سپیتامن آرین در ۴۵ دقیقه قبل، ساعت ۲۲:۳۳ در پاسخ به سپیتامن آرین دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۱۸۶:
مستوفی هم بلخ و هم قونیه را شهرهای ایرانی معرفی کرده
عبدالحنان در ۶ ساعت قبل، ساعت ۱۷:۱۲ در پاسخ به Gilas bon دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۲۳:
چنین بایدی نیست، تنها نماد پرسش برای هر جمله پرسشی‌ای می‌آید، حال حقیقی باشد یا بلاغی. جدای از این، در جایی که پرسش بلاغی است اصلا ضرورتی برای علامت سوال نیست.
نسیم صبح سعادت در ۶ ساعت قبل، ساعت ۱۶:۲۰ دربارهٔ عطار » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۵۲:
در بیت
پرده‌ی پندار می‌باید درید
توبه‌ی تزویر می‌باید شکست
معنی مصراع دوم مغشوش به نظرم می‌رسد. می‌توان نسخه‌ی پشتیبانی مبنی بر :
تا کی از تزویر باشم خودنمای
تا کی از پندار باشم خودپرست
پرده‌ی پندار می‌باید درید
لوحه‌ی تزویر می‌باید شکست
یافت؟
سپیتامن آرین در ۷ ساعت قبل، ساعت ۱۶:۰۴ در پاسخ به ناشناس دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۱۸۶:
این شعر مولانا دلالت بر چی دارد؟
آن ترک سلامم کند و گوید: « کیسن »
گویم که: « خمش کن که نه کی دانم و نی بی »
آن معتزلی پرسد، معدوم نه شیء است ؟
بیخود بر من شیی بود، و با خود لاشی
مولوی
سپیتامن آرین در ۷ ساعت قبل، ساعت ۱۶:۰۳ در پاسخ به امیر دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۱۸۶:
کجاش به فارسی اشاره کرده؟؟؟
مائده کریمی در ۷ ساعت قبل، ساعت ۱۶:۰۳ در پاسخ به محمد محمدی دربارهٔ سعدی » گلستان » باب پنجم در عشق و جوانی » حکایت شمارهٔ ۲۰:
بله قاضی همجنسگرا بوده
سپیتامن آرین در ۷ ساعت قبل، ساعت ۱۵:۴۱ در پاسخ به پیک سحری ا دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۱۸۶:
پس بفرما منظور مولوی از ترک در اینحا چه بوده؟
آن غزان ترک خون‌ریز آمدند
بهر یغما بر دهی ناگه زدند
دو کس از اعیان آن ده یافتند
در هلاک آن یکی بشتافتند
دست بستندش که قربانش کنند
گفت ای شاهان و ارکان بلند
مولوی
سپیتامن آرین در ۷ ساعت قبل، ساعت ۱۵:۳۹ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۱۸۶:
جهت اطلاع جهال
بخشی از شهرهای ایران در شاهنامه
که بیانگر حدود قلمرو ایرانی بوده:
بزرگان که از #بردع و #اردبیل
بپیش جهاندار بودند خیل
ز #بغداد گردان جنگاوران
که بودند با زنگهٔ شاوران
سپاهی گزیده ز گردان #بلخ
بفرمود تا با کمانهای چرخ
سپرهای #گیلی بپیش اندرون
همی از جگرشان بجوشید خون
ز بغداد و گردن فرازان #کرخ
بفرمود تا با کمانهای چرخ
دگر لشکری کز #خراسان بدند
جهانجوی و مردم شناسان بدند
شه #غرچگان بود برسان شیر
کجا ژنده پیل آوریدی بزیر
بزرگان که از کوه #قاف آمدند
ابا نیزه و تیغ لاف آمدند
سپاهی ز تخم فریدون و جم
پر از خون دل از تخمهٔ زادشم
فردوسی
سپیتامن آرین در ۸ ساعت قبل، ساعت ۱۴:۳۹ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۱۸۶:
#حمدالله_مستوفی قزوینی دانشمند قرن هفتم در “نزهه القلوب” طول و عرض ایران را این‌گونه برمی‌شمارد : “ملک ایران زمین، در واقع بر میان ربع مسکونست طولش از قونیه روم است تا جیحون بلخ . مسافت مابین طول ایران به حساب بطلمیوسی هشتصد و پنجاه و شش فرسنگ بود و به قیاس ابوریحان ششصد و چهل و هفت فرسنگ از جیحون بلخ تا سلطانیه سیصد و چهل و شش فرسنگ و از سلطانیه تا قونیه روم سیصد و یک فرسنگست. و عرضش از عبادان بصره است تا باب الابواب تمورقپو و مسافت مابین العرضین که عرض ایران زمین باشد به حساب بطلمیوسی سیصد و پنجاه و هشت فرسنگ
سپیتامن آرین در ۸ ساعت قبل، ساعت ۱۴:۳۸ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۱۸۶:
در کتاب مسالک الابصار نوشته شهاب الدین احمد بن فضل الله عمری، رئیس دیوان انشای سلاطین مملوکی مصر و شام که ایران و ایرانی را در آن دوران، یعنی نیمه نخست قرن هشتم هجری تعریف کرده است. یعنی همان سالهایی که حافظ در شیراز شعر می سرود.
