|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
پیشخان کاربر
|
|
اشعار و ابیات نشانشدهٔ کاربر
|
|
اعلانهای کاربر
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شمارهگذاری خطوط
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر از احساسات عمیق و درد درونی شاعر حکایت دارد. شاعر از دل شکسته و جان آزردهاش سخن میگوید که تحمل جفا و رنج را دیگر ندارد. او از معشوق میخواهد که با بیاحساسی اش او را آزار ندهد. همچنین، او به مشقت جانطلبی و جستجوی عشق اشاره میکند و میگوید که همه این دردها در نهایت بر دوش درویش نمیافتد و نمیتواند تحمل کند. نهایتاً، شاعر به عدم قدرت عشق و بوسهها در برابر رنجهای عمیق زندگی اشاره میکند.
هوش مصنوعی: دل دیگر نمیتواند درد و رنج جفا و بیوفایی را تحمل کند، و جان نیز دیگر توان تحمل غم و اندوه خود را ندارد.
هوش مصنوعی: نگذار چشمهای بیاحساس، دل زخمخوردهام را بیشتر رنجیده کند، زیرا این دل دیگر توان تحمل درد را ندارد.
هوش مصنوعی: اگر به دنبال چیزی هستی، بدان که این نفس و وجود تو از پیش قادر به تحمل آن نیست.
هوش مصنوعی: گفتم که یک بوسه بزن، اما او گفت که این کار برای دل من سخت است و نمیتواند تحمل کند.
هوش مصنوعی: اگرچه جانهای بسیاری برای او ارزش دارد، اما کار درویش قابل تحمل نیست.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.