از کف هر کور عصا

   مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۶۳:به شکرخنده اگر می‌ببرد جان مرا - متع الله فوادی بحبیبی ابدا

   مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۱۹۲:لا یغرنک سد هوس عن رایی - کم قصور هدمت من عوج الارآء

   ---

4. جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » غزلیات » شمارهٔ ۶:شرف کعبه بود کوی تو را - زاده الله تعالی شرفا

   
   

   مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۸۴:من رسیدم به لب جوی وفا - دیدم آن جا صنمی روح فزا

   ---

5. جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » غزلیات » شمارهٔ ۷:زد به رفتار خوش قدت ره ما - رفع الله قدره ابدا

   جامی » دیوان اشعار » واسطة العقد » قطعات » شمارهٔ ۳۷:دی فرستاد قطعه ای سوی من - نکته دانی ز زمره فضلا

   جامی » بهارستان » روضهٔ هفتم (در شعر و بیان شاعران) » بخش ۱۷ - سوزنی:دی فرستاد قطعه ای سوی من - نکته دانی ز زمره فضلا

   
   

   مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۴۶:صد دهل می‌زنند در دل ما - بانگ آن بشنویم ما فردا

   ---

6. جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » غزلیات » شمارهٔ ۸:گاه در دل ساز و گه در دیده جا - هر دو جای توست ای بدرالدجی

   جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » غزلیات » شمارهٔ ۹۱۳:چند گردم بهر لیلی گرد حی - نی ز لیلی پای می‌بینم نه پی

   
   

   مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۹۱۴:ناگهان اندر دویدم پیش وی - بانگ برزد مست عشق او که هی

   مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۹۲۲:هم تو شمعی هم تو شاهد هم تو می - هم بهاری در میان ماه دی

   ---

7. جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » غزلیات » شمارهٔ ۱۰:اگر هر دم زنی صد تیغ بر ما - بریدن از تو نتوانیم قطعا

   
   

   مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۹۹:دلارام نهان گشته ز غوغا - همه رفتند و خلوت شد برون آ

   مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۰۶:مرا حلوا هوس کردست حلوا - میفکن وعده حلوا به فردا

   مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۰۹:بکت عینی غداه البین دمعا - و اخری بالبکا بخلت علینا

   مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۱۰:تو بشکن چنگ ما را ای معلا‌‌! - هزاران چنگ دیگر هست اینجا

   ---

8. جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » غزلیات » شمارهٔ ۱۳:عمری ز رخت بودم با خاطر خوش جانا - ودعت و اودعت فی قلبی اشجانا

   
   

   مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۶۷:قد اشرقت الدنیا من نور حمیانا - البدر غدا ساقی و الکأس ثریانا

   ---

9. جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » غزلیات » شمارهٔ ۲۳:به کعبه گر ننمایی جمال خود ما را - ز خون دیده کنم لعل ریگ بطحا را

   جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » غزلیات » شمارهٔ ۲۶:خدای خیر دهاد آن جوان رعنا را - که وارهانید به پیرانه سر ز ما ما را

   جامی » دیوان اشعار » واسطة العقد » غزلیات » شمارهٔ ۱۶:بساط سبزه فکندند کوه و صحرا را - ز لاله آرزوی جام تازه شد ما را

   جامی » دیوان اشعار » واسطة العقد » قصاید » شمارهٔ ۱:درین صحیفه چو آغاز کردم املا را - گرفتم از همه اولیٰ ثنای مولیٰ را

   جامی » دیوان اشعار » خاتمة الحیات » قطعات » شمارهٔ ۳۰:دلا چو روی در ارباب معنی آوردی - مبر به کار قوانین شعر و انشا را

   
   

   مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۱۲:اسیر شیشه کن آن جنیان دانا را - بریز خون دل آن خونیان صهبا را

   مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۱۸:ز بهر غیرت آموخت آدم اسما را - ببافت جامع کل پرده‌های اجزا را

   مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۳۳:کجاست ساقی جان تا به هم زند ما را - بروبد از دل ما فکر دی و فردا را

   ---

10. جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » غزلیات » شمارهٔ ۳۲:یارب انصافی بده آن شیخ دعوی دار را - تا به خواری ننگرد رندان دردی خوار را

    جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » غزلیات » شمارهٔ ۳۳:چند بوسم دست و پا پیک دیار یار را - فرخ آن ساعت که یابم دولت دیدار را

    جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » غزلیات » شمارهٔ ۳۴:کیست کز عشاق پیغامی رساند یار را - وز فراموشان دهد یاد آن فرامش کار را

    
    

    مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۵۹:ای ز مقدارت هزاران فخر بی‌مقدار را - داد گلزار جمالت جان شیرین خار را

    ---

11. جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » غزلیات » شمارهٔ ۶۹:کار ما جز فکر مردن نیست دور از یار ما - وه که یار ما ندارد هیچ فکر کار ما

    
    

    مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۳۶:پرده‌ی دیگر مزن جز پرده‌ی دلدار ما - آن هزاران یوسف شیرینِ شیرین‌کار ما

    ---

12. جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » غزلیات » شمارهٔ ۸۴:آفتاب حسن طالع شد چو افکندی نقاب - حسن طالع بین که دیدم آن رخ چون آفتاب

    جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » غزلیات » شمارهٔ ۸۵:هر کجا زد خیمه چون ماه سپهر آن آفتاب - بیدلان از رشته جان ساختند آن را طناب

    جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » قطعات » شمارهٔ ۲:جامی ابنای زمان از قول حق صم اند و بکم - نام ایشان نیست عندالله به جز شرالدواب

    جامی » دیوان اشعار » واسطة العقد » غزلیات » شمارهٔ ۴۶:بود پاک از رنگها بی شیشه نور آفتاب - چون به رنگ شیشه ظاهر گشت شد برخود حجاب

    جامی » دیوان اشعار » واسطة العقد » قطعات » شمارهٔ ۲۰:آن یکی خواهد به شهوت زن که تا فرزند او - بعد مرگ از وی بماند در جهان نایب مناب

    جامی » دیوان اشعار » واسطة العقد » قطعات » شمارهٔ ۵۰:دی به حمام اندرون از فرق آن مه سرتراش - جمع می کرد آنچه می افکند در یک کاسه آب

    
    

    مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۹۸:آه از این زشتان که مه‌رو می‌نمایند از نقاب - از درون‌سو کاه‌تاب و از برون‌سو ماهتاب

    مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۹۹:یا وصال یار باید یا حریفان را شراب - چونک دریا دست ندهد پای نِه در جوی آب

    ---

13. جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » غزلیات » شمارهٔ ۹۶:صلای باده زد پیر خرابات - بیا ساقی که فی التاخیر آفات

    
    

    مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۳۶:بده یک جام ای پیر خرابات - مگو فردا که فی التأخیر آفات

    مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۶۰:ایا ساقی توی قاضی حاجات - شرابی ده که آرد در مراعات

    ---

14. جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » غزلیات » شمارهٔ ۹۸:بر درت جا کنند اهل نجات - رفع الله قدرهم درجات

    جامی » دیوان اشعار » واسطة العقد » غزلیات » شمارهٔ ۵۳:ساقیا چند ذکر موت و حیات - باده در ده که کل آت آت

    
    

    مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۹۶:طرب ای بحر اصل آب حیات - ای تو ذات و دگر مهان چو صفات

    مولانا » مجالس سبعه » المجلس الثانی » مناجات:ای حریقان آتش شهوات - وی غریقان قلزم خطرات

    ---

15. جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » غزلیات » شمارهٔ ۹۹:صد خارم از فراق تو در پای دل شکست - وز گلشن وصال تو نامد گلی به دست

    جامی » دیوان اشعار » واسطة العقد » غزلیات » شمارهٔ ۵۶:ما رند و عاشقیم و نظرباز و می پرست - بر ما حرام جز می و معشوق هر چه هست

    جامی » بهارستان » روضهٔ هشتم (در حکایات حیوانات) » بخش ۱۲:در هر دلی که عز قناعت نهاد پای - از هر چه بود حرص و طمع را ببست دست

    
    

    مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۴۷:ای گل تو را اگر چه که رخسار نازکست - رخ بر رخش مدار که آن یار نازکست

    ---

16. جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » غزلیات » شمارهٔ ۱۰۱:گفتمش ای سخت دل عهد تو سست است از نخست - گفت تا کی گوییم در روی چندین سخت و سست

    جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » قطعات » شمارهٔ ۳:باز رست از پنجه پنجه گریبان حیات - جامی اما نامدت دامان بهبودی به دست

    جامی » دیوان اشعار » خاتمة الحیات » غزلیات » شمارهٔ ۲۹:پیش قدت دست خدمت بسته هر سروی که هست - دست بسیار است جان من بلی بالای دست

    جامی » بهارستان » روضهٔ ششم (در مطایبه) » بخش ۲۶:آن شنیدستی که ترکی وصف جنت چون شنید - گفت با واعظ که آنجا غارت و تاراج هست؟

    
    

    مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۰۰:چون نظر کردن همه اوصاف خوب اندر دلست - وین همه اوصاف رسوا معدنش آب و گلست

    ---

17. جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » غزلیات » شمارهٔ ۱۱۳:تو حور جنتی اما ز چشم فتانت - ز بس که خاست بلا عذر خواست رضوانت

    
    

    مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۸۶:به حق چشم خمار لطیف تابانت - به حلقه حلقهٔ آن طرهٔ پریشانت

    ---

18. جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » غزلیات » شمارهٔ ۱۱۷:قربان شدن به تیغ جفای تو عید ماست - جان می دهیم بهر چنین عید عمرهاست

    جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » قصاید » شمارهٔ ۳:گنجی ست نقد فقر که آن را طلسمهاست - مشکل ترین طلسم طلسم وجود ماست

    جامی » دیوان اشعار » واسطة العقد » غزلیات » شمارهٔ ۶۰:گفتم به قامتت ز کجی خوشتر است راست - کرد ابرویت ز گوشه اشارت که این خطاست

    جامی » دیوان اشعار » خاتمة الحیات » غزلیات » شمارهٔ ۳۴:گنج مراد را که بر او قفل ابتلاست - دندانه کلید ز دندان اژدهاست

    جامی » بهارستان » روضهٔ چهارم (در ذکر بخشندگان) » بخش ۹:چون ذل فاقه زور کند بر سخنوری - گر مدح پادشاه سخاور کند سزاست

    
    

    مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۵۰:از بامداد روی تو دیدن حیات ماست - امروز روی خوب تو یا رب چه دلرباست

    ---

19. جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » غزلیات » شمارهٔ ۱۱۹:عاشق تو شهید تیغ بلاست - سرکوی تو روضة الشهداست

    جامی » دیوان اشعار » واسطة العقد » قطعات » شمارهٔ ۲۹:خوشنویسی چو عارض خوبان - سخنم را به خط خوب آراست

    
    

    مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۹۷:صوفیان آمدند از چپ و راست - در به در کو به کو که باده کجاست

    ---

20. جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » غزلیات » شمارهٔ ۲۶۱:ما خسته خاطریم و دل افگار و دردمند - زان یار جنگجوی و نگار جفاپسند

    جامی » دیوان اشعار » واسطة العقد » قطعات » شمارهٔ ۴۹:می گفت دی خطیب که خواهم نشان شاه - تا اسب من ز ایلچیان کم کشد گزند

    
    

    مولانا » فیه ما فیه » فصل یازدهم - مشتاقیم الّا چون می‌دانیم که شما به مصالح خلق مشغولید زحمت دور می‌داریم:تو جوهری و هر دو جهان مر ترا عرض - جوهر که از عرض طلبند هست ناپسند

    ---

21. جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » غزلیات » شمارهٔ ۲۶۶:از یار کهن نمی کنی یاد - این پیشه نو مبارکت باد

    
    

    مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۶۹۲:رفتیم بقیه را بقا باد - لابد برود هر آنک او زاد

    مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۶۹۳:جانی که ز نور مصطفی زاد - با او تو مگو ز داد و بیداد

    ---

22. جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » غزلیات » شمارهٔ ۲۶۷:شب ماه عید را ز شفق چرخ جلوه داد - بر کف حریف لعل قبا جام زر نهاد

    
    

    مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۸۶۶:چندان حلاوت و مزه و مستی و گشاد - در چشم‌های مست تو نقاش چون نهاد

    مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۸۶۷:چندان حلاوت و مزه و مستی و گشاد - در چشم‌های مست تو نقاش چون نهاد

    ---

23. جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » غزلیات » شمارهٔ ۲۶۹:خنده ای زد دهنت رسته دندان بنمود - وز رگ جان گره غصه به دندان بگشود

    جامی » دیوان اشعار » واسطة العقد » غزلیات » شمارهٔ ۱۵۸:هر که از میکده عشق تو بویی شنود - تا زید مست زید چون برود مست رود

    
    

    مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۷۹۰:واقف سرمد تا مدرسه عشق گشود - فرقیی مشکل چون عاشق و معشوق نبود

    ---

24. جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » غزلیات » شمارهٔ ۲۷۰:حلقه گوش تو را هر که بدین لطف بدید - حلقه بندگی عشق تو در گوش کشید

    جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » غزلیات » شمارهٔ ۲۷۲:باز صبح طرب از مطلع امید دمید - نفحات ظفر از گلشن اقبال وزید

    جامی » بهارستان » روضهٔ دوم (در ذکر حکمت حکما) » بخش ۶:ابلهی کو می کند موی سفید خود سیاه - از پی پیری جوانی را همه دارد امید

    
    

    مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۷۹۱:این کبوتربچه هم عزم هوا کرد و پرید - چون صفیری و ندایی ز سوی غیب شنید

    ---

25. جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » غزلیات » شمارهٔ ۲۷۱:ساقی به شکل جام زر آمد هلال عید - می ده به فر دولت سلطان ابوسعید

    
    

    مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۸۷۹:صبح آمد و صحیفه مصقول برکشید - وز آسمان سپیدهٔ کافور بردمید

    ---

26. جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » غزلیات » شمارهٔ ۲۷۳:ز سبزه گرد لب جوی خط تازه دمید - به تازگی خط آیندگان باغ رسید

    جامی » دیوان اشعار » واسطة العقد » غزلیات » شمارهٔ ۱۵۴:به طرف باغ عجب دلکش است سایه بید - که لمعه لمعه درخشد ازان میان خورشید

    جامی » دیوان اشعار » خاتمة الحیات » قطعات » شمارهٔ ۹:به گرد عارض تو گر دمیده یک دو سه موی - مکن ز عشق من و حسن خویش قطع امید

    
    

    مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۹۵۵:سلام بر تو که سین سلام بر تو رسید - سلام گرد جهان گشت جز تو نپسندید

    ---

27. جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » غزلیات » شمارهٔ ۲۷۴:تو طفل خردسالی و ما پیر سالخورد - با ما ببین که عشق تو پیرانه سر چه کرد

    جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » غزلیات » شمارهٔ ۲۷۵:وصلت نیافت دل به خیال تو جان سپرد - جویای آب تشنه لب اندر سراب مرد

    جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » غزلیات » شمارهٔ ۲۷۶:خاکی که زیر پای خود آن شوخ بسپرد - صد جان بها دهند اگر پا بیفشرد

    
    

    مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۸۶۹:خیاط روزگار به بالای هیچ مرد - پیراهنی ندوخت که آن را قبا نکرد

    ---

28. جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » غزلیات » شمارهٔ ۲۸۳:سپاه دوست کزین سو سوار می گذرید - ز روی لطف به سوی فتادگان نگرید

    
    

    مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۹۵۴:فزود آتش من آب را خبر ببرید - اسیر می‌بردم غم ز کافرم بخرید

    ---

29. جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » غزلیات » شمارهٔ ۲۸۴:ای کسانی که در آن کوی گذاری دارید - این چنین در غم و اندوه مرا مگذارید

    
    

    مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۸۰۱:عشرتی هست در این گوشه غنیمت دارید - دولتی هست حریفان سر دولت خارید

    ---

30. جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » غزلیات » شمارهٔ ۳۰۴:جان از آن لب‌ها حکایت می‌کند - طوطی از شکر روایت می‌کند

    
    

    مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۸۲۱:خنده از لطفت حکایت می‌کند - ناله از قهرت شکایت می‌کند

    ---

31. جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » غزلیات » شمارهٔ ۳۱۹:هر آه جگرسوز که از سینه برآید - دودی ست کزو بوی کباب جگر آید

    
    

    مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۶۵۴:هر نکته که از زهر اجل تلختر آید - آن را چو بگوید لب تو چون شکر آید

    ---

32. جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » غزلیات » شمارهٔ ۳۳۸:ساقی بیا که میکده را فتح باب شد - پر کن قدح که دور شه کامیاب شد

    
    

    مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۸۸۰:صد مصر مملکت ز تعدی خراب شد - صد بحر سلطنت ز تطاول سراب شد

    ---

33. جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » غزلیات » شمارهٔ ۳۸۸:کو صبا تا ره به سرو خوش خرام من برد - گه سلام او رساند گه پیام من برد

    
    

    مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۷۳۳:ذره ذره آفتاب عشق دردی خوار باد - مو به موی ما بدان سر جعفر طیار باد

    ---

34. جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » غزلیات » شمارهٔ ۴۱۵:بساط زرکش شاهی چه نقش ما دارد - تن برهنه ما نقش بوریا دارد

    
    

    مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۹۳۱:مها به دل نظری کن که دل تو را دارد - به روز و شب به مراعاتت اقتضا دارد

    مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۹۳۲:مها به دل نظری کن که دل تو را دارد - که روز و شب به مراعاتت اقتضا دارد

    ---

35. جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » غزلیات » شمارهٔ ۴۳۲:حلقه زر تا به گوشت جای کرد ای سیمبر - قامتم چون حلقه شد زین رشک و رخسارم چو زر

    جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » غزلیات » شمارهٔ ۴۳۸:بر کنار دجله دور از یار و مهجور از دیار - دارم از اشک جگرگون دجله خون در کنار

    جامی » بهارستان » روضهٔ سوم (در ذکر پادشاهان) » بخش ۱۹:بایدت ملک سکندر چون وی از حسن سیر - دشمنان را دوست گردان دوستان را دوستر

    
    

    مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۰۶۷:سر برآور ای حریف و روی من بین همچو زر - جان سپر کردم ولیکن تیر کم زن بر سپر

    مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۰۶۸:نیشکر باید که بندد پیش آن لب‌ها کمر - خسروی باید که نوشم زان لب شیرین شکر

    مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۰۷۸:شادیی کان از جهان اندر دلت آید مخر - شادیی کان از دلت آید زهی کان شکر

    ---

36. جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » غزلیات » شمارهٔ ۴۳۳:ز رشک قدت ای سرو سمنبر - به صد پاره دلی دارد صنوبر

    جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » غزلیات » شمارهٔ ۴۳۴:به خونم گر کشی تیغ ای ستمگر - نخواهد شد تمنای تو از سر

    جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » غزلیات » شمارهٔ ۴۳۶:کند گل چون رخت خود را تصور - ازان دارد ز گل غنچه دلی پر

    جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » قطعات » شمارهٔ ۲۳:دلا منشین درین ویرانه چون چغد - سوی مرغان قدسی آشیان پر

    جامی » دیوان اشعار » واسطة العقد » غزلیات » شمارهٔ ۲۴۷:زهی نور تو از هر ذره ظاهر - کمال وحدت ذات تو قاهر

    جامی » دیوان اشعار » خاتمة الحیات » غزلیات » شمارهٔ ۱۶۸:قدت سرویست جانا سایه پرور - به صد دل در هوای او صنوبر

    
    

    مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۰۴۷:در این سرما و باران یار خوشتر - نگار اندر کنار و عشق در سر

    ---

37. جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » غزلیات » شمارهٔ ۴۳۵:روزه چون می داری ای شیرین پسر - کز دو لب بینم دهانت پرشکر

    
    

    مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۰۹۶:گر ز سر عشق او داری خبر - جان بده در عشق و در جانان نگر

    مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۰۹۹:ای نهاده بر سر زانو تو سر - وز درون جان جمله باخبر

    مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۱۰۰:بس که می‌انگیخت آن مه شور و شر - بس که می‌کرد او جهان زیر و زبر

    مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۱۰۷:در چمن آیید و بربندید دید - تا نیفتد بر جماعت هر نظر

    ---

38. جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » غزلیات » شمارهٔ ۴۳۷:شد مه عید از شفق چون جام زر باز آشکار - یعنی از آب شفق گون جام زر خالی مدار

    جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » غزلیات » شمارهٔ ۴۳۹:گل خوش است و عید خوش وز هر دو خوشتر وصل یار - خاصه بعد از محنت هجران و درد انتظار

    جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » قصاید » شمارهٔ ۱۰:این مقام خوش که می بخشد نسیم وصل یار - خیر دار حل فیها خیر ارباب الدیار

    جامی » دیوان اشعار » خاتمة الحیات » غزلیات » شمارهٔ ۱۶۹:عید شد و اندر کنار و بوسه با هم هر دو یار - یار ما ناداده بوسه می کند از ما کنار

    
    

    مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۰۶۰:عاشقی در خشم شد از یار خود معشوق وار - گازری در خشم گشت از آفتاب نامدار

    مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۰۶۱:عرض لشکر می‌دهد مر عاشقان را عشق یار - زندگان آن جا پیاده کشتگان آن جا سوار

    مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۰۶۴:مطربا در پیش شاهان چون شدستی پرده دار - برمدار اندر غزل جز پرده‌های شاهوار

    مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۰۶۶:مرحبا ای جان باقی پادشاهِ کامیار - روح‌بخش هر قَران و آفتاب هر دیار

    مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۰۷۳:خوی بد دارم ملولم تو مرا معذور دار - خوی من کی خوش شود بی‌روی خوبت ای نگار

    مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۰۷۶:لحظه لحظه می برون آمد ز پرده شهریار - باز اندر پرده می‌شد همچنین تا هشت بار

    مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۰۷۷:از کنار خویش یابم هر دمی من بوی یار - چون نگیرم خویش را من هر شبی اندر کنار

    مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۰۸۱:ای صبا حالی ز خد و خال شمس الدین بیار - عنبر و مشک ختن از چین به قسطنطین بیار

    مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۱۸۰:سیدی انی کلیل انت فی زی النهار - اشتکی من طول لیلی الفرار این الفرار

    ---

39. جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » غزلیات » شمارهٔ ۴۴۰:ابشروا اذ لاح من نجد مقامات السرور - منزل سلمی و اطلالش نمایان شد ز دور

    
    

    مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۰۷۹:بهر شهوت جان خود را می‌دهی همچون ستور - وز برای جان خود که می‌دهی وانگه به زور

    ---

40. جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » غزلیات » شمارهٔ ۴۴۲:خطی ست بر گل رویت ز مشک تر مسطور - که باد آفت چشم بد از جمال تو دور

    جامی » دیوان اشعار » واسطة العقد » غزلیات » شمارهٔ ۲۴۸:تو نور مطلقی و دیگران مجالی نور - تجلی تو درآنها به اختیار و شعور

    جامی » دیوان اشعار » خاتمة الحیات » قصاید » شمارهٔ ۴ - القصائد:سحر چو بر دل من تافت نور صبح نشور - صدای صیحه قوموا شنیدم از دم صور

    
    

    مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۱۴۴:ندا رسید به جان‌ها ز خسرو منصور - نظر به حلقه مردان چه می‌کنید از دور

    مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۱۴۵:به من نگر که منم مونس تو اندر گور - در آن شبی که کنی از دکان و خانه عبور

    مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۱۵۱:قدح شکست و شرابم نماند و من مخمور - خراب کار مرا شمس دین کند معمور

    ---

41. جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » غزلیات » شمارهٔ ۴۴۳:زد سحر طایر قدس ز سر سدره صفیر - که درین دامگه حادثه آرام مگیر

    جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » غزلیات » شمارهٔ ۴۴۴:گرچه طفلی و هنوزت شکر آلوده شیر - دل صد پیر و جوان هست به عشق تو اسیر

    
    

    مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۰۹۰:صنما این چه گمانست فرودست حقیر - تا بدین حد مکن و جان مرا خوار مگیر

    ---

42. جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » غزلیات » شمارهٔ ۴۷۹:نهادی لعل رخشان بر بناگوش - سهیل و ماه را کردی هم آغوش

    
    

    مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۲۳۶:برفتم دی به پیشش سخت پرجوش - نپرسید او مرا بنشست خاموش

    ---

43. جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » غزلیات » شمارهٔ ۴۸۳:من بی دل چو خواهم داد جان نادیده دیدارش - مدد کن ای اجل تا زار میرم زیر دیوارش

    
    

    مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۲۲۲:چه دارد در دل آن خواجه که می‌تابد ز رخسارش - چه خوردست او که می‌پیچد دو نرگسدان خمارش

    ---

44. جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » غزلیات » شمارهٔ ۴۸۹:سپیده دم که شد از خانه عزم حمامش - هزار دلشده شد خاک ره به هر گامش

    
    

    مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۲۸۷:مباد با کس دیگر ثنا و دشنامش - که هر دو آب حیاتست پخته و خامش

    ---

45. جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » غزلیات » شمارهٔ ۴۹۲:شوخی که تاجداران بوسند خاک راهش - سوی چو من گدایی مشکل فتد نگاهش

    
    

    مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۲۶۴:می‌گفت چشم شوخش با طره سیاهش - من دم دهم فلان را تو درربا کلاهش

    ---

46. جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » غزلیات » شمارهٔ ۵۲۰:خلقی چو گل شکفته و خندان به طرف باغ - ما و دلی ز هجر تو چون لاله داغ داغ