فی مملکة الإیرانیین وهی العراق والعجم وخراسان)، هذه المملکة طولا من نهر جیحون المحیط بأخر حد خراسان إلی الفرات القاطع بینهما وبین الشام. وعرضا من کرمان المتصل بالبحر الفارسی المنقسم من البحر الهندی إلی نهایة ما کان بید بقایا الملوک السلجوقیة بالروم علی نهایة حدود العلایا وأنطاکیة من البحر الرومی".
ویفصل فی الجانب الشمالی بین هذه المملکة وبین بلاد القبجاق النهر المجاور الباب الحدید وهو المسمی باللغة الترکیة دمر قابو ، وبحر طبرستان وهو المسمی بحر الخرز والقلزم ).
أخبرنی الفاضل نظام الدین أبو الفضائل یحیی بن الحکیم الطیاری : أن هذه المملکة تکاد تکون تربیعیة)، فیکون طولها بالسیر المعتاد أربعة أشهر، وعرضها
سپیتامن آرین در ۸ ساعت قبل، ساعت ۱۴:۳۲ در پاسخ به نریمان یی دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۱۸۶:
بلخ ایران نبوده؟
شما پانترکها مدرسه را باید از اول ابتدایی تکرار کنید
حمزه اصفهانی قرن سوم هجری،کتاب تاریخ پیامبران و شاهان(سنی ملوک الارض و الانبیا) :
و نیز انقراض برخی از دولتها با روی کار آمدن دولتهای دیگر که موجب فساد تاریخ گردیده ، آشکار شود . آنگاه به دنبال هر یک از ابواب مذکور ، فصلی در شرح علل تاریخی که ذکر آن در ضمن آن ابواب متناسب نبود ، می آورم :
بدان که ربع مسکون(یک چهارم زمین که قابل سکونت است) با تفاوت نواحی آن ، در میان هفت قوم بزرگ یعنی چین ، هند ، سودان ، بربر ، روم ، ترک و آریان تقسیم شده است .
آریان که همان فرس است در میان این کشورها قرار دارد ، و این کشورهای شش گانه محیط بدانند ، زیرا جنوب شرقی زمین در دست چین ، و شمال در دست ترک ، میانه جنوبی در دست هند ، و رو بروی آن یعنی.....
