زهی رسیده تو را هر دم از خدای پیام
علیک الف صلوة و الف الف سلام
فزوده پرتو روی تو نور مهر سپهر
شکسته معجز حسن تو قدر بدر تمام
به حشر اگر نگشایی ز لعل نوشین مهر
بهشتیان چه کنند از رحیق مسک ختام
نقاب اگر بگشایی ز رخ نداند کس
که طلعت تو کدام است و آفتاب کدام
ز خوان عام تو هر کس گرفته بهره خاص
به قدر مرتبه خویشتن چه خاص و چه عام
کدام دل که ز ارباب نطق و اهل بیان
لبت نبرد به لطف مقال و حسن کلام
ز فیض جام تو جامی مدام جرعه کش است
بلی نصیب بود خاک را ز کاس کرام
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به توصیف زیبایی و نور الهی می‌پردازد که به انسان‌ها و به ویژه به محبوب الهی بخشیده شده است. شاعر از نعمت‌های الهی و عنایات خاص خداوند سخن می‌گوید، و زیبایی و جذابیت چهره محبوب را با نور خورشید مقایسه می‌کند. او همچنین به قدرت کلام و تأثیر آن بر دل‌ها اشاره می‌کند و می‌گوید که هر فرد بسته به مرتبه‌اش از این الهامات بهره‌مند می‌شود. در نهایت، شاعر بر این نکته تأکید می‌کند که فقط افراد خاصی می‌توانند از این فیض الهی به‌خوبی استفاده کنند.
هوش مصنوعی: خوشا به حالت که هر لحظه از خداوند پیام می‌رسد، همراه با درود و سلام‌های فراوان.
هوش مصنوعی: نور چهره تو به اندازه‌ای درخشان است که نور خورشید را تحت‌الشعاع قرار می‌دهد و زیبایی‌ات به قدری خارق‌العاده است که حتی ماه نیز در برابر آن کم‌نور به نظر می‌آید.
هوش مصنوعی: اگر در قیامت پرده از لب‌های شیرینی‌ات برداری، بهشتیان با چه چیزی می‌توانند از شراب پاک و خوش‌طعم بهشتی نوش جان کنند؟
هوش مصنوعی: اگر تو نقابت را کنار بزنی، هیچ‌کس نمی‌داند چهره زیبا و درخشان تو چه شکلی است و کدامیک از نورها و زیبایی‌ها به واقعیّت تو مربوط می‌شود.
هوش مصنوعی: هر کس از سفره‌ی گسترده‌ات به اندازه‌ی جایگاه و منزلت خود بهره می‌برد، چه افراد خاص و چه عموم مردم.
هوش مصنوعی: کدام دل است که نتواند تحت تأثیر سخنان شیرین و زیبا و دلنشین تو قرار بگیرد؟
هوش مصنوعی: از لطف و برکت جام تو، همیشه کسی در حال نوشیدن است. بله، خاک هم از سفره بزرگیت بهره‌مند است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
دریغم آید خواندن گزاف وار دو نام
بزرگوار دو نام از گزاف خواندن عام
یکی که خوبان را یکسره نکو خوانند
دگر که: عاشق گویند عاشقان را نام
دریغم آید چون مر تو را نکو خوانند
[...]
سرودگوی شد آن مرغک سرودسرای
چو عاشقی که به معشوق خود دهد پیغام
همی چه گوید؟ گوید که: عاشقا، شبگیر
بگیر دست دلارام و سوی باغ خرام
امید نیکی و تاج ملوک و صدر کرام
بزرگ خسرو آزادگان و فخر انام
بمین دولت و دولت بدو همیشه عزیز
امین ملت و ملت بدو گرفته نظام
سپهر کلی و جزوی بدو نموده هنر
[...]
دریغم آید خواندن گزاف وار دو نام
بزرگوار دو نام از گزاف خواندن عام
یکی که خوبان را یکسره نکو خوانند
دگر که عاشق گویند عاشقان را نام
دریغم آید چون مر ترا نکو خوانند
[...]
بنفشه زلف من آن سرو قد سیم اندام
بر من آمد وقت سپیده دم به سلام
درست گفتی کز عارضش برآمده بود
گه فرو شدن تیره شب سپیده بام
ز عود هندی پوشیده بر بلور زره
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.