    
    

    مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۲۹۸:امروز روز شادی و امسال سال لاغ - نیکوست حال ما که نکو باد حال باغ

    ---

47. جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » غزلیات » شمارهٔ ۵۳۶:ای ذات تو از صفات ما پاک - کنه تو برون ز حد ادراک

    
    

    مولانا » مجالس سبعه » المجلس الثانی » مناجات:ای مسند تو ورای افلاک - قدر تو و خاک توده، خاشاک

    ---

48. جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » غزلیات » شمارهٔ ۵۵۰:فاح ریح الصبا و صاح الدیک - باده درده که صبح شد نزدیک

    
    

    مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۳۲۳:ای ظریف جهان سلام علیک - ان دائی و صحتی بیدیک

    ---

49. جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » غزلیات » شمارهٔ ۵۵۱:درین مقرنس زنگارگون مینا رنگ - بر آبگینه ارباب همت آید سنگ

    
    

    مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۳۲۷:تتار اگر چه جهان را خراب کرد به جنگ - خراب گنج تو دارد چرا شود دلتنگ

    مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۳۲۸:حریف جنگ گزیند تو هم درآ در جنگ - چو سگ صداع دهد تن مزن برآور سنگ

    ---

50. جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » غزلیات » شمارهٔ ۵۵۴:من که مهر عارضت می ورزم از صبح ازل - نگسلم از زلف تو پیوند تا شام اجل

    جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » غزلیات » شمارهٔ ۵۵۵:قتل من خواهد ز یکسو غم ز دیگر سو اجل - پیشدستی کن که نبود دست پیشین را بدل

    
    

    مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۳۶۰:باده ده ای ساقی جان باده بی‌درد و دغل - کار ندارم جز از این گر بزیم تا به اجل

    ---

51. جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » غزلیات » شمارهٔ ۵۵۶:لعل جانبخش تو لا یبخل فیما یسال - چشم خون ریز تو لایسال عما یفعل

    جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » غزلیات » شمارهٔ ۵۶۲:آمدی سوی من و ز اشک خودم مانده خجل - که به ره پای تو چون سرو شد آلوده به گل

    جامی » دیوان اشعار » واسطة العقد » غزلیات » شمارهٔ ۳۰۰:حادی عشق اگر راز تو گوید به جبل - باشد از نقص جبل گر نکند رقص جمل

    
    

    مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۳۴۴:شتران مست شدستند، ببین رقص جمل - زُ اشتر مست که جوید ادب و علم و عمل

    مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۳۴۵:تو مرا می بده و مست بخوابان و بهل - چون رسد نوبت خدمت نشوم هیچ خجل

    ---

52. جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » غزلیات » شمارهٔ ۵۵۹:حق آفتاب و جهان همچو سایه است ای دل - اما رایت الی الرب کیف مد الظل

    جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » قصاید » شمارهٔ ۱۴:نسیم جان شنوم گوییا ز عالم دل - گشاده اند دری در حریم این منزل

    جامی » دیوان اشعار » خاتمة الحیات » قصاید » شمارهٔ ۱۷ - تاریخ دیگر:به هشتصد و نود و پنج در شب شنبه - که بود سلخ مه فوت احمد مرسل

    
    

    مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۳۵۷:پیام کرد مرا بامداد بحر عسل - که موج موج عسل بین به چشم خلق غزل

    مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۳۵۸:به گوش دل پنهانی بگفت رحمت کل - که هر چه خواهی می‌کن ولی ز ما مسکل

    ---

53. جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » غزلیات » شمارهٔ ۵۶۱:مسلمانان چه سازم چاره با آن شوخ سنگین دل - که هم کام از لبش صعب است و هم صبر از رخش مشکل

    
    

    مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۳۳۷:الا ای رو ترش کرده که تا نبود مرا مدخل - نبشته گرد روی خود صلا نعم الادام الخل

    مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۳۴۰:هر آن کو صبر کرد ای دل ز شهوت‌ها در این منزل - عوض دیدست او حاصل به جان زان سوی آب و گل

    ---

54. جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » غزلیات » شمارهٔ ۵۶۹:می رسی خندان و می گویی به پایم چشم مال - چشم می مالم مباد این خواب باشد یا خیال

    
    

    مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۳۶۵:یا منیر البدر قد اوضحت بالبلبال بال - بالهوی زلزلتنی و العقل فی الزلزال زال

    مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۳۶۶:یا بدیع الحسن قد اوضحت بالبلبال بال - بالهوی زلزلتنی و العقل فی الزلزال زال

    ---

55. جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » غزلیات » شمارهٔ ۵۸۰:من بنده حقیر و تو سلطان محتشم - گر در غم تو زار بمیرم تو را چه غم

    
    

    مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۷۰۴:اشکم دهل شده‌ست از این جام دم به دم - می زن دهل به شکر دلا لم و لم و لم

    ---

56. جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » غزلیات » شمارهٔ ۵۸۱:خواهم از تیغت پس از قتل استخوان خود قلم - تا کنم شرح غمت بر لوح خاک خود رقم

    جامی » دیوان اشعار » واسطة العقد » غزلیات » شمارهٔ ۳۰۵:چون ز فیض رشحات نم باران قدم - سربرافراخت نی از خاک نیستان عدم

    جامی » بهارستان » روضهٔ دوم (در ذکر حکمت حکما) » بخش ۷:پیش کسری ز خردمند حکیمان می رفت - سخن از سخت ترین موج درین لجه غم

    جامی » بهارستان » روضهٔ هفتم (در شعر و بیان شاعران) » بخش ۱۴ - انوری:دی مرا عاشقکی گفت: غزل می گویی - گفتم: از مدح و هجا دست بیفشاندم هم

    
    

    مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۶۳۸:مادرم بخت بده است و پدرم جود و کرم - فرح ابن الفرح ابن الفرح ابن الفرحم

    ---

57. جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » غزلیات » شمارهٔ ۵۸۲:با غم و درد تو کنم دمبدم - شکر که بالشکر تدوم النعم

    
    

    مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۷۶۹:ای دل صافی دم ثابت قدم - جئت لکی تنذر خیر الامم

    ---

58. جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » غزلیات » شمارهٔ ۵۸۴:زهی رسیده تو را هر دم از خدای پیام - علیک الف صلوة و الف الف سلام

    جامی » دیوان اشعار » واسطة العقد » غزلیات » شمارهٔ ۳۱۰:من آن نیم که پی حفظ اعتقاد عوام - کشم عنان ارادت ز نقل باده و جام

    جامی » دیوان اشعار » خاتمة الحیات » قطعات » شمارهٔ ۵:چو راند از در خود قهر حق لئیمی را - به میل نیل امانی و حرص جمع حطام

    
    

    مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۷۳۲:به حق آنک بخواندی مرا ز گوشه بام - اشارتی که بکردی به سر به جای سلام

    مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۷۳۳:به جان عشق که از بهر عشق دانه و دام - که عزم صد سفرستم ز روم تا سوی شام

    مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۷۳۴:سماع چیست ز پنهانیان دل پیغام - دل غریب بیابد ز نامه شان آرام

    مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۷۳۵:به گوش من برسانید هجر تلخ پیام - که خواب شیرین بر عاشقان شده‌ست حرام

    ---

59. جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » غزلیات » شمارهٔ ۵۸۶:ز لعلش کام جستم داد دشنام - بحمدالله که باری یافتم کام

    
    

    مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۴۹۵:اگر تو نیستی در عاشقی خام - بیا مگریز از یاران بدنام

    مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۵۴۱:مرا خواندی ز در تو خستی از بام - زهی بازی زهی بازی زهی دام

    ---

60. جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » غزلیات » شمارهٔ ۵۹۵:نیایم سوی تو هر چند سوزد شوق دیدارم - که با اغیار همدم دیدنت طاقت نمی آرم

    
    

    مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۴۱۳:کشید این دل گریبانم به سوی کوی آن یارم - در آن کویی که می خوردم گرو شد کفش و دستارم

    ---

61. جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » غزلیات » شمارهٔ ۶۱۶:چو نتوانم که با آن مه نشینم - به چشم حسرتش از دور بینم

    
    

    مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۵۲۱:من از عالم تو را تنها گزینم - روا داری که من غمگین نشینم؟!

    ---

62. جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » غزلیات » شمارهٔ ۶۱۸:بیا که وصل تو را از خدای می خواهم - بیا که گوش بر آواز و چشم بر راهم

    
    

    مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۷۲۸:مرا اگر تو نخواهی منت به جان خواهم - وگر درم نگشایی مقیم درگاهم

    ---

63. جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » غزلیات » شمارهٔ ۶۱۹:من بیدل گهی ز آمد شد کویت نیاسایم - ولی هرگز نمی بینم تو را چندان که می آیم

    
    

    مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۴۳۸:ندارد پای عشق او دل بی‌دست و بی‌پایم - که روز و شب چو مجنونم سر زنجیر می خایم

    ---

64. جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » غزلیات » شمارهٔ ۶۲۰:هستم ز جان غلامت اما گریز پایم - صد بارم ار فروشی بگریزم و بیایم

    
    

    مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۷۰۰:عالم گرفت نورم بنگر به چشم‌هایم - نامم بها نهادند گرچه که بی‌بهایم

    ---

65. جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » غزلیات » شمارهٔ ۶۲۱:من آن نیم که زبان را به هرزه آلایم - به مدح و ذم خسان نوک خامه فرسایم

    
    

    مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۷۴۲:ببسته است پری نهانیی پایم - ز بند اوست که من در میان غوغایم

    ---

66. جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » غزلیات » شمارهٔ ۶۷۳:نیاساید کس از افغان من جایی که من باشم - همان بهتر که هم خود همنشین خویشتن باشم

    
    

    مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۴۳۳:من آنم کز خیالاتش تراشنده وثن باشم - چو هنگام وصال آمد بتان را بت شکن باشم

    مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۴۳۴:چو آمد روی مه رویم که باشم من که من باشم - چو هر خاری از او گل شد چرا من یاسمن باشم

    ---

67. جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » غزلیات » شمارهٔ ۷۱۲:کجا باشد چو تو شوخی کماندار و کمند افکن - شکرگفتار و شیرین لب سمن رخسار و سیمین تن

    
    

    مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۸۵۰:چراغ عالم افروزم نمی‌تابد چنین روشن - عجب این عیب از چشم است یا از نو یا روزن

    مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۸۵۲:چو آمد روی مه رویم کی باشم من که باشم من - چو زاید آفتاب جان کجا ماند شب آبستن

    ---

68. جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » غزلیات » شمارهٔ ۷۱۳:همچو نقطه خال آن شیرین دهن - زیر لب افتاده بالای ذقن

    
    

    مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۰۰۶:هر کجا که پا نهی ای جان من - بردمد لاله و بنفشه و یاسمن

    مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۰۱۰:بشنو از دل نکته‌های بی‌سخن - و آنچ اندر فهم ناید فهم کن

    مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۰۱۲:ای دلارام من و ای دل شکن - وی کشیده خویش بی‌جرمی ز من

    مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۰۱۶:جان من جان تو جانت جان من - هیچ دیدستی دو جان در یک بدن

    مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۰۱۷:آمد آمد در میان خوب ختن - هر دو دستت را بشو از جان و تن

    مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۱۲۷:یا صغیر السن یا رطب البدن - یا قریب العهد من شرب اللبن

    ---

69. جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » غزلیات » شمارهٔ ۷۱۴:آن کان حسن بود و نبود از جهان نشان - و الآن ان عرفت علی ما علیه کان

    
    

    مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۰۴۷:می‌آیدم ز رنگ تو ای یار بوی آن - برکنده‌ای به خشم دل از یار مهربان

    ---

70. جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » غزلیات » شمارهٔ ۷۱۵:بیا ای ساقی مهوش بده جام می رخشان - به روی شاه ابوالقاسم معزالدوله بابرخان

    
    

    مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۸۴۴:مرا در دل همی‌آید که من دل را کنم قربان - نباید بددلی کردن بباید کردن این فرمان

    مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۸۴۵:عدو توبه و صبرم مرا امروز ناگاهان - میان راه پیش آمد نوازش کرد چون شاهان

    مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۱۱۹:اگر امروز دلدارم درآید همچو دی خندان - فلک اندر سجود آید نهد سر از بن دندان

    ---

71. جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » غزلیات » شمارهٔ ۷۱۶:تو در پرده نهان ای کعبه جان - ز شوقت عالمی رو در بیابان

    جامی » دیوان اشعار » واسطة العقد » غزلیات » شمارهٔ ۳۹۲:درین راهم گشادی نیست چندان - که منزل دور و زادی نیست چندان

    جامی » بهارستان » روضهٔ هفتم (در شعر و بیان شاعران) » بخش ۵ - عنصری:تو آن شاهی که اندر شرق و در غرب - جهود و گبر و ترسا و مسلمان

    
    

    مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۹۰۱:ز زخم دف کفم بدرید ای جان - چه بستی کیسه را دستی بجنبان

    مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۹۰۳:شنیدی تو که خط آمد ز خاقان - که از پرده برون آیند خوبان

    ---

72. جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » غزلیات » شمارهٔ ۷۲۰:چند از دگران وصف جمال تو شنیدن - خوش آنکه میسر شودم روی تو دیدن

    
    

    مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۸۹۰:با روی تو کفر است به معنی نگریدن - یا باغ صفا را به یکی تره خریدن

    مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۸۹۱:ما دست تو را خواجه بخواهیم کشیدن - وز نیک و بدت پاک بخواهیم بریدن

    مولانا » مجالس سبعه » المجلس الثالث » حکایت:از زلف بیاموز کنون بنده خریدن - کز چشم بیاموخته‌ای پرده دریدن

    ---

73. جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » غزلیات » شمارهٔ ۷۲۵:ای خاک نعل توسن تو تاج سرکشان - دیوانه جمال تو خیل پریوشان

    جامی » دیوان اشعار » واسطة العقد » غزلیات » شمارهٔ ۳۸۲:رفتی و دیده ام به وداع تو خون فشان - جان و دل از قفای تو در خاک و خون کشان

    
    

    مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۰۴۸:آن کیست ای خدای؟ ک‌از این دام ِ خامُشان - ما را همی‌کَشد به سویِ خود کشان کشان

    ---

74. جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » غزلیات » شمارهٔ ۷۳۳:ای به رخت هر نفس مهر دل ما فزون - وجهک «شمس الضحی » نحن له عابدون

    
    

    مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۰۶۷:ای هوس عشق تو کرده جهان را زبون - خیرهٔ عشقت چو من، این فلکِ سرنگون

    ---

75. جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » غزلیات » شمارهٔ ۷۳۹:ای ز خورشید رخت تا ماه بعد المشرقین - اهل بینش را تماشای جمالت فرض عین

    جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » غزلیات » شمارهٔ ۷۴۲:ترک شهر آشوب من زینسان که شد صحرانشین - خواهم از شوقش به صحرا رو نهادن بعد ازین

    جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » قصاید » شمارهٔ ۲۱:برتر آمد در علو این منزل از چرخ برین - نیست با این منزلت یک خانه در روی زمین

    جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » قطعات » شمارهٔ ۳۷:جامی ارباب کرم نایاب چون عنقا شدند - اهل همت را بود قاف قناعت فرض عین

    جامی » دیوان اشعار » خاتمة الحیات » اشعار پراکنده » شمارهٔ ۲:گفت دانایی چو پرسیدم که قلب العبد این - از سر بینش که قلب العبد بین الاصبعین

    جامی » بهارستان » دیباچه:با خرد گفتم چه سازم زیور این نوعروس - تا به چشم خواستگارانش فزاید زیب و زین

    
    

    مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۹۳۷:هر خوشی که فوت شد از تو مباش اندوهگین - کو به نقشی دیگر آید سوی تو می دان یقین

    مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۹۳۸:نازنینی را رها کن با شهان نازنین - ناز گازر برنتابد آفتاب راستین

    مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۹۷۲:عاشقا دو چشم بگشا چارجو در خود ببین - جوی آب و جوی خمر و جوی شیر و انگبین

    مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۹۷۳:موی بر سر شد سپید و روی من بگرفت چین - از فراق دلبری کاسدکن خوبان چین

    مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۹۷۴:ای چراغ آسمان و رحمت حق بر زمین - ناله من گوش دار و درد حال من ببین

    مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۹۸۰:یارکان رقصی کنید اندر غمم خوشتر از این - کره عشقم رمید و نی لگامستم نی زین

    ---

76. جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » غزلیات » شمارهٔ ۷۴۰:بیا ای اهل دل را قرة العین - کمان ابروانت قاب قوسین

    
    

    مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۸۹۸:ندا آمد به جان از چرخ پروین - که بالا رو چو دردی پست منشین

    مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۹۱۱:تو را پندی دهم ای طالب دین - یکی پندی دلاویزی خوش آیین

    مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۹۱۶:برآ بر بام و اکنون ماه نو بین - درآ در باغ و اکنون سیب می چین

    ---

77. جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » غزلیات » شمارهٔ ۷۴۳:مشو سنگین دلا مشغول چوگان باختن چندین - یکی چوگان حوالت کن به من جانبازی من بین

    
    

    مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۸۵۶:مرا هر دم همی‌گویی که برگو قطعه شیرین - به هر بیتی یکی بوسه بده پهلوی من بنشین

    مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۸۵۷:توقع دارم از لطف تو ای صدر نکوآیین - درون مدرسه حجره به پهلوی شهاب‌الدین

    مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۱۱۸:می تلخی که تلخی‌ها بدو گردد همه شیرین - بت چینی که نگذارد که افتد بر رخ ما چین

    ---

78. جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » غزلیات » شمارهٔ ۷۴۴:کشیده بود مه از حسن سر به چرخ برین - چو دید روی تو آمد ز آسمان به زمین

    
    

    مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۰۸۰:چهار شعر بگفتم بگفت نی به از این - بلی ولیک بده اولا شراب گزین

    مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۰۸۴:بیا بیا که ز هجرت نه عقل ماند نه دین - قرار و صبر برفته‌ست زین دل مسکین

    ---

79. جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » غزلیات » شمارهٔ ۷۵۱:ای ز تو کوه کوه غم بر دل مبتلای من - نیست مراد خاطرت جز غم و جز بلای من

    
    

    مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۸۲۴:سیر نمی‌شوم ز تو ای مه جان فزای من - جور مکن جفا مکن نیست جفا سزای من

    مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۸۲۵:من طربم طرب منم زهره زند نوای من - عشق میان عاشقان شیوه کند برای من

    ---

80. جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » غزلیات » شمارهٔ ۷۹۴:با این جمال همدم مستان عشق شو - یک بار الست گوی و هزاران بلی شنو

    
    

    مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۲۳۳:ای ترک ماه چهره چه گردد که صبح تو - آیی به حجرهٔ من و گویی که گَل برو

    مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۲۳۷:این ترک ماجرا ز دو حکمت برون نبو - یا کینه را نهفتن یا عفو و حسن خو

    مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۲۳۹:رفتم به کوی خواجه و گفتم که خواجه کو - گفتند خواجه عاشق و مست است و کو به کو

    ---

81. جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » غزلیات » شمارهٔ ۷۹۵:تا خم چرخ کهن باشد و جام مه نو - بهر جامی بودم خرقه به خمخانه گرو

    جامی » دیوان اشعار » واسطة العقد » غزلیات » شمارهٔ ۴۰۸:خواجه درمانده فرج است و گرفتار گلو - «فانکحوا» بیش نخوانده ست ز قرآن و «کلوا»

    جامی » دیوان اشعار » واسطة العقد » غزلیات » شمارهٔ ۴۱۰:ساقیا خیز که چون داس زر آمد مه نو - عید ازان مزرع پرهیز و ورع کرد درو

    
    

    مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۲۱۸:همه خوردند و برفتند و بماندم من و تو - چو مرا یافته‌ای صحبت هر خام مجو

    مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۲۲۲:سر عثمان تو مست است بر او ریز کدو - چون عمر محتسبی دادکنی این جا کو

    ---

82. جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » غزلیات » شمارهٔ ۷۹۶:ای به دلم گرفته جا دمبدم از نظر مرو - مرهم سینه چون تویی مردم دیده هم تو شو

    
    

    مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۱۵۴:هین کژ و راست می‌روی باز چه خورده‌ای بگو - مست و خراب می‌روی خانه به خانه کو به کو

    مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۱۵۵:کی ز جهان برون شود جزو جهان هله بگو - کی برهد ز آب نم چون بجهد یکی ز دو

    مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۱۵۹:باده چو هست ای صنم بازمگیر و نی مگو - عرضه مکن دو دست تی پر کن زود آن سبو

    ---

83. جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » غزلیات » شمارهٔ ۷۹۷:یشهد الله اینما یبدو - انه لا اله الا هو

    
    

    مولانا » دیوان شمس » مستدرکات » تکه ۱:کدیه‌‌ای می‌کنم سبک بشنو - خبر عشق می‌دهم بگرو

    ---

84. جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » غزلیات » شمارهٔ ۷۹۸:شبی چون مه نمودی روی نیکو - برآمد نعره از انجم که ما هو

    جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » غزلیات » شمارهٔ ۸۰۰:دلا کام از لبش با چشم تر جو - والا لم تجد ما کنت ترجو

    
    

    مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۱۸۸:در این رقص و در این های و در این هو - میان ماست گردان میر مه رو

    ---

85. جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » غزلیات » شمارهٔ ۸۰۳:زینسان که خو گرفت دلم با وصال تو - وای من آن زمان که نبینم جمال تو

    
    

    مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۲۳۴:ای دیده من جمال خود اندر جمال تو - آیینه گشته‌ام همه بهر خیال تو

    ---

86. جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » غزلیات » شمارهٔ ۸۳۷:ز هر طرف که درآمد گشاده رخ آن ماه - مرا مشاهده شد سر ثم وجه الله

    
    

    مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۴۰۸:چو آفتاب برآمد ز قعر آب سیاه - ز ذره ذره شنو لا اله الا الله

    ---

87. جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » غزلیات » شمارهٔ ۸۴۳:رمید آن آهوی مشکین ز من آه - نای عنی غزال کنت اهواه

    جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » غزلیات » شمارهٔ ۸۴۴:دلم شبها کشد زان دام زلف آه - بهذا نال زلفی دام زلفاه

    
    

    مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۳۳۹:ایا گم گشتگان راه و بیراه - شما را باز می‌خواند شهنشاه

    مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۳۴۰:چنین می‌زن دو دستک تا سحرگاه - که در رقص است آن دلدار و دلخواه

    ---

88. جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » غزلیات » شمارهٔ ۸۵۳:آن شیخ چه دیده ست که در خانه خزیده - با خویشتن آمیخته وز خلق بریده

    جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » غزلیات » شمارهٔ ۸۹۵:اشکی که تو را بر گل رخسار دویده - باران بهار است که بر لاله چکیده

    
    

    مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۳۳۲:ای آنک تو را ما ز همه کون گزیده - بگذاشته ما را تو و در خود نگریده

    مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۳۳۴:ای طبل رحیل از طرف چرخ شنیده - وی رخت از این جای بدان جای کشیده

    ---

89. جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » غزلیات » شمارهٔ ۸۵۶:ای گشته دلم هزار باره - از تیغ غمت هزار پاره

    جامی » دیوان اشعار » خاتمة الحیات » قطعات » شمارهٔ ۷:دنیا جیفه است و اهل دنیا - اکثر چو سگان جیفه خواره

    
    

    مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۳۵۰:آمد مه و لشکر ستاره - خورشید گریخت یک سواره

    مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۳۵۶:ماییم قدیم عشق باره - باقی دگران همه نظاره

    مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۳۵۷:ای گشته دلت چو سنگ خاره - با خاره و سنگ چیست چاره

    ---

90. جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » غزلیات » شمارهٔ ۸۵۹:ساقی بیا که دارد اکنون به کف پیاله - بر طرف باغ نرگس بر روی دشت لاله

    
    

    مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۳۹۴:از بس که مطرب دل از عشق کرد ناله - آن دلبرم درآمد در کف یکی پیاله

    ---

91. جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » غزلیات » شمارهٔ ۸۶۱:خوشا می از کف آن ماه چارده ساله - که بهر نقل دهد بوسه ای ز دنباله

    
    

    مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۴۱۶:برو برو که به بز لایق است بزغاله - برو که هست ز گاوان حیات گوساله

    ---

92. جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » غزلیات » شمارهٔ ۸۶۴:تعالی الله زهی شاه یگانه - زهی حسن و جمال جاودانه

    جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » غزلیات » شمارهٔ ۸۶۶:منم امروز و اشک دانه دانه - که رفت از چشمم آن در یگانه

    جامی » دیوان اشعار » واسطة العقد » قطعات » شمارهٔ ۳۱:فغان از دست آن کاتب که کلکش - به بیش و کم نویسی شد فسانه

    
    

    مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۳۴۶:مکن راز مرا ای جان فسانه - شنیدستی مجالس بالامانه

    ---

93. جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » غزلیات » شمارهٔ ۸۶۷:شدم ز مدرسه و خانقاه بیگانه - سر نیاز من و آستان میخانه

    جامی » دیوان اشعار » واسطة العقد » غزلیات » شمارهٔ ۴۳۷:خوش آنکه بود ز تو خانه ام پریخانه - کجا شدی که شدم بی رخ تو دیوانه

    
    

    مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۴۱۲:چو مست روی توام ای حکیم فرزانه - به من نگر تو بدان چشم‌های مستانه

    ---

94. جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » غزلیات » شمارهٔ ۸۶۸:گهی بوسم به مستی پای خم گه دست پیمانه - کنم دریوزه فیض از بزرگ و خرد میخانه