سیدمحمد جهانشاهی در ۸ ساعت قبل، ساعت ۱۴:۳۱ دربارهٔ مشتاق اصفهانی » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۱۶۴:
یک لحظه نگیرد اشک جا در صفِ چشمانم
Mh فلانی در ۹ ساعت قبل، ساعت ۱۳:۴۱ دربارهٔ قطران تبریزی » دیوان اشعار » قصاید » شمارهٔ ۲۰۵ - در مدح شاه ابوالخلیل جعفر:
گرچه داد ایران را بلای تُرک ویرانی
شود از عدلش آبادان چو یزدانش کند یاری
(مرگ ویرانی نمی آفریند )
شعر را تصحیح کنید
عباسی-فسا @abbasi۲۱۵۳ در ۱۰ ساعت قبل، ساعت ۱۳:۰۸ در پاسخ به عاشق باران دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۷۷:
سلام
به مصرع بعدش هم نگاه کنید مشخص می شود که چنین نیست
کاخر به دهان حلو می‌گوید مُر
ابوتراب. عبودی در ۱۰ ساعت قبل، ساعت ۱۳:۰۶ دربارهٔ صائب تبریزی » دیوان اشعار » تک‌بیتهای برگزیده » تک‌بیت شمارهٔ ۶۱۴:
باسلام و عرض ادب محضر شما عزیزان جان
سرقت بوسه عجب سرقت پر منفعتی
که اگر بـاز ستاننـــد ! مضاعف بشـود
با احترام ،ابوتراب عبودی
فاطمه rezaie در ۱۱ ساعت قبل، ساعت ۱۱:۳۶ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۵۸۷:
این شعر را حضرت مولانا در فراق شمس می‌سرایند درست است ؟
امیرحسن خدادادی در ۱۳ ساعت قبل، ساعت ۱۰:۱۰ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۹۴:
در نسخه بایگانی شده —قزوینی-غنی— «می‌جوشد» ذکر شده است، ولی از نظرِ من، چنین آمد:
«ای آفتابِ خوبان، مِی جوشَدَ انْدَرونم؛ یک ساعتم بِگُنجان، در سایه‌یِ عِنایت.»
بدین معنا که، ای آفتاب خوبان، مرا توانایی شراب شدن هست؛ یک وقتی مرا در سایه‌ی عنایت خود قرار بده. چراکه، انگور لِه شده، برای تخمیر و شراب شدن، بایستی در سایه باشد.
خواهشمندم مرا تصحیح کنید اگر برداشتم اشتباه است.
نیما حسینی در ۱۳ ساعت قبل، ساعت ۰۹:۵۵ دربارهٔ فرخی سیستانی » دیوان اشعار » قطعات و ابیات بازماندهٔ قصاید » شمارهٔ ۳۳ - نیز ازاوست:
به به به این شیوایی
پروانه اسماعیل زاده در ۱۴ ساعت قبل، ساعت ۰۹:۰۶ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۵۰:
در اینجا دلکش این غزل را خوانده است.
نتوانستم در قسمت مربوطه بفرستم.
لادن مختاری در ۱۴ ساعت قبل، ساعت ۰۸:۵۷ در پاسخ به سیدمحمد ۱ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۹۶:
من به خیال زاهدی گوشه‌نشین و طرفه آنک
مغبچه‌ای ز هر طرف می‌زندم به چنگ و دفمی گوید : من گوشه گیری کرده ام مانند زاهدان ولی مغبچگان (1) با چنگ و دف توجه مرا از گوشه گیری و زهد به خودشان منحرف می کنند که البته فریادی است از روابط مردان با یکدیگر (2) و هنوز بعد از 45 سال از سیستم آخوندی ، عجیب است که برخی باز هم با خودفریبی می خواهند معانی دیگری را به ابیات حافظ وصل کنند! من معتقدم در آموزشهای بمبارانی آخوندی البته، بسیاری حتی نمی دانند که دارند خودفریبی و دیگرفریبی می کنند که باعث تأسف بسیار است و برای اینان سفارش می کنم به شستن چشمها و نگاهی بدون عینک آموزشی آخوند شیعه در ایران!
(1/«گاف» جانشین «ها»ی غیر ملفوظ است برای پیوند به «ان»، نمی دانم چرا نسل جدید در سیستم آخوندی این همه به غلط «ها»ی غیر ملفوظ را به جا می گذارند و «گاف» جایگزین را هم می افزایند! به نظرم، سیستم ضد علمِ آخوندی ایتدا از همین نکات دستوری خرابکاری در ایران آغاز کرد)
(2/که در این سالها از طرف آخوندها به صورت مباح به کرات عنوان شده و حتی به طور علنی در ثبت نام بچه آخوندها فقط پسران زیبا رو و به زبان امروز خوشگل را ثبت نام می کنند و رسما از طرف رهبر کنونی با یک دعای جمعه به جمعه یا شاید پنجشنبه به پنجشنبه رفع ثبت گناه در دفتر خدای آن جهان می کنند که این را فاعلان بر رهبر کنونی گزارش کرده اند و قاری قرآن «توسی» هم که همچنان مهمان دائمی ایشان است)