تو حور جنتی اما ز چشم فتانت
ز بس که خاست بلا عذر خواست رضوانت
سحر به باغ گذشتی گشاد غنچه دهان
که بوسه ای برباید ز لعل خندانت
چو دست طوق تو سازم ز ضعف نشناسند
که هست بازوی من یا زه گریبانت
شد آفریده لبت زان زلال آب حیات
که بر لب آمده است از چه زنخدانت
ز شاخ وصل تو چون برخورم که آن مژه کرد
ز تیرهای بلا خاربست بستانت
مکن ز اشک نیازم به عشوه دامن ناز
که دست شعله آه من است و دامانت
حدیث عشق و غم درد جامی این همه چیست
اگر نه دفتر اعمال ماست دیوانت
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر درباره عشق و زیبایی معشوقه است. شاعر به توصیف چشمان معشوقه‌اش می‌پردازد و از تاثیر عمیق آن بر خود می‌گوید. او به باغ و گل‌ها اشاره می‌کند و نشان می‌دهد که معشوقه‌اش همچون گلی است که لبخندش به میوه‌ای شیرین شباهت دارد. شاعر از ضعف خود در برابر زیبایی معشوق می‌گوید و آن را به قدرت و عظمت توصیف می‌کند. در ادامه، احساسات عاشقانه و همچنین درد و نیازش را به تصویر می‌کشد. در نهایت، شاعر به این نتیجه می‌رسد که تمامی این احساسات و دردها نشانه‌ای از عشق عمیق او به معشوق است و در حقیقت، سرنوشت و اعمال آنها را رقم می‌زند.
هوش مصنوعی: تو مانند حوریان بهشتی هستی، اما از آنجا که چشمانت زیبا و فریبنده است، بلا و مصیبت به سراغ تو آمد و باغبان بهشت (رضوان) از تو عذرخواهی کرد.
هوش مصنوعی: صبحگاهان به باغ رفتی و غنچه‌ها را دیدی که دهانشان را باز کرده‌اند. آنها می‌خواستند بوسه‌ای از لب‌های زیبای تو دریافت کنند.
هوش مصنوعی: اگر برای تو دستانم را به زنجیر بکشم، هیچ‌کس متوجه ضعف من نخواهد شد که آیا این بازو من است یا اینکه زه گریبان توست.
هوش مصنوعی: به خاطر زلالی و زیبایی لب‌های تو، انگار که لب‌هایت از آب حیات ساخته شده‌اند. این زیبایی آن‌قدر چشم‌نواز است که بر لب‌هایت نشان از خاتونی وجود دارد.
هوش مصنوعی: زمانی که به وصل تو دست یابم، می‌فهمم که آن مژگان تو چگونه باعث شده‌اند تا از تیرهای درد و رنج، باغ وجودت پر از خارش و تیرگی شود.
هوش مصنوعی: به خاطر درخواست کمک و نیازمندی‌ام، با ناز و عشوه برخورد نکن، زیرا اشک‌های من مانند شعله‌های آتش هستند که دامن دلت را خواهند گرفت.
هوش مصنوعی: داستان عشق و درد، همه اینها چه معنایی دارد اگر غیر از اینکه به حساب و دفتر کارهای ما مربوط می‌شود؟
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
زهی به ذروة کیوان رسیده ایوانت
شکوه هفت سپهر از چهار ارکانت
فروغ عالم علوی ز عکس دیوارت
غذای اهل بهشت از بهار بستانت
بروز بارتو از تنگنای زحمت خلق
[...]
به حق چشم خمار لطیف تابانت
به حلقه حلقهٔ آن طرهٔ پریشانت
بدان حلاوت بی‌مر و تنگ‌های شکر
که تعبیه‌ست در آن لعل شکر‌افشانت
به کهربا‌یی کاندر دو لعل تو درج است
[...]
چو نیست راه برون آمدن ز میدانت
ضرورتست چو گوی احتمال چوگانت
به راستی که نخواهم بریدن از تو امید
به دوستی که نخواهم شکست پیمانت
گرم هلاک پسندی ورم بقا بخشی
[...]
بیا و بوسه بده از آن لبان خندانت
که در دلم زدی آتش به آب دندانت
به ابروان خوش آشفته کردی ام با خود
چه دید خواهم از آن چشم های فتانت
مرو دمی بنشین تا شکستگان فراق
[...]
بدان بهانه که حسنی ست بس فراوانت
جفا بکن که هر آن کرده نیست تاوانت
مهی که چاک به دامان جانم افگنده ست
همان مهی ست که طالع شد از گریبانت
کسی که جان به سر یک نظاره خواهند داد
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.