    
    

    مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۲۹۸:زهی بزم خداوندی زهی می‌های شاهانه - زهی یغما که می‌آرد شه قفجاق ترکانه

    ---

95. جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » غزلیات » شمارهٔ ۹۰۸:شب‌ها من و خیال تو و کنج خانه‌ای - با خود ز گفت‌و‌گوی تو هردم فسانه‌ای

    
    

    مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۹۷۳:ای از جمال حسن تو عالم نشانه‌ای - مقصود حسن توست و دگرها بهانه‌ای

    مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۹۸۶:ای عشق کز قدیم تو با ما یگانه‌ای - یک یک بگو تو راز چو از عین خانه‌ای

    ---

96. جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » غزلیات » شمارهٔ ۹۰۹:ای تو را چون من به هر ویرانه‌ای دیوانه‌ای - پیش ماه عارضت شمع فلک پروانه‌ای

    
    

    مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۷۸۹:پیش شمع نور جان دل هست چون پروانه‌ای - در شعاع شمع جانان دل گرفته خانه‌ای

    ---

97. جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » غزلیات » شمارهٔ ۹۱۲:ز شیخ چله نشین دور باش و چله وی - که هست چله وی سردتر ز چله دی

    جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » غزلیات » شمارهٔ ۹۱۴:نشان نبود ز عهد الست و قول بلی - که می رسید به گوش دلم ز عشق ندی

    جامی » دیوان اشعار » واسطة العقد » غزلیات » شمارهٔ ۴۴۸:بیا بیا که صدای درای و بانگ حدی - همی دهد خبر از قرب هودج لیلی

    
    

    مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۰۶۰:نهان شدند معانی ز یار بی‌معنی - کجا روم که نروید به پیش من دیوی ؟

    ---

98. جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » غزلیات » شمارهٔ ۹۲۰:نشان جام جم و آب خضر می طلبی - ز شیشه حلبی جوی و باده عنبی

    جامی » دیوان اشعار » واسطة العقد » غزلیات » شمارهٔ ۴۴۹:فداک امی یا غایة المنی و ابی - بسوخت جان من از جان من چه می طلبی

    
    

    مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۰۴۹:ربود عقل و دلم را جمال آن عربی - درون غمزه مستش هزار بوالعجبی

    ---

99. جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » غزلیات » شمارهٔ ۹۲۲:ای بر سمن از سنبل تر بسته نقابی - در گردن جان هر خم زلف تو طنابی

    
    

    مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۶۲۹:ای ماه اگر باز بر این شکل بتابی - ما را و جهان را تو در این خانه نیابی

    مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۶۳۶:ای مونس ما خواجه ابوبکر ربابی - گر دلشده‌ای چند پی نان و کبابی

    ---

100. جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » غزلیات » شمارهٔ ۹۲۵:همچو مه طالع شدی در دیده منزل ساختی - خانه دل را ز مهر دیگران پرداختی

     
     

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۷۹۰:بار دیگر ملتی برساختی برساختی - سوی جان عاشقان پرداختی پرداختی

     ---

101. جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » غزلیات » شمارهٔ ۹۲۹:هوای نیکوان عیش است و شادی - مراد عشقبازان نامرادی

     
     

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۶۷۹:ز ما برگشتی و با گل فتادی - دو چشم خویش سوی گل گشادی

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۶۸۰:چنین باشد چنین گوید منادی - که بی‌رنجی نبینی هیچ شادی

     ---

102. جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » غزلیات » شمارهٔ ۹۳۰:به یمن سایه چتر فلک سای خداوندی - خراسان غیرت چین شد ز ترکان سمرقندی

     
     

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۵۵۴:اگر بی‌من خوشی یارا به صد دامم چه می‌بندی - وگر ما را همی‌خواهی چرا تندی نمی‌خندی

     ---

103. جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » غزلیات » شمارهٔ ۹۳۱:در لباس نیلگون تا جلوه کردی ای پری - مه دگر ننمود رخ زین پرده نیلوفری

     جامی » دیوان اشعار » واسطة العقد » قطعات » شمارهٔ ۹:یاد دارم از کهن پیری که در حمام گفت - کین سخن پرسید روزی کهتری از مهتری

     جامی » بهارستان » روضهٔ ششم (در مطایبه) » بخش ۴۹:گر نیاری خواند و نتوانی نوشتن یا ز وزن - زاده طبعت برون باشد گه نظم آوری

     
     

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۷۸۴:در جهان گر بازجویی نیست بی‌سودا سری - لیک این سودا غریب آمد به عالم نادری

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۷۹۷:تا بنستانی تو انصاف از جهود خیبری - جان به جانان کی رسانی دل به حضرت کی بری

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۷۹۹:بی گهان شد هر رفتن سوی روزن ننگری - آتشی اندرزنی از سوی مه در مشتری

     ---

104. جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » غزلیات » شمارهٔ ۹۳۴:ای مرغ سحر چند کنی ناله و زاری - از درد که می نالی و اندوه که داری

     
     

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۶۳۲:ای جان گذرکرده از این گنبد ناری - در سلطنت فقر و فنا کار تو داری

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۶۳۹:برخیز که صبح است و صبوح است و سکاری - بگشای کنار آمد آن یار کناری

     ---

105. جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » غزلیات » شمارهٔ ۹۳۵:مرا بر دل است از تو چون کوه باری - وز آن کوه چشمم بود چشمه ساری

     
     

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۱۲۴:چو عشقش برآرد سر از بی‌قراری - تو را کی گذارد که سر را بخاری

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۱۹۸:گهی پرده‌سوزی، گهی پرده‌داری - تو سر خزانی، تو جان بهاری

     ---

106. جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » غزلیات » شمارهٔ ۹۳۶:کیم من بیدلی بی اعتباری - غریبی بی نصیبی خاکساری

     
     

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۶۶۵:صلا ای صوفیان کامروز باری - سماع است و نشاط و عیش آری

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۶۶۶:به تن این جا به باطن در چه کاری - شکاری می‌کنی یا تو شکاری

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۶۸۶:اگر یار مرا از من برآری - من او گشتم بگو با او چه داری

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۶۸۷:صلا ای صوفیان کامروز باری - سماع است و وصال و عیش آری

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۶۸۸:صلا ای صوفیان کامروز باری - سماع است و شراب و عیش آری

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۶۸۹:منم غرقه درون جوی باری - نهانم می‌خلد در آب خاری

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۶۹۰:چو عشق آمد که جان با من سپاری - چرا زوتر نگویی کآری آری

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۶۹۱:نگفتم دوش ای زین بخاری - که نتوانی رضا دادن به خواری

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۶۹۲:به جان تو پس گردن نخاری - نگویی می‌روم عذری نیاری

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۶۹۳:به تن با ما، به دل در مرغزاری - چو دربند شکاری تو شکاری

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۶۹۴:مرا بگرفت روحانی نگاری - کناری و کناری و کناری

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۶۹۵:متاز ای دل سوی دریای ناری - که می‌ترسم که تاب نار ناری

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۶۹۶:مرا در خنده می‌آرد بهاری - مرا سرگشته می‌دارد خماری

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۶۹۷:بدید این دل درون دل بهاری - سحرگه دید طرفه مرغزاری

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۶۹۸:خداوندا زکات شهریاری - ز من مگذر شتاب ار مهر داری

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۷۱۵:مرا اندر جگر بنشست خاری - بحمدالله ز باغ او است باری

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۷۱۶:بگفتم با دلم آخر قراری - ز آتش‌های او آخر فراری

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۷۱۷:تو جانا بی‌وصالش در چه کاری - به دست خویش بی‌وصلش چه داری

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۱۸۵:عزیزی و کریم و لطف داری - ولیکن دور شو، چون هوشیاری

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۲۱۱:نسیم‌الصبح جد بابتشار - و بشر حین یأتی بانتشار

     ---

107. جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » غزلیات » شمارهٔ ۹۳۷:مرا بس بر سر میدان عشاق این سرافرازی - که روزی پیش چوگانت کنم چون گوی سربازی

     
     

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۵۳۹:یکی طوطی مژده آور یکی مرغی خوش آوازی - چه باشد گر به سوی ما کند هر روز پروازی

     ---

108. جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » غزلیات » شمارهٔ ۹۳۸:زهی از خط سبزت تازه رسم فتنه انگیزی - ز تیغ غمزه ات نو دمبدم آیین خونریزی

     
     

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۵۴۰:چو شیر و انگبین جانا چه باشد گر درآمیزی - عسل از شیر نگریزد تو هم باید که نگریزی

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۵۵۶:زهی چشم مرا حاصل شده آیین خون ریزی - ز هجران خداوندی شمس الدین تبریزی

     ---

109. جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » غزلیات » شمارهٔ ۹۴۲:با هر که غیر ماست چو شیر و شکر خوشی - با ما چه موجب است که چون آب و آتشی

     
     

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۹۹۴:ای نای خوش نوای که دلدار و دلخوشی - دم می‌دهی تو گرم و دم سرد می‌کشی

     ---

110. جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » غزلیات » شمارهٔ ۹۵۲:زهی دور زلفت به هر چین دلی - ز هر عقده ای عقل را مشکلی

     
     

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۱۹۹:الام طماعیة العاذل - ولا رأی فی‌الحب للعاقل

     ---

111. جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » غزلیات » شمارهٔ ۹۵۵:ای مظهر حسن لایزالی - مرآت جمال ذوالجلالی

     
     

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۷۲۸:باغ است و بهار و سرو عالی - ما می‌نرویم از این حوالی

     ---

112. جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » غزلیات » شمارهٔ ۹۵۶:ز مشک تر خطی داری و خالی - ندیده از تو مشکین تر غزالی

     
     

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۷۱۸:بیا ای آنک سلطان جمالی - کمالات کمالان را کمالی

     ---

113. جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » غزلیات » شمارهٔ ۹۶۱:آخر ای سرو خرامان ز کدامین چمنی - که ز سر تا قدم آشوب دل و جان منی

     
     

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۸۸۴:به شکرخنده بتا نرخ شکر می‌شکنی - چه زند پیش عقیق تو عقیق یمنی

     ---

114. جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » غزلیات » شمارهٔ ۹۶۲:ای مرا از عشق تو در کار خود حیرانیی - در بیابان تمنای تو سرگردانیی

     
     

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۸۰۹:ساخت بغراقان به رسم عید بغراقانیی - زهره آمد ز آسمان و می‌زند سرخوانیی

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۸۱۰:ای بداده دیده‌های خلق را حیرانیی - وی ز لشکرهای عشقت هر طرف ویرانیی

     ---

115. جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » غزلیات » شمارهٔ ۹۶۳:خوش آنکه وارهاند ما را ز ما زمانی - روشن ضمیر پیری یا خوبرو جوانی

     جامی » دیوان اشعار » واسطة العقد » غزلیات » شمارهٔ ۴۶۴:بهر خدنگ آه از بیداد دلستانی - باشد به پهلوی دل هر استخوان کمانی

     
     

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۹۴۱:ای گوهر خدایی آیینه معانی - هر دم ز تاب رویت بر عرش ارمغانی

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۹۵۷:اندر شکست جان شد پیدا لطیف جانی - چون این جهان فروشد وا شد دگر جهانی

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۹۵۹:ای آنک جمله عالم از توست یک نشانی - زخمت بر این نشانه آمد کنون تو دانی

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۹۶۰:رقصان شو ای قراضه کز اصل اصل کانی - جویای هر چه هستی می‌دانک عین آنی

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۲۲۲:اخرج عن‌المکان، یا صارم‌الزمان - واسبح سباح حوت فی قلزم‌المعانی

     ---

116. جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » غزلیات » شمارهٔ ۹۶۵:تو شمع مجلس انسی و شاه عالم جانی - بناز بر همه خوبان که نازنین جهانی

     
     

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۰۳۸:ببرد عقل و دلم را براق عشق معانی - مرا بپرس کجا برد آن طرف که ندانی

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۰۳۹:هزار جان مقدس هزار گوهر کانی - فدای جاه و جمالت که روح بخش جهانی

     ---

117. جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » غزلیات » شمارهٔ ۹۶۶:هر چند ز چشم ما نهانی - غم نیست چو در میان جانی

     جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » غزلیات » شمارهٔ ۹۶۷:ای فتنه چشم تو جهانی - می کن نظری به ناتوانی

     جامی » دیوان اشعار » خاتمة الحیات » قطعات » شمارهٔ ۳۱:پیری دیدم خمیده قامت - دنبال جنازه جوانی

     
     

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۷۲۹:با این همه مهر و مهربانی - دل می‌دهدت که خشم رانی

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۷۳۰:آورد خبر شکرستانی - کز مصر رسید کاروانی

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۷۳۱:بشنیده بدم که جان جانی - آنی و هزار همچنانی

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۷۳۲:ای ساقی باده معانی - درده تو شراب ارغوانی

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۷۳۳:ای وصل تو آب زندگانی - تدبیر خلاص ما تو دانی

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۷۵۳:ای آنک تو شاه مطربانی - زان دلبرکش بگو که دانی

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۷۵۴:روزی که مرا ز من ستانی - ضایع مکن از من آنچ دانی

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۷۵۵:چون عشق کند شکرفشانی - در جلوه شود مه نهانی

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۷۵۶:ای وصل تو اصل شادمانی - کان صورت‌هاست وین معانی

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۷۵۷:کژزخمه مباش تا توانی - هر زخمه که کژ زنی بمانی

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۷۵۸:مست می عشق را حیا نی - وین باده عشق را بها نی

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۷۵۹:گویم سخن لب تو یا نی - ای لعل لب تو را بها نی

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۷۷۰:رخ‌ها بنگر تو زعفرانی - کز درد همی‌دهد نشانی

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۷۷۳:با یار بساز تا توانی - تا بی‌کس و مبتلا نمانی

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۲۱۴:یا مالک دمة الزمان - یا فاتح جنة الامعانی

     ---

118. جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » غزلیات » شمارهٔ ۹۶۸:به کوی می فروشان خرده بینی - بر آن آزاده می کرد آفرینی

     
     

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۶۵۷:دلا تا نازکی و نازنینی - برو که نازنینان را نبینی

     ---

119. جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » غزلیات » شمارهٔ ۹۶۹:نی کیست همدمی شده از خویشتن تهی - چون سالکان ز سیر مقاماتش آگهی

     
     

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۹۸۱:ای سیرگشته از ما ما سخت مشتهی - وی پاکشیده از ره کو شرط همرهی

     ---

120. جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » غزلیات » شمارهٔ ۹۷۳:ای که در پرده به بازار جهان می آیی - ما تو بودیم ازین پیش و تو اکنون مایی

     جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » غزلیات » شمارهٔ ۹۷۷:ای ز خاک قدمت چشم مرا بینایی - چشم بد دور ز روی تو که بس زیبایی

     جامی » دیوان اشعار » خاتمة الحیات » غزلیات » شمارهٔ ۲۹۰:می زند راه دلم شکل سهی بالایی - که نمی بینمش از سروقدان همتایی

     
     

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۸۸۷:بده ای کف تو را قاعده لطف افزایی - کف دریا چه کند خواجه به جز دریایی

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۸۹۰:سخن تلخ مگو ای لب تو حلوایی - سر فروکن به کرم ای که بر این بالایی

     ---

121. جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » غزلیات » شمارهٔ ۹۷۴:هر لحظه جمال خود نوع دگر آرایی - شور دگر انگیزی شوق دگر افزایی

     
     

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۵۷۹:با هر کی تو درسازی می‌دانک نیاسایی - زیر و زبرت دارم زیرا که تو از مایی

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۶۱۳:ای شادی آن روزی کز راه تو بازآیی - در روزن جان تابی چون ماه ز بالایی

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۶۱۴:ما می‌نرویم ای جان زین خانه دگر جایی - یا رب چه خوش است این جا هر لحظه تماشایی

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۶۱۵:هم پهلوی خم سر نه، ‌ای خواجهٔ هرجایی - پرهیز ز هشیاران وز مردم غوغایی

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۶۱۶:من نیت آن کردم تا باشم سودایی - نیت ز کجا گنجد اندر دل شیدایی

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۶۱۷:عیسی چو توی جانا ای دولت ترسایی - لاهوت ازل را از ناسوت تو بنمایی

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۶۱۸:جانا نظری فرما چون جان نظرهایی - چون گویم دل بردی چون عین دل مایی

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۶۲۲:ای خواجه، تو چه مرغی؟ نامت چه؟ چرا شایی؟ - نی پرّی و نی چرّی ای مرغک حلوایی

     ---

122. جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » غزلیات » شمارهٔ ۹۷۵:عجب مطبوع و موزونی عجب زیبا و رعنایی - عجب شوخ دل آشوبی عجب ماه دل آرایی

     جامی » دیوان اشعار » واسطة العقد » غزلیات » شمارهٔ ۴۶۱:بیا ای عشق پر غوغا که در هر جا فرود آیی - غم آری جان گدازی عمر کاهی محنت افزایی

     
     

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۴۹۸:مرا سودای آن دلبر ز دانایی و قرایی - برون آورد تا گشتم چنین شیدا و سودایی

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۴۹۹:مسلمانان مسلمانان مرا ترکی است یغمایی - که او صف‌های شیران را بدراند به تنهایی

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۵۱۰:مرا پرسید آن سلطان به نرمی و سخن‌خایی - عجب امسال ای عاشق بدان اقبالگه آیی

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۵۱۱:به باغ و چشمه حیوان چرا این چشم نگشایی - چرا بیگانه‌ای از ما چو تو در اصل از مایی

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۵۱۲:رها کن ماجرا ای جان فروکن سر ز بالایی - که آمد نوبت عشرت زمان مجلس آرایی

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۵۵۲:کجا باشد دورویان را میان عاشقان جایی - که با صد رو طمع دارد ز روز عشق فردایی

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۵۶۱:مسلمانان مسلمانان مرا جانی است سودایی - چو طوفان بر سرم بارد از این سودا ز بالایی

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۵۶۲:یکی فرهنگ دیگر نو برآر ای اصل دانایی - ببین تو چاره‌ای از نو که الحق سخت بینایی

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۱۸۰:اخلائی! اخلائی! صفونی عند مولایی - و قولوا ان ادوایی قد استولت لافنایی

     ---

123. جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » غزلیات » شمارهٔ ۹۷۶:دل برد ز من فتنه گری عشوه نمایی - زرین کمری کج کلهی تنگ قبایی

     
     

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۶۲۸:هر روز بگه ای شه دلدار درآیی - جان را و جهان را شکفانی و فزایی

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۶۳۵:امروز سماع است و مدام است و سقایی - گردان شده بر جمع قدح‌های عطایی

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۶۴۲:زان جای بیا خواجه بدین جای نه جایی - کاین جاست تو را خانه کجایی تو کجایی

     ---

124. جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » غزلیات » شمارهٔ ۹۷۸:شنیده ام که ز من یاد کرده ای جایی - نداشتم من بیدل جز این تمنایی

     جامی » دیوان اشعار » واسطة العقد » غزلیات » شمارهٔ ۴۶۲:گرفت خاطرت از عاشقان شیدایی - که زود می روی ای جان و دیر می آیی

     
     

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۰۶۴:ز بامداد دلم می‌پرد به سودایی - چو وام دار مرا می‌کند تقاضایی

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۰۶۵:شدم به سوی چه آب همچو سقایی - برآمد از تک چه یوسفی معلایی

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۰۷۹:بیامدیم دگربار سوی مولایی - که تا به زانوی او نیست هیچ دریایی

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۰۸۰:تو نور دیده جان یا دو دیده مایی - که شعله شعله به نور بصر درافزایی

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۰۹۶:ز بامداد دلم می‌جهد به سودایی - ز بامداد پگه می‌زند یکی رایی

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۰۹۷:بیا بیا که شدم در غم تو سودایی - درآ درآ که به جان آمدم ز تنهایی

     ---

125. جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » غزلیات » شمارهٔ ۹۷۹:گر بدانی که چها می کشم از درد جدایی - به خدا با همه بیرحمی خود رحم نمایی

     
     

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۸۱۷:مکن ای دوست نشاید که بخوانند و نیایی - و اگر نیز بیایی بروی زود نپایی

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۸۲۴:مه ما نیست منور تو مگر چرخ درآیی - ز تو پرماه شود چرخ چو بر چرخ برآیی

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۸۲۵:مثل ذره روزن همگان گشته هوایی - که تو خورشیدشمایل به سر بام برآیی

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۸۲۶:همه چون ذره روزن ز غمت گشته هوایی - همه دردی کش و شادان که تو در خانه مایی

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۸۲۷:بده ای دوست شرابی که خدایی است خدایی - نه در او رنج خماری نه در او خوف جدایی

     ---

126. جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » غزلیات » شمارهٔ ۹۸۰:از سبزه بر گل خط می فزایی - دل می فریبی جان می ربایی

     
     

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۱۳۳:حدی نداری در خوش لقایی - مثلی نداری در جان فزایی

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۱۳۴:تو جان مایی، ماه سمایی - فارغ ز جمله اندیشهایی

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۱۳۵:با چرخ گردان تیره هوایی - دارد همیشه قصد جدایی

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۲۰۰:هذا طبیبی، عند الدوآء - هذا حبیبی، عند الوء

     ---

127. جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » غزلیات » شمارهٔ ۱۰۱۴:هر قطره می لعل که ریزد به زمینی - از جام تو بر خاتم عیش است نگینی

     
     

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۶۴۱:گیرم که نبینی رخ آن دختر چینی - از جنبش او جنبش این پرده نبینی

     ---

128. جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » قصاید » شمارهٔ ۱:ای از علو قدر به کرسی نهاده پا - فرق مقیم فرش حریم تو عرش سا

     
     

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۹۷:ای بنده بازگرد به درگاه ما بیا - بشنو ز آسمان‌ها حی علی الصلا

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۹۸:ای صوفیان عشق بدرید خرقه‌ها - صد جامه ضرب کرد گل از لذت صبا

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۹۹:ای خان و مان بمانده و از شهر خود جدا - شاد آمدیت از سفر خانه خدا

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۰۰:نام شتر به ترکی چه بود بگو دوا - نام بچه ش چه باشد او خود پیش دوا

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۰۱:شب رفت و هم تمام نشد ماجرای ما - ناچار گفتنی‌ست تمامی ماجرا

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۰۲:هر روز بامداد سلام علیکما - آن جا که شه نشیند و آن وقت مرتضا

     مولانا » فیه ما فیه » فصل چهارم - گفت که این چه لطف است که مولانا تشریف فرمود:جان از درون به فاقه و طبع از برون به برگ - دیو از خورش به هیضه و جمشید ناشتا

     ---

129. جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » قصاید » شمارهٔ ۲:مرحبا ای قاصد ملک معالی مرحبا - الصلا کز جان و دل نزل تو کردم الصلا

     جامی » دیوان اشعار » خاتمة الحیات » قصاید » شمارهٔ ۱ - فی توحیده سبحانه و تعالی:آن که تسبیح حصا بر صدق او آمد گوا - گاه احصای ثنایت گفته لا احصی ثنا

     
     

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۳۱:من چو موسی در زمان آتش شوق و لقا - سوی کوه طور رفتم حبذا لی حبذا

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۴۴:عقل دریابد تو را یا عشق یا جانِ صفا ؟ - لوح محفوظت شناسد یا ملایک بر سما ؟

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۵۱:سر برون کن از دریچه جان ببین عشاق را - از صبوحی‌های شاه آگاه کن فساق را

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۵۲:دوش آن جانان ما افتان و خیزان یک قبا - مست آمد با یکی جامی پر از صرف صفا

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۵۵:از فراق شمس دین افتاده‌ام در تنگنا - او مسیح روزگار و درد چشمم بی‌دوا

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۵۶:ای هوس‌های دلم بیا بیا بیا بیا - ای مراد و حاصلم بیا بیا بیا بیا

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۵۸:امتزاج روح‌ها در وقت صلح و جنگ‌ها - با کسی باید که روحش هست صافی صفا

     ---

130. جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » قصاید » شمارهٔ ۴:درین سراچه که چرخش کمینه طاق نماست - همیشه قامتم از بار دل چو طاق دوتاست

     جامی » دیوان اشعار » واسطة العقد » غزلیات » شمارهٔ ۵۹:گدای کوی خرابات پل برهنه چراست - اگر نه کفش زده فقر او به فرق غناست

     
     

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۷۵:بیا که عاشق ماهست وز اختران پیداست - بدانک مست تجلی به ماه راه نماست

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۷۶:بخند بر همه عالم که جای خنده تو راست - که بنده قد و ابروی تست هر کژ و راست

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۸۳:هر آنک از سبب وحشت غمی تنهاست - بدانک خصم دلست و مراقب تن‌هاست

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۸۸:در این سلام مرا با تو دار و گیر جداست - دمی عظیم نهان‌ست و در حجاب خداست

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۸۹:اگر تو مست وصالی‌، رخ تو ترش چراست‌؟ - برون شیشه ز حال درون شیشه گوا‌ست

     ---

131. جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » قصاید » شمارهٔ ۹:زان پیش کز مداد دهم خامه را مدد - جویم مدد ز فضل تو ای مفضل احد

     
     

     مولانا » مجالس سبعه » المجلس الثالث » مناجات:دل کیست کو حدیث خود و درد خود کند - پیدا بود که جنبش دل تا کجا رسد!

