قبه بر کیوان رساند این کاخ گردون آستان
گو کلاه انداز ازین شادی زمین برآسمان
دورها می گشت در دل آرزویی چرخ را
تا نهاد این آرزو در دامن آخر زمان
بیت معمور از سپهر ای کاش می آمد فرو
تا درون نه صدف باشند با هم توامان
تا نسوزد قدسیان را پر فروغ شمسه اش
در میان فراش صنع افراخت نیلی سایبان
در درونش ساکنان را حاجت گفتار نیست
کز صفایش راز کس در دل نمی ماند نهان
آشیان از چوب خواهد مرغ شاید گر کنند
این بنای چوب را مرغان عرشی آشیان
تا به روز جشنش از گوهر بیارایند صحن
بر سر او پر نثار گوهر است این سبز خوان
هرکه چون رنگین کمان بیند مقوش طاقهاش
جز زهی چون تیر ناید در دهانش زان کمان
غرفه اش چشم است و طاقش ابروان بالای چشم
باد روشن چشم او از طلعت شه جاودان
خسرو و غازی معزالدوله کهف الخافقین
آفتاب اوج برج سلطنت سلطان حسین
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این متن شعری است که به توصیف و ستایش کاخ و زیبایی‌های آن پرداخته و آرزوها و آمال انسانی را در قالب تصاویری زیبا و شاعرانه به تصویر می‌کشد. شاعر از کیوان (کره زمین) و آسمان سخن می‌گوید و خواستار آن است که شادی‌های زمینی به آسمان برسد. در این شعر به ویژگی‌های خاص کاخ و ساکنین آن اشاره شده و بر وحدت و خوشبختی در آن مکان تأکید می‌شود. همچنین به شادی‌های جشن و زیبایی‌های بصری آن، از جمله رنگین کمان و طاق‌ها اشاره شده است. در نهایت، شاعر به شخصیت‌هایی چون خسرو و معزالدوله اشاره می‌کند و نور و آفتاب سلطنت را به کار می‌برد. این اشعار به خوبی حس زیبایی‌شناسانه و آرزوهای انسانی را منتقل می‌کند.
هوش مصنوعی: این کاخ بزرگ آسمانی، گنبدی را به ستاره‌ها می‌رساند؛ بگذار در این خوشحالی، کلاهی به نشانه شکرگزاری از زمین به سمت آسمان بیندازند.
هوش مصنوعی: یک آرزو در دل می‌چرخید و در نهایت این آرزو به سرانجام خود در آخر زمان رسید.
هوش مصنوعی: ای کاش آسمان به زمین می‌آمد تا در درون آن یک‌جا نه صدف‌ها با هم جمع شوند.
هوش مصنوعی: تا زمانی که نور پر فروغ آن خورشید (که نماد پاکی و تقواست) در دل آفرینش (جهان) تابیده نشده، قدسیان (افراد پاک و معصوم) نمی‌سوزند و سایه نیلی او (سایه‌ای دلپذیر و آرامش‌بخش) بر سر آنها گسترده شده است.
هوش مصنوعی: در درون او، نیازی به صحبت و گفت‌وگو نیست؛ زیرا پاکی او به حدی است که هیچ رازی در دل کسی پنهان نمی‌ماند.
هوش مصنوعی: پرنده‌ای که از چوب آشیانه می‌سازد، ممکن است که اگر این ساخت‌و‌ساز از چوب باشد، پرندگان آسمانی نیز آشیانه‌ای از آن بسازند.
هوش مصنوعی: در روز جشن او، محوطه را با جواهرات تزئین می‌کنند و در میان این سبزخوان، جواهرات بر سرش نثار می‌شود.
هوش مصنوعی: هر کس که رنگین کمان را ببیند، در ذهنش تصاویری زیبا و جذاب شکل می‌گیرد، اما اگر فقط به آن نگاه کند و عمق آن را درک نکند، هیچ چیزی جز یک تصویر سطحی از آن برایش باقی نمی‌ماند.
هوش مصنوعی: چشمانش مانند غرفه‌ای زیبا و ابروانش مانند طاقی فوق‌العاده است. روشنایی چشمانش به مانند نور طلوعی ابدی است که از چهره‌ی پادشاهی جاودانه می‌تابد.
هوش مصنوعی: خسرو و غازی معزالدوله، پناهگاه و پشتیبان همگان است و همچون خورشید در اوج، نماد شکوه سلطنت سلطان حسین است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
خواسته تاراج گشته، سر نهاده بر زیان
لشکرت همواره یافه، چون رمهٔ رفته شبان
چیست آن آبی چو آتش و آهنی چون پرنیان
بیروان تن پیکری پاکیزه چون بی‌تنْ روان
گر بجنبانیش آب است، ار بلرزانی درخش
ور بیندازیش تیر است، ار بدو یازی کمان
از خرد آگاه نه در مغز باشد چون خرد
[...]
بس که جستم تا بیابم من از آن دلبر نشان
تا گمان اندر یقین گم شد یقین اندر گمان
تا که می‌جستم ندیدم تا بدیدم گم شدم
گم شده گم کرده را هرگز کجا یابد نشان
در خیال من نیامد در یقینم هم نبود
[...]
سرو دیدستم که باشد رسته اندر بوستان
بوستان هرگز ندیدیم رسته بر سرو روان
بوستانی ساختی تو برسر سرو سهی
پر گل و پر لاله و پر نرگس و پر ارغوان
ای بهار خوبرویان چند حیلت کرده ای
[...]
خسروا جائی بهمت ساختی، جائی بلند
پر ز خوان خواهی کنونش کرد و خواهی پر سخوان
تیر تو مفتاح شد در کار فتح قلعه ها
تیر تو مومول شد در دیده های دیده بان
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.