حرف آخر قافیه

شماره ۱: مکن ایدوست کار من دریاب

شماره ۲: آن رخ نگر کزومه گردون سپر شکست

شماره ۳: برخیز که موسم تماشاست

شماره ۴: جانا نظری فرما کز جان رمقی مانده‌ست

شماره ۵: باز مارا هوس خوش پسری افتادست

شماره ۶: نز هجر توأم بجان امانی هست

شماره ۷: بخوبی هیچکس چون یار ما نیست

شماره ۸: بس آه کم ز عشق تو از آسمان گذشت

شماره ۹: بیش ازین طاقت هجرانم نیست

شماره ۱۰: باز مرا عشق گریبان گرفت

شماره ۱۱: بر من ز عشق دوست بنوعی قیامتست

شماره ۱۲: ایندل که ببند زلف در بستست

شماره ۱۳: عشق تو همچون قضا فرمانرواست

شماره ۱۴: بنام ایزد جهان همچون بهشتست

شماره ۱۵: هر وقت دلدار مرا با من خطابی دیگر است

شماره ۱۶: عشقبازی با چو تو یاری خوشست

شماره ۱۷: یک بار که لعل او سخن گفت

شماره ۱۸: وصل تو چو عمر جاودانه است

شماره ۱۹: خطت تا بر گل از عنبر نوشتست

شماره ۲۰: دل درد تو در میان جان بستست

شماره ۲۱: جانا غم فراق تو ما را چنان بسوخت

شماره ۲۲: امروز بتم بطبع خود نیست

شماره ۲۳: عشق را با دل من صد رازست

شماره ۲۴: دوش آن صنم ز زانو سر برنمیگرفت

شماره ۲۵: امروز چه بودش که ز من روی نهان داشت

شماره ۲۶: چه عجب گر دلت زمن بگرفت

شماره ۲۷: دل وصالت بشکیبائی یافت

شماره ۲۸: عشقت ایدوست مرا همنفسست

شماره ۲۹: وای ای دوست که بیوصل تو عیشم خوش نیست

شماره ۳۰: بی مه روی تو چشمم همچو ابربهمنست

شماره ۳۱: چشمم از گریه دوش ناسودست

شماره ۳۲: رخ خوب تو چشم عقل دردوخت

شماره ۳۳: دگرباره با مات بیگانگیست

شماره ۳۴: یکروز اگر زانکه ترا با تو گذارند

شماره ۳۵: بی توام کار بر نمیآید

شماره ۳۶: ترا تا زین جفا دل برنگردد

شماره ۳۷: برم امشب که آن سروسهی بود

شماره ۳۸: چرخ از من قرار من بستد

شماره ۳۹: دلم از دیده برون می‌آید

شماره ۴۰: یار گرد وفا نمیگردد

شماره ۴۱: ترسم که وعده های تو عمرم سرآورد

شماره ۴۲: چون بهشتست جهان می باید

شماره ۴۳: یکروز بکوی ما آخر گذرت افتد

شماره ۴۴: دلم زدرد تو خون شدترا چه غم دارد

شماره ۴۵: مرا از چون تو یاری میگزیرد

شماره ۴۶: هیچ کس را هوش عشق تو درسر نشود

شماره ۴۷: عشق تو تا دست سوی جان نبرد

شماره ۴۸: لعل تو در سخن شکر ریزد

شماره ۴۹: هر جور که بر عاشق بی‌سیم توان کرد

شماره ۵۰: آخر یکی بکوی فلانکس گذر کنید

شماره ۵۱: بهار امسال بس خوش مینماید

شماره ۵۲: پشتم ز غم فراق خم دارد

شماره ۵۳: نه چون رخ رنگینت گل در چمنی باشد

شماره ۵۴: دل جفا بیش بر نمی تابد

شماره ۵۵: زنجیر چو آنزلف پراکنده نباشد

شماره ۵۶: تماشا می‌کنم از دور هرکسی دلبری دارد

شماره ۵۷: مرا گر چون تو جانانی بباید