     ---

132. جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » قصاید » شمارهٔ ۱۱ - قصیدهٔ جلاء الروح در جواب قصیدهٔ مرآت الصفا یا بحرالابرار یا قصیدهٔ شینیهٔ خاقانی:معلم کیست عشق و کنج خاموشی دبستانش - سبق نادانی و دانا دلم طفل سبق خوانش

     
     

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۲۲۴:پریشان باد پیوسته دل از زلف پریشانش - وگر برناورم فردا سر خویش از گریبانش

     ---

133. جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » قصاید » شمارهٔ ۱۶:جاه داری جاهل آسا در سر ای کامل مدام - جاهلت خوانم نه کامل چون تو را جاه است کام

     جامی » بهارستان » روضهٔ هفتم (در شعر و بیان شاعران) » بخش ۶ - عسجدی:آن زبرجد رنگ مشکین بوی و طعمش طعم شهد - رنگ دیبا دارد او گویی و بوی عود خام

     
     

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۵۸۳:می خرامد جان مجلس سوی مجلس گام گام - در جبینش آفتاب و در یمینش جام جام

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۷۸۰:اقبل الساقی علینا حاملا کاس المدام - فاشربوا من کاس خلد و اترکوا کل الطعام

     ---

134. جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » قصاید » شمارهٔ ۱۸:قاصد رسید و ساخت معطر مشام من - در چین نامه داشت مگر نافه ختن

     
     

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۰۴۹:ای دم به دم مصور جان از درون تن - نزدیکتر ز فکرت این نکته‌ها به من

     ---

135. جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » قصاید » شمارهٔ ۱۹:بانگ رحیل از قافله برخاست خیز ای ساربان - رختم بنه بر راحله آهنگ رحلت کن روان

     
     

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۷۸۹:ای عاشقان ای عاشقان هنگام کوچ است از جهان - در گوش جانم می‌رسد طبل رحیل از آسمان

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۷۹۴:ای باغبان ای باغبان آمد خزان آمد خزان - بر شاخ و برگ از درد دل بنگر نشان بنگر نشان

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۸۱۰:من دزد دیدم کو برد مال و متاع مردمان - این دزد ما خود دزد را چون می بدزدد از میان

     ---

136. جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » قصاید » شمارهٔ ۲۰:این همایون خانه کامد خانه چشم جهان - روشنایی باد ازو چشم جهان را جاودان

     جامی » دیوان اشعار » واسطة العقد » غزلیات » شمارهٔ ۳۸۱:جان شیرین است گفتم آن دولب گفت آن دهان - در میان جان شیرین سر ما باید نهان

     جامی » دیوان اشعار » واسطة العقد » قصاید » شمارهٔ ۱۰:قبه بر کیوان رساند این کاخ گردون آستان - گو کلاه انداز ازین شادی زمین برآسمان

     جامی » دیوان اشعار » واسطة العقد » اشعار پراکنده » شمارهٔ ۱۰:آمد آن سرو روان بیرون به پا گیسوکشان - شد مرا مربوط با هر موی او رگ‌های جان

     
     

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۹۳۵:دلبر بیگانه صورت مهر دارد در نهان - گر زبانش تلخ گوید قند دارد در دهان

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۹۴۰:ای ز تو مه پای کوبان وز تو زهره دف زنان - می زنند ای جان مردان عشق ما بر دف زنان

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۹۴۱:مهره‌ای از جان ربودم بی‌دهان و بی‌دهان - گر رقیب او بداند گو بدان و گو بدان

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۹۴۲:من ز گوش او بدزدم حلقه دیگر نهان - تا نداند چشم دشمن ور بداند گو بدان

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۹۵۵:ای زیان و ای زیان و ای زیان و ای زیان - هوشیاری در میان بیخودان و مستیان

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۹۶۶:جام پر کن ساقیا آتش بزن اندر غمان - مست کن جان را که تا اندررسد در کاروان

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۹۶۷:ای تو را گردن زده آن تسخرت بر گرد نان - ای سیاهی بر سیاهی جان تو از گرد نان

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۹۶۸:ای دل من در هوایت همچو آب و ماهیان - ماهی جانم بمیرد گر بگردی یک زمان

     ---

137. جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » قطعات » شمارهٔ ۳۵:به دندان رخنه در پولاد کردن - به ناخن راه در خارا بریدن

     جامی » بهارستان » روضهٔ هفتم (در شعر و بیان شاعران) » بخش ۹ - ناصرخسرو:همه جور من از بلغاریان است - که مادامم همی باید کشیدن

     
     

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۹۰۴:کجا خواهی ز چنگ ما پریدن - کی داند دام قدرت را دریدن

     ---

138. جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » رباعیات » شمارهٔ ۶:درج دهنت که هست تنگ و نایاب - در وی درج است سی و دو در خوشاب

     
     

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۸۰:از بانگ سرافیل دمیده است رباب - تا زنده و تازه کرده دلهای کباب

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۸۱:امروز چو هر روز خرابیم خراب - مگشا در اندیشه و برگیر رباب

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۸۳:اندیشه مکن بکن تو خود را در خواب - کاندیشه ز روی مه حجابست حجاب

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۸۵:ای آنکه تو دیر آمده‌ای در کتاب - گر بشتابند کودکان تو مشتاب

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۹۵:بیکار مشین درآ درآمیز شتاب - بیکار بدن به خور برد یا سوی خواب

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۹۶:حاجت نبود مستی ما را به شراب - یا مجلس ما را طرب از چنگ و رباب

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۹۷:خواب آمد و در چشم نبد موضع خواب - زیرا ز تو چشم بود پرآتش و آب

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۹۸:دانیکه چه میگوید این بانگ رباب - اندر پی من بیا و ره را دریاب

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۹۹:در چشم آمد خیال آن در خوشاب - آن لحظه کزو اشک همی رفت شتاب

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۰۰:دل در هوس تو چون ربابست رباب - هر پاره ز سوز تو کبابست کباب

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۰۱:ساقی در ده برای دیدار صواب - زان باده که او نه خاک دیده است و نه آب

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۰۲:سبحان‌الله من و تو ای در خوشاب - پیوسته مخالفیم اندر هر باب

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۰۳:شب گردم گرد شهر چون باد و چو آب - از گشتن گرد شهر کس ناید خواب

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۰۷:گرم آمد عاشقانه و چست شتاب - برتافته روح او ز گلزار صواب

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۱۱:یارب یارب به حق تسبیح رباب - کش در تسبیحِ صد سوالست و جواب

     ---

139. جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » رباعیات » شمارهٔ ۱۵:کردم توبه شکستیش روز نخست - چون بشکستم به توبه ام خواندی چست

     جامی » دیوان اشعار » واسطة العقد » رباعیات » شمارهٔ ۱۳:رسوا شده لولیی ربالی دردست - از کوی خرابات همی آمد مست

     جامی » دیوان اشعار » واسطة العقد » رباعیات » شمارهٔ ۳۳:گاهی کشیم به رفتن ای عشوه پرست - گه ز آمدن از نیست مرا سازی هست

     جامی » دیوان اشعار » واسطة العقد » رباعیات » شمارهٔ ۴۲:آن مه که به دل حرف وفا کرده درست - دی بود به حمام پس از صبح نخست

     جامی » دیوان اشعار » واسطة العقد » رباعیات » شمارهٔ ۵۲:جامی عمری به خلق عالم پیوست - زان شیوه نیامدش بجز باد به دست

     جامی » دیوان اشعار » خاتمة الحیات » اشعار پراکنده » شمارهٔ ۴:هرکس که ازین جهان دلگیر بجست - از ننگ وزیر و منت میر برست

     
     

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۲۰:آن تلخ سخنها که چنان دل شکن است - انصاف بده چه لایق آن دهن است

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۲۲:آن جان که از او دلبر ما شادانست - پیوسته سرش سبز و لبش خندان است

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۴۸:آن نور مبین که در جبین ما هست - وان ضوء یقین که در دل آگاهست

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۵۲:از جمله طمع بریدنم آسانست - الا ز کسی که جان ما را جانست

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۶۴:امروز من و جام صبوحی در دست - می‌افتم و می‌خیزم و می‌گردم مست

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۶۶:امشب آمد خیال آن دلبر چست - در خانهٔ تن مقام دل را میجست

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۷۷:ای آمده بامداد شوریده و مست - پیداست که باده دوش گیرا بوده است

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۸۷:ای خواجه ترا غم جمال و جاهست - و اندیشهٔ باغ و راغ و خرمنگاهست

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۸۸:ای در دل من نشسته شد وقت نشست - ای توبه شکن رسید هنگام شکست

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۹۷:ای طالب اگر ترا سر این راهست - واندر سر تو هوای این درگاهست

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۲۰۰:ای کز تو دلم پر سمن و یاسمنست - وز دولت تو کیست که او همچو منست

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۲۳۸:پای تو گرفته‌ام ندارم ز تو دست - درمان ز که جویم که دلم مهر تو خست

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۲۳۹:پائی که همی رفت به شبستان سر مست - دستی که همی چید ز گل دسته بدست

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۲۶۹:توبه چکنم که توبه‌ام سایهٔ تست - بار سر توبه جمله سرمایهٔ توست

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۲۸۸:چون دید مرا مست بهم برزد دست - گفتا که شکست توبه بازآمد مست

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۳۳۰:دل یاد تو کرد چون به عشرت بنشست - جام از ساقی ربود و انداخت شکست

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۳۵۷:صد بار بگفتمت، چه هشیار و چه مست - شوخی مکن و مزن به هر شاخی دست

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۳۵۹:عشق آمد و توبه را چو شیشه بشِْکست - چون شیشه شکست کیست کو داند بست؟

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۳۸۴:گفتا که شکست توبه بازآمد مست - چون دید مرا مست بهم برزد دست

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۳۹۳:گفتی چونی بنده چنانست که هست - سودای تو بر سر است و سر بر سر دست

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۴۰۷:ماهی تو که فتنه‌ای ندارم ز تو دست - درمان ز که جویم که دلم از تو بخست

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۴۱۴:مستی ز ره آمد و بما در پیوست - ساغر می‌گشت در میان دست بدست

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۴۱۶:من آن توام کام منت باید جست - زیرا که در این شهر حدیث من و تست

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۴۲۷:ناگه ز درم درآمد آن دلبر مست - جام می لعل نوش کرده بنشست

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۴۴۴:هر روز به نو برآید آن دلبر مست - با ساغر پرفتنهٔ پرشور بدست

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۴۴۸:هر صورت کاید به از او امکان هست - چون بهتر از آن هست نه معشوق منست

     ---

140. جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » رباعیات » شمارهٔ ۱۸:سوفسطایی که از خرد بی خبر است - گوید عالم خیالی اندر گذر است

     
     

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۲۸:آن خواجه که بار او همه قند تر است - از مستی خود ز قند خود بیخبر است

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۳۶:آن شاه که خاک پای او تاج سر است - گفتم که فراق تو ز مرگم بتر است

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۴۵:آنکس که ز سر عاشقی باخبر است - فاش است میان عاشقان مشتهر است

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۵۳:از حلقهٔ گوش از دلم باخبر است - در حلقهٔ او دل از همه حلقه‌تر است

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۲۷۵:جانا غم تو ز هرچه گویی بتر است - رنج دل و تاب تن و سوز جگر است

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۲۷۸:جانی که به راه عشق تو در خطر است - بس دیده ز جاهلی بر او نوحه‌گر است

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۳۰۷:در ظاهر و باطن آنچه خیر است و شر است - از حکم حقست و از قضا و قدر است

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۳۳۷:روزی ترش است و دیدهٔ ابر تر است - این گریه برای خندهٔ برگ و بر است

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۴۰۶:ماه عید است و خلق زیر و زبر است - تا فرجه کند هر آنکه صاحب نظر است

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۴۳۶:هر چند شکر لذّت جان و جگر است - آن خود دگر است و شکرِ او دگر است

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۴۳۸:هرچند که بار آن شترها شکر است - آن اشتر مست چشم او خود دگر است

     ---

141. جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » رباعیات » شمارهٔ ۱۹:راهی ست ز حق به خلق بس روشن و راست - راهی ست ز خلق سوی حق پر کم و کاست

     جامی » بهارستان » خاتمهٔ کتاب:جامی هرجا که نامه ای انشاء آراست - از گفته کس به عاریت هیچ نخواست

     
     

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۱۷:آن آتش ساده که ترا خورد و بکاست - آن ساده به از دو صد نگار زیبا است

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۱۸:آن بت که جمال و زینت مجلس ماست - در مجلس ما نیست ندانیم کجاست

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۲۱:آنجا که توی همه غم و جنگ و جفاست - چون غرقهٔ ما شدی همه لطف و وفاست

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۳۷:آن شب که ترا به خواب بینم پیداست - چون روز شود چو روز دل پرغوغاست

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۶۲:امروز چه روز است که خورشید دوتاست - امروز ز روزها برونست و جداست

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۶۸:امشب شب آنست که جان شبهاست - امشب شب آنست که حاجات رواست

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۹۱:ای دوست مکن که روزها را فرداست - نیکی و بدی چو روز روشن پیداست

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۹۴:ای ساقی جان مطرب ما را چه شده است - چون می‌نزند رهی ره او که زده است

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۲۰۴:این چرخ و فلکها که حد بینش ماست - در دست تصرف خدا کم ز عصاست

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۲۴۲:برکان شکر چند مگس را غوغاست - کی کان شکر را به مگسها پرواست

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۲۴۹:بگذشت سوار غیب و گردی برخاست - او رفت ز جای و گرد او هم برخاست

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۲۵۲:بیچاره‌تر از عاشق بیصبر کجاست - کاین عشق گرفتاری بی‌هیچ دواست

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۲۵۳:بی‌دیده اگر راه روی عین خطاست - بر دیده اگر تکیه زدی تیر بلاست

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۲۷۰:توبه کردم که تا جانم برجاست - من کج نروم نگردم از سیرت راست

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۲۷۴:تهدید عدو چه بشنود عاشق راست - میراند خر تیز بدان سو که خداست

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۲۸۵:چنگی صنمی که ساز چنگش بنواست - بر چنگ ترانه‌ای همی زد شبها است

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۳۲۰:دستت دو و پایت دو و چشمت دو رواست - اما دل و معشوق دو باشند خطاست

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۳۳۵:دیوانه شدم خواب ز دیوانه خطا است - دیوانه چه داند که ره خواب کجاست

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۳۵۶:شمعی که در اینخانه بدی خانه کجاست - در دیده بد امروز میان دلهاست

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۳۶۸:قومی غمگین و خود مدان غم ز کجاست - قومی شادان و بیخبر کان ز چه جاست

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۳۹۲:گفتند که شش جهت همه نور خداست - فریاد ز حلق خاست کان نور کجاست

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۴۰۰:گویند مرا که این همه درد چراست - وین نعره و آواز و رخ زرد چراست

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۴۲۴:می‌گفت یکی پری که او ناپیداست - کان جان که مقدست است از جای کجاست

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۴۴۰:هر ذره که چون گرسنه بر خوان خداست - گر تا باید خورند اینخوان برپاست

     مولانا » فیه ما فیه » فصل اول - یکی می‌گفت که مولانا سخن نمی‌فرماید:مرغی که بر آن کوه، نشست و برخاست - بنگر که در آن کوه چه افزود و چه کاست؟

     ---

142. جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » رباعیات » شمارهٔ ۲۱:نی بر دل ما ز هیچ یاری باری ست - نی بر دل هیچ کس ز ما آزاری ست

     جامی » بهارستان » روضهٔ نخستین (در ذکر احوال مشایخ صوفیه) » بخش ۳۰:صوفی که به خرقه دوزیش بازاریست - گر بخیه فقر می زند خوش کاریست

     
     

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۲۹۱:حاشا که به عالم از تو خوشتر یاریست - یا خوبتر از دیدن رویت کاریست

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۴۲۲:میدان که در درون تو مثال غاریست - واندر پس آنغار عجب بازاریست

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۴۴۳:هر ذره و هر خیال چون بیداریست - از شادی و اندهان ما هشیاریست

     ---

143. جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » رباعیات » شمارهٔ ۲۳:مسکین دل من بر آتش عشق گداخت - واندر طلب تو نقد هستی درباخت

     
     

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۳۹:آن عشق مجرد سوی صحرا می‌تاخت - دیدش دل من ز کر و فرش بشناخت

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۳۶۳:عشق تو در اطراف گیائی میتاخت - مسکین دل من دید نشانش بشناخت

     ---

144. جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » رباعیات » شمارهٔ ۲۷:هر دیده که روزی به جمالت نگریست - چون از تو جدا ماند چرا خون نگریست

     
     

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۴۲:آنکس که بروی خواب او رشک پریست - آمد سحری و بر دل من نگریست

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۲۳۵:با نی گفتم که بر تو بیداد ز کیست - بی‌هیچ زیان ناله و فریاد تو چیست

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۲۶۲:تا در دل من صورت آن رشک پریست - دلشاد چو من در همهٔ عالم کیست

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۳۲۵:دلدارم گفت کان فلان زنده ز چیست؟ - جانش چو منم عجب که بی‌جان چون زیست؟

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۳۳۳:دوش از سر لطف یار در من نگریست - گفتا بی‌ما چگونه بتوانی زیست

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۳۴۰:زان روز که چشم من به رویت نگریست - یک دم نگذشت کز غمت خون نگریست

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۳۶۴:عشقی که از او وجود بی‌جان میزیست - این عشق چنین لطیف و شیرین از چیست

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۳۸۹:گفتم که بیا بچشم من درنگریست - من نیز به حال گفتمش کاین دغلیست

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۴۴۷:هر روز دل مرا سماع و طربیست - میگوید حسن او بر این نیز مأیست

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۴۵۵:یکبار بمُردَم و مرا کس نگریست - گر بار دگر زنده شوم دانم زیست

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۴۵۶:یک چشم من از روز جدائی بگریست - چشم دگرم گفت چرا گریه ز چیست

     ---

145. جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » رباعیات » شمارهٔ ۳۰:تا چند کنی بحث قدیم و محدث - تا چند دهی شرح معاد و مبعث

     
     

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۴۵۷:ای آنکه کنی کون و مکانرا محدث - پاکی و منزهی ز نسیان و حدث

     ---

146. جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » رباعیات » شمارهٔ ۳۴:المنة لله که نه شیخم نه مرید - نی طالب علم و نه مدرس نه معید

     جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » رباعیات » شمارهٔ ۳۸:بر روی زمین به تازگی سبزه دمید - بر صفحه خاک شد خط سبز پدید

     جامی » دیوان اشعار » خاتمة الحیات » رباعیات » شمارهٔ ۳۶:احمد که اجل به قتل او تیغ کشید - وز دهر بجز زهر شهادت نچشید

     جامی » دیوان اشعار » خاتمة الحیات » رباعیات » شمارهٔ ۴۱:عمری دل من ز شوق یعقوب تپید - یعقوب برفت و روی یعقوب ندید

     جامی » بهارستان » روضهٔ نخستین (در ذکر احوال مشایخ صوفیه) » بخش ۱۵:از رنج کسی به گنج وصلت نرسید - وین طرفه که بی رنج کس آن گنج ندید

     
     

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۴۷۳:آن را که خدای ناف بر عشق برید - او داند ناله‌های عشاق شنید

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۵۲۱:از شربت سودای تو هر جان که مزید - زآن آب حیات در مزید است مزید

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۵۵۸:ای عشق تُوَم انّ عذابی لشدید - ای عاشق تو به زخم تیغ تو شهید

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۵۸۰:پرسید مهم که چشم تو مه را دید - گفتم که بدید و مه ز مه می‌پرسید

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۶۱۶:تیری ز کمانچهٔ ربابی بجهید - از چنبر تن گذشت و بر قلب رسید

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۶۳۹:چون روز وصال یار ما نیست پدید - اندک اندک ز عشق باید ببرید

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۷۲۳:زان مقصد صنع تو یکی نی ببرید - از بهر لب چون شکر خود بگزید

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۷۹۶:گفتم که به من رسید دردت بمزید - گفتا خنک آن جان که بدین درد رسید

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۷۹۷:گفتم که ز خردی دل من نیست پدید - غمهای بزرگ تو در او چون گنجید

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۸۵۱:هر لحظه همی خوانمش از راه بعید - کو سورهٔ یوسف است و قرآن مجید

     ---

147. جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » رباعیات » شمارهٔ ۳۵:آن شاهد غیبی ز نهانخانه بود - زد جلوه کنان خیمه به صحرای نمود

     جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » رباعیات » شمارهٔ ۳۷:زان جنبش و کوشش که دل خسته نمود - چون در ره جست و جوی کاری نگشود

     
     

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۵۳۰:اکنون که رخت جان جهانی بربود - در خانه نشستنت کجا دارد سود

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۵۸۱:برقی که ز میغ آن جهان روی نمود - چون سوخته‌ای نیست کرا دارد سود

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۶۹۷:دل دوش در این عشق حریف ما بود - شب تا به سحرگاه نخفت و ناسود

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۷۲۴:ز اول که مرا عشق نگارم بربود - همسایهٔ من ز نالهٔ من نغنود

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۷۴۳:شب رفت کجا رفت همانجای که بود - تا خانه رود باز یقین هر موجود

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۷۷۸:کامل صفتی راه فنا می‌پیمود - چون باد گذر کرد ز دریای وجود

     ---

148. جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » رباعیات » شمارهٔ ۳۶:هر صورت دلکش که تو را روی نمود - خواهد فلکش زود ز چشم تو ربود

     
     

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۷۰۱:دوش آن بت من همچو مه گردون بود - نی نی که به حسن از آفتاب افزون بود

     ---

149. جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » رباعیات » شمارهٔ ۳۹:بر گوشه چشم تو که چشمش مرساد - دانی ز چه خاست آن کبودی که فتاد

     جامی » دیوان اشعار » واسطة العقد » رباعیات » شمارهٔ ۳۰:هر گه خوانی «الف بی » ای حورنژاد - از دست دو «دال و الفت » خواهم داد

     جامی » دیوان اشعار » واسطة العقد » رباعیات » شمارهٔ ۳۱:بر عزم سفر دلی ز گیتی ناشاد - رفتم به وداع آن بت حور نژاد

     
     

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۵۴۵:ای از قدمت خاک زمین خرم و شاد - شد حامله از شادی و صد غنچه بزاد

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۵۵۴:ای دوست مگو تو بنده‌ای یا آزاد - بنده که خرد برای زشتی و فساد

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۶۰۹:تا گوهر جان در این طبایع افتاد - همسایه شدند با وی این چار فساد

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۶۱۱:نایی ببرید از نیستان استاد - با نه سوراخ و آدمش نام نهاد

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۶۴۸:خوابم ز خیال روی تو پشت بداد - وز تو ز خیال تو همی خواهم داد

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۷۶۱:عشق آن باشد که خلق را دارد شاد - عشق آن باشد که داد شادیها داد

     ---

150. جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » رباعیات » شمارهٔ ۴۹:دور از رخت ای سنگدل سیمینبر - لم یبق من الوجود عین و اثر

     جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » رباعیات » شمارهٔ ۵۰:چشم تو که ریخت خون صد خسته جگر - در ماتمشان کبود پوشید مگر

     جامی » بهارستان » روضهٔ ششم (در مطایبه) » بخش ۲۷:کس در حرم سفله ناپاک سیر - چون نان نبود نهفته از چشم بشر

     
     

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۸۶۸:آن کس که ترا دیده بود ای دلبر - او چون نگرد بسوی معشوق دگر

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۸۷۱:اندیشهٔ دهرت ز چه بگداخت جگر - طبع تو مزاج دهر نشناخت مگر

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۸۷۳:ای آنکه دلت باید در وی منگر - زاهد شو و چشم را بخوابان بگذار

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۸۷۶:ای دلبر عیّار دلِ نیکوفر - از جملهٔ نیکوان توی نیکوتر

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۸۸۲:این صورت باغست و در او نیست ثمر - تو رنجه مشو بیهده سوگند مخور

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۸۹۴:در باغ در نیامدم گرد آور - درویش و تهی روم من راهگذر

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۹۰۶:فرمود خدا به وحی کای پیغمبر - جز در صف عاشقان بمنشین بگذر

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۹۰۸:گر در سر و چشم عقل داری و بصر - بفروش زبان را و سر از تیغ بخر

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۹۱۷:مجموع تن و قالب خود را بنگر - جوقی مستند و خفته بر همدیگر

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۹۲۱:من مسخرهٔ تو نیسستم ای فاجر - تا مسخرگی نمایمت بس نادر

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۹۲۲:می‌آید گرگ نزد ما وقت سحر - هم فربه میرباید و هم لاغر

     ---

151. جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » رباعیات » شمارهٔ ۵۲:بر مائده جهان چه برنا و چه پیر - باشد پی لقمه ای به صد محنت اسیر

     جامی » دیوان اشعار » واسطة العقد » اشعار پراکنده » شمارهٔ ۱۶:ای آمده سوی بیدلان دیر به دیر - وز سنگدلی به خونشان گشته دلیر

     
     

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۸۷۲:ای آمده ز آسمان درین عالم دیر - و آورده خبرهای سموات به زیر

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۸۸۵:با همت باز باش و یا هیبت شیر - در مخزن جان درآی با دیدهٔ سیر

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۹۰۲:زان ابروی چون کمانت ای بدر منیر - دل شیشهٔ پرخون شود از ضربت تیر

     ---

152. جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » رباعیات » شمارهٔ ۵۸:دل خسته و جان فگار و مژگان خونریز - رفتم به دیار آن مه مهرانگیز

     
     

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۹۲۷:آمد بر من دوش نگاری سر تیز - شیرین سخنی شکر لبی شورانگیز

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۹۳۶:ای ذره ز خورشید توانی بگریز - چون نتوانی گریخت با وی مستیز

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۹۴۵:بازآمدم اینک که زنم آتش نیز - در توبه و در گناه و زهد و پرهیز

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۹۶۱:ماییم و توی و خانه خالی برخیز - هنگام ستیز نیست ای جان مستیز

     ---

153. جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » رباعیات » شمارهٔ ۵۹:گنجشک ضعیف توام ای مایه ناز - افتاده به دام تو به صد عجز و نیاز

     جامی » دیوان اشعار » خاتمة الحیات » رباعیات » شمارهٔ ۲۳:این کنج فراغت است و خلوتگه راز - اسباب حضور دل در او یافته ساز

     جامی » بهارستان » روضهٔ نخستین (در ذکر احوال مشایخ صوفیه) » بخش ۳۱:خوش آن که چون نیست شد از این نقش مجاز - دیگر به وجود خویشتن نامد باز

     
     

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۹۳۲:ای جان سماع و روزه و حج و نماز - وی از تو حقیقت شده بازی و مجاز

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۹۳۳:ای جان لطیف بیغم عشق مساز - در هر نفسش هزار روزه است و نماز

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۹۳۸:ای عشق تو داده باز جان را پرواز - لطف تو کشیده چنگ جان را در ساز

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۹۴۰:ای کرده ز نقش آدمی چنگی ساز - جانها همه اقوال تو از روی نیاز

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۹۴۴:امشب که گشاده است صنم با ما راز - ای شب چه شبی که عمر تو باد دراز

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۹۴۶:بازی بودم پریده از عالم راز - تا بو که برم ز شیب صیدی بفراز

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۹۴۷:بنمای بمن رخ ای شمع طراز - تا ناز کنم نه روزه دارم نه نماز

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۹۵۸:گر بکشندم نگردم از عشق توباز - زیرا که ز چنگ ما برون شد آواز

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۹۶۴:مردانه بیا که نیست کار تو مجاز - آغاز بنه ترانهٔ بی‌آغاز

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۹۶۶:من بودم و دوش آن بت بنده نواز - از من همه لابه بود و از وی همه ناز

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۹۶۸:من همتیم کجا بود چون من باز - عرضه نکنم به هیچکس آز و نیاز

     ---

154. جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » رباعیات » شمارهٔ ۶۰:ای فاضل منطقی به فریادم رس - با من مزن از منطق ازین بیش نفس

     
     

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۹۷۴:آمد آمد ترش ترش یعنی بس - میپندارد که من بترسم ز عسس

     ---

155. جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » رباعیات » شمارهٔ ۷۲:هر روز روم سوی گلستان غمناک - چون غنچه گریبان صبوری زده چاک

     جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » رباعیات » شمارهٔ ۷۳:ای لاله دلسوخته دامن چاک - داری رخی از داغ درون آتشناک

     جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » رباعیات » شمارهٔ ۱۳۲:شد فصل بهار و گشتم از غصه هلاک - دارم جگری کباب و چشمی نمناک

     
     

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۰۷۲:چون گشت طلسم جسم آدم چالاک - با خاک درآمیخته شد گوهر پاک

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۰۷۳:حاشا که شود سینهٔ عاشق غمناک - یا از جز عشق دامنش گردد چاک

     ---

156. جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » رباعیات » شمارهٔ ۷۴:کردم به طواف خانه یار آهنگ - سنگی دیدم نهاده آنجا بر سنگ

     جامی » دیوان اشعار » واسطة العقد » رباعیات » شمارهٔ ۴۱:گفتی که سیاه است تو را خرقه به رنگ - آورده ام این رنگ من از دیر فرنگ

     
     

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۰۷۶:آنجا که عنایتست چه صلح و چه جنگ - ور کار تو نیکست چه تسبیح و چه جنگ

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۰۷۷:با همت باز باش و با کبر پلنگ - زیبا به گه شکار و پیروز به جنگ

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۰۷۸:برزن به سبوی صحبت نادان سنگ - بر دامن زیرکان عالم زن چنگ

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۰۷۹:چون چنگ خودت بگیرم اندر بر تنگ - وز پردهٔ عشاق برآرم آهنگ

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۰۸۰:می‌گردد این روی جهان رنگ به رنگ - وز پرده همی بیند معشوقهٔ شنگ

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۰۸۱:یک چند میان خلق کردیم درنگ - ز ایشان بوفا نه بوی دیدیم نه رنگ

     مولانا » مجالس سبعه » المجلس الثانی » مناجات:با همت باز باش و با کبر پلنگ - زیبا به گه شکار و پیروز به جنگ

     ---

157. جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » رباعیات » شمارهٔ ۷۵:بگذر به دیار یارم ای پیک شمال - بر خاک رهش به جای من دیده بمال

     جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » رباعیات » شمارهٔ ۷۶:ای چارده ساله مه که در حسن و جمال - همچون مه چارده رسیدی به کمال

     
     

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۰۸۳:آن می که گشود مرغ جان را پر و بال - دل را برهانید ز سیری و ملال

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۰۸۴:آواز گرفته است خروشان مینال - زیرا شنواست یار و واقف از حال

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۰۸۷:اسرار حقیقت نشود حل به سؤال - نی نیز به درباختن حشمت و مال

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۰۸۸:این عشق کمالست و کمالست و کمال - وین نفس خیالست خیالست و خیال

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۰۹۰:پر از عیسی است این جهان مالامال - کی گنجد در جهان قماش دجال

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۰۹۵:الخمر و من‌الزق ینادیک تعال - واقطع لوصالنا جمیع‌الاشغال

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۰۹۹:عشقی دارم پاکتر از آب زلال - این باختن عشق مرا هست حلال

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۱۰۲:مردا منشین جز که به پهلوی رجال - خوش باشد آینه به پهلوی صقال

     مولانا » مجالس سبعه » المجلس الثانی » مناجات:مرغی که خبر ندارد از آب زلال - منقار در آب شور دارد همه سال

     ---

158. جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » رباعیات » شمارهٔ ۸۰:افلاک بود قسی حوادث چو سهام - رامی حق و آماجگه افراد انام

     جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » رباعیات » شمارهٔ ۸۱:ما احسن بالک ای جهان گشته حمام - گاهی به عراق می روی گاه به شام

     جامی » دیوان اشعار » واسطة العقد » رباعیات » شمارهٔ ۴۸:خورشید می آنکه ساقی و دور مدام - دیده ست ز تدویر صراحیش مقام

     جامی » بهارستان » روضهٔ هفتم (در شعر و بیان شاعران) » بخش ۳۲ - امیر علی شیر نوایی:انصاف بده ای فلک مینافام - تا زین دو کدام خوبتر کرد خرام

     
     

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۱۳۹:از هرچه که آن خوشست نهی است مدام - تا ره نزند خوشی از این مردم عام

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۱۴۸:امشب که شراب جان مدامست مدام - ساقی شه و باده با قوامست قوام

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۱۴۹:امشب که غم عشق مدامست مدام - جام و می لعل با قوامست قوام

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۱۵۰:امشب که مه عشق تمامست تمام - دلدار فرو کرده سر از گوشهٔ بام

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۱۵۱:امشب که همی رسد ز دلدار سلام - بر دیده و دل خواب حرامست حرام

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۲۶۹:قد صبحنا اللله به عیش و مدام - قد عیدنا العید و مام صیام

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۳۰۱:لا الفجر بقینة و لا شرب مدام - الفخر لمن یطعن فی یوم زحام

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۳۵۴:من همچو کسی نشسته بر اسب خام - در وادی هولناک بگسسته لگام

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۳۷۴:یک جرعه ز جام تو تمامست تمام - جز عشق تو در دلم کدامست کدام؟

     ---

159. جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » رباعیات » شمارهٔ ۸۲:ماییم و دل تنگ تر از حلقه «میم » - در زیر جفا و جور چون نقطه «جیم »

     
     

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۱۶۱:ای دل ز جهانیان چرا داری بیم - حق محسن و منعم و کریمست و رحیم

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۲۰۲:تا پردهٔ عاشقانه بشناخته‌ایم - از روی طرب پرده برانداختیم

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۲۶۲:عشق از بنه بی‌بنست و بحریست عظیم - دریای معلق است و اسرار قدیم

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۳۶۱:نی از پیِ کسب سوی بازار شویم - نی چون دهقان خوشهٔ گندم درَویم

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۳۶۹:هوش عاشق کجا بود؟ سوی نسیم - هوش عاقل کجا بود؟ با زر و سیم

     ---

160. جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » رباعیات » شمارهٔ ۸۳:عمری به هوس باد هوا پیمودم - در هر کاری خون جگر پالودم

     
     

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۲۴۵:ز اول که حدیث عاشقی بشنودم - جان و دل و دیده در رهش فرسودم

     ---

161. جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » رباعیات » شمارهٔ ۸۴:گر در سفرم تویی رفیق سفرم - ور در حضرم تویی انیس حضرم

     جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » رباعیات » شمارهٔ ۱۴۵:گفتم که هوای او برون شد ز سرم - از خاک درش درد سر خود ببرم

     جامی » دیوان اشعار » واسطة العقد » رباعیات » شمارهٔ ۵۶:گر بیدارم اسیر صد شور و شرم - ور در خوابم ز عقل و دین بی خبرم

     
     

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۱۵۵:از دوستیت خون جگر را بخورم - این مظلمه را تا به قیامت ببرم

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۲۸۸:گر ماه شوی بر آسمان کم نگرم - ور بخت شوی رخت بسویت نبرم

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۲۸۹:گر من به در سرای تو کم گذرم - از بیم غیوران تو باشد حذرم

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۳۳۷:من سر بنهم در رهت ای کان کرم - کامروز از تو ای صنم مست ترم

     ---

162. جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » رباعیات » شمارهٔ ۸۵:رفت آنکه به قبله بتان روی آرم - حرف غمشان به لوح دل بنگارم

     
     

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۱۸۵:بیکار شدم ای غم عشقت کارم - در بیکاری تخم وفا میکارم

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۲۳۲:دوش آمده بود از سر لطفی یارم - شب را گفتم فاش مکن اسرارم

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۲۶۳:عشق است صبوح و من بدو بیدارم - عشق است بهار و من بدو گلزارم

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۲۹۹:گوئیکه به تن دور و به دل با یارم - زنهار مپندار که من دل دارم

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۳۳۰:من بندهٔ قرآنم اگر جان دارم - من خاک در محمد مختارم

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۳۷۲:بر غوش‌بک و قیر‌بک و سالارم - با نصرت و با همّت و با اظهارم

     ---

163. جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » رباعیات » شمارهٔ ۸۶:خون می گریم وز تو چه پنهان دارم - کز بهر چه این دو چشم گریان دارم

     جامی » بهارستان » روضهٔ نخستین (در ذکر احوال مشایخ صوفیه) » بخش ۵:خون می گریم از تو چه پنهان دارم - کز بهر تو این دو چشم گریان دارم

     
     

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۳۴۳:من عشق ترا به جای ایمان دارم - جان نشکیبد ز عشق تا جان دارم

     ---

164. جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » رباعیات » شمارهٔ ۱۰۳:آمد سحری به خوابم آن قره عین - تابان ز دو زلف او دو رخ کالقمرین

     جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » رباعیات » شمارهٔ ۱۰۸:هر فصل گلی کز اثر چرخ برین - آید ز زمین گلی برون پرده نشین

     جامی » دیوان اشعار » واسطة العقد » رباعیات » شمارهٔ ۴۶:از زیب خطت عذار نایافته زین - نبود ز تو تا مه سر مویی مابین

     
     

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۴۵۹:خود حال دلی بود پریشانتر از این - با واقعهٔ بی‌سر و سامان‌تر ازین

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۴۶۵:در دیدهٔ ما نگر جمال حق بین - کاین عین حقیقت است و انوار یقین

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۴۷۷:رفتم به طبیب و گفتم ای زین‌الدین - این نبض مرا بگیر و قاروره ببین

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۴۷۹:رندی دیدم نشسته بر خنگ زمین - نه کفر و نه اسلام و نه دنیا و نه دین

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۵۰۶:ما کاهگلان عشق و پهلو به زمین - کرده است زمین را کرمش مرکب و زین

     ---

165. جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » رباعیات » شمارهٔ ۱۰۷:گل نیست ز تو به سرخرویی افزون - لیکن آمد با تو به دعوی بیرون

     جامی » دیوان اشعار » واسطة العقد » رباعیات » شمارهٔ ۴۳:قلبی بصفاء خدکم مفتون - نطقی بصفات قدکم موزون

     جامی » بهارستان » روضهٔ پنجم (در عشق و ذکر حال عاشقان) » بخش ۳:ای طلعت تو به خوبی از ماه فزون - پیش مه طلعت تو خورشید زبون

     
     

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۴۷۰:دل برد ز من دوش به صد عشق و فسون - بشکافت و بدید پر زخون بود درون

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۴۸۳:سرمست توام نه از می و نز افیون - مجنون شده‌ام ادب مجوی از مجنون

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۴۸۹:شوری دارم که برنتابد گردون - شوریکه به خواب درنبیند مجنون

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۵۱۶:مردان تو در دایرهٔ کن فیکون - دل نقطهٔ وحدتست و از عرش فزون

     ---

166. جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » رباعیات » شمارهٔ ۱۱۴:در غیرتم از صبا که چون بیگه و گه - گستاخ رود به کوی آن زیبا مه

     جامی » بهارستان » روضهٔ نخستین (در ذکر احوال مشایخ صوفیه) » بخش ۵:لا فی النهار و لا فی اللیل لی فرح - فلا ابالی أطال اللیل ام قصرا

     جامی » بهارستان » روضهٔ پنجم (در عشق و ذکر حال عاشقان) » بخش ۴:چه خوشتر از وصال آن دو عاشق - به رغم دشمنان با هم موافق

     
     

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۶۰۸:ای دوست مرا دمدمه بسیار مده - کاین دمدمه می‌خورد ز من هر که و مه

     ---

167. جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » رباعیات » شمارهٔ ۱۲۲:ای آنکه به بر و بحر بشتافته ای - ور کوه رسیده پیش بشکافته ای

     
     

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۷۸۶:تو می‌خندی بهانه‌ای یافته‌ای - در خانهٔ خود دام و دغل بافته‌ای

     ---

168. جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » رباعیات » شمارهٔ ۱۲۷:ای از تو به باغ هر گلی را رنگی - هر مرغی را ز شوق تو آهنگی

     
     

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۹۴۲:گوهر چه بود به بحر او جز سنگی - گردون چه بود بر در او سرهنگی

     ---

169. جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » رباعیات » شمارهٔ ۱۳۶:بحری ست کف جود شه کوه وقار - هرگز نفتد به غیر گوهر به کنار

     جامی » دیوان اشعار » خاتمة الحیات » رباعیات » شمارهٔ ۱۰:زان گونه کز ابر آمدی برف به بار - امروز کند شکوفه را باد نثار

     جامی » بهارستان » روضهٔ پنجم (در عشق و ذکر حال عاشقان) » بخش ۴:این عشق دو روزه را دلا باز گذار - کز عشق دو روزه برنمی آید کار

     
     

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۸۷۰:امروز من از تشنه دهانی و خمار - نی دل دارم نه عقل و نه صبر و قرار

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۸۷۷:ای دل بگذر ز عشق و معشوق و دیار - گر دیده وری ز هر سه بندی زنار

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۸۸۱:ای مرد سماع معده را خالی دار - زیرا چو تهیست نی کند نالهٔ زار

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۸۸۸:تا چند کشی سخرهٔ نفس بیکار - تا چند خوری چو اشتران خوشهٔ خار

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۸۸۹:چون از رخ یار دور گشتم به بهار - با غم بچه کار آید و عیشم بچه کار

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۸۹۱:چون دید رخ زرد من آن شهره نگار - گفتا که دگر به وصلم امید مدار

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۸۹۳:خورشید همی زرد شود بر دیوار - ما نیز همی زرد شویم از غم یار

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۸۹۷:در نوبت عشق چشم باشد در بار - چون او بگذشت دل بروید چو بهار

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۹۰۰:رفتم به سر گور کریم دلدار - میتافت ز گلزار تنش چون گلزار

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۹۰۹:گر گل کارم بیتو نروید جز خار - ور بیضهٔ طاوس نهم گردد مار

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۹۱۲:گر رنگ خزان دارم و گر رنگ بهار - تا هردو یکی نشد نیامد گل و خار

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۹۱۳:گفتی که: بیا که باغ خندید و بهار - شمعست و شراب و شاهدان چو نگار

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۹۱۵:ای بسته حجاب، پردها را بردار - تا کس نرود دگر به صید مردار

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۹۲۰:من رنگ خزان دارم و تو رنگ بهار - تا این دو یکی نشد نیامد گل و خار

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۹۲۵:هین وقت صبوحست می ناب بیار - زیرا مرگست زندگانی هشیار

     ---

170. جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » رباعیات » شمارهٔ ۱۴۰:زین پیش رهی بود ز بغداد نیاز - موصل به حریم وصل آن کعبه راز

     
     

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۹۷۰:نی چارهٔ آنکه با تو باشم همراز - نی زهرهٔ آنکه بی‌تو پردازم راز

     ---

171. جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » رباعیات » شمارهٔ ۱۴۳:در مسجد و خانقه بسی گردیدم - بس شیخ و مرید را که پا بوسیدم

     جامی » بهارستان » روضهٔ ششم (در مطایبه) » بخش ۴۶:آراسته بیرون سرایی دیدم - در مدح خداوند سرا پیچیدم

     
     

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۱۶۵:این گردش را ز جان خود دزدیدم - پیش از قالب به جان چنین گردیدم

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۲۱۶:در باغ شدم صبوح و گل می‌چیدم - وز دیدن باغبان همی ترسیدم

     ---

172. جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » رباعیات » شمارهٔ ۱۴۴:صد تیغ جفا زدی و راندی ز درم - وانگه گله می کنی که رفتی ز برم

     
     

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۱۴۴:امروز همه روز به پیش نظرم - او بود از آن خراب و زیر و زبرم

     ---

173. جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » رباعیات » شمارهٔ ۱۴۶:آن را که بود نور نبی در بشره - حاجت نبود به طول و عرض شجره

     
     

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۶۱۵:بفروخت مرا یار به یک دسته تره - باشد که مرا واخرد آن یار سره

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۶۴۱:ما مردانیم نشسته بر تنگ دره - مائیم که شیر و گرگ بر ما گذره

     ---

174. جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » رباعیات » شمارهٔ ۱۵۳:فی القلب دم یسیل من آماقی - کی یظهر ما سترت من اشواقی

     
     

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۸۸۹:زان ماه چهارده که بود اشراقی - گشتم زر ده دهی من از براقی

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۸۹۵:سوگند همی خورد پریر آن ساقی - می‌گفت به حق صحبت مشتاقی

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۹۷۷:وقف است مرا عمر در این مشتاقی - احسنت زهی طراوت و رواقی

     ---

175. جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » رباعیات » شمارهٔ ۱۵۴:ای کاش بدانمی که من کیستمی - سرگشته درین جهان پی چیستمی

     
     

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۷۵۰:ای کاش که من بدانمی کیستمی - در دایرهٔ حیات با چیستمی

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۹۲۲:گر عاشق زار روی تو نیستمی - چندان به در سرای تو نه ایستمی

     ---

176. جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » سایر اشعار » شمارهٔ ۴ - فی منقبت سیدالشهداء سلام الله علیه:کردم ز دیده پای، سوی مشهد حسین - هست این سفر به مذهب عشاق فرضِ عین

     جامی » دیوان اشعار » واسطة العقد » غزلیات » شمارهٔ ۳۸۴:خوانی کشیده عشق سزاوار آفرین - بسم الله ای حریف گدا خوی ده نشین

     
     

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۰۴۶:مستی و عاشقی و جوانی و جنس این - آمد بهار خرم و گشتند همنشین

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۰۵۳:با عاشقان نشین و همه عاشقی گزین - با آنک نیست عاشق یک دم مشو قرین

     ---

177. جامی » دیوان اشعار » واسطة العقد » غزلیات » شمارهٔ ۱:انماالله اله واحد - و هو الغایب و هو الشاهد

     جامی » دیوان اشعار » خاتمة الحیات » اشعار پراکنده » شمارهٔ ۱:نیست در راه صداقت چپ و راست - نیست در دین صداقت کم و کاست

     
     

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۸۳۳:مرگ ما هست عروسی ابد - سِر آن چیست هو الله احد

     ---

178. جامی » دیوان اشعار » واسطة العقد » غزلیات » شمارهٔ ۸:گر نیابم بویی از وصل تو در گلزارها - همچو اشک خود به خون غلطم میان خارها

     جامی » بهارستان » روضهٔ سوم (در ذکر پادشاهان) » بخش ۷:پادشه باید که باشد همچو کرگس با خبر - زانچه افتاده ست گرداگرد او مردارها

     جامی » بهارستان » روضهٔ هشتم (در حکایات حیوانات) » بخش ۱۶:چون روی راه اجل زینسان که می بینم تو را - در قفا از بار حرص و آز اشتروارها

     
     

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۳۲:در میان پرده خون عشق را گلزارها - عاشقان را با جمال عشق بی‌چون کارها

     ---

179. جامی » دیوان اشعار » واسطة العقد » غزلیات » شمارهٔ ۳۱:سبکدستی کن ای ساقی بده رطل گران ما را - به خود درمانده ایم از ما زمانی وارهان ما را

     
     

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۷۲:به خانه‌خانه می‌آرد چو بیذق شاهِ جان ما را - عجب بردست یا ماتست زیر امتحان ما را

     ---

180. جامی » دیوان اشعار » واسطة العقد » غزلیات » شمارهٔ ۴۷:بده به رسم صبوح ای حریف جام شراب - که شیخ واقعه بین را گذشت عمر به خواب

     
     

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۱۳:رباب مشرب عشقست و مونس اصحاب - که ابر را عربان نام کرده‌اند رباب

     ---

181. جامی » دیوان اشعار » واسطة العقد » غزلیات » شمارهٔ ۴۸:ابر تنک زند به زمین نرم نرم آب - نی گرد و نی گل است نه سایه نه آفتاب

     جامی » دیوان اشعار » واسطة العقد » غزلیات » شمارهٔ ۴۹:فی ایمن الزمان اتی احسن الکتاب - اعنی مثال عاطفت شاه کامیاب

     جامی » دیوان اشعار » واسطة العقد » قصاید » شمارهٔ ۷:صبح ازل به خامه زرین آفتاب - بر لوح سیم چرخ نوشتند این خطاب

     جامی » بهارستان » روضهٔ پنجم (در عشق و ذکر حال عاشقان) » بخش ۱۳:بعد از چهار چیز ز جانان چهار چیز - خوشتر بود ز راحت رحمت پس از عذاب

     
     

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۰۸:خوابم ببسته‌ای بگشا ای قمر نقاب - تا سجده‌های شکر کند پیشت آفتاب

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۰۹:واجب کند چو عشق مرا کرد دل خراب - کاندر خرابه دل من آید آفتاب

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۱۰:بازآمد آن مهی که ندیدش فلک به خواب - آورد آتشی که نمیرد به هیچ آب

     ---

182. جامی » دیوان اشعار » واسطة العقد » غزلیات » شمارهٔ ۵۸:پیش ازان دم که قلم نقش کند حرف نخست - داشت طفل دل من لوح وفای تو درست

     
     

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۰۸:آن شنیدی که خضر تخته کشتی بشکست - تا که کشتی ز کف ظالم جبار برست

     ---

183. جامی » دیوان اشعار » واسطة العقد » غزلیات » شمارهٔ ۱۳۹:قد بدا نور فالق الاصباح - اسفر الصبح اطفی ء المصباح

     
     

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۵۲۰:ای مبارک ز تو صبوح و صباح - ای مظفر فر از تو قلب و جناح

     ---

184. جامی » دیوان اشعار » واسطة العقد » غزلیات » شمارهٔ ۱۴۳:خوش آن که شد به دلی از مضیق حرص آزاد - مقیم کنج قناعت درین خراب آباد

     جامی » بهارستان » روضهٔ هفتم (در شعر و بیان شاعران) » بخش ۲۳ - سلمان ساوجی:کنار حرص دلا پر کجا توانی کرد - تو از طمع که سه حرف میان تهی افتاد

     
     

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۹۱۸:چو کارزار کند شاه روم با شمشاد - چگونه گردم خرم چگونه باشم شاد

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۹۲۸:هزار جان مقدس فدای روی تو باد - که در جهان چو تو خوبی کسی ندید و نزاد

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۹۲۹:ز عشق آن رخ خوب تو ای اصول مراد - هر آن که توبه کند توبه‌اش قبول مباد

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۹۵۷:هزار جان مقدس فدای روی تو باد - که در جهان چو تو خوبی کسی ندید و نزاد

     ---

185. جامی » دیوان اشعار » واسطة العقد » غزلیات » شمارهٔ ۱۴۴:زاده عشقی هم ازو خواه زاد - باش بدو شاد و ازو جو رشاد

     
     

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۰۰۳:شاخ گلی باغ ز تو سبز و شاد - هست حریف تو در این رقص باد

     ---

186. جامی » دیوان اشعار » واسطة العقد » غزلیات » شمارهٔ ۱۴۵:نام خود را عاشق صادق کنم سویت سواد - تا چو خوانی نامه رویت بنگرم از چشم صاد

     
     

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۷۳۴:مطربا این پرده زن کز رهزنان فریاد و داد - خاصه این رهزن که ما را این چنین بر باد داد

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۷۳۵:دوش آمد پیل ما را باز هندستان به یاد - پرده شب می‌درید او از جنون تا بامداد

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۷۴۹:مست آمد دلبرم تا دل برد از بامداد - ای مسلمانان ز دست مست دلبر داد داد

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۰۰۹:طارت الکتب الکرام من کرام یا عباد - ایقظوا من غفله ثم انشروا للاجتهاد

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۰۱۰:من رای درا تلالا نوره وسط الفؤاد - بیننا و بینه قبل التجلی الف واد

     ---

187. جامی » دیوان اشعار » واسطة العقد » غزلیات » شمارهٔ ۱۵۶:ساقی بیار می که گل از غنچه رو نمود - چون بگذرد بهار و پشیمان شوی چه سود

     
     

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۸۶۳:آتش پریر گفت نهانی به گوش دود - کز من نمی‌شکیبد و با من خوش است عود

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۸۷۳:خفته نمود دلبر گفتم ز باغ زود - شفتالوی بدزدم او خود نخفته بود

     ---

188. جامی » دیوان اشعار » واسطة العقد » غزلیات » شمارهٔ ۱۵۷:ترانه های تحیت سرودهای درود - نثار مجلس سلطان عاقبت محمود

     جامی » دیوان اشعار » خاتمة الحیات » غزلیات » شمارهٔ ۸۶:زهی جمال تو خورشید آسمان شهود - تویی بدیع ترین نقش کارگاه وجود

     
     

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۹۱۴:ز بانگ پست تو ای دل بلند گشت وجود - تو نفخ صوری یا خود قیامت موعود

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۹۲۳:رسید ساقی جان ما خمار خواب‌آلود - گرفت ساغر زرین سر سبو بگشود

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۹۴۰:ربود عشق تو تسبیح و داد بیت و سرود - بسی بکردم لاحول و توبه دل نشنود

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۹۴۱:ز بعد خاک شدن یا زیان بود یا سود - به نقد خاک شوم بنگرم چه خواهد بود

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۹۵۰:سپاس آن عدمی را که هست ما بربود - ز عشق آن عدم آمد جهان جان به وجود

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۰۱۳:اگر حریف منی پس بگو که دوش چه بود - میان این دل و آن یار می فروش چه بود

     ---

189. جامی » دیوان اشعار » واسطة العقد » غزلیات » شمارهٔ ۱۵۹:خوش آن مقام که در وی دلی فرود آید - ز حسن منظر آن دیده ای بیاساید

     جامی » بهارستان » روضهٔ دوم (در ذکر حکمت حکما) » بخش ۴:زن آن بود که به هرکس که نیست محرم او - اگر چه مردم چشم است روی ننماید

     جامی » بهارستان » روضهٔ ششم (در مطایبه) » بخش ۷:شرابخواره چو بر خویشتن روا دارد - که سبلت از قی ناپاک می بیالاید

     
     

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۹۴۳:نماز شام چو خورشید در غروب آید - ببندد این ره حس راه غیب بگشاید

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۹۵۳:سپیده دم بدمید و سپیده می‌ساید - که ویس روز رخ خویش را بیاراید

     ---

190. جامی » دیوان اشعار » واسطة العقد » غزلیات » شمارهٔ ۱۶۶:کی بود کی که ز خوان تو صلایی برسد - وز نوال تو نوایی به گدایی برسد

     
     

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۷۹۵:وقت آن شد که ز خورشید ضیایی برسد - سوی زنگی شب از روم لوایی برسد

     ---

191. جامی » دیوان اشعار » واسطة العقد » غزلیات » شمارهٔ ۱۸۲:ازان با کوه غم فرهاد دست اندر کمر دارد - که پرویز از لب شیرین دهانی پر شکر دارد

     
     

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۵۶۳:دلا نزد کسی بنشین که او از دل خبر دارد - به زیر آن درختی رو که او گل‌های تر دارد

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۵۸۴:یکی گولی همی‌خواهم که در دلبر نظر دارد - نمی‌خواهم هنرمندی که دیده در هنر دارد

     ---

192. جامی » دیوان اشعار » واسطة العقد » غزلیات » شمارهٔ ۱۹۹:ز سدره طوبی اگر آمدن سوی تو تواند - به پایبوسی سرو تو خویش را برساند

     
     

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۹۰۵:شدم ز عشق به جایی که عشق نیز نداند - رسید کار به جایی که عقل خیره بماند

     ---

193. جامی » دیوان اشعار » واسطة العقد » غزلیات » شمارهٔ ۲۱۱:آمد ازملک عشق لشکر درد - مرد باید کنون که گیرد مرد

     
     

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۹۶۸:سیبکی نیم سرخ و نیمی زرد - از گل و زعفران حکایت کرد

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۹۶۹:سیبکی نیم سرخ و نیمی زرد - زعفران لاله را حکایت کرد

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۹۸۱:شعر من نان مصر را ماند - شب بر او بگذرد نتانی خورد

     ---

194. جامی » دیوان اشعار » واسطة العقد » غزلیات » شمارهٔ ۲۱۵:نام لبت چون به زبان می‌آید - آب حیاتم به دهان می‌آید

     
     

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۸۳۴:از دل رفته نشان می‌آید - بوی آن جان و جهان می‌آید

     ---

195. جامی » دیوان اشعار » واسطة العقد » غزلیات » شمارهٔ ۲۴۳:معنی الوجود فی صورالکون قد ظهر - ما ضر سر وحدته کثرة الصور

     جامی » بهارستان » روضهٔ هفتم (در شعر و بیان شاعران) » بخش ۱۲ - عبدالواسع جبلی:در دهر نیست از تو دلفروزتر نگار - در شهر نیست از تو جگر سوزتر پسر

     
     

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۱۱۹:کس بی‌کسی نماند می‌دان تو این قدر - گر با یکی نسازی آید یکی دگر

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۱۲۰:مستیم و بیخودیم و جمال تو پرده در - زین پس مباش ماها در ابر و پرده در

     ---

196. جامی » دیوان اشعار » واسطة العقد » غزلیات » شمارهٔ ۲۴۴:شمت برقا یلوح للاسرار - کاد یمحو بریقه الانوار

     جامی » دیوان اشعار » واسطة العقد » قصاید » شمارهٔ ۱۵:چیست آن شاهد سفید عذار - رو برهنه روان به هر بازار

     جامی » دیوان اشعار » خاتمة الحیات » قطعات » شمارهٔ ۲۷:عقد دینارها که از کف جود - کرد شاه جهان پناه نثار

     جامی » بهارستان » روضهٔ نخستین (در ذکر احوال مشایخ صوفیه) » بخش ۳۳:کار بی اختیار خواجه مکن - ای که داری به بندگی اقرار

     جامی » بهارستان » روضهٔ چهارم (در ذکر بخشندگان) » بخش ۶:نفس سگ را به یک دو لقمه نان - بر سگ نفس هر که کرد ایثار

     
     

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۱۵۶:مطربِ عاشقان بجنبان تار - بزن آتش به مؤمن و کفار

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۱۵۷:گر تو خواهی وطن پر از دلدار - خانه را رو تهی کن از اغیار

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۱۵۸:رحم بر یار کی کند هم یار - آه بیمار کی شنود بیمار

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۱۶۳:عار بادا جهانیان را عار - از دو سه ماده ابله طرار

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۱۶۴:خلق را زیر گنبد دوار - چشم‌ها کور و دیدنی بسیار

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۱۷۷:آفتابی برآمد از اسرار - جامه‌شویی کنیم صوفی‌وار

     مولانا » مجالس سبعه » المجلس الثانی » مناجات:طلب ای عاشقان خوش رفتار - طرب ای نیکوان شیرین کار

     ---

197. جامی » دیوان اشعار » واسطة العقد » غزلیات » شمارهٔ ۲۴۵:گر همچو عود جا دهدم یار در کنار - از دست او کنم بر او ناله های زار

     جامی » بهارستان » روضهٔ هفتم (در شعر و بیان شاعران) » بخش ۴ - عمارهٔ مروزی:غره مشو به آنکه جهانت عزیز کرد - ای بس عزیز را که جهان کرد زود خوار

     
     

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۱۱۶:هر کس به جنس خویش درآمیخت ای نگار - هر کس به لایق گهر خود گرفت یار

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۱۱۷:دل ناظر جمال تو آن گاه انتظار - جان مست گلستان تو آن گاه خار خار

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۱۱۸:میر شکار من که مرا کرده‌ای شکار - بی‌تو نه عیش دارم و نه خواب و نه قرار

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۱۲۱:آمد بهار خرم و آمد رسول یار - مستیم و عاشقیم و خماریم و بی‌قرار

     ---

198. جامی » دیوان اشعار » واسطة العقد » غزلیات » شمارهٔ ۲۵۵:چون بامداد بینمت ای ماه دلفروز - در عیش و خرمی گذرانم تمام روز

     
     

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۱۹۹:یا مکثر الدلال علی الخلق بالنشوز - الفوز فی لقایک طوبی لمن یفوز

     ---

199. جامی » دیوان اشعار » واسطة العقد » غزلیات » شمارهٔ ۲۸۷:به از کدورت زهد ریاست باده صاف - بیار باده که بالای طاعت است انصاف

     
     

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۳۰۶:بیا بیا که توی شیر شیر شیر مصاف - ز مرغزار برون آ و صف‌ها بشکاف

     ---

200. جامی » دیوان اشعار » واسطة العقد » غزلیات » شمارهٔ ۲۹۴:در نعت بقا نیست کسی با تو مشارک - وجه تو بود باقی و باقی همه هالک

     
     

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۰۷۵:در بحر صفا گداختم همچو نمک - نه کفر و نه ایمان نه یقین ماند و نه شک

     ---

201. جامی » دیوان اشعار » واسطة العقد » غزلیات » شمارهٔ ۲۹۸:محتسب در دست سنگ انداخت در خمخانه چنگ - وای رندان گر درآید پای خم می به سنگ

     جامی » دیوان اشعار » خاتمة الحیات » قطعات » شمارهٔ ۳۲:دی رسید از مطبخ خواجه که بادا دود آن - رفته چون ظل زمین تا طارم فیروزه رنگ

     جامی » بهارستان » روضهٔ نخستین (در ذکر احوال مشایخ صوفیه) » بخش ۱۵:کیست دانی صوفی صافی ز رنگ تفرقه - آن که دارد رو به یکرنگی درین کاخ دو رنگ

     
     

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۳۲۵:عشق خامش طرفه‌تر یا نکته‌های چنگ چنگ - آتش ساده عجبتر یا رخ من رنگ رنگ

     ---

202. جامی » دیوان اشعار » واسطة العقد » غزلیات » شمارهٔ ۳۰۴:شدم در گوشه میخانه محرم - گرفتم گوشه ای از جمله عالم

     
     

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۵۰۰:چنان مست است از آن دم جان آدم - که نشناسد از آن دم جان آدم

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۵۰۵:یکی مطرب همی‌خواهم در این دم - که نشناسد ز مستی زیر از بم

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۵۱۴:خداوندا مده آن یار را غم - مبادا قامت آن سرو را خم

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۵۴۲:چنان مستم چنان مستم من این دم - که حوا را بنشناسم ز آدم

     ---

203. جامی » دیوان اشعار » واسطة العقد » غزلیات » شمارهٔ ۳۲۳:شدم به باغ که کنج فراغتی جویم - غمت ز پرده دل خیمه زد به پهلویم

     جامی » دیوان اشعار » واسطة العقد » غزلیات » شمارهٔ ۳۲۴:ز سجده ای که نباشد در ابرویت رویم - به پیشت از خوی خجلت جبین همی شویم

     
     

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۷۴۵:فضول گشته‌ام امروز جنگ می‌جویم - منوش نکته مستان که یاوه می‌گویم

     ---

204. جامی » دیوان اشعار » واسطة العقد » غزلیات » شمارهٔ ۳۳۰:دیده از جلوه بتان بستیم - در ببستیم و از بلا رستیم

     
     

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۷۶۱:ما همه از الست همدستیم - عاقبت شکر بازپیوستیم

     ---

205. جامی » دیوان اشعار » واسطة العقد » غزلیات » شمارهٔ ۳۳۱:شب که سر از حلقه سلک سگانت برزنم - طوقدار حلقه دم باد از ایشان گردنم

     
     

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۵۹۲:نی تو گفتی از جفای آن جفاگر نشکنم - نی تو گفتی عالمی در عشق او برهم زنم

     ---

206. جامی » دیوان اشعار » واسطة العقد » غزلیات » شمارهٔ ۳۵۷:ساقی بیا که دیگر زین گفت و گو بجانم - یکدم ز ساغر می نه مهر بر دهانم

     
     

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۶۹۹:دل را ز من بپوشی یعنی که من ندانم - خط را کنی مسلسل یعنی که من نخوانم

     ---

207. جامی » دیوان اشعار » واسطة العقد » غزلیات » شمارهٔ ۳۵۸:ز جوش باده چو گرددترانه گو لب خم - درآن ترانه کنم صوفیانه خود را گم

     جامی » دیوان اشعار » خاتمة الحیات » غزلیات » شمارهٔ ۲۲۰:شراب لعل بده ساقیا که یک دو سه دم - رهم ز شغل سیه کاری دوات و قلم

     
     

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۷۳۹:زهی حلاوت پنهان در این خلای شکم - مثال چنگ بود آدمی نه بیش و نه کم

     ---

208. جامی » دیوان اشعار » واسطة العقد » غزلیات » شمارهٔ ۳۸۰:نیست جز رشته جان آن لب باریک و دهان - به شکر خنده گشاید گره از رشته جان

     
     

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۹۹۴:بشنو از بوالهوسان قصه میر عسسان - رندی از حلقه ما گشت در این کوی نهان

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۹۹۶:چون خیال تو درآید به دلم رقص کنان - چه خیالات دگر مست درآید به میان

     ---

209. جامی » دیوان اشعار » واسطة العقد » غزلیات » شمارهٔ ۳۸۳:ای رخ تو جنت اهل یقین - لعل تو سرچشمه ماء معین

     
     

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۱۱۶:آمده‌ای بی‌گه خامش مشین - یک قدح مردفکن برگزین

     ---

210. جامی » دیوان اشعار » واسطة العقد » غزلیات » شمارهٔ ۳۹۳:امشب افتاده ست شوری در میان عاشقان - گویی آن کان نمک شد میهمان عاشقان

     
     

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۹۳۹:می پرد این مرغ دیگر در جنان عاشقان - سوی عنقا می کشاند استخوان عاشقان

     ---

211. جامی » دیوان اشعار » واسطة العقد » غزلیات » شمارهٔ ۳۹۷:چون نهم سر در رهت یعنی که خاک پاست این - بگذری فارغ ز من آخر چه استغناست این

     
     

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۹۵۰:بوی آن باغ و بهار و گلبن رعناست این - بوی آن یار جهان آرای جان افزاست این

     ---

212. جامی » دیوان اشعار » واسطة العقد » غزلیات » شمارهٔ ۴۰۱:نیست جز اقرار عشق حاصل گفتار من - چهره به خونین رقم حجت اقرار من

     
     

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۰۵۶:خواجه غلط کرده‌ای در روشِ یار من - صد چو تو هم گم شود در من و در کار من

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۰۶۴:باز فروریخت عشق از در و دیوار من - باز ببرید بند اشتر کین دار من

     ---

213. جامی » دیوان اشعار » واسطة العقد » غزلیات » شمارهٔ ۴۰۴:تا کی از جان خود جدا بودن - به ازین بودن است نابودن

     
     

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۱۰۲:چیست با عشق آشنا بودن - بجز از کام دل جدا بودن

     ---

214. جامی » دیوان اشعار » واسطة العقد » غزلیات » شمارهٔ ۴۰۹:قسم به نون و قلم یعنی آن قد و ابرو - که جز به قبله روی تو نیست ما را رو

     
     

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۲۵۰:هزار بار کشیده‌ست عشق‌ِ کافرخو - شبم ز بام به حجره‌، ز حجره تا سر کو

     ---

215. جامی » دیوان اشعار » واسطة العقد » غزلیات » شمارهٔ ۴۲۰:با اشک خونین دور از تو ای ماه - «بثی و حزنی اشکوا الی الله »

     جامی » بهارستان » روضهٔ پنجم (در عشق و ذکر حال عاشقان) » بخش ۷:بودیم در انتظار با گریه و آه - بنشسته به راه یار کز ره ناگاه

     
     

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۵۹۸:ای کان العباد ما اهواه - ما یذکرنا فکیف ما ینساه

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۶۱۸:تا روی ترا بدیدم ای بت ناآگاه - سرگشته شدم ز عشق گم کردم راه

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۶۲۳:در راه یگانگی چه طاعت چه گناه - در کوی خرابات چه درویش چه شاه

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۶۳۹:گیر ایدل من عنان آن شاهنشاه - امشب بر من قنق شو ای روت چو ماه

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۶۴۴:من میگویم که گشت بیگاه ایماه - میگوید ماه ناگهانی بیگاه

     ---

216. جامی » دیوان اشعار » واسطة العقد » غزلیات » شمارهٔ ۴۳۹:ماییم ز مشرب مغانه - در کوی مغان گرفته خانه

     
     

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۳۵۱:دیدی که چه کرد آن یگانه - برساخت پریر یک بهانه

     ---

217. جامی » دیوان اشعار » واسطة العقد » غزلیات » شمارهٔ ۴۵۳:بر اوج حسن چون خورشید فردی - ولی هرگز به گرد ما نگردی

     
     

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۶۶۱:کجا شد عهد و پیمانی که کردی - کجا شد قول و سوگندی که خوردی

     ---

218. جامی » دیوان اشعار » واسطة العقد » غزلیات » شمارهٔ ۴۵۵:خرم آن کس که برد پی به ره هیچ کسی - تا درین ره ننهی پای به جایی نرسی

     
     

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۸۶۴:به شکرخنده اگر می‌ببرد دل ز کسی - می‌دهد در عوضش جان خوشی بوالهوسی

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۸۸۸:به شکرخنده اگر می‌ببرد جان ز کسی - می‌دهد جان خوشی پرطربی پرهوسی

     ---

219. جامی » دیوان اشعار » واسطة العقد » غزلیات » شمارهٔ ۴۵۷:بتابی بر همه چون ماه و از من روی برتابی - به هر کس شکر و شیری و با من آتش و آبی

     
     

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۵۱۴:درآمد در میان شهر آدم زفت سیلابی - فنا شد چرخ و گردان شد ز نور پاک دولابی

     ---

220. جامی » دیوان اشعار » واسطة العقد » غزلیات » شمارهٔ ۴۶۵:ای خواجه چه جویی ز شب قدر نشانی - هر شب شب قدر است اگر قدر بدانی

     جامی » بهارستان » روضهٔ هفتم (در شعر و بیان شاعران) » بخش ۴ - عمارهٔ مروزی:اندر غزل خویش نهان خواهم گشتن - تا بر لب تو بوسه زنم چونش بخوانی

     
     

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۶۲۴:برخیز که جان است و جهان است و جوانی - خورشید برآمد بنگر نورفشانی

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۶۳۳:در خانه خود یافتم از شاه نشانی - انگشتری لعل و کمر خاصه کانی

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۶۳۴:امروز در این شهر نفیر است و فغانی - از جادوی چشم یکی شعبده خوانی

     ---

221. جامی » دیوان اشعار » واسطة العقد » غزلیات » شمارهٔ ۴۸۷:نه بشر خوانمت ای دوست نه حور و نه پری - این همه بر تو حجاب است تو چیز دگری

     
     

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۸۷۱:به دغل کی بگزیند دل یارم یاری - کی فریبد شه طرار مرا طراری

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۸۷۲:مرغ اندیشه که اندر همه دل‌ها بپری - به خدا کز دل و از دلبر ما بی‌اثری

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۸۷۳:رو رو ای جان سبک خیز غریب سفری - سوی دریای معانی که گرامی گهری

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۸۷۴:سحری کرد ندایی عجب آن رشک پری - که گریزید ز خود در چمن بی‌خبری

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۸۷۵:نی تو شکلی دگری سنگ نباشی تو زری - سنگ هم بوی برد نیز که زیباگهری

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۸۹۱:هر کی از نیستی آید به سوی او خبری - اندر او از بشریت بنماید اثری

     مولانا » مجالس سبعه » المجلس الثالث » مناجات:هرکه آید به سوی او ز حقیقت خبری - اندر او از بشریت بنماند اثری

     ---

222. جامی » دیوان اشعار » واسطة العقد » غزلیات » شمارهٔ ۴۸۹:ای که به شیرین سخنی نرخ شکر می شکنی - حبک اضنی بدنی شوقک افنی وسنی

     
     

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۴۵۹:عارف گوینده اگر تا سحر صبر کنی - از جهت خسته‌دلان جان و نگهبان منی

     ---

223. جامی » دیوان اشعار » واسطة العقد » قصاید » شمارهٔ ۳:منم چو گوی به میدان فسحت مه و سال - به صولجان قضا منقلب ز حال به حال

     جامی » دیوان اشعار » واسطة العقد » قصاید » شمارهٔ ۱۴:تبارک الله ازین طایر همایون فال - خجسته نامه اقبال بسته بر پر و بال

     
     

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۳۵۳:چگونه برنپرد جان چو از جناب جلال - خطاب لطف چو شکر به جان رسد که تعال

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۳۵۴:تو را سعادت بادا در آن جمال و جلال - هزار عاشق اگر مرد خون مات حلال

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۳۵۵:دو چشم اگر بگشادی به آفتاب وصال - برآ به چرخ حقایق دگر مگو ز خیال

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۳۶۹:تعال یا مدد العیش و السرور تعال - تعال یا فرج الهم فاتح الاقفال

     ---

224. جامی » دیوان اشعار » واسطة العقد » قصاید » شمارهٔ ۲۰:خاک ازین عالی بنا بر کاخ گردون سرکشید - تا بنای عالم است اینسان عمارت کس ندید

     
     

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۷۴۶:برنشست آن شاه عشق و دام ظلمت بردرید - همچو ماه هفت و هشت و آفتاب روز عید

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۰۱۱:میر خوبان را دگر منشور خوبی دررسید - در گل و گلزار و نسرین روح دیگر بردمید

     ---

225. جامی » دیوان اشعار » واسطة العقد » قصاید » شمارهٔ ۲۲:سقاک الله یا خیر المغانی - ولا اخلاک عن وصل الغوانی

     
     

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۶۵۶:نه آتش‌های ما را ترجمانی - نه اسرار دل ما را زبانی

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۶۶۸:خبر واده کز این دنیای فانی - به تلخی می‌روی یا شادمانی

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۶۶۹:برفتیم ای عقیق لامکانی - ز شهر تو تو باید که بمانی

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۷۰۱:مرا هر لحظه قربان است جانی - تو را هر لحظه در بنده گمانی

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۷۰۲:مگیر ای ساقی از مستان کرانی - که کم یابی گرانی بی‌گرانی

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۷۰۳:ز مهجوران نمی‌جویی نشانی - کجا رفت آن وفا و مهربانی

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۷۰۴:برون کن سر که جان سرخوشانی - فروکن سر ز بام بی‌نشانی

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۷۰۵:مرا هر لحظه منزل آسمانی - تو را هر دم خیالی و گمانی

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۷۱۹:مگر تو یوسفان را دلستانی - مگر تو رشک ماه آسمانی

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۷۲۱:نه آتش‌های ما را ترجمانی - نه اسرار دل ما را زبانی

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۷۲۲:به کوی دل فرورفتم زمانی - همی‌جستم ز حال دل نشانی

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۱۸۷:اتی‌النیروز مسرورالجنان - یحاکی لطفه لطف‌الجنان

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۲۱۲:الا یا مالکا رق‌الزمان - الا یا ناسخا، حسن الغوانی

     ---

226. جامی » دیوان اشعار » واسطة العقد » قصاید » شمارهٔ ۲۳:حبذا منزلی که چرخ برین - به تماشای اوست رو به زمین

     
     

     مولانا » مجالس سبعه » المجلس الثانی » مناجات:بس که شنیدی صفت روم و چین - خیز و بیا ملک سنایی ببین

     ---

227. جامی » دیوان اشعار » واسطة العقد » قصاید » شمارهٔ ۲۵:زین مروح خانه بادی می وزد بس دلپذیر - برمشام جانت ای دل قوت جان زین بادگیر

     
     

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۰۶۹:در سماع عاشقان زد فر و تابش بر اثیر - گر سماع منکران اندر نگیرد گو مگیر

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۰۷۱:معده را پر کرده‌ای دوش از خمیر و از فطیر - خواب آمد چشم پر شد کآنچه می‌جُستی بگیر

     ---

228. جامی » دیوان اشعار » واسطة العقد » قطعات » شمارهٔ ۲:هیچ کس را نشود دنیی و دین جمع به هم - وای آن کس که به دنییست گرفتار شده

     
     

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۳۷۷:ای خداوند یکی یار جفاکارش ده - دلبری عشوه ده سرکش خون خوارش ده

     ---

229. جامی » دیوان اشعار » واسطة العقد » قطعات » شمارهٔ ۳:جامی آمد درین سرای نبرد - دولت مرد عقل مادرزاد

     
     

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۹۷۹:شاهدی بین که در زمانه بزاد - بت و بتخانه را به باد بداد

     ---

230. جامی » دیوان اشعار » واسطة العقد » قطعات » شمارهٔ ۷:هرچه خواهی بگویی ای خواجه - بکن اندیشه اول از سر هوش

     
     

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۲۹۱:توبه من درست نیست خموش - من بی‌توبه را به کس مفروش

     ---

231. جامی » دیوان اشعار » واسطة العقد » قطعات » شمارهٔ ۱۲:ای کریمانی که پیش چشمتان - خاک باشد سیم صرف و زر ناب

     
     

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۰۴:هیچ می‌دانی چه می‌گوید رباب؟ - ز اشک چشم و از جگرهای کباب

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۲۰:ابشروا یا قوم هذا فتح باب - قد نجوتم من شتاب الاغتراب

     ---

232. جامی » دیوان اشعار » واسطة العقد » قطعات » شمارهٔ ۲۱:زاهل شر جامی اگر صد زخم بر جان آیدت - جز دعای خیرشان حرفی مده از دل برون

     
     

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۹۴۸:بانگ آید هر زمانی زین رواق آبگون - آیت انا بنیناها و انا موسعون

     ---

233. جامی » دیوان اشعار » واسطة العقد » قطعات » شمارهٔ ۲۳:کلامت بس دقیق افتاد کلا - که در دقت ز مو فرقش توان کرد

     
     

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۶۶۰:نثرنا فی ربیع الوصل بالورد - حنانینا فنعم الزوج و الفرد

     ---

234. جامی » دیوان اشعار » واسطة العقد » قطعات » شمارهٔ ۲۶:تازی سوار مجنون ملک سخن گرفته - در نکته های تازی با وی سخن ندارم

     
     

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۶۹۳:من پاکباز عشقم تخم غرض نکارم - پشت و پناه فقرم پشت طمع نخارم

     ---

235. جامی » دیوان اشعار » واسطة العقد » قطعات » شمارهٔ ۲۷:فرزند ظهیرالدین پنجم ز محرم - در منتصف ظهر شد آرام دل ما

     
     

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۹۶:لب را تو به هر بوسه و هر لوت میالا - تا از لب دلدار شود مست و شکرخا

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۹۸:ای از نظرت مست شده اسم و مسمّا - ای یوسف جان گشته ز لب‌های شکرخا

     ---

236. جامی » دیوان اشعار » خاتمة الحیات » غزلیات » شمارهٔ ۴:عاشقم اما نمی گویم کجا - بیخودم لیکن نمی دانم چرا

     
     

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۷۰:تا به شب ای عارف شیرین نوا - آن مایی آن مایی آن ما

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۸۱:دل چو دانه ، ما مثال آسیا - آسیا کی داند این گردش چرا

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۸۲:در میان عاشقان عاقل مبا - خاصه در عشق چنین شیرین لقا

     ---

237. جامی » دیوان اشعار » خاتمة الحیات » غزلیات » شمارهٔ ۹:به افسون گر گشایی مهر این لعل شکرخارا - فرود آری ازین فیروزه گون منظر مسیحا را

     
     

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۶۰:ایا نور رخ موسی مکن اعمی صفورا را - چنین عشقی نهادستی به نورش چشم بینا را

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۶۱:هلا ای زهره زهرا بکش آن گوش زهرا را - تقاضایی نهادستی در این جذبه دل ما را

     ---

238. جامی » دیوان اشعار » خاتمة الحیات » غزلیات » شمارهٔ ۱۰:بر طرف رخ نهادی آن جعد مشکسا را - چون شب سیاه کردی روز سفید ما را

     
     

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۹۰:با آن که می‌رسانی، آن بادهٔ بقا را - بی تو نمی‌گوارد، این جام باده ما را

     ---

239. جامی » دیوان اشعار » خاتمة الحیات » غزلیات » شمارهٔ ۲۸:زهی فراق تو چون مرگ هادم اللذات - حیات و دولت وصل تو متحد بالذات

     
     

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۷۴:ز عشق روی تو روشن دل بنین و بنات - بیا که از تو شود سیئاتهم حسنات

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۸۲:برات عاشق نو کن رسید روز برات - زکات لعل ادا کن‌، رسید وقت زکات

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۸۷:چو عید و چون عرفه عارفان این عرفات - به هر که قدر تو دانست می‌دهند برات

     ---

240. جامی » دیوان اشعار » خاتمة الحیات » غزلیات » شمارهٔ ۳۱:صبحدم داشتم از غنچه نشکفته شگفت - که چرا سر دل از بلبل آشفته نهفت

     
     

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۱۹:بوسه‌ای داد مرا دلبر عیار و برفت - چه شدی چونک یکی داد بدادی شش و هفت

     ---

241. جامی » دیوان اشعار » خاتمة الحیات » غزلیات » شمارهٔ ۳۳:ماهی که خاست در شهر از رفتنش قیامت - شکر خدا که آمد باز از سفر سلامت

     
     

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۳۶:گفتا که کیست بر در گفتم کمین غلامت - گفتا چه کار داری گفتم مها سلامت

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۳۷:هر جور که‌ز تو آید بر خود نهم غرامت - جرم تو را و خود را بر خود نهم تمامت

     ---

242. جامی » دیوان اشعار » خاتمة الحیات » غزلیات » شمارهٔ ۹۲:غمت از دل به رخم اشک جگرگون آرد - بین که هر دم فلک از پرده چه بیرون آرد

     
     

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۷۷۹:همه خفتند و من دلشده را خواب نبرد - همه شب دیده من بر فلک استاره شمرد

     ---

243. جامی » دیوان اشعار » خاتمة الحیات » غزلیات » شمارهٔ ۱۲۲:دل دید لبت وز دو جهان بی خبر افتاد - بین مستی این می که عجب کارگر افتاد

     
     

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۶۴۱:در حلقه عشاق به ناگه خبر افتاد - کز بخت یکی ماه رخی خوب درافتاد

     ---

244. جامی » دیوان اشعار » خاتمة الحیات » غزلیات » شمارهٔ ۱۷۲:به رخسار و جبین و روی و عارض بردی ای دلبر - فروغ از صبح و نور از روز و عکس از ماه و تاب از خور

     
     

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۰۲۴:مرا همچون پدر بنگر نه همچون شوهر مادر - پدر را نیک واقف دان از آن کژبازی مضمر

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۰۲۵:مرا آن اصل بیداری دگرباره به خواب اندر - بداد افیون شور و شر ببرد از سر ببرد از سر

     ---

245. جامی » دیوان اشعار » خاتمة الحیات » غزلیات » شمارهٔ ۱۷۳:فصل دی کوته بود ساقی برای عیش روز - رشته گیر از شمع و از شب وصله ای بر روز دوز

     
     

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۱۹۶:عاشقان را شد مسلم شب نشستن تا به روز - خوردنی و خواب نی اندر هوای دلفروز

     ---

246. جامی » دیوان اشعار » خاتمة الحیات » غزلیات » شمارهٔ ۱۸۹:چون نهفتی آن دو رخ بگشا لب خندان خویش - جلوه ده بر بیدلان یک غنچه از بستان خویش

     
     

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۲۴۶:دوش رفتم در میان مجلس سلطان خویش - بر کف ساقی بدیدم در صراحی جان خویش

     ---

247. جامی » دیوان اشعار » خاتمة الحیات » غزلیات » شمارهٔ ۲۰۶:حشمت میفروش بین بر در او ز هر طرف - گرد مواید کرم اهل صفا کشیده صف

     
     

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۳۰۱:ما دو سه رند عشرتی جمع شدیم این طرف - چون شتران رو به رو پوز نهاده در علف

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۳۰۲:ما دو سه مست خلوتی جمع شدیم این طرف - چون شتران رو به رو پوز نهاده در علف

     ---

248. جامی » دیوان اشعار » خاتمة الحیات » غزلیات » شمارهٔ ۲۱۴:هرکس آرد دامن صلحت به چنگ - بر سر اینست ما را با تو جنگ

     جامی » بهارستان » روضهٔ ششم (در مطایبه) » بخش ۴۱:خواجه چون افکنده خوان نزدیک و دور - حظ و بهره برده زانجا بیدرنگ

     
     

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۳۲۶:عاشقی و آنگهانی نام و ننگ - او نشاید عشق را ده سنگ سنگ

     ---

249. جامی » دیوان اشعار » خاتمة الحیات » غزلیات » شمارهٔ ۲۲۱:دور از توام افتاده بر بستر درد و غم - یک پای درین عالم یک پای درآن عالم

     
     

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۴۶۴:سر برمزن از هستی تا راه نگردد گم - در بادیه مردان محوست تو را جم جم

     ---

250. جامی » دیوان اشعار » خاتمة الحیات » غزلیات » شمارهٔ ۲۳۹:به روز وصل پیاپی نمای دیدارم - که تا ذخیره ایام هجر بردارم

     جامی » دیوان اشعار » خاتمة الحیات » غزلیات » شمارهٔ ۲۴۱:ز سیلی غمت از دیده خون همی بارم - رخ از طپانچه بدینگونه سرخ می دارم

     
     

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۷۲۳:نیَم ز کار تو فارغ، همیشه در کارم - که لحظه لحظه تو را من عزیزتر دارم

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۷۳۷:بیار باده که اندر خمار خمارم - خدا گرفت مرا زان چنین گرفتارم

     ---

251. جامی » دیوان اشعار » خاتمة الحیات » غزلیات » شمارهٔ ۲۵۲:ساغر مه نو باشد خالی شده مپسند آن - ناگشته مه نو پر نوری ندهد پنهان

     
     

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۸۶۹:رو مذهب عاشق را برعکس روش‌ها دان - کز یار دروغی‌ها از صدق به و احسان

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۸۷۱:دو چیز نخواهد بد در هر دو جهان می دان - از عاشق حق توبه وز باد هوا انبان

     ---

252. جامی » دیوان اشعار » خاتمة الحیات » غزلیات » شمارهٔ ۲۷۱:بیا ساقی که شد با می پرستان عهد گل تازه - فکند آواز بلبل در چمن زین معنی آوازه

     
     

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۲۹۶:مرا گویی که چونی تو لطیف و لمتر و تازه - مثال حسن و احسانت برون از حد و اندازه

     ---

253. جامی » دیوان اشعار » خاتمة الحیات » غزلیات » شمارهٔ ۲۸۵:یار شد شهرگرد و هر جایی - جاکن ای دل به کنج تنهایی

     جامی » دیوان اشعار » خاتمة الحیات » قطعات » شمارهٔ ۱۰:هست دیوان شعر من اکثر - غزل عاشقان شیدایی

     جامی » رسالهٔ اربعین » (۲۶) أطْلُبُوا الْخَیْرَ عِنْدَ حِسَانِ الْوُجُوهِ. (مصنف ابن ابی شیبة):بر درِ خوب رویی منزل گیر - چون پی حاجتی برون آیی

     
     

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۱۵۱:چند اندر میان غوغایی - خوی کن پاره پاره تنهایی

     ---

254. جامی » دیوان اشعار » خاتمة الحیات » قصاید » شمارهٔ ۳ - فی نعت النبی صلی الله علیه و سلم:نگار من شتر انگیخت رو به حجره من - پذیره شترش رفت جان ز حجره تن

     
     

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۰۷۴:مکن مکن که روا نیست بی‌گنه کشتن - مرو مرو که چراغی و دیده روشن

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۰۷۵:توی که بدرقه باشی گهی گهی رهزن - توی که خرمن مایی و آفت خرمن

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۰۸۲:برای چشم تو صد چشم بد توان دیدن - چه چشم داری ای چشم ما به تو روشن

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۰۸۳:اگر سزای لب تو نبود گفته من - برآر سنگ گران و دهان من بشکن

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۰۸۵:به صلح آمد آن ترک تند عربده کن - گرفت دست مرا گفت تکری یرلغسن

     ---

255. جامی » دیوان اشعار » خاتمة الحیات » قصاید » شمارهٔ ۷ - در جواب نامه سلطان روم:چو از تنوع اوضاع گنبد دایر - بیاض صبح نمود از سواد شب ظاهر

     
     

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۱۴۲:درخت اگر متحرک بدی به پا و به پر - نه رنج اره کشیدی نه زخمه‌های تبر

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۱۴۸:کسی بگفت ز ما یا از اوست نیکی و شر - هنوز خواجه در اینست ریش خواجه نگر

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۱۵۴:چو دررسید ز تبریز شمس دین چو قمر - ببست شمس و قمر پیش بندگیش کمر

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۱۵۵:از آن مقام که نبود گشاد زود گذر - برو به سوی خریدار خویش همچون زر

     ---

256. جامی » دیوان اشعار » خاتمة الحیات » قصاید » شمارهٔ ۱۶ - فی تاریخ وفاتة قدس سره:به بوستان ولایت کهن درخت بلند - که عمرها به سر اهل فقر سایه فکند

     
     

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۹۱۳:بگو به گوش کسانی که نور چشم منند - که باز نوبت آن شد که توبه‌ها شکنند

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۹۳۷:فراغتی دهدم عشق تو ز خویشاوند - از آنک عشق تو بنیاد عافیت برکند

     ---

257. جامی » دیوان اشعار » خاتمة الحیات » قطعات » شمارهٔ ۴:ز بس کز آشنایان زخم خوردم - زند گر حلقه گردم اژدهایی

     
     

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۶۷۱:بر من نیستی یارا کجایی - به هر جایی که هستی جان فزایی

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۶۷۲:دلا در روزه مهمان خدایی - طعام آسمانی را سرایی

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۶۷۳:سؤالی دارم ای خواجه خدایی - که امروز این چنین شیرین چرایی

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۶۷۵:بیاموز از پیمبر کیمیایی - که هر چت حق دهد می‌ده رضایی

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۷۰۷:کجایید ای شهیدان خدایی - بلاجویان دشت کربلایی

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۷۰۸:تو هر روزی از آن پشته برآیی - کنی مر تشنه جانان را سقایی

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۷۱۱:بیا ای یار کامروز آن مایی - چو گل باید که با ما خوش برآیی

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۷۱۲:بیا جانا که امروز آن مایی - کجایی تو کجایی تو کجایی

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۱۸۴:کسی کو را بود خلق خدایی - ازو یابند جانهای بقایی

     ---

258. جامی » دیوان اشعار » واسطة العقد » رباعیات » شمارهٔ ۳:دل گوهر سبحه محبت می سفت - وز ساحت جان غبار غفلت می رفت

     جامی » دیوان اشعار » واسطة العقد » رباعیات » شمارهٔ ۴۹:بشکافت زمین به سبزه و گل بشکفت - شد در چمن آشکار اسرار نهفت

     
     

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۳۲:آن را که غمی باشد و بتواند گفت - گر از دل خود بگفت بتواند رفت

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۲۱۸:ای هر بیدار با خبرهای تو خفت - ای هرکه بخفت در بر لطف تو خفت

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۲۲۲:با جان دو روزه تو چنان گشتی جفت - با تو سخن مرگ نمی‌شاید گفت

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۳۴۶:سر سخن دوست نمیارم گفت - دریست گرانبها نمیارم سفت

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۳۸۵:گفتم بجهم همچو کبوتر ز کفت - گفت ار بجهی کند غمم مستخفت

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۴۱۹:منصور حلاجی که اناالحق میگفت - خاک همه ره به نوک مژگان می‌رفت

     ---

259. جامی » دیوان اشعار » واسطة العقد » رباعیات » شمارهٔ ۵:تا تو نزنی طعن کسی در عالم - زانسان که زدند قدسیان بر آدم

     جامی » دیوان اشعار » خاتمة الحیات » اشعار پراکنده » شمارهٔ ۳:بر حاشیه لوح جمال تو قلم - حرفی دو ز مشک سوده کرده ست رقم

     
     

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۱۱۱:آن خوش سخنان که ما بگفتیم به هم - در دل دارد نهفته این چرخ به خم

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۱۱۳:آن کس که ببست خواب ما را به ستم - یارب تو ببند خواب او را به کرم

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۲۲۷:دستارم و جبه و سرم هر سه به هم - قیمت کردند به یک درم چیزی کم

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۲۶۶:عمری رخ یکدگر بدیدیم به چشم - امروز که درهم نگریدیم به چشم

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۲۹۲:گویی تو که من ز هر هنر باخبرم - این بی‌خبری بس که ز خود بیخبرم

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۳۱۷:ماهی فارغ ز چارده می‌بینم - بی‌چشم بسوی ماه ره می‌بینم

     ---

260. جامی » دیوان اشعار » واسطة العقد » رباعیات » شمارهٔ ۸:آنم که به عهد عشقبازی گروم - حاشا که به غیر عشقبازی گروم

     
     

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۱۷۸:بر شاه حبش زنیم و بر قیصر روم - پیشانی شیر برنویسیم رقوم

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۲۷۱:قومیکه چو آفتاب دارند قدوم - در صدق چو آهنند و در لطف چو موم

     ---

261. جامی » دیوان اشعار » واسطة العقد » رباعیات » شمارهٔ ۱۲:من کیستم از شهر خرد تاخته ای - در عشق بتان دینی دین باخته ای

     
     

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۷۷۳:ای آنکه مرا به لطف بنواخته‌ای - در دفع کنون بهانه‌ای ساخته‌ای

     ---

262. جامی » دیوان اشعار » واسطة العقد » رباعیات » شمارهٔ ۱۷:بستی کمر وداع و زین شیوه مرا - هم دست زکار رفت و هم پای ز جا

     
     

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۳:آن کس که ترا نقش کند او تنها - تنها نگذاردت میان سودا

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۵۲:تنبور چو تن تن برآرد به نوا - زنجیر در آن شود دل بی‌سر و پا

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۶۲:گر عمر بشد عمر دگر داد خدا - گر عمر فنا نماند نک عمر بقا

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۷۳:می‌آمد یار مست و تنها تنها - با نرگس پرخمار رعنا رعنا

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۷۵:هان ای سفری عزم کجایست کجا - هرجا که روی نشسته‌ای در دل ما

     ---

263. جامی » دیوان اشعار » واسطة العقد » رباعیات » شمارهٔ ۲۱:جانا بنشین و زان دو لب در گوشم - گوش یک سخن و ز ناله کن خاموشم

     
     

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۱۲۴:از ثور فلک شیر وفا میدوشم - هرچند که از پنجهٔ او بخروشم

     ---

264. جامی » دیوان اشعار » واسطة العقد » رباعیات » شمارهٔ ۳۵:در دیده ز تو ابر بهاری دارم - بر چهره شکفته لاله زاری دارم

     
     

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۱۵۹:ای دوست شکارم و شکاری دارم - بیکارنم و بس شگرف کاری دارم

     ---

265. جامی » دیوان اشعار » واسطة العقد » رباعیات » شمارهٔ ۳۹:خوش با دگرانی ای به رخ رشک پری - بر من همه راه ناخوشی می سپری

     جامی » دیوان اشعار » خاتمة الحیات » رباعیات » شمارهٔ ۲۷:این شکل مدور که نه پایی نه سری - مانع بود از گزند هر کینه وری

     جامی » بهارستان » روضهٔ پنجم (در عشق و ذکر حال عاشقان) » بخش ۶:آمد ز عدو به کشتن من خبری - بنشین که ببینمت به حسرت نظری

     
     

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۷۲۴:ای در دل من نشسته بگشاده دری - جز تو دگری نجویم و کو دگری

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۷۸۵:بالا شجری لب شکر و دل حجری - زنجیر سری، سیم‌بری رشک پری

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۷۹۳:با من ترش است روی یار قدری - شیرین‌تر از این ترش ندیدم شکری

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۷۹۵:با یار به گلزار شدم رهگذری - بر گل نظری فکندم از بی‌خبری

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۸۰۰:بر کار گذشته بین که حسرت نخوری - صوفی باشی و نام ماضی نبری

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۸۰۵:بیچاره دلا که آینهٔ هر اثری - گر سر کشی از صفات با دردسری

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۸۱۹:تو آب نه‌ای خاک نه‌ای تو دگری - بیرون ز جهان آب و گل در سفری

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۸۵۱:خیری بنمودی و ولیکن شری - نرمی و خبیث همچو مار نری

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۸۵۲:در بادیهٔ عشق تو کردم سفری - تا بو که بیایم ز وصالت خبری

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۸۷۶:دوش آمد آن خیال تو رهگذری - گفتم بر ما باش ز صاحب نظری

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۸۸۳:دی مست بدی دلا و چست و سفری - امروز چه خورده‌ای که از دی بتری

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۸۹۲:سرسبزتر از تو من ندیدم شجری - پرنورتر از تو من ندیدم قمری

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۹۴۰:گفتند که هست یار را شور وشری - گفتم که دوم بار بگو خوش خبری

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۹۵۵:مست است خبر از تو و یا خود خبری - خیره است نظر در تو و با تو نظری

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۹۶۴:من دوش به کاسهٔ رباب سحری - می‌نالیدم ترانهٔ کاسه‌گری

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۹۶۸:مهمان دو دیده شد خیالت گذری - در دیده وطن ساخت ز نیکو گهری

     ---

266. جامی » دیوان اشعار » واسطة العقد » رباعیات » شمارهٔ ۴۴:ای از تو مرا گوش پر و دیده تهی - خوش آنکه ز گوش پای در دیده نهی

     جامی » بهارستان » روضهٔ نخستین (در ذکر احوال مشایخ صوفیه) » بخش ۲۱:خواهی که به صوفیگری از خود برهی - باید که هوا و هوس از سر بنهی

     
     

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۶۸۳:امشب که فتاده‌ای به چنگال رهی - بسیار طپی ولیک دشوار رهی

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۸۴۰:چون ممکن آن نیست اینکه از بر ما برهی - یا حیله کنی ز حیلهٔ ما بجهی

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۸۷۰:دستار نهاده‌ای به مطرب ندهی - دستار بده تا ز تکبر برهی

     ---

267. جامی » دیوان اشعار » واسطة العقد » رباعیات » شمارهٔ ۴۷:گل گرچه کشد سرزنش از خار درشت - رو با تو و بر درخت خود دارد پشت

     جامی » بهارستان » روضهٔ پنجم (در عشق و ذکر حال عاشقان) » بخش ۶:از گشتن نادرست این چرخ درشت - بنگر که مرا چه سان به خاک آمد پشت

     
     

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۲۲۷:با روز بجنگیم که چون روز گذشت - چون سیل به جویبار و چون باد بدشت

     ---

268. جامی » دیوان اشعار » واسطة العقد » رباعیات » شمارهٔ ۶۰:ای خواجه مرا به لطف خود پروری - زآوردن پشت و دنبه فربه کردی

     جامی » بهارستان » روضهٔ نخستین (در ذکر احوال مشایخ صوفیه) » بخش ۱۹:ای مهر که نیست چون تو عالم گردی - زین رهرویم ببخش راه آوردی

     
     

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۷۳۰:ای دل تو و درد او اگر خود مردی - جان بندهٔ تست اگر تو صاحب دردی

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۷۷۸:با بی‌خبران اگر نشستی بردی - با هشیاران اگر نشستی مردی

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۸۴۱:چونی ای آنکه از جمال فردی - صدبار ز چو نیم برون آوردی

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۹۰۸:غم را دیدم گرفته جام دردی - گفتم که غما خبر بود رخ زردی

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۹۵۳:مردی که فلک رخنه کند از دردی - مردی که خداش کاشکی ناوردی

     ---

269. جامی » دیوان اشعار » واسطة العقد » رباعیات » شمارهٔ ۶۴:نی در دستم ز گنج دانش درمی - نی از پایم به راه بینش قدمی

     
     

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۸۰۲:بنمای به من رخت بکن مردمی - تا لاف زنم که دیده‌ام خرمی

     ---

270. جامی » دیوان اشعار » واسطة العقد » رباعیات » شمارهٔ ۷۳:خوشتر زکتاب در جهان یاری نیست - در غمکده زمانه غمخواری نیست

     
     

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۵۱:از بی‌یاری ظریفتر یاری نیست - وز بی‌کاری لطیفتر کاری نیست

     ---

271. جامی » دیوان اشعار » خاتمة الحیات » رباعیات » شمارهٔ ۲:ای عشق که با هزار چون بی چونی - از هر چه گمان برند ازان بیرونی

     
     

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۹۳۷:گفتم که چونی مها خوشی محزونی - گفتا مه را کسی نپرسد چونی

     ---

272. جامی » دیوان اشعار » خاتمة الحیات » رباعیات » شمارهٔ ۱۲:بی سود یقین دم زیانی می زن - بر گرد یقین تار گمانی می تن

     جامی » دیوان اشعار » خاتمة الحیات » رباعیات » شمارهٔ ۳۸:ای رشک شکر لب تو از لطف سخن - هر دم به تو نو امید یاران کهن

     جامی » دیوان اشعار » واسطة العقد » اشعار پراکنده » شمارهٔ ۹:هرگه که رسد به فارسی سوق سخن - رکنی دو ز شرع را به آن ترجمه کن

     
     

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۳۸۰:آن حلوایی که کم رسد زو به دهن - چون دیگ به جوش آمده از وی دل من

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۴۱۷:ای عاشق گفتار و تفاصیل سخن - ای گر ز سخنوران قهارهٔ کن

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۴۳۱:ای یار بیا و بر دلم بر میزان - وی زهره بیا و از رخم زر میزان

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۴۳۶:بیدل من و بیدل تو و بیدل تو و من - سرمست همی شدیم روزی به چمن

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۴۷۳:دوش آنچه برفت در میان تو و من - نتوان بنوشتن و نه بتوان گفتن

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۵۱۴:من عاشق عشق و عشق هم عاشق من - تن عاشق جان آمد و جان عاشق تن

     ---

273. جامی » دیوان اشعار » خاتمة الحیات » رباعیات » شمارهٔ ۱۴:ای خاک رهت سرمه روشن بصران - سوی تو روان به دیده صاحبنظران

     جامی » دیوان اشعار » خاتمة الحیات » رباعیات » شمارهٔ ۱۵:ای دیده حقیقت جهان گذران - سوی تو به دیده ره سپر دیده وران

     جامی » بهارستان » روضهٔ دوم (در ذکر حکمت حکما) » بخش ۳:مغرور مشو به مال چون بی خبران - زیرا که بود مال چو ابر گذران

     
     

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۳۹۹:ای جمله جهان بروی خوبت نگران - جان مردان ز عشق تو جامه دران

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۴۰۸:ای رفته ز یاران تو به یک گوشه کران - فریاد تو از خوی بد و بار گران

     ---

274. جامی » دیوان اشعار » خاتمة الحیات » رباعیات » شمارهٔ ۲۰:از تیغ خسان اگرچه بیداد رسد - صد زخم ستم بر دل ناشاد رسد

     
     

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۴۷۴:آنرا که ز عشق دوست بیداد رسد - از رحمت و فضل اوش امداد رسد

     ---

275. جامی » دیوان اشعار » خاتمة الحیات » رباعیات » شمارهٔ ۲۲:این خانه نه منزل نشاط است و طرب - هست از پی آنکه تا کشی رنج طلب

     
     

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۷۹:آنی که فلک با تو درآید به طرب - گر آدمیی شیفته گردد چه عجب

     ---

276. جامی » دیوان اشعار » خاتمة الحیات » رباعیات » شمارهٔ ۴۵:گفتم به فلان که رنجت از مهمان چیست - هر نیم شبت ز دست او افغان چیست

     
     

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۲۷۲:تو سیر شدی من نشدم درمان چیست - بنما عوضی خود عوض جانان چیست

     ---

277. جامی » دیوان اشعار » واسطة العقد » اشعار پراکنده » شمارهٔ ۳:چو عفوت بی‌حد افتاده‌ست دریاهاست پنداری - که پیدا نیست قعرش پیش جامی جز به دشواری

     
     

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۵۰۲:امیر دل همی‌گوید تو را گر تو دلی داری - که عاشق باش تا گیری ز نان و جامه بیزاری

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۵۲۸:مروت نیست در سرها که اندازند دستاری - کجا گیرد نظام ای جان به صرفه خشک بازاری

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۵۳۰:دلم همچون قلم آمد در انگشتان دلداری - که امشب می‌نویسد زی نویسد باز فردا ری

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۵۳۲:کی افسون خواند در گوشت که ابرو پر گره داری؟! - نگفتم: «با کسی منشین که باشد از طرب عاری؟!

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۵۳۳:برآ بر بام ای عارف بکن هر نیم شب زاری - کبوترهای دل‌ها را توی شاهین اشکاری

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۵۳۴:مها یک دم رعیت شو مرا شه دان و سالاری - اگر مه را جفا گویم بجنبان سر بگو آری

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۵۳۵:هر آن بیمار مسکین را که از حد رفت بیماری - نماند مر ورا ناله نباشد مر ورا زاری

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۵۳۶:مثال باز رنجورم زمین بر، من ز بیماری - نه با اهل زمین جنسم، نه امکان است طیاری

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۵۳۷:مگر دانید با دلبر به حق صحبت و یاری - هر آنچ دوش می‌گفتم ز بی‌خویشی و بیماری

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۵۵۵:چرا چون ای حیات جان در این عالم وطن داری - نباشد خاک ره ناطق ندارد سنگ هشیاری

     ---

278. جامی » دیوان اشعار » واسطة العقد » اشعار پراکنده » شمارهٔ ۴:یارم چو شود به طوف بستان مایل - گل دل بکند ز برگ خود خوار و خجل

     
     

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۰۸۲:آنکس که ترا دید و نخندید چو گل - از جان و خرد تهیست مانند دهل

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۰۸۶:از من زر و دل خواستی ای مهر گسل - حقا که نه این دارم و نی آن حاصل

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۰۸۹:این نکته شنو ز بنده ای نقش چگل - هرچند که راهیست ز دل جانب دل

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۰۹۲:چون آمده‌ای در این بیابان حاصل - چون بیخبران مباش از خود غافل

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۰۹۴:حاشا که کند دل به دگر جا منزل - دور از دل من که گردد از عشق خجل

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۰۹۷:در عشق نوا جزو زند آنگه کل - در باغ نخست غوره است آنگه مل

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۱۰۵:هم شاهد دیده‌ای و هم شاهد دل - ای دیده و دل ز نور روی تو خجل

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۱۰۶:کاچی سازی که روز برفست و وحل - دانی که ز بهر چیست این رسم و عمل

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۱۰۷:یا من هوب سیدی و اعلی و اجل - یا من انا عبده و ادنی و اقل

     ---

279. جامی » دیوان اشعار » واسطة العقد » اشعار پراکنده » شمارهٔ ۷:دی مرغک خامه بهر نامت - بر صفحه نامه شد رقم کوش

     
     

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۲۳۸:امروز خوش است دل که تو دوش - خون دل ما بخورده‌ای نوش

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۲۴۱:ما نعره به شب زنیم و خاموش - تا درنرود درون هر گوش

     ---

280. جامی » بهارستان » دیباچه:چو مرغ امر ذی بالی ز آغاز - نه از نیروی حمد آید به پرواز

     
     

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۶۶۵:خنک جانی که او یاری پسندد - کز او دوریش خود صورت نبندد

     ---

281. جامی » بهارستان » روضهٔ نخستین (در ذکر احوال مشایخ صوفیه) » بخش ۱۲:ای که در شرع خداوندان حال - می کنی از سنت و فرضم سؤال

     
     

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۰۲۶:به شکرخنده ببردی دل من - بشکن شکر دل را مشکن

     ---

282. جامی » بهارستان » روضهٔ نخستین (در ذکر احوال مشایخ صوفیه) » بخش ۲۰:دارم دلکی که با هر اندیشه که داشت - جز یاد تو بر صفحه خاطر ننگاشت

     
     

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۴۰۱:لطف تو جهانی و قرانی افراشت - وین تعبیه‌های خود به چیزی ننگاشت

     ---

283. جامی » بهارستان » روضهٔ نخستین (در ذکر احوال مشایخ صوفیه) » بخش ۲۲:جوانمردی دو چیز است ای جوانمرد - به سویم گوش کن تا گویمت راست

     
     

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۵۵:در این خانه کژی ای دل گهی راست - برون رو هی که خانه خانه ماست

     ---

284. جامی » بهارستان » روضهٔ نخستین (در ذکر احوال مشایخ صوفیه) » بخش ۲۵:جمع است خیرها همه در خانه و نیست - آن خانه را کلید بغیر از فروتنی

     
     

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۹۹۷:ای آسمان که بر سر ما چرخ می‌زنی - در عشق آفتاب تو همخرقه منی

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۰۰۰:ساقی بیار باده سغراق ده منی - اندیشه را رها کن کاری است کردنی

     ---

285. جامی » بهارستان » روضهٔ دوم (در ذکر حکمت حکما) » بخش ۱:اعتراض است بر احکام جهاندار حکیم - عادت مرد حسد پیشه که خاکش به دهن

     
     

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۹۹۰:جان حیوان که ندیده است به جز کاه و عطن - شد ز تبدیل خدا لایق گلزار فطن

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۹۹۱:همه خوردند و بخفتند و تهی گشت وطن - وقت آن شد که درآییم خرامان به چمن

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۰۰۰:ای ز هجران تو مردن طرب و راحت من - مرگ بر من شده بی‌تو مثل شهد و لبن

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۰۰۳:همه خوردند و بخفتند و تهی گشت وطن - وقت آن شد که درآییم خرامان به چمن

     ---

286. جامی » بهارستان » روضهٔ دوم (در ذکر حکمت حکما) » بخش ۴:آن به که ز اسباب مرض پرهیزی - وز ننگ طبیبان دغل بگریزی

     
     

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۶۵۵:آن خوش باشد که صاحب تمییزی - بی‌آنکه بگویند و بگوید چیزی

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۶۷۵:از عشق تو هر طرف یکی شبخیزی - شب کشته ز زلفین تو عنبر بیزی

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۷۶۴:ای یار گرفتهٔ شراب آمیزی - برخیزد رستخیز چون برخیزی

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۹۰۴:عشق آن نبود که هر زمان برخیزی - وز زیر دو پای خویش گردانگیزی

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۹۱۳:گر بگریزی چو آهوان بگریزی - ور بستیزی چون آهنان بستیزی

     ---

287. جامی » بهارستان » روضهٔ دوم (در ذکر حکمت حکما) » بخش ۸:بخور چندانکه ننهد خانه تن - ز بیشی و کمی رو در خرابی

     
     

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۶۴۵:بخوردم از کف دلبر شرابی - شدم معمور و در صورت خرابی

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۶۷۶:سبک بنواز ای مطرب ربایی - بگردان زوتر ای ساقی شرابی

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۷۱۳:چنان گشتم ز مستی و خرابی - که خاکی را نمی‌دانم ز آبی

     ---

288. جامی » بهارستان » روضهٔ دوم (در ذکر حکمت حکما) » بخش ۱۴:هزار گونه خصومت کنی به خلق جهان - ز بس که در هوس سیم و آرزوی زری

     
     

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۰۵۶:خورانمت می جان تا دگر تو غم نخوری - چه جای غم که ز هر شادمان گرو ببری

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۰۷۰:اگر به خشم شود چرخ هفتم از تو بری - به جان من که نترسی و هیچ غم نخوری

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۰۷۱:دلا همای وصالی بپر چرا نپری - تو را کسی نشناسد نه آدمی نه پری

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۰۷۲:به من نگر که به جز من به هر کی درنگری - یقین شود که ز عشق خدای بی‌خبری

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۰۸۹:به اهل پرده اسرارها ببر خبری - که پرده‌های شما بردرید از قمری

     ---

289. جامی » بهارستان » روضهٔ سوم (در ذکر پادشاهان) » بخش ۵:بود ایوان قرب شاه والا - به آن ایوان مرو بسیار بالا

     
     

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۱۹:برخیز و صبوح را بیارا - پُر لَخلخه کن کنار ما را

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۲۰:تا چند تو پس روی به پیش آ - در کفر مرو به سوی کیش آ

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۲۵:گفتی که گزیده‌ای تو بر ما - هرگز نبدست این مفرما

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۲۷:کو مطرب عشق چست دانا - کز عشق زند نه از تقاضا

     ---

290. جامی » بهارستان » روضهٔ سوم (در ذکر پادشاهان) » بخش ۱۵:فرزند بود چو جان ببخشای - بر جان من ستم رسیده

     
     

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۳۵۵:ای دوش ز دست ما رهیده - امشب نرهی به جان و دیده

     ---

291. جامی » بهارستان » روضهٔ سوم (در ذکر پادشاهان) » بخش ۱۷:گر سفیهی به حکم نفس و هوا - نه به وفق خرد کند کاری

     
     

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۱۴۵:آوخ آوخ چو من وفاداری - در تمنای چون تو خون‌خواری

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۱۴۷:ساقیا ساقیا روا داری - که رود روز ما به هشیاری

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۱۵۸:رو، مسلم تراست بی‌کاری - چونک اندر عنایت یاری

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۱۶۳:عشق در کفر کرد اظهاری - بست ایمان ز ترس زناری

     ---

292. جامی » بهارستان » روضهٔ چهارم (در ذکر بخشندگان) » بخش ۱:کیست کریم آن که نه بهر جزاست - هر کرمی کاید ازو در وجود

     
     

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۰۰۱:آه در آن شمع منور چه بود - کآتش زد در دل و دل را ربود

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۰۰۴:دوش دل عربده گر با کی بود - مشت کی کردست دو چشمش کبود

     ---

293. جامی » بهارستان » روضهٔ چهارم (در ذکر بخشندگان) » بخش ۷:زین گونه که جلوه آن دلاویز کند - عاشق ز بلا چگونه پرهیز کند

     
     

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۴۶۸:آندم که ز افلاک گهر ریز کند - هر ذره بسوی اصل خود خیز کند

     ---

294. جامی » بهارستان » روضهٔ پنجم (در عشق و ذکر حال عاشقان) » بخش ۷:در سطبری نمونه افعی - در درازی قرینه ثعبان

     
     

     مولانا » فیه ما فیه » فصل شصت و دوم - دوستان را در دل رنجها باشد که آن به هیچ دارو‌یی خوش نشود:آسمان‌هاست در ولایت جان - کار فرمای آسمان جهان

     ---

295. جامی » بهارستان » روضهٔ پنجم (در عشق و ذکر حال عاشقان) » بخش ۸:ای آن که تو را دولت شاهی هوس است - و آزادی بندگان تو را دسترس است

     
     

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۴۱۱:مر وصل ترا هزار صاحب هوس است - تا خود به وصال تو که را دسترس است

     ---

296. جامی » بهارستان » روضهٔ پنجم (در عشق و ذکر حال عاشقان) » بخش ۱۳:باز آ که بر تو هیچ کس حکمی ندارد ای پسر - با هر که خواهی می نشین از هر که خواهی می گذر

     
     

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۰۱۵:ای شاهد سیمین ذقن درده شرابی همچو زر - تا سینه‌ها روشن شود افزون شود نور نظر

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۰۱۶:انا فتحنا عینکم فاستبصروا الغیب البصر - انا قضینا بینکم فاستبشروا بالمنتصر

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۰۱۷:آمد ترش رویی دگر یا زمهریر است او مگر - برریز جامی بر سرش ای ساقی همچون شکر

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۰۱۸:رو چشم جان را برگشا در بی‌دلان اندرنگر - قومی چو دل زیر و زبر قومی چو جان بی‌پا و سر

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۰۱۹:ما را خدا از بهر چه آورد بهر شور و شر - دیوانگان را می‌کند زنجیر او دیوانه‌تر

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۱۷۲:جاء الربیع و البطر زال الشتاء و الخطر - من فضل رب عنده کل الخطایا تغتفر

     ---

297. جامی » بهارستان » روضهٔ ششم (در مطایبه) » بخش ۱۲:به سفله تا ندهی ضعف آن کزو خواهی - طمع مدار کزو کام دل به دست آید

     
     

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۹۷۵:آتش افکند در جهان جمشید - از پس چار پرده چون خورشید

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۹۹۱:عشق جانان مرا ز جان ببرید - جان به عشق اندرون ز خود برهید

     ---

298. جامی » بهارستان » روضهٔ ششم (در مطایبه) » بخش ۱۹:چو هست در تو منقصتی عیب دیگری - کردن به آن نه قاعده مرد باهش است

     
     

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۴۴:ساقی بیار باده که ایام بس خوشست - امروز روز باده و خرگاه و آتش است

     ---

299. جامی » بهارستان » روضهٔ ششم (در مطایبه) » بخش ۲۳:چنان ز پایه مردی فتاد خواجه برون - ز بس فسردگی و خام ریشی و سردی

     
     

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۰۶۶:رسید ترکم با چهره‌های گل وردی - بگفتمش چه شد آن عهد گفت اول وردی

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۰۸۳:بیا بیا که چو آب حیات درخوردی - بیا بیا که شفا و دوای هر دردی

     ---

300. جامی » بهارستان » روضهٔ ششم (در مطایبه) » بخش ۲۸:هرکه در کار خویش پیش از وقت - می نماید به حکم طبع شتاب

     
     

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۱۵:چشم‌ها وا نمی‌شود از خواب - چشم بگشا و جمع را دریاب

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۱۷:یار آمد به صلح ای اصحاب - ما لکم قاعدین عند الباب

     ---

301. جامی » بهارستان » روضهٔ ششم (در مطایبه) » بخش ۳۳:خوش آنکه خصم به عیبی که طعنه تو زند - به رغم وی ز چنان عیب رسته بنشینی

     
     

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۰۶۳:به هر دلی که درآیی چو عشق بنشینی - بجوشد از تک دل چشمه چشمه شیرینی

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۰۷۸:ز آب تشنه گرفته‌ست خشم می‌بینی - گرسنه آمد و با نان همی‌کند بینی

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۰۹۵:از این درخت بدان شاخ و بر نمی‌بینی - سه شاخ داری کور و کری و گرگینی

     ---

302. جامی » بهارستان » روضهٔ ششم (در مطایبه) » بخش ۴۰:ای رای تو در علاج بیمار علیل - برآمدن مرگ قدوم تو دلیل

     
     

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۰۸۵:از عقل دلیل آید و از عشق خلیل - این آب حیات دان و آن آب سبیل

     ---

303. جامی » بهارستان » روضهٔ ششم (در مطایبه) » بخش ۴۲:فرزند که خواهد ز پی مال پدر را - خواهد که نماند پدر و مال بماند

     
     

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۶۴۷:تدبیر کند بنده و تقدیر نداند - تدبیر به تقدیر خداوند چه ماند

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۶۵۲:تدبیر کند بنده و تقدیر نداند - تدبیر به تقدیر خداوند نماند

     مولانا » فیه ما فیه » فصل چهل و سوم - هر کسی چون عزم جایی و سفری می‌کند:تدبیر کند بنده و تقدیر نداند - تدبیر به تقدیر خداوند نماند

     ---

304. جامی » بهارستان » روضهٔ ششم (در مطایبه) » بخش ۴۶:عجب مدار ز ممدوح اگر کند احسان - بجای مادح خود گرچه نیک و بد گوید

     
     

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۹۱۶:درخت و برگ برآید ز خاک این گوید - که «خواجه هر چه بکاری تو را همان روید»

     ---

305. جامی » بهارستان » روضهٔ هفتم (در شعر و بیان شاعران) » بخش ۲ - رودکی:باد جوی مولیان آید همی - بوی یار مهربان آید همی

     
     

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۸۹۷:بوی باغ و گلستان آید همی - بوی یار مهربان آید همی

     ---

306. جامی » بهارستان » روضهٔ هفتم (در شعر و بیان شاعران) » بخش ۳ - دقیقی:من اینجا دیر ماندم خوار گشتم - عزیز از ماندن دایم شود خوار

     
     

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۰۳۹:بگرد فتنه می‌گردی دگربار - لب بامست و مستی هوش می‌دار

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۰۴۲:منم از جان خود بیزار بیزار - اگر باشد تو را از بنده آزار

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۰۴۸:خداوند خداوندان اسرار - زهی خورشید در خورشید انوار

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۱۷۴:مرا می‌گفت دوش آن یار عیار - سگ عاشق به از شیران هشیار

     ---

307. جامی » بهارستان » روضهٔ هفتم (در شعر و بیان شاعران) » بخش ۳ - دقیقی:یاری گزیدم از همه مردم پری نژاد - زان شد ز پیش چشم من امروز چون پری

     جامی » بهارستان » روضهٔ هفتم (در شعر و بیان شاعران) » بخش ۲۰ - ظهیر فاریابی:ای آن زمین وقار که بر آسمان فضل - ماه خجسته پیکر خورشید منظری

     جامی » بهارستان » روضهٔ هفتم (در شعر و بیان شاعران) » بخش ۲۰ - ظهیر فاریابی:ای سالک مسالک فطرت درین سؤال - معذور نیستی به حقیقت چو بنگری

     جامی » بهارستان » روضهٔ هفتم (در شعر و بیان شاعران) » بخش ۲۰ - ظهیر فاریابی:هر مبتدی که بیهوده ترجیح می نهد - شعر ظهیر بر سخن پاک انوری

     
     

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۹۷۵:هر روز بامداد به آیین دلبری - ای جان جان جان به من آیی و دل بری

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۹۷۶:شد جادوی حرام و حق از جادوی بری - بر تو حرام نیست که محبوب ساحری

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۹۷۷:هر روز بامداد درآید یکی پری - بیرون کشد مرا که ز من جان کجا بری

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۹۷۸:ای دل ز بامداد تو بر حال دیگری - وز شور خویش در من شوریده ننگری

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۹۹۰:جان خاک آن مهی که خداش است مشتری - آن کس ملک ندید و نه انسان و نی پری

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۹۹۱:ای عشق پرده در که تو در زیر چادری - در حسن حوریی تو و در مهر مادری

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۹۹۲:ای بس فراز و شیب که کردم طلب گری - گه لوح دل بخواندم و گه نقش کافری

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۰۰۴:بزم و شراب لعل و خرابات و کافری - ملک قلندرست و قلندر از او بری

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۰۰۶:سیمرغ و کیمیا و مقام قلندری - وصف قلندرست و قلندر از او بری

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۲۲۳:یا من یزید حسنک حقا تحیری - اهلا و مرحبا بسراج منور

     ---

308. جامی » بهارستان » روضهٔ هفتم (در شعر و بیان شاعران) » بخش ۴ - عمارهٔ مروزی:جهان ز برف اگر چندگاه سیمین بود - زمرد آمد و بگرفت جای توده سیم

     
     

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۷۴۴:بیار مطرب بر ما کریم باش کریم - به کوی خسته دلانی رحیم باش رحیم

     ---

309. جامی » بهارستان » روضهٔ هفتم (در شعر و بیان شاعران) » بخش ۱۱ - معزی:ای ساربان منزل مکن جز در دیار یار من - تا یک زمان زاری کنم بر ربع و اطلال و دمن

     
     

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۷۹۰:دلدار من در باغ دی می‌گشت و می‌گفت ای چمن - صد حور خوش داری ولی بنگر یکی داری چو من

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۷۹۵:هین دف بزن هین کف بزن کاقبال خواهی یافتن - مردانه باش و غم مخور ای غمگسار مرد و زن

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۷۹۶:دلدار من در باغ دی می گشت و می گفت ای چمن - صد حور کش داری ولی بنگر یکی داری چو من

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۸۰۱:آن شاخ خشک است و سیه‌هان ای صبا بر وی مزن - ای زندگی باغ‌ها وی رنگ بخش مرد و زن

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۸۰۳:بخت نگار و چشم من هر دو نخسبد در زمن - ای نقش او شمع جهان ای چشم من او را لگن

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۸۰۴:با آن سبک روحی گل وان لطف شه برگ سمن - چون او ببیند روی تو هر برگ او گردد سه من

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۸۰۸:با آنک از پیوستگی من عشق گشتم عشق من - بیگانه می باشم چنین با عشق از دست فتن

     ---

310. جامی » بهارستان » روضهٔ هفتم (در شعر و بیان شاعران) » بخش ۱۷ - سوزنی:ز هر بدی که تو دانی هزار چندانم - مرا نداند ازین گونه کس که من دانم

     
     

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۷۴۰:خوشی خوشی تو ولی من هزار چندانم - به خواب دوش که را دیده‌ام نمی‌دانم

     ---

311. جامی » بهارستان » روضهٔ هفتم (در شعر و بیان شاعران) » بخش ۱۸ - خاقانی:ای سپهر قدر را خورشید و ماه - وی سریر فضل را دستور و شاه

     
     

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۳۸۰:پیش جوش عفو بی‌حد تو شاه - توبه کردن از گناه آمد گناه

     ---

312. جامی » بهارستان » روضهٔ هفتم (در شعر و بیان شاعران) » بخش ۳۰ - بساطی سمرقندی:ای تیر غمت را دل عشاق نشانه - خلقی به تو مشغول و تو غایب ز میانه

     
     

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۳۳۵:رندان همه جمعند در این دیر مغانه - درده تو یکی رطل بدان پیر یگانه

     ---

313. جامی » بهارستان » روضهٔ هشتم (در حکایات حیوانات) » بخش ۱۸:زآن روز که از سروی خود ماندم فرد - شد معرکه دلاوری بر من سرد

     
     

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۴۹۸:آن لحظه که از پیرهنت بوی رسد - من خود چه کسم چرخ و فلک جامه درد

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۵۰۰:آن وسوسه‌ای که شرمها را ببرد - آن داهیه‌ای که بندها را بدرد

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۵۳۳:امشب چه لطیف و با نوا می‌گردد - لطفی دارد که کس بدان پی نبرد

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۵۴۶:ای اطلس دعوی ترا معنی برد - فردا به قیامت این عمل خواهی برد

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۵۷۸:بر خاک نظر کند چو بر ما گذرد - تا چهرهٔ ما به خاک ره رشک برد

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۷۷۳:فردا که به محشر اندر آید زن و مرد - از بیم حساب رویها گردد زرد

     مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۸۵۷:هم کفرم و هم دینم و هم صافم و درد - هم پیرم و هم جوان و هم کودک خرد

     ---

314. جامی » بهارستان » خاتمهٔ کتاب:تک و پوی خامه درین طرفه نامه - که جامی بدو کرد طبع آزمایی

     
     

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۱۲۰:اگر چه لطیفی و زیبالقایی - به جان بقا رو ز جان هوایی

     ---

315. جامی » رسالهٔ اربعین » (۴) خَصْلَتَانِ لَا تَجْتَمِعَانِ فِی مُؤْمِنٍ: البُخْلُ وَسُوْءُ الْخُلُقِ. (جامع الترمذی):بذل کن مال و خوی نیکو وزر - راه ایمان اگر همی پویی

     
     

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۱۴۳:مستی و عاشقانه می‌گویی - تو غریبی و یا از این کویی

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۱۶۲:ای که مستک شدی و می‌گویی - تو غریبی و یا از این کویی

     ---

316. جامی » رسالهٔ اربعین » (۲۳) وَمِنْ کَلَامِهِ صلی الله علیه و سلم: خَیْرُ النَّاسِ أَنْفَعُهُمْ لِلنَّاسِ. (مسند الشهاب للقضاعی):ای که پرسی که بهترین کس کیست - گویم از قولِ بهترینِ کسان

     
     

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۱۰۱:سیر گشتم ز نازهای خسان - کم زنم من چو روغن به لسان

     ---

317. جامی » رسالهٔ اربعین » (۲۷) وَاَیْضاً قَالَ صَلَّی اللهُ عَلَیْهِ وَآلِهِ: زُرْ غِبًّا، تَزْدَدْ حُبًّا. (المعجم الکبیر للطبرانی):دیدن دوست، دوست را گه گه - چهرۀ دوستی بیاراید

     
     

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۹۸۸:بوی دلدار ما نمی‌آید - طوطی این جا شکر نمی‌خاید

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۹۹۰:من بسازم ولیک کی شاید - زاغ با طوطیان شکر خاید

     ---

318. جامی » رسالهٔ اربعین » (۳۴) وَ مِنْ کَلَامِهِ صَلَّی اللهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ: ألْعِلْمُ لا یَحِلُّ مَنْعُهُ. (مسند الشهاب للقضاعی):ای گرانمایه مرد دانشور - که ترا علم دین بُوَد معلوم

     
     

     مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۷۶۰:به خدایی که در ازل بوده‌ست - حی و دانا و قادر و قیوم

     ---