رفتی و دیده ام به وداع تو خون فشان
جان و دل از قفای تو در خاک و خون کشان
ای چشمه حیات ز شوق تو سوختم
بازآ روان و آتش شوقم فرونشان
دل بسته هوس چه زنم لاف عشق تو
کار مهوسان نبود مهر مهوشان
عاشق کجا به باده برد لب چنین که هست
از ساغر خیال لبت مست و سرخوشان
سیراب اگر نمی کنیم از زلال وصل
باری ز جام لعل خودم جرعه ای چشان
تیر تو را کسان ز دل و جان نشان دهند
ندهد کس از بتان دگری را چنین نشان
جامی چو یار تنگ قبا زد رهت بگیر
دامان او و بر دو جهان آستین فشان
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این شعر به وداع محبوب و درد جدایی می‌پردازد. او از احساسات عمیق خود نسبت به محبوب سخن می‌گوید و می‌گوید که چطور عشق او جانش را به آتش کشیده است. شاعر خواهان بازگشت محبوب و آرامش دلش است و از بی‌قراری و دلتنگی‌اش می‌گوید. همچنین به تأثیر عشق بر زندگی‌اش اشاره می‌کند و بیان می‌کند که هیچ چیز دیگری نمی‌تواند جایگزین عشق محبوبش شود. در نهایت، او از لحظه‌ای که با محبوبش باشد، آرزو می‌کند تا از عشق و زیبایی او سیراب شود.
هوش مصنوعی: رفتی و من با جدایی‌ات از شدت ناراحتی و غم، اشک چشمم همچون خون جاری شده و جانم هم در عذاب و درد است. مثل اینکه در پی تو در خاک و خون افتاده‌ام.
هوش مصنوعی: ای چشمه زندگی، به خاطر عشق تو به آتش شوقی که دارم سوختم؛ بازگرد و شعله‌های این شوق را خاموش کن.
هوش مصنوعی: دل به آرزوی تو سپرده‌ام. نمی‌توانم خود را به عشق تو نسبت دهم، زیرا این کار مختص عاشقانی است که تجربه‌اش را دارند و در انتظار مهدی‌های خود هستند.
هوش مصنوعی: عاشق چگونه می‌تواند به شراب دست یابد در حالی که از نوشیدن خیال لب تو سرشار از شوق و خوشحالی است؟
هوش مصنوعی: اگر از آب زلال نزدیکیش سیراب نمی‌شویم، لااقل از جام سرخ خودم یک جرعه‌ای بنوش.
هوش مصنوعی: تیری که تو زدی، در دل و جان افرادی جای گرفته و نشان از عشق و محبت تو دارد. اما هیچ‌کس مانند تو، نشانه‌ای این‌چنین قوی از دیگری نمی‌دهد.
هوش مصنوعی: وقتی که محبوب نزدیک تو می‌شود و با دلسوزی به تو توجه می‌کند، از او حمایت کن و برای دو جهان دعا کن.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
شاگرددست تست،از آن ابر دُر فشان
آنجارودکه دست تواو را دهد نشان
آن کیست ای خدای؟ ک‌از این دام ِ خامُشان
ما را همی‌کَشد به سویِ خود کشان کشان
ای آنکه می‌کَشی تو گریبان ِ جان ِ ما
از جمع ِ سرکشان به‌سویِ جمع ِ سرخوشان
بگرفته گوش ِ ما و بسوزیده هوش ِ ما
[...]
ای خاک نعل توسن تو تاج سرکشان
دیوانه جمال تو خیل پریوشان
خواهند سرو و گل که به راهت شوند خاک
روی که گشت باغ روی مست و سرخوشان
دی می شدی سواره و من بوسه می زدم
[...]
رندی که پا برون نهد از دیر سرخوشان
هست از علوشان برهش فرق سرکشان
مجنون وشان وصل کجا زانکه پا نهند
با صد هراس و بیم به کوی پریوشان
خوش آنکه شد ز دنی و عقبی به میکده
[...]
خواهی که عاشقانه سماعت کند خوشان
جانرا بر آستین نه و بر دوست برفشان
صحبت خوشست و ناخوشم از غیر می کجاست
تا کم کنند درد سر خویش ناخوشان
تا کی عذاب جان کشم از زاهدان خشک
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.