شماره ۵۸: دل من زان کسی بیغم نیابد

شماره ۵۹: کسیکه بر همه آفاق دوستاری کرد

شماره ۶۰: نگارم عنبر از مه می‌نماید

شماره ۶۱: از آه دلم قمر بسوزد

شماره ۶۲: روز به آخر رسید و یار نیامد

شماره ۶۳: یاری که رخش ماه و قدش سرو روان بود

شماره ۶۴: چه کنم دوستی یگانه نماند

شماره ۶۵: یاری که بری چو سیم دارد

شماره ۶۶: غمش در دل تنگ ما می‌نشیند

شماره ۶۷: دل را همه آن ز دست برخیزد

شماره ۶۸: جورها کآن شوخ دلبر می‌کند

شماره ۶۹: باز غم تاختن چنان آورد

شماره ۷۰: وه که دگرباره عشق دست برآورد

شماره ۷۱: آه که امید من بیار نه این بود

شماره ۷۲: خه بنام ایزد آنعارض نیکو نگرید

شماره ۷۳: هر که زان لعل شکر میخواهد

شماره ۷۴: بوئی از بوستان همی آید

شماره ۷۵: هر که او عشق ترا نشناسد

شماره ۷۶: بی‌تو عیشم سخت ناخوش می‌رود

شماره ۷۷: تو گر سرد چندین بگوئی نشاید

شماره ۷۸: تا خط تو رخت بیرون میکشد

شماره ۷۹: دلبرم تا ز من نهان باشد

شماره ۸۰: جز غم او مرا که شاد کند

شماره ۸۱: زلف چون از روی یکسو افکند

شماره ۸۲: دل چو دم از دلربائی میزند

شماره ۸۳: عشقت آتش در آب داند زد

شماره ۸۴: غمت جز در دل یکتا نگنجد

شماره ۸۵: کارم نه بر مراد دل ریش میرود

شماره ۸۶: جور و جفای تو نیک و بد بسر آید

شماره ۸۷: چون رخت مملکت جم نبود

شماره ۸۸: ابر نوروز زغم روی جهان میشوید

شماره ۸۹: مرا با آن لب شیرین شبی گر خلوتی باشد

شماره ۹۰: دلبرم بر من تحکم میکند

شماره ۹۱: رو که ز عشق تو جز عنا نفزاید

شماره ۹۲: این مرا در جهان نه بس باشد

شماره ۹۳: هر کس که بعشق تو کمر بندد

شماره ۹۴: هر که جان پیش تو فدی نکند

شماره ۹۵: رفت آن کز لبت مرا می بود

شماره ۹۶: زلف تو بر عارض تو پای‌بازی می‌کند

شماره ۹۷: باز دل در غم جان می پیچد

شماره ۹۸: هجران تو ای پسر نگوید

شماره ۹۹: دورگشت از من آنکه جانم بود

شماره ۱۰۰: بی تو کارم همی بسر نشود

شماره ۱۰۱: جان من گوئی زتن می بگسلد

شماره ۱۰۲: رخ تو طعنه بر ماه فلک زد

شماره ۱۰۳: یارم چو سخن گوید از لب شکر افشاند

شماره ۱۰۴: یارب ار تو خوش درآئی چون بود

شماره ۱۰۵: چگونه عاشقی را جان بماند

شماره ۱۰۶: خنک آنکه معشوقه چون تو دارد

شماره ۱۰۷: باز عشقم کار بلبل میکند

شماره ۱۰۸: مرا دلیست نه در خورد من، که بستاند؟

شماره ۱۰۹: دست من تا چو دهانت باشد

شماره ۱۱۰: امشب من و غمگسار تا روز

شماره ۱۱۱: ای ترک بیا و چنگ بنواز

شماره ۱۱۲: ایدوست خط مشگین بر روی آب منویس

شماره ۱۱۳: وصل تو نمی یابم چندانکه همیجویم

شماره ۱۱۴: در رخ یار خویشتن خندم

شماره ۱۱۵: گفتم از دست عشق جان بردم

شماره ۱۱۶: با من ای دوست، ستمگر چو جهانی چه کنم؟

شماره ۱۱۷: این خبر داری که من آن نیستم

شماره ۱۱۸: طره بخت را بشانه زنم

شماره ۱۱۹: آه این منم که بسته عشقی چنین شدم

شماره ۱۲۰: من ز جهان دوست ترا داشتم

شماره ۱۲۱: بی عارض گلرنگ تو ما خسته خاریم

شماره ۱۲۲: برداشتیم دل ز امیدی که داشتیم

شماره ۱۲۳: بی تو چونان زغم هجر تو می بگدازم

شماره ۱۲۴: آن چیست که من از تو و عشق تو ندیدم

شماره ۱۲۵: دست در دامن فلان زده‌ایم

شماره ۱۲۶: خشمت آمد که من ترا گفتم

شماره ۱۲۷: خود بخود خواستم اینعشق علی الله چکنم

شماره ۱۲۸: یا ز چشمت جفا بیاموزم

شماره ۱۲۹: از روی چو خورشیدت هرگه که براندیشم

شماره ۱۳۰: هر جور که من ز یار می بینم

شماره ۱۳۱: روز و شب در هجر او غم میخورم

شماره ۱۳۲: از تو بکبوسه همی درخواهم

شماره ۱۳۳: تاکی این فریاد از دست دلم

شماره ۱۳۴: ساعتی از عشق تو بی غم نیم

شماره ۱۳۵: وای من از دست دل کو نیست در فرمان من

شماره ۱۳۶: لحظه آن سنبل از گل وا فکن

شماره ۱۳۷: خون شد زفرقت تو دل مهربان من

شماره ۱۳۸: برو ای یار دلارام برو

شماره ۱۳۹: سخن بی غرض از من بشنو

شماره ۱۴۰: ای زگرد ماه مشگ آویخته

شماره ۱۴۱: دلم بستان و آنگه عشوه میده

شماره ۱۴۲: رخ برون از پس نقاب مده

شماره ۱۴۳: عشق تو و محنتی ز سر تازه

شماره ۱۴۴: چشم من چون بخت تو ناخفته به

شماره ۱۴۵: بامدادان بگاه خواب زده

شماره ۱۴۶: زهی روی تو خار گل نهاده

شماره ۱۴۷: اگر رخت از جهان بیرون نهی به

شماره ۱۴۸: زهی زلف تو خم درخم گرفته

شماره ۱۴۹: چه باشد اگر با همه دوستگاری

شماره ۱۵۰: توبه که بعد ازین نبرم نام عاشقی

شماره ۱۵۱: تو چه ترکی تو چه ترکی که به رخ فر همایی

شماره ۱۵۲: گر چو تو ترک در ختن بودی

شماره ۱۵۳: سر ما نیستت فسانه مگوی

شماره ۱۵۴: حسنی چو دعا به سر فرازی

شماره ۱۵۵: دلبرا چشم من از اشک چو دریاچه کنی

شماره ۱۵۶: این چه رویست بدین زیبائی

شماره ۱۵۷: عشق بر من بزیان آوردی

شماره ۱۵۸: دست من اگر همچو دلم تنگ نبودی

شماره ۱۵۹: ای که در عشق صبر فرمائی

شماره ۱۶۰: خیزکاندر دلبری بر عهد و پیمان نیستی

شماره ۱۶۱: دیدی که عاقبت سر آن هم نداشتی

شماره ۱۶۲: دوش در گلستان سحرگاهی

شماره ۱۶۳: دلبر اینک رفت ایدل خون گری

شماره ۱۶۴: آخر چه کرده ام که شکایت همیکنی

شماره ۱۶۵: زهی بیوفا خود نگوئی کجائی

شماره ۱۶۶: سخت آشفته جمال خودی

شماره ۱۶۷: مرحبا شادا زهی ای مه درآی

شماره ۱۶۸: اگر درد دلم را چاره بودی

شماره ۱۶۹: بیگانه وار یار ز من بگذرد همی

شماره ۱۷۰: تو ازین سنگدلی کم نکنی

شماره ۱۷۱: گرخوی بتم نیگ ببودی سره بودی

شماره ۱۷۲: سر آن داری با ما که بصحرا آیی

شماره ۱۷۳: آه ار ترا ز درد دل من خبر